Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-1118/14-2/IŚ
z 12 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku (brak daty wniosku, data wpływu 21 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku możliwości rozpoznania różnic kursowych przy zmianie technicznych warunków obsługi depozytu na skutek przystąpienia do systemu cash-poolingu („reklasyfikacja” depozytu na dodatnie saldo w rachunku cash-poolingowym) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie różnic kursowych przy zmianie technicznych warunków obsługi depozytu na skutek przystąpienia do systemu cash-poolingu („reklasyfikacja” depozytu na dodatnie saldo w rachunku cash-poolingowym).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka Sc Sp. z o.o. (dalej: Spółka) jest spółką inwestycyjną zajmującą się działalnością nieruchomościową i należy do grupy kapitałowej IK.

Spółka jest stroną umowy „I (...)Master Agreement” (dalej: umowa Master Agreement) zawartej z I. S.A. z siedzibą w Luksemburgu (dalej: I.), podmiotem wyspecjalizowanym w świadczeniu usług fnansowych na rzecz podmiotow z grupy kapitałowej IK. Na mocy tej umowy, I. może świadczyć na rzecz Spółki szeroką gamę usług finansowych, w tym m.in. przyjmowanie depozytów, udzielanie pożyczek, przeprowadzanie transakcji wymiany walut oraz usługi mieszczące się w szeroko pojętej koncepcji cash-poolingu. Umowa ta poddana jest prawu angielskiemu.

Od dnia 10 września 2012 r. Spółka uczestniczy w systemie cash-poolingu organizowanym przcz I.. N. I. pełni funkcję Agenta, na którego rachunku bankowym konsolidowane są salda rachunków bankowych uczestnikow cash-poola. Omawiany cash-pooling należy do typu „zero balancing”, tzn. na koniec każdego dnia salda (zarówno dodatnie jak i ujemne) na rachunkach uczestników cash-poola są zerowane poprzez rzeczywiste transfery pieniężne dokonywane odpowiednio na rachunek uczestnika z rachunku Agenta (w przypadku salda ujemnego) lub z rachunku uczestnika na rachunek Agenta (w przypadku salda dodatniego). Po osiągnięciu efektu konsolidacji, rachunki są rozliczane i rachunek uczestnika jest odpowiednio obciążany (w przypadku wyzerowania salda ujemnego) lub uznawany (w przypadku wyzerowania salda dodatniego) odsetkami (odpowiednio jako koszt lub przychód). Rachunki związane z cash-poolingiem wyrażone są w EURO i PLN.

Platformę do rozliczania cash-poolingu dostarcza bank BP z siedzibą w Luksemburgu. Bank ten utrzymuje rachunki bankowe Agenta oraz uczestników, rachunki lustrzane (tzn. otwarte dla uczestnikow celem ułatwienia konsolidacji środków) oraz dokonuje zautomatyzowanych transferów pieniężnych w ramach mechanizmu „zero balancing”.

W momencie przystąpienia do systemu cash-poolingu, Spółka posiadała środki pieniężne wyrażone w EURO i ulokowane w oprocentowanym depozycie u N. I. (Spółka była zatem wierzycielem N. I.). Podstawą prawną depozytu była również umowa Master Agreement, tzn. zgodnie z prawem angielskim (właściwym dla tej umowy) umowa Master Agreement była i jest jedynym tytułem prawnym regulującym prawa i obowiązki stron wynikające z omawianego depozytu.

W momencie przystąpienia do Cash-poolingu, Spółka została zakwalifikowana jako uczestnik z saldem dodatnim, tzn. depozyt Spółki został „reklasyfikowany” na rachunek Cash-poolingowy jako saldo dodatnie tego rachunku. Czynność „reklasyfikacji” depozytu Spółki miała charakter czysto techniczny mieszczący się w ramach zwykłego wykonania postanowień umowy Master Agreement i nie wiązała się w żadnym stopniu z wygaśnięciem depozytu, jego nowacją, zwrotem, przelewem, transferem etc. lub jakąkolwiek inną formą zadysponowania depozytem przez Spółkę. Dłużnikiem z depozytu pozostał N. I. a tytułem prawnym dla depozytu Spółki pozostała umowa Master Agreement, jedynie techniczna strona obsługi depozytu uległa zmianie tzn. z depozytu na saldo dodatnie podlegające konsolidacji w ramach cash-poolingu. Również z ekonomicznego punktu widzenia, depozyt Spółki nie uległ jakiejkolwiek zmianie (w szczególności jakiemukolwiek zwrotowi) i Spółka w dalszym ciągu notowała identyczny finansowy wobec N. I..

Spółka, dla celów podatkowych, nie stosowała i nie stosuje metody rozpoznawania różnic kursowych w oparciu o przepisy o rachunkowości (tzn. na podstawie art. 9b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w momencie przystąpienia przez Spółkę w 2012 roku do cash-poolingu, powstały różnice kursowe wynikające z „reklasyfikacji” depozytu Spółki z depozytu na dodatnie saldo w rachunku cash-poolingowym?

Zdaniem Spółki, „reklasyfikacja” depozytu Spółki z depozytu na dodatnie saldo rachunku cash-poolingowego nie prowadziła do rozpoznania różnic kursowych.

Spółka następująco uzasadnia swoje stanowisko:

1. Uwagi ogólne

Umowa cash-poolingu jest formą efektywnego zarządzania środkami finansowymi, stosowaną przez podmioty należące do jednej grupy kapitałowej, lub podmioty powiązane ekonomicznie w jakikolwiek inny sposob. Sprowadza się ona do koncentrowania środków pieniężnych z jednostkowych rachunków poszczególnych podmiotow na wspólnym rachunku grupy (rachunek główny) i zarządzaniu zgromadzoną w ten sposób kwotą, przy wykorzystaniu korzyści skali. Pozwala to na kompensowanie przejściowych nadwyżek, wykazywonych przez jedne z podmiotów z przejściowymi niedoborami zaistniałymi u innych podmiotow. Dzięki temu dochodzi do minimalizowania kosztów kredytownnin działalności podmiotow z grupy poprzez kredytowanie się przy wykorzystaniu środków własnych grupy.

W ramach porozumienia cash-poolingu uczestnicy wskazują podmiot organizujący cash-pooling i zarządzający systemem, tzw. Agenta. Agent, w ramach umowy Cash-poolingowej zapewnia dla wszystkich uczestników systemu środki finansowe na pokrycie sald ujemnych, a w przypadku wystąpienia sald dodatnich na rachunkach uczestników to na jego rachunek trafiają środki finansowe.

W ramach Cash-poolingu nie dochodzi do zawierania umów pożyczek pomiędzy podmiotami uczestniczącymi w mechanizmie konsolidacji sald na rachunkach. Wynika to z faktu, że mechanizm konsolidacji nie zakłada finansowania jednego podmiotu (pożyczkobiorcy) przez inny podmiot (pożyczkodawcę) jak również nie jest znana wartość „pożyczki”. Z samej istoty mechanizmu konsolidacji rachunków w ramach cash-poolingu wynika, że celem uczestników nie jest udzielanie sobie wzajemnie pożyczek, lecz bieżące zarządzanie kosztami finansowania zewnętrznego poprzez wykorzystanie efektu grupowego (koszty ewentualnego finansowania zewnętrznego niższe przy założeniu zrównoważenia sald ujemnych saldami dodatnimi uczestników). W swych założeniach cash-pooling służy jako narzędzie dwustronne, tzn. uczestnik z saldem ujemnym jednego dnia może stać się uczestnikiem z saldem dodatnim dnia następnego i w tym sensie uczestnictwo w cash-poolingu jest uzasadnione biznesowo jako nowoczesne narzędzie zarządzania środkami pieniężnymi.

W ramach umowy cash-poolingu nie dochodzi do wypływu środków pieniężnych, czyli do ich przekazania innemu podmiotowi. W przypadku standardowej umowy cash-poolingu, choć dochodzi do formalnego wydania środkow pieniężnych Agentowi, to nie dochodzi do przekazania władztwa nad tymi środkami, gdyż Agent ograniczony jest w prawie dysponowania tymi środkami. Jego uprawnienia ograniczają się bowiem do zarządzania w określony w umowie sposób przekazywanymi mu środkami uczestników umowy. Zarządzając tymi środkami, czyni to w imieniu własnym, ale na rzecz uczestników umowy cash-pooling.

2. Różnice kursowe

Od dnia 1 stycznia 2007 r., zgodnie z przepisem art. 9b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm.; dalej: UPDOP), podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie:

• art. 15a, albo
  

• przepisów o rachunkowości, pod warunkiem że w okresie, o którym mowa w ust. 3, sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania.
  
  
  

Na podstawie art. 15a ust. 1 UPDOP, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne róznice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3 tego przepisu.

Stosownie do art. 15a ust. 2 UPDOP, dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

• przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote wedlug kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
  

• poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej wedlug faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
  

• otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej fonny wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5;
  

• kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni;
  

• kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej wedlug faktycnie zastosowanego kursu waluty z tych dni.
  
  
  

Natomiast art. 15a ust. 3 UPDOP stanowi, że ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

• przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
  

• poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
  

• otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środkow lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzezeniem pkt 4 i 5;
  

• kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni;
  

• kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.
  
  
  

2. Różnice kursowe w praktyce interpretacyjnej

Jak potwierdza praktyka interpretacyjna organów podatkowych w odniesieniu do Cash-poolingu, „faktycznie przekazane na rachunek Pool Leadera środki pozostają środkami danego uczestnika. Zatem wpłata tych środków nie powoduje obowiązku zaewidencjonowania tego transferu jako wydatkowania środków, lecz wyłącznie jako przesunięcia środków pieniężnych w obrębie własnego majątku. Tym samym taka transakcja nie powoduje żadnych skutków w zakresie wyceny środków pieniężnych w walucie obcej” (interpretacja indywidualna z dnia 5 lipca 2010 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy (ITPB3/423-164b/10/MK).

Podobną interpretację zaprezentowała Izba Skarbowa w Katowicach w dniu 20 lipca 2010 r. (IBPBI/2/423-928/10/CzP) potwierdzając, że przelew środków pieniężnych w ramach umowy cash-pooling nie stanowi zapłaty zaś zwrot „inna forma wypływu środków pieniężnych” użyty w art. 15a UPDOP powinien obejmować wyłącznie te formy przekazania środków pieniężnych, gdzie wraz z przekazaniem dochodzi do przeniesienia władztwa nad nimi innym podmiotom a nie ma to miejsca w przypadku Cash-poolingu.

Podobnie stwierdziła Izba Skarbowa w Bygdoszczy w interpretacji z dnia 24 września 2012 r. (ITPB3/423-307/12/DK): „Konto Agenta ma charakter w istocie konta technicznego, na którym zgromadzone są środki uczestników umowy, a celem tego jest uzyskanie tzw. efektu skali, (…). Z powyzszego wynika, że faktycznie przekazane na rachunek Agenta środki pozostają środkami danego uczestnika”.

Z nowszych interpretacji można wskazac interpretację z dnia 16 stycznia 2013 r., w której Izba Skarbowa w Łodzi (IPTPB3/423-374/12-3/IR) stwierdza, że „w ramach umowy cash poolingu nie dochodzi do wypływu środków pieniężnych, czyli do ich przekazania innemu podmiotowi. W przypadku standardowej umowy cash poolingu, choć dochodzi do normalnego wydania środkow pieniężnych Agentowi, to nie dochodzi do przekazania władztwa nad tymi środkami, gdyż Agent ograniczony jest w prawie dysponowania tymi środkami. Jego uprawnienia ograniczają się bowiem do zarządzania w określony w umowie sposób przekazywanymi mu środkami uczestników umowy. Zarządzając tymi środkami, czyni to w imieniu własnym, ale na rzecz uczestników umowy cash pooling. Oznacza to, że w tym przypadku przekazanie środków pieniężnych na rachunek Agenta nie stanowi „wypływu środków pieniężnych”, o jakim mowa w przepisie art. 15a ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3”.

W podobnym duchu wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 13 marca 2013 r. (IPPB5/423-29/13-3/JC) oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 14 kwietnia 2014 r. (ILPB4/423-11/14-5/ŁM) stwierdzając, że „transferowane kwoty sald z rachunku walutowego Spółki na rachunek spółki powiązanej nie będą „zapłatą”, ponieważ nie będą stanowiły uregulowania zobowiązań Spółki”.

3. "Reklasyfikacja” depozytu Spółki na saldo dodatnie w cash-poolingu

Jak wynika z powołanych powyżej przepisow UPDOP dotyczcących różnic kursowych, rozpoznanie kosztów i przychodów z różnic kursowych powiązane jest z wystąpieniem określonych ustawą zdarzeń związanych z zapłatą albo inną formą wypływu środków lub wartości pieniężnych wyrażonych w walucie obcej. Zgodnie z brzmieniem art. 15a ust. 7 UPDOP za koszt poniesiony, o którym mowa w ust. 2 i 3 uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w wprzypadku braku faktury (rachunku), a za dzień zapłaty, o którym mowa w ust. 2 i 3 – dzień uregulowania zaobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności. Choć termin „uregulowanie zobowiązania” nie został przez UPDOP zdefiniowany, ani nie jest on zdefiniowany w innych gałęziach prawa polskiego, powszechnie przyjmuje się, że należy przez to rozumieć szeroką gamę czynności skutecznie prowadzących do wygaśnięcia zobowiązania z zaspokojeniem wierzyciela.

W ocenie Spółki, żaden z powołanych przez UPDOP przypadków nie wystąpił w odniesieniu do dokonanej w 2012 roku reklasyfikacji depozytu Spółki z depozytu ulokowanego u I. na dodatnie saldo na rachunku cash-poolingowym Spółki. Wynika to zarówno z interpretacji natury prawnej dokonanej czynności (tzn. reklasyfikacji depozytu) jak i z analizy jej ekonomicznych skutków.

W opinii Spółki, w swietle art. 15a UPDOP, w pierwszym rzędzie należy odnieść się do skutków prawnych rzeczywiście wywoływanych przez podatnika na mocy dokonanych przez niego działań. W przypadku, gdy działania te przybierają postać realizacji umowy zawartej pod rządami obcego prawa (a takim jest umowa Master Agreement), prawo to decyduje jaki jest charakter prawny dokonanej przez podatnika czynności. Jak zostało wyjaśnione w opisie stanu faktycznego, zgodnie z umową Master Agreement oraz prawem włściwym dla interpretacji tej umowy (prawo angielskie), reklasyfikacja depozytu Spółki wobec dłużnika (I.) została dokonana na mocy dotychczasowych postanowień umowy Master Agreement i nie stanowiła zwrotu depozytu ani innej formy zaspokojenia Spółki jako wierzyciela. Na mocy umowy Master Agreement dokonano jedynie zmiany technicznych warunków obsługi depozytu, tzn. depozyt Spółki od daty przystąpienia do cash-poolingu został zaewidencjonowany jako saldo dodatnie na rachunku prowadzonym dla Spółki w cash-poolingu. Natomiast, reklasyfikacja nie wiązała się z wygaśnięciem lub zwrotem depozytu Spólki w jakiejkolwiek formie, gdyż Spółka w dalszym ciągu pozostała wierzycielem I. w tej samej wysokości i na podstawie tego samego tytułu prawnego (umowa Master Agreement). Czynność techniczna, czyli zmiana sposobu ewidencjonowania depozytu Spółki u I., będąca wynikiem reklasyfikacji tego depozytu po przystąpieniu Spółki do Cash-poolingu mieściła się w ramach wykonania dotychczasowych postanowień umowy Master Agreement i nie stanowiła - ani na mocy umowy Master Agreement ani na mocy prawa właściwego dla tej umowy - odrębnej czynności prawnej lecz czynność czysto faktyczną. W szczególności, nie doszło do nowacji depozytu Spółki wobec dłużnika, jak również do zwrotu dotchczasowego depozytu i założenia innego. Nie doszło również do jakiejkolwiek innej formy zmiany przeznacenia depozytu.

Z ekonomicznego punktu widzenia, dokonana reklasyfikacja depozytu Spółki na dodatnie saldo Cash-poolingowe nie wywołała jakichkolwiek rzeczywistych ruchów na walucie obcej. Sama zmiana sposobu traktowania depozytu Spółki poprzez odmienną jego ewidencję była zjawiskiem czysto technicznym i rachunkowym, nie związanym z wymianą walut lub choćby ich przeliczeniem według określonego kursu wymiany. Pozycja Spółki z punktu widzenia ryzyka różnic kursowych nie uległa zmianie, gdyż Spółka w dalszym ciągu pozostała wierzycielem wobec tego samego dłużnika (I.) w tej samej kwocie wyrażonej w tej samej walucie. Zmianie ulegly wyłącznie elementy techniczne, nie wpływające na samą istotę i wysokość depozytu.

W ocenie Spółki, nawet gdyby podjąć próbę przetłumaczenia dokonanej przez Spółkę ze swoim wierzycielem czynności reklasyfikacji depozytu na grunt polskiego systemu prawnego, najbliższą instytucją podobną byłoby dokonanie zmiany/aneksu warunków zawartej uprzednio umowy. W uproszczeniu można by prównać to do zmiany warunków zwrotu depozytu poprzez określenie innych zasad (mechanizm, termin płatności, oprocentowanie etc.). W takich warunkach nie dochodzi - również na gruncie prawa polskiego - do wygaśnięcia depozytu lub zastąpienia go inną wierzytelnością lecz uznaje się, że strony w dalszym ciągu łączy ten sam stosunek prawny a jedynie jego warunki uległy - na drodze swobody umów - modyfikacji. Potwierdza to treść art. 506 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym „jeżeli w celu umorzenia zobowiązania dłużnik zobowiązuje się za zgodą wierzyciela spełnic imie świadczenie albo nawet to samo świadczenie, lecz z innej podstawy prawnej, zobowiązanie dotychczasowe wygasa (odnowienie). W razie wątpliwości poczytuje się, że zmiana treści dotychczasowego zobowiązania nie stanowi odnowienia”.

Reasumując, zdaniem Spółki dokonana w 2012 roku reklasyfikacja depopzytu na dodatnie saldo w rachunku cash-poolingowym nie rodzi dla Spółki różnic kursowych w rozumieniu art. 15a UPDOP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie - stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Spółki.

Niezależnie od powyższego podkreślić należy, że niniejsza interpretacja dotyczy tylko problematyki będącej ściśle przedmiotem pytania postawionego przez Spółkę we wniosku w zakresie różnic kursowych. Treść pytania wyznacza bowiem granice tematyczne wydawanej interpretacji. Oznacza to, że inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem i nie rzutują wprost na prawidłowość odpowiedzi na to pytanie (jak np. kontrowersyjna sprawa czy w ramach systemu cash-poolingu w istocie nie dochodzi do zawierania umów pożyczek pomiędzy podmiotami) - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, jako wykraczające poza zakres wniosku, nie podlegały ocenie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art.52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.