Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/415-1029/14-2/JK2
z 18 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 15 grudnia 2014 r. (data wpływu 22 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania bonifikaty związanej z wykupem mieszkania zakładowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania bonifikaty związanej z wykupem mieszkania zakładowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 21 listopada 2014 r. Wnioskodawczyni wykupiła od Instytutu - mieszkanie zakładowe. Mieszkanie było użytkowane przez Wnioskodawczynię od 2004 r. na podstawie umowy najmu zawartej w związku z umową o pracę w Instytucie - zaoferował wykup mieszkania zakładowego z obniżką wartości po wycenie rzeczoznawcy o 95%. Obniżka ceny została udzielona na podstawie art. 6 pkt 4 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o zasadach zbywania mieszkań będących własnością przedsiębiorstw państwowych, niektórych spółek handlowych z udziałem Skarbu Państwa, państwowych osób prawnych oraz niektórych mieszkań będących własnością Skarbu Państwa (Dz. U. z 2011 r. Nr 4 poz. 24, z późn. zm.). Od października 2013 r. Wnioskodawczyni przebywa na emeryturze. W Instytucie Wnioskodawczyni była zatrudniona od 5 listopada 1991 r., aż do przejścia na emeryturę. Od przedmiotowej transakcji nie został pobrany podatek dochodowy, z tytułu otrzymania zniżki wartości mieszkania. W dniu 23 lipca 2014 r. Wnioskodawczyni otrzymała wezwanie od notariusza, przed którym dokonana została przedmiotowa czynność do uiszczenia podatku dochodowego od dochodu będącego uzyskaną bonifikatą przy wykupie mieszkania zakładowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Analizując złożony przez Wnioskodawczynię wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej należy zauważyć, że intencją Wnioskodawczyni było zapytanie dotyczące opodatkowania bonifikaty związanej z wykupem mieszkania zakładowego.

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie ma podstaw do powstania obowiązku podatkowego ze względu na brak takiego obowiązku, wynikający z ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1991 r. Nr 80, p oz. 350, z późn. zm.) stanowiącej, że dochód będący wynikiem uzyskania bonifikaty przy wykupie mieszkania zakładowego podlega zwolnieniu od podatku dochodowego. Powyższe wynika bezpośrednio z art. 21 ust. 1 pkt 93, zgodnie z którym „wolne od podatku dochodowego są dochody uzyskane z tytułu zakupu zakładowych budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych przez dotychczasowych najemców - w wysokości odpowiadającej różnicy między ceną rynkową tych budynków lub lokali a ceną zakupu”.

Zwolnienie od podatku obowiązuje pod warunkiem, że osobą dokonującą wykupu jest osoba, która bezpośrednio przed wykupem była najemcą wykupowanego lokalu oraz wykupowane mieszkanie musi być mieszkaniem zakładowym (stanowiącym własność pracodawcy lub byłego pracodawcy). Wnioskodawczyni uważa, że wszystkie powyższe warunki zostały spełnione w Jej przypadku, a zatem nie widzi podstaw do powstania obowiązku odprowadzenia podatku dochodowego z tytułu wykupienia przez Wnioskodawczynię przedmiotowego mieszkania.

Wnioskodawczyni wskazała, że stanowisko to zostało potwierdzone przez organy podatkowe m.in. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 28 listopada 2011 r. IPPB4/415-679/11-4/JK2.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osoby, mające konkretny wymiar finansowy.

Jednakże w myśl art. 21 ust. 1 pkt 93 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są dochody uzyskane z tytułu zakupu zakładowych budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych przez dotychczasowych najemców - w wysokości odpowiadającej różnicy między ceną rynkową tych budynków lub lokali a ceną zakupu.

Z przedstawionego przepisu wynika, że prawo do zwolnienia w nim zawartego przysługuje w sytuacji gdy przedmiotem zbycia jest zakładowy (tj. stanowiący własność pracodawcy) budynek lub lokal mieszkalny, a nabywca posiada do tego lokalu lub budynku tytuł prawny –umowę najmu.

Analiza cytowanego powyżej art. 21 ust. 1 pkt 93 ustawy, wskazuje, że intencją ustawodawcy było zwolnienie z opodatkowania dochodów w postaci ulg przysługujących dotychczasowym najemcom w związku z zakupem przez nich mieszkań zakładowych.

Z treści wniosku wynika, że w dniu 21 listopada 2014 r. Wnioskodawczyni wykupiła od Instytutu - mieszkanie zakładowe. Mieszkanie było użytkowane przez Wnioskodawczynię od 2004 r. na podstawie umowy najmu zawartej w związku z umową o pracę w Instytucie. Sprzedający, czyli Instytut zaoferował wykup mieszkania zakładowego z obniżką wartości po wycenie rzeczoznawcy o 95%. Obniżka ceny została udzielona na podstawie art. 6 pkt 4 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o zasadach zbywania mieszkań będących własnością przedsiębiorstw państwowych, niektórych spółek handlowych z udziałem Skarbu Państwa, państwowych osób prawnych oraz niektórych mieszkań będących własnością Skarbu Państwa. Od października 2013 r. Wnioskodawczyni przebywa na emeryturze. W Instytucie Wnioskodawczyni była zatrudniona od 5 listopada 1991 r., aż do przejścia na emeryturę.

W konsekwencji do udzielonej przez Wnioskodawczynię bonifikaty znajdzie zastosowanie zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 93 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem w przypadku wykupu mieszkania zakładowego przez Wnioskodawczynię nie powstał obowiązek zapłaty podatku dochodowego od bonifikaty udzielonej przez Instytut.

W odniesieniu do powołanej przez Wnioskodawczynię interpretacji indywidualnej należy stwierdzić, że została ona wydana w indywidualnej sprawie, w określonym stanie faktycznym i nie jest wiążąca dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., Nr 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.