INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) po ponownym rozpatrzeniu, w związku prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 28 lutego 2012 r. Sygn. akt I SA/Gl 1009/11, wniosku z dnia 10 marca 2011 r. (złożonego osobiście w tut. BKIP tego samego dnia), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione w w/w wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie ustalenia ceny nabycia przedsiębiorstwa na potrzeby ustalenia wartości początkowej środków trwałych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 marca 2011 r. został złożony w tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia ceny nabycia przedsiębiorstwa na potrzeby ustalenia wartości początkowej środków trwałych.

W dniu 10 czerwca 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, wydał postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania Znak: IBPBI/2/423-302/11/MO. Pismem z dnia 20 czerwca 2011 r. wniesiono zażalenie na ww. postanowienie, na które udzielono odpowiedzi pismem z dnia 19 sierpnia 2011 r. Znak: IBPBI/2/423Z-4/11/MO utrzymując w mocy postanowienie z dnia 10 czerwca 2011 r. Postanowienie utrzymujące w mocy ww. postanowienie zostało skutecznie doręczone w dniu 22 sierpnia 2011 r.

Pismem z dnia 20 września 2011 r. wniesiono skargę na ww. postanowienie z dnia 19 sierpnia 2011 r. Znak: IBPBI/2/423Z-4/11/MO. Pismem z dnia 24 października 2011 r. Znak: IBPB/2/4240-45/11/MO, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, udzielił odpowiedzi na skargę przesyłając ją, wraz z aktami sprawy do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach. W wyniku rozpatrzenia skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 28 lutego2012 r. Sygn. akt I SA/Gl 1009/11 uchylił zaskarżone postanowienie. Prawomocny wyrok wraz z aktami sprawy wpłynął do tut. BKIP w dniu 25 maja 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Ośrodek został sprywatyzowany na postawie art. 39 ust. 1 pkt 3 ustawy z 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji (Dz. U. z 2002 r. Nr 171 , poz. 1397 z późn. zm.). Z datą 1 maja 2010 r. sporządzono w formie aktu notarialnego Umowę o oddanie Ośrodka do odpłatnego korzystania. Zbywającym był Skarb Państwa - Minister Gospodarki, przejmującym - powołana wcześniej Spółka z o.o. (Wnioskodawca).

Na dzień poprzedzający zbycie Ośrodka, tj. 30 kwietnia 2010 r. stan aktywów i pasywów wg bilansu przedstawiał się następująco:

1. Środki trwałe, wartości niematerialne i inwestycje długoterminowe w nieruchomości (budynki oddane w najem) – 21.322 tys. zł
2. Pozostałe aktywa (suma bilansowa 47.090 tys. zł minus poz. 1) – 25.768 tys. zł
3. Kapitał własny – 36.175 tys. zł
4. Pozostałe pasywa, w tym także zobowiązania finansujące oddane do użytku środki trwałe i środki trwałe w budowie (suma bilansowa 47.090 tys. zł. minus poz.1) -10.915 tys. zł
   
   

Wartość przedmiotu Umowy (zobowiązanie wobec Skarbu Państwa) wynosi 25.000 tys. zł do spłaty ratami w ciągu 15 lat. W § 2 pkt 3 Umowy wpisano: „Stawiający oświadczają, że w skład przedsiębiorstwa oddawanego do odpłatnego korzystania wchodzą wszystkie składniki Ośrodka, w szczególności wyspecyfikowane w załącznikach, stanowiących integralną część niniejszej Umowy, wg stanu na dzień poprzedzający dzień zawarcia umowy”. W dalszej treści Umowy wymieniono wpisane do ksiąg wieczystych prawa użytkowania wieczystego gruntów oraz Określone w załączniku nr... tu kolejne numery załączników i nazwy grup bilansowych aktywów i pasywów (kwotowo wartości tych grup aktywów i pasywów wynikające z bilansu na dzień 30 kwietnia 2010 r. zawierają załączniki do Umowy).

Po przejęciu Ośrodka i wprowadzeniu danych do ksiąg nie powstaje dodatnia wartość firmy. W związku z powyższym przyjęto, że dla ustalenia wartości początkowej środków trwałych, dla celu uznania ich amortyzacji za koszt uzyskania przychodów, stosuje się art. 16g ust. 10 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle art. 16g ust. 10 pkt 2 cena nabycia przedsiębiorstwa obejmuje, poza wartością przedmiotu Umowy, wykazane w pasywach sporządzonego na dzień 30 kwietnia 2010 r. bilansu Spółki i przejęte do spłaty (wykazane w załącznikach) zobowiązania i rezerwy na zobowiązania. Uściślając, czy w oparciu o wyżej wykazane dane, cena nabycia Ośrodka równa się wartości 25.000 tys. zł (wartość należna Skarbowi Państwa), czy też wartości 25.000 tys. zł zwiększonej o zobowiązania i rezerwy na zobowiązania -10.915 tys. zł tj. łącznie 35.915 tys. zł. W przypadku pierwszym brak byłoby podstaw do podatkowej amortyzacji przejętych środków trwałych (25.000 tys. zł minus 25.768 tys. zł), w drugim - łączna wartość środków trwałych podlegających amortyzacji wyniosłaby 10.147 tys. zł (25.000 tys. zł plus 10.915 tys. zł minus 25.768 tys. zł).

Zdaniem Spółki, cena nabycia wynosi 35.915 tys. zł. Niezależnie bowiem od ceny, jaka musi być spłacona na rzecz Skarbu Państwa, w Umowie zdefiniowane zostały co do rodzaju i wartości, przejęte zobowiązania, rezerwy na zobowiązania, fundusze pracownicze i inne pasywa, które w ramach cesji generalnej nabywca musi zrealizować. Z mocy powołanej w pkt 54 Ustawy wynika, że cesja zobowiązań nie wymaga zgody wierzycieli. Nieuwzględnienie tak rozumianej ceny nabycia w efekcie prowadziłoby do paradoksalnej sytuacji, że nie mogłyby być amortyzowane m.in. środki trwałe co do których na dzień nabycia przedsiębiorstwa występują zobowiązania, podobnie jak istotne co do wartości zobowiązania z tytułu środków trwałych w budowie. Tak zdaniem Spółki należałoby rozumieć zapis art. 16g ust. 10 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych o treści: w razie nabycia w drodze kupna lub przejęcia do odpłatnego korzystania przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustaloną zgodnie z ust. 3 i 5, a wartością składników majątkowych niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi - w przypadku niewystąpienia dodatniej wartości firmy.

Jak podano w pkt 54 wniosku ORD-IN (tj. w opisie stanu faktycznego) dodatnia wartość firmy nie wystąpiła. Przywołane wyżej ust. 3 i 5 art. 16g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych określają zasady wyceny środków trwałych w nabytym przedsiębiorstwie, nie zaś ceny nabycia przedsiębiorstwa jako całości. W bilansie Ośrodka sporządzonym na dzień 30 kwietnia 2010 r. wycena środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych respektowała w/w wymogi co do ceny nabycia z uwzględnieniem umorzenia naliczonego za okres użytkowania według stawek amortyzacyjnych zawartych w załączniku do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Reasumując, zdaniem Spółki cena jej nabycia obejmuje cenę ustaloną w Umowie do spłaty na rzecz Skarbu Państwa oraz określone także w Umowie przejęte zobowiązania i rezerwy na zobowiązania w wartościach wykazanych w bilansie na dzień 30 kwietnia 2010 r. tj. dzień poprzedzający dzień zawarcia Umowy o oddanie Spółki do odpłatnego użytkowania.

W postanowieniu o odmowie wszczęcia postępowania w dnia 10 czerwca 2011 r. znak IBPBI/2/423-302/11/MO Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, wskazał, iż ustalenie czy w świetle art. 16g ust. 10 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych cena nabycia przedsiębiorstwa obejmuje poza wartością przedmiotu umowy zobowiązania i rezerwy na zobowiązania nie może podlegać interpretacji indywidualnej, gdyż odpowiedź na to pytanie winna być elementem stanu faktycznego.

Wnioskodawca pismem z dnia 20 czerwca 2011 r. wniósł zażalenie na ww. postanowienie, na które udzielono odpowiedzi pismem z dnia 19 sierpnia 2011 r. Znak: IBPBI/2/423Z-4/11/MO utrzymując w mocy postanowienie z dnia 10 czerwca 2011 r. Następnie pismem z dnia 20 września 2011 r. wniesiono skargę na postanowienie z dnia 19 sierpnia 2011 r. Znak: IBPBI/2/423Z-4/11/MO. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach prawomocnym wyrokiem z dnia 28 lutego 2012 r. Sygn. akt I SA/Gl 1009/11 uchylił zaskarżone postanowienie z dnia 19 sierpnia 2011 r. Znak: IBPBI/2/423Z-4/11/MO. Prawomocny wyrok wraz z aktami sprawy wpłynął do tut. BKIP w dniu 25 maja 2012 r.

Mając na uwadze powyższe orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach oraz treść art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), który stanowi, iż ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, rozpatrując ponownie wniosek z dnia 26 sierpnia 2009 r. stwierdza, co następuje:

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Spółka nabyła w drodze przyjęcia do korzystania sprywatyzowany Ośrodek od Skarbu Państwa. Po przejęciu Ośrodka i wprowadzeniu danych do ksiąg nie powstała dodatnia wartość firmy. Cen nabycia Ośrodka, czyli cena należna zbywcy wynosi 25.000 tys. zł. Wątpliwości Spółki dotyczą możliwości powiększenia ceny nabycia o wartość przejętych na podstawie umowy zobowiązań i rezerw na zobowiązania w kwocie 10.915 tys. zł.

Zgodnie z art. 16g ust. 10 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym do osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), w razie nabycia w drodze kupna, przyjęcia do odpłatnego korzystania przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, łączna wartość początkowa nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustaloną zgodnie z ust. 3 i 5, albo nominalną wartością wydanych akcji lub udziałów a wartością składników majątkowych nie będących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, w przypadku niewystąpienia dodatniej wartości firmy.

Definicja ceny nabycia została natomiast określona w ust. 3 tego artykułu. W myśl tego przepisu, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Wskazany przepis art. 16g ust. 3 ww. ustawy, dotyczący ceny nabycia, mówi jedynie ogólnie o kosztach związanych z zakupem określając przy tym otwarty katalog tych kosztów. Oznacza to, że w ocenie ustawodawcy wszelkie koszty, choć nie wymienione wprost w tym przepisie, o ile tylko pozostają w związku z danym zakupem, podlegają zaliczeniu na poczet ceny nabycia, jednakże należy mieć na uwadze, iż wskazany w tym przepisie „katalog” nie może być dowolnie rozszerzany.

Przez „koszty związane z zakupem” należy zatem rozumieć wszelkie dodatkowe koszty związane z transakcją nabycia środków trwałych/ wartości niematerialnych i prawnych, do powstania których by nie doszło, gdyby nie ta transakcja. Są to niejako dodatkowe koszty, których „źródłem” jest transakcja nabycia środków trwałych/wartości niematerialnych i prawnych. W świetle powyższego kosztem takim nie mogą być przejęte zobowiązania związane z działalnością nabywanego przedsiębiorstwa, do powstania których doszło przed jego nabyciem. Kosztem tym również nie będą rezerwy, które stanowią niejako zabezpieczenie środków na przyszłe zobowiązania, do powstania których jeszcze nie doszło.

W związku z powyższym Spółka nie będzie mogła powiększyć ceną nabycia Ośrodka należną zbywcy o wartość przejętych zobowiązań i rezerw na zobowiązania.

Tym samym, stanowisko Spółki, należy zatem uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.