Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-1088/14-3/DG
z 2 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy -przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2014 r. (data wpływu 3 listopada 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 13 stycznia 2015 r. (data wpływu 19 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zamiany zabudowanej nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 listopada 2014 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 13 stycznia 2015 r. (data wpływu 19 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zamiany zabudowanej nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest przedsiębiorcą, prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą. Zarejestrowanym jako czynny podatnik podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT). W ramach swojej działalności realizuje czynności opodatkowane podatkiem VAT. Wnioskodawca wraz z żoną, na zasadach wspólności majątkowej małżeńskiej, jest współwłaścicielem nieruchomości położonej w M. (zwanej dalej Nieruchomością). Żona Wnioskodawcy jest także przedsiębiorcą, zarejestrowanym jako czynny podatnik VAT. Nieruchomość powstała z połączenia dwóch nieruchomości, które przez małżonków zostały nabyte: pierwsza w grudniu 1997 r. w drodze darowizny, a druga na podstawie umowy zamiany w 2005 r. Nabycie nieruchomości, zarówno w drodze darowizny, jak i zamiany, nie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, w związku z czym Wnioskodawca nie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Na Nieruchomości znajdują się budynki wzniesione w 1993 r. bez pozwolenia na budowę. Staraniem Wnioskodawcy i jego żony zalegalizowano budynki na Nieruchomości a decyzją z 1999 r. zezwolono na użytkowanie budynków. Budynki mają charakter użytkowy i są wykorzystywane przez obojga małżonków w ich działalności gospodarczej. Wnioskodawca dokonywał po nabyciu Nieruchomości ulepszeń budynków, w tym utwardził plac kostką brukową, a podatek VAT ponoszony w związku z tymi nakładami na budynki był przez niego odliczany, jako VAT naliczony. Ostatnie ulepszenia budynków, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, zostały poczynione w 2007 r. Od końca 2007 r. Wnioskodawca, jak również jego żona, nie dokonywał wydatków na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, budynków znajdujących się na Nieruchomości, w stosunku do których miałby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budynki są wykorzystywane nadal.

W dniu 3 czerwca 2013 r. Wnioskodawca wraz z żoną zawarli w formie aktu notarialnego z innym małżeństwem ugodę (zwaną dalej Ugodą), której elementem jest zawarcie przez ww. małżeństwa, umowy zamiany nieruchomości. Zamiana ma polegać na przeniesieniu przez Wnioskodawcę i jego żonę własności Nieruchomości, w zamian za przeniesienie przez drugą stronę Ugody własności innej nieruchomości, położonej również w M. Zamiana ma się odbyć bez dopłat.

Do dnia sporządzenia niniejszego wniosku nie doszło do wykonania Ugody i umowa zamiany nieruchomości nie została zawarta. Strony Ugody zamierzają zawrzeć umowę zamiany do końca 2014 r.

Zawarcie umowy zamiany stanowi dla Wnioskodawcy zdarzenie przyszłe, które może implikować skutki w zakresie opodatkowania podatkiem VAT, w zakresie przeniesienia przez niego własności zabudowanej Nieruchomości o nr działki 149.

W nadesłanym uzupełnieniu z dnia 13 stycznia 2015 r. Wnioskodawca wskazał, że nakłady poczynione przez Wnioskodawcę i jego żonę na nieruchomość, której dotyczy wniosek, przekraczały 30% jej wartości początkowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy realizowana przez Wnioskodawcę, w ramach umowa zamiany, dostawa zabudowanej Nieruchomości, będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a w zw. z ust. 7a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy dostawa realizowana przez niego w wykonaniu umowy zamiany będzie czynnością objętą podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów, z tym że znajdzie do niej zastosowanie zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10a w zw. z ust. 7a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Umowa zamiany, regulowana w art. 603-604 kodeksu cywilnego (kc.), stanowi czynność prawną, w ramach której każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy. Jak wynika z powyższego w przypadku zamiany obie strony przenoszą na siebie wzajemnie własność rzeczy, występując jednocześnie w charakterze zbywcy jak i nabywcy. Wnioskodawca jako strona umowy zamiany zbędzie Nieruchomość. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast według art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Rzeczą są nieruchomości, zarówno gruntowe, jak i budynki oraz obiekty budowlane na nich posadowione. Ustawa o VAT nie zawiera jakichkolwiek regulacji odnoszących się bezpośrednio do umowy zamiany.

Umowa zamiany nieruchomości ma wzajemny i ekwiwalenty charakter. W konsekwencji na gruncie ustawy o podatku VAT jej realizacja stanowi, co do zasady czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, a więc dostawę towarów. Przy czym z uwagi na fakt, że na jedną umowę zamiany przypadają dwie dostawy towarów, w istocie będą miały miejsce dwie dostawy towarów. Jedną z nich będzie wykonywał Wnioskodawca, gdyż jako współwłaściciel Nieruchomości przeniesie jej własność na drugą stronę umowy, dokonując w ten sposób dostawy towarów. Ponieważ Nieruchomość była i jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę i jego żonę na cele działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT, jest zabudowana, a podatek VAT ponoszony w kwocie wydatków na nakłady na budynki, w tym stanowiące ulepszenia, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym, był odliczany przez Wnioskodawcę jako podatek naliczony, to jej dostawa jest realizowana w ramach działalności opodatkowanej VAT Wnioskodawcy, jako podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. Należy także wskazać, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, co będzie mieć miejsce w ramach dostawy składającej się na umowę zamiany, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Ponieważ dostawa obejmuje Nieruchomość zabudowaną, to o jej opodatkowaniu i stawce podatkowej zdecydują przepisy przewidziane dla opodatkowania budynków oraz obiektów budowlanych wskazane w ustawie o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia się z tego podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT zwalnia się z tego podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że;

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Przy czym na podstawie art. 43 ust. 7a ww. ustawy warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Zwolnienie zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, dot. dostawy budynków innych niż w ramach pierwszego zasiedlenia w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu VAT lub w 2 lata po nim. Polega ono na zwolnieniu z opodatkowania transakcji mających za przedmiot budynki, których pierwsze zasiedlenie, w wyniku czynności opodatkowanej podatkiem VAT, miało miejsce.

Pojęcie pierwszego zasiedlenia zostało zdefiniowane przez ustawodawcę w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Rozumie się przez ten termin; oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich; o wybudowaniu lub po ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Analizując możliwość zwolnienia z VAT dostawy realizowanej przez Wnioskodawcę, należy wskazać, że budynki na Nieruchomości zostały wzniesione przed nabyciem Nieruchomości przez niego, a nabycie nie podlegało ustawie o VAT, a więc nie został spełniony warunek pierwszego zwolnienia z opodatkowania dot. pierwszego zasiedlenia w wykonaniu czynności opodatkowanej z art. art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Natomiast zastosowanie znajdzie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, gdyż Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu budynków na Nieruchomości. Jak wskazano w stanie faktycznym nabycie nie podlegało ustawie o VAT, a więc takie prawo po stronie Wnioskodawcy nie mogło powstać. Wobec Wnioskodawcy nie znajdzie także zastosowania warunek z art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b, gdyż na podstawie art. 43 ust. 7a ustawy o VAT, warunku tego nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat. Wnioskodawca ulepszone budynki na Nieruchomości wykorzystuje od 2005 r., kiedy miało miejsce ich ostatnie ulepszenie. Po 2007 r. żadne ulepszenia nie miały miejsca, zatem zastosowanie w takiej sytuacji znajdzie art. 43 ust. 7a ustawy o VAT, gdyż od ostatniego ulepszenia budynków upłynęło ponad 5 lat ich wykorzystywania.

Reasumując powyższe, należy stwierdzić że zachodzą przesłanki do zastosowania zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10a w zw. z ust. 7a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Towarami stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 2 pkt 22 ww. ustawy sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 603 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r., poz. 121 z późn. zm.), przez umowę zamiany każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy. Zatem w przypadku zamiany obie strony przenoszą na siebie wzajemnie własność rzeczy, występując zarówno w charakterze dostawcy, jak i w charakterze nabywcy. Przepis art. 604 Kodeksu cywilnego daje dyspozycję odpowiedniego stosowania do zamiany przepisów o sprzedaży.

Umowa zamiany jest umową wzajemną, bardzo zbliżoną do umowy sprzedaży. Różnica w stosunku do umowy sprzedaży polega na tym, że w miejsce świadczenia ceny pojawia się obowiązek drugiej strony przeniesienia własności rzeczy. Ze względu na wzajemny charakter umowy, wartość świadczonych rzeczy powinna być ekwiwalentna.

Zamiana nieruchomości skutkuje przeniesieniem prawa do rozporządzania zamienianymi nieruchomościami jak właściciel.

Z tego wynika, że przeniesienie własności nieruchomości na podstawie umowy zamiany stanowi odpłatną dostawę towaru i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Wnioskodawca w związku z tą dostawą występuje w charakterze podatnika podatku VAT.

Prawo dopuszcza, aby własność tej samej rzeczy przysługiwała niepodzielne kilku osobom. Na tym polega współwłasność w świetle art. 195 ustawy Kodeks cywilny. Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się – jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji – przepisy odnoszące się do własności.

Stosownie do treści art. 196 § 1 ww. Kodeksu, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 Kodeksu cywilnego).

W myśl art. 199 K.c. do rozporządzania rzeczą wspólną oraz do innych czynności, które przekraczają zakres zwykłego zarządu, potrzebna jest zgoda wszystkich współwłaścicieli. W braku takiej zgody współwłaściciele, których udziały wynoszą co najmniej połowę, mogą żądać rozstrzygnięcia przez sąd, który orzeknie mając na względzie cel zamierzonej czynności oraz interesy wszystkich współwłaścicieli.

Z treści art. 15 ust. 1 tej ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ww. ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest przedsiębiorcą, prowadzącym jako czynny podatnik działalność gospodarczą opodatkowaną VAT. Wnioskodawca wraz z żoną, na zasadach wspólności majątkowej małżeńskiej, jest współwłaścicielem Nieruchomości. Żona Wnioskodawcy jest także przedsiębiorcą, zarejestrowanym jako czynny podatnik VAT. Nieruchomość powstała z połączenia dwóch nieruchomości, które przez małżonków zostały nabyte: pierwsza w grudniu 1997 r. w drodze darowizny, a druga na podstawie umowy zamiany w 2005 r. Nabycie tych nieruchomości nie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT. Na Nieruchomości znajdują się budynki użytkowe. Budynki te są wykorzystywane przez oboje małżonków w ich działalności gospodarczej. Nakłady poczynione na ww. nieruchomość przekraczały 30% jej wartości początkowej.

W dniu 3 czerwca 2013 r. Wnioskodawca wraz z żoną zawarli w formie aktu notarialnego z innym małżeństwem ugodę, której elementem jest zawarcie przez ww. małżeństwa, umowy zamiany nieruchomości. Zamiana ma polegać na przeniesieniu przez Wnioskodawcę i jego żonę własności Nieruchomości w zamian za przeniesienie przez drugą stronę Ugody własności innej nieruchomości, położonej w tej samej miejscowości.

W rozpatrywanej sprawie należy stwierdzić, że Wnioskodawca wraz z małżonką posiadaną Nieruchomość wykorzystują w prowadzonej przez Stronę i małżonkę działalności gospodarczej. Na Nieruchomości tej znajdują się budynki użytkowe, które Strona wraz z małżonką wykorzystuje w działalności gospodarczej. Zatem Nieruchomość, której Wnioskodawca jest współwłaścicielem w ramach małżeńskiej wspólności majątkowej nie stanowi majątku prywatnego służącego celom osobistym Strony.

A zatem, w rozpatrywanej sprawie w odniesieniu do zamiany (dostawy) Nieruchomości należy uznać Wnioskodawcę za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy.

Wnioskodawca dokonując zamiany Nieruchomości wykorzystywanej w działalności gospodarczej, będzie działał w charakterze podatnika, a czynność ta będzie stanowić dostawę podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2016r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych towarów i czynności stawkami preferencyjnymi oraz zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy wprowadzono – z dniem 1 stycznia 2014 r. – zmianę mającą na celu pełniejsze odwzorowanie przepisu art. 136 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L Nr 347, str. 1 ze zm.), umożliwiającego zastosowanie zwolnienia od podatku dla dostawy towarów wykorzystywanych wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku, jeżeli przy nabyciu lub wytworzeniu tych towarów nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego. Zmiana ta wiąże się również z odejściem od dotychczasowego warunku, że tylko w stosunku do towarów używanych przez podatnika, gdy okres ich używania wynosił co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania nimi jak właściciel, możliwe było zastosowanie zwolnienia od podatku VAT (art. 43 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązujący do 31 grudnia 2013 r.).

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, od 1 stycznia 2014 r. dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

W przypadku terenów zabudowanych budynkami lub budowlami zwolnienie od podatku przysługuje na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz 10a ustawy.

W myśl art. 43. ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części
   - upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Definicja pierwszego zasiedlenia, o której mowa powyżej została zawarta w art. 2 pkt 14 ustawy.

Przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Stosownie do art. 43 ust. 10a ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy).

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jako czynny podatnik prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną VAT. Żona Wnioskodawcy także prowadzi działalność gospodarczą jako czynny podatnik VAT. Wnioskodawca wraz z żoną, na zasadach wspólności majątkowej małżeńskiej, jest współwłaścicielem Nieruchomości powstałej z połączenia dwóch nieruchomości, które przez małżonków zostały nabyte w grudniu 1997 r. i w 2005 r. Nabycie tych nieruchomości nie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT. Na Nieruchomości znajdują się budynki użytkowe wzniesione w 1993 r. Budynki te są wykorzystywane przez małżonków w ich działalności gospodarczej. Wnioskodawca dokonywał po nabyciu Nieruchomości ulepszeń budynków i odliczał podatek VAT od tych nakładów. Ostatnie ulepszenia budynków zostały poczynione w 2007 r.; łącznie poniesione nakłady na ulepszenie nieruchomości przekroczyły 30% jej wartości początkowej.

W 2013 r. Wnioskodawca wraz z żoną zawarli z innym małżeństwem ugodę, w której m.in. ww. małżeństwa mają zawrzeć umowę zamiany nieruchomości. Zamiana ma polegać na przeniesieniu przez Wnioskodawcę i jego żonę własności Nieruchomości w zamian za przeniesienie przez drugą stronę Ugody własności innej nieruchomości, położonej w tej samej miejscowości .

Przedmiotem wątpliwości Strony jest, czy zamiana (dostawa) ww. nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia od VAT.

Z treści wcześniej cyt. art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy wynika, że aby dostawa budynku, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT dostawa nie może być dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim. W sytuacji natomiast gdy dostawa odbywa się po pierwszym zasiedleniu zwolnienie od podatku, o którym mowa w tym przepisie ma zastosowanie jedynie wówczas gdy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynie okres nie krótszy niż 2 lata. Przy czym za pierwsze zasiedlenie należy rozumieć oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich po wybudowaniu lub po ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że w stosunku do Nieruchomości nie doszło do pierwszego zasiedlenia w myśl art. 2 pkt 14 ustawy. Jak wynika z wniosku, budynki znajdujące się na nieruchomości zostały wybudowane w 1993 r. oraz nabycie nieruchomości przez Wnioskodawcę i jego małżonkę nastąpiło w wyniku czynności niepodlegającej przepisom ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym przy nabyciu nieruchomości Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, gdyż podatek VAT nie wystąpił przy tych transakcjach. Właściciele ponosili wydatki na ulepszenie budynków znajdujących się na działce 149 w wysokości przekraczającej 30% ich wartości początkowej, od wydatków tych Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Ponadto właściciele Nieruchomości sami użytkowali znajdujące się na działce 149 obiekty we własnych działalnościach gospodarczych. Zatem budynki opisane we wniosku nie były przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT takich jak sprzedaż czy wynajem, dzierżawa. Zatem dostawa tych obiektów w ramach czynności zamiany Nieruchomości nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia. W związku z tym dostawa budynków znajdujących się na działce 149 nie może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust.1 pkt 10 ustawy.

Jednakże w rozpatrywanej sprawie nabycie Nieruchomości nastąpiło w drodze czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji Wnioskodawca nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu Nieruchomości. W trakcie użytkowania Nieruchomości były ponoszone nakłady na jej ulepszenie, od których Wnioskodawca miał prawo do odliczenia podatku naliczonego, przy czym ostatnie nakłady na ulepszenie były poniesione w 2007 r. Jak wynika z wniosku Wnioskodawca dokonane ulepszenia Nieruchomości w wysokości przekraczającej 30% ich wartości początkowej wykorzystywał w prowadzonej działalności gospodarczej do czynności podlegających opodatkowaniu przez okres ponad 5 lat. W związku z tym została zrealizowana przesłanka wskazana w art. 43 ust. 7a ustawy. W konsekwencji dostawa Nieruchomości – tj. budynków użytkowych znajdujących się na działce 149 będzie korzystała ze zwolnienia od opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b w związku z art. 43 ust. 7a ustawy.

W niniejszej sprawie, z uwagi na korzystanie transakcji zamiany ze zwolnienia na podstawie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b w związku z art. 43 ust. 7a ustawy, nie wymaga analizy, czy transakcja sprzedaży działki o numerze ewidencyjnym 149 spełnia warunki do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W odniesieniu do zbycia w drodze zamiany własności gruntu należy wskazać, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli lub ich części trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Z przepisu tego wynika, że w przypadku gdy budynek lub budowla jest trwale związana z gruntem to w stosunku do dostawy gruntu ma zastosowanie ta sama stawka podatku VAT, która obowiązuje przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z tym gruntem związanych. W analizowanej sprawie dostawa budynków znajdujących się na działce 149 będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b w zw. z art. 43 ust. 7a ustawy, a zatem dostawa tej działki również będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie ww. przepisów w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy zajęte w rozpatrywanym wniosku należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszej interpretacji.

Końcowo wskazuje się, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Wniosek o interpretację indywidualną może dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych (art. 14b § 2 ww. ustawy). A zatem wniosek o wydanie interpretacji może być złożony tylko w indywidualnej sprawie zainteresowanego. Z tych też względów – z uwagi na indywidualny charakter interpretacji przepisów prawa podatkowego – niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy jedynie Wnioskodawcy – Pana D., nie dotyczy zaś małżonki Wnioskodawcy. Zatem należy wskazać, że interpretacja nie wywołuje skutków prawnych dla małżonki Wnioskodawcy, która chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinna wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej wydanie.

Jednocześnie tut. organ wskazuje, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.