Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-1047/14-4/ISZ
z 26 stycznia 2015 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 października 2014 r. (data wpływu 17 października 2014 r.), uzupełnionym w dniu 17 grudnia 2014 r. (data wpływu 22 grudnia 2014 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 11 grudnia 2014 r. (skutecznie doręczone w dniu 15 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 17 października 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług.


Wniosek uzupełniony został w dniu 17 grudnia 2014 r., (data wpływu 22 grudnia 2014 r.) na wezwanie Organu z dnia 11 grudnia 2014 r.


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:


Spółka S. GmbH z siedzibą w Austrii (zwana dalej również Spółką lub S.) jest zarejestrowanym podatnikiem VAT w Polsce. Spółka nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce.

Spółka jest podwykonawcą dla niemieckiej firmy X, która jest głównym wykonawcą montażu linii produkcyjnej do produkcji płyt OSB dla polskiej firmy. Hala w której jest montowana przedmiotowa linia produkcyjna znajduje się na terenie Polski, a zatem prace montażowe będzie Spółka wykonywała w Polsce. Spółka dla wykonania usług montażu korzysta z podwykonawców z Polski i z krajów UE. Nadzór techniczny nad pracami podwykonawców sprawują kierownicy budowy, będący pracownikami Spółki.


Prace wykonywane przez Spółkę na podstawie umowy z niemiecką spółką X polegają na mechanicznym montażu (instalacji) poszczególnych elementów linii technologicznej do produkcji płyt OSB, na uprzednio już przygotowanym fundamencie, który znajduje się w hali fabrycznej. Linia do produkcji płyt OSB składa się z następujących elementów:


  • stacja formowania płyt,
  • formy,
  • prasy,
  • stacja końcowej produkcji,
  • linia pakująca.

W obszarze zewnętrznym czyli poza przedmiotową linią produkcyjną montowana jest również suszarka wiórów.


Spółka nie dostarcza żadnych urządzeń ani maszyn, które wchodzą w skład przedmiotowej linii produkcyjnej. Fundament do którego mocowane są przez Spółkę maszyny był wykonany przez inny podmiot przed przystąpieniem Spółki do prac montażowych. Spółka nie wykonuje żadnych prac budowlanych. Spółka wykonuje tylko usługi polegające na montowaniu (Instalacji) linii technologicznej. Montaż poszczególnych maszyn tworzących linię produkcyjną do produkcji płyt OSB odbywa się w istniejącej już hali.

Poszczególne maszyny wchodzące w skład przedmiotowej linii produkcyjnej przytwierdzane są do fundamentu za pomocą kotw mechanicznych, kotw chemicznych i kotw montowanych poprzez wylewkę z betonu.


Mocowanie za pomocą kotw mechnicznych stosuje się głównie do mocowania/dyblowania dźwigarów stalowych do podłoża lub konsoli. W tym celu wierci się otwory o takiej samej średnicy, co kotwy. Kotwy wbija się młotkiem, następnie nasadza się nakrętki i dokręca. Poprzez dokręcenie nakrętki rdzeń rozszerza się w otworze (zdjęcie nr 1).

Natomiast mocowanie za pomocą kotw z klejem technicznym odbywa się poprzez utwardzanie tych kotw w wyniku reakcji chemicznej specjalnych tulejek. W procesie tym wiercone są otwory, przeważnie 10% większe niż przeznaczone do nich pręty gwintowane. Tulejkę wkłada się do otworu i wkręca się w nią gwintowany pręt. Tulejka pęka i w wyniku tego uwalnia się masa, która łączy pręt w otworze. Maksymalnie po upływie godziny masa jest utwardzona i daną część można przykręcić za pomocą nakrętki. W ten sposób umocowane konsole lub inne części konstrukcji można w każdym momencie zdemontować bez wykonywania dodatkowych prac budowlanych (zdjęcie nr 2).


Z kolei montowanie za pomocą kotw poprzez wylewkę z betonu stosuje się do precyzyjnego justowania stalowych ram maszyn przy pomocy śrub nastawczych, gdzie kotwy wkładane są do otworów, wcześniej przygotowanych przez firmę budowlaną. Wypełnienie otworów następuje po wykonaniu wszystkich prac przygotowawczych. Następnie odbywa się ponowne justowanie ram i ostatnie wypełnienie aż do dolnego brzegu stalowej ramy, aby zapewnić trwałe podłoże. Mimo wylewki betonowej - stalowe ramy można usuwać bez dłutowania (zdjęcie 3).

Załączamy do niniejszego wniosku materiał zdjęciowy obrazujący w/w sposoby montowania maszyn do fundamentu. Maszyny tworzące linię produkcyjną do produkcji płyt OSB można zdemontować w całości i zamontować w innym miejscu lub obiekcie i ponownie uruchomić, bez uszkodzenia lub zmiany istoty (materii) całości urządzenia.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:


  1. Czy opisane w stanie faktycznym usługi montowania maszyn tworzących linię produkcyjną do produkcji płyt budowlanych OSB, w obiekcie położonym na terenie Polski należy traktować jako usługi nie związane z nieruchomością w rozumieniu art. 28e ustawy o VAT i wówczas miejscem świadczenia (opodatkowania) tych usług będzie siedziba firmy X czyli Niemcy, a Spółka powinna jako austriacki podatnik podatku od wartości dodanej wystawiać faktury dla niemieckiej firmy X, wskazując swój austriacki numer identyfikacji podatkowej?
  2. Czy w przypadku uznania, że przedmiotowe usługi są usługami związanymi z nieruchomością w rozumieniu art. 28e ustawy o VAT i tym samym podlegają opodatkowaniu VAT w Polsce - to Spółka będzie obowiązana rozliczyć podatek VAT w Polsce i wystawiać faktury dla niemieckiej firmy X z 23% podatkiem VAT, wskazując swój polski numer NIP?

Zdaniem Wnioskodawcy:


Ad. 1.

W opinii Spółki opisane w stanie faktycznym usługi montowania maszyn tworzących linię produkcyjną do produkcji płyt budowlanych OSB, w obiekcie położonym na terenie Polski nie są usługami związanymi z nieruchomością w rozumieniu art. 28e ustawy o VAT. W związku z tym miejscem świadczenia tych usług - zgodnie z art. 28b ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT - będzie kraj siedziby firmy X czyli Niemcy, a Spółka powinna wtedy jako austriacki podatnik podatku od wartości dodanej wystawiać faktury dla niemieckiej firmy X, wskazując swój austriacki numer identyfikacji podatkowej.


Ad. 2.


W przypadku uznania, że przedmiotowe usługi należy traktować jako związane z nieruchomością w rozumieniu art. 28e ustawy o VAT, co oznacza, że usługi te będą podlegały opodatkowaniu VAT w Polsce - Spółka będzie obowiązana rozliczyć podatek VAT w Polsce i wystawiać faktury dla firmy X z 23% podatkiem VAT, wskazując na fakturach swój polski numer NIP.

Spółka następująco uzasadnia swoje stanowisko:


Ad. 1.


Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie, z którą opodatkowaniu podatkiem VAT podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia, które określone jest przepisami ustawy o VAT - jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.


W świetle art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT.


W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku VAT jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Bowiem od prawidłowego określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy usługa będzie podlegała opodatkowaniu VAT w Polsce, czy też nie.


Przepisy dotyczące określenia miejsca świadczenia usług zawarte są w Rozdziale 3 ustawy o VAT "Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług”. Generalna zasada określania miejsca świadczenia usług zawarta jest w art. 28b ust. 1 ustawy o VAT i zgodnie z nią miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z wyjątkami. Jednym z wyjątków są usługi związane z nieruchomościami.

I tak zgodnie z art. 28e ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości. Zatem - jak wynika z brzmienia przepisu - w przypadku świadczenia usług związanych z nieruchomością miejscem świadczenia tych usług czyli miejscem opodatkowania VAT jest miejsce (kraj), gdzie ta nieruchomość jest położona.


W opinii Spółki opisane w stanie faktycznym usługi montażu (instalacji) maszyn tworzących linię produkcyjną do produkcji płyt OSB do gotowego już fundamentu, w obiekcie w Polsce - nie stanowią usług związanych z nieruchomościami, w szczególności zaś nie jest możliwe uznanie ich za prace budowlane.

Nie ma w przepisach dotyczących podatku VAT definicji nieruchomości ani usług związanych z nieruchomością (są wskazane tylko przykładowe usługi). W związku z tym, aby rozstrzygnąć czy mamy do czynienia z usługami związanymi z nieruchomością - z uwagi na rodzaj usług jakie wykonuje spółka czyli montowanie (instalowanie) do fundamentu maszyn, tworzących linię produkcyjną - celowym byłoby posłużeniem się przepisami ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane.


I tak przepisy tej ustawy definiują roboty budowlane jako prace polegające na budowie, przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego. Obiektami budowlanymi są natomiast budynki, budowle i obiekty małej architektury. Przy czym art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego stanowi, że budowlą jest każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, i tu wymienia się m.in. fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową. Oznacza to, że tylko fundamenty czyli części budowlane pod maszyny i urządzenia uznawane są za budowle jako odrębne pod względem technicznym od całości jaką jest urządzenie zamontowane na fundamencie. Z tego przepisu wynika jednoznacznie, że nie są obiektami budowlanymi inne, niż budowlane części składające się na całość użytkową.

Oznacza to, że prace polegające na montażu innych niż budowlane elementów składających się na jakąś całość użytkową - nie mogą być zakwalifikowane jako prace budowlane, ze względu na to, że ich przedmiotem nie jest obiekt budowlany. W związku z tym prace te nie mogą być kwalifikowane jako usługi związane z nieruchomościami w rozumieniu art. 28e ustawy o VAT.

Odnosząc powyższą analizę do przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, że za budowlę nie można uznać całej linii produkcyjnej do produkcji płyt OSB, składającej się z szeregu maszyn i urządzeń zamontowanych na fundamencie. Za budowlę można bowiem jedynie tylko uznać części budowlane czyli fundament jako odrębny pod względem technicznym od zamontowanych maszyn, składających się na całość użytkową w postaci linii produkcyjnej. Natomiast maszyny i urządzenia składające się na tą linię nie są obiektami budowlanymi (tu: budowla) ani urządzeniami budowlanymi w rozumieniu przepisów Prawa budowlanego, a jedynie stanowią wyposażenie technologiczne zakładu.

W konsekwencji zatem przedmiotowe usługi montażu urządzeń, jakie wykonuje Spółka nie można uznać jako usługi budowlane, ponieważ nie dotyczą one montowania elementów budowlanych linii produkcyjnej. Przedmiotem montażu są bowiem maszyny, które stanowią wyposażenie techniczne, a maszyny nie są budowlami, ani obiektami budowlanymi, ani urządzeniami budowlanymi w rozumieniu przepisów Prawa budowlanego.


Jeżeli zatem nie można uznać całej linii produkcyjnej do produkcji płyt OSB jako budowli, a jedynie fundament, (którego Spółka nie wykonywała) - to usług montowania (Instalacji) maszyn, będących elementem tej linii nie można uznać jako usług związanych z nieruchomością w rozumieniu art. 28e ustawy o VAT.

Wobec tego dla określenia miejsca świadczenia tych usług znajdzie zastosowanie zasada ogólna wynikająca z art. 28b ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT, zgodnie z którą miejscem świadczenia usługi jest siedziba usługobiorcy. W związku z tym miejscem świadczenia przedmiotowych usług będzie kraj siedziby nabywcy - firmy X czyli Niemcy. Spółka powinna wtedy jako austriacki podatnik podatku od wartości dodanej wystawiać faktury dla niemieckiej firmy X, wskazując swój austriacki numer identyfikacji podatkowej.


Ad. 2.


W przypadku uznania jednak przez organ interpretacyjny, że przedmiotowe usługi należy traktować jako związane z nieruchomością w rozumieniu art. 28e ustawy o VAT, co oznaczałoby, że usługi te będą podlegały opodatkowaniu VAT w Polsce - Spółka będzie obowiązana rozliczyć podatek VAT w Polsce i wystawiać faktury dla niemieckiej firmy X z 23% podatkiem VAT, wskazując na fakturach swój polski numer NIP.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.


Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 177 poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).


W przypadku świadczenia usług dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług istotnym jest określenie charakteru danej czynności, a w konsekwencji miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Ogólna zasada dotycząca określania miejsca świadczenia usług na rzecz podatników zawarta została w art. 28b ust. 1 ustawy, zgodnie z którym – miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Przy tym w myśl ust. 2 cytowanego artykułu w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.


Od powyższej zasady ustawodawca przewidział szereg wyjątków, wskazując m.in. szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia usług związanych z nieruchomościami.


I tak, zgodnie z art. 28e ustawy – miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Także Dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L Nr 347.1, ze zm.) w art. 47 przewiduje, że miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomością, w tym usług rzeczoznawców i agentów nieruchomości, usług zakwaterowania w sektorze hotelarskim lub sektorach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub w miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, przyznawanie prawa użytkowania nieruchomości oraz usług związanych z przygotowywaniem i koordynacją prac budowlanych, takich jak usługi architektów i biur nadzoru budowlanego, jest miejsce, w którym znajduje się dana nieruchomość.


Przepis ten – jak wynika z jego brzmienia – stanowi wyjątek od zasady, przyjmując jako kryterium nie usytuowanie podmiotu, lecz przedmiotu którym jest nieruchomość. Usługi które jej wprost dotyczą, mają być opodatkowane według jej miejsca położenia. Kryterium położenia nieruchomości jest tu zatem decydujące – determinuje ono docelowo miejsce opodatkowania usługi związanej z daną nieruchomością. Co istotne, zasada wyrażona w art. 28e ustawy – powtórzona za treścią art. 47 Dyrektywy – obejmuje jedynie usługi, które dotyczą konkretnej nieruchomości – jedynie wówczas można w praktyce zastosować opodatkowanie w miejscu położenia nieruchomości.

Zatem usługi związane z nieruchomością obejmują jedynie usługi, które mają wystarczająco bezpośredni związek z konkretną nieruchomością. Usługi uważa się za mające wystarczająco bezpośredni związek z nieruchomością, gdy wywodzą się z nieruchomości, a dana nieruchomość stanowi element składowy usługi i jest elementem centralnym oraz niezbędnym do świadczenia usług, a także gdy są świadczone w odniesieniu do nieruchomości i mają na celu zmianę prawnego lub fizycznego stanu danej nieruchomości. Są to takie usługi, których charakter nie pozwala na ich świadczenie w innym miejscu.


Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem VAT w Polsce i nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce.

Spółka jest podwykonawcą dla niemieckiej firmy X, która jest głównym wykonawcą montażu linii produkcyjnej do produkcji płyt OSB dla polskiej firmy. Prace montażowe będzie Spółka wykonywała w Polsce. Spółka dla wykonania usług montażu korzysta z podwykonawców z Polski i z krajów UE. Nadzór techniczny nad pracami podwykonawców sprawują kierownicy budowy, będący pracownikami Spółki.


Prace wykonywane przez Spółkę na podstawie umowy z niemiecką spółką X polegają na mechanicznym montażu (instalacji) poszczególnych elementów linii technologicznej do produkcji płyt OSB, na uprzednio już przygotowanym fundamencie, który znajduje się w hali fabrycznej.

Spółka nie dostarcza żadnych urządzeń ani maszyn, które wchodzą w skład przedmiotowej linii produkcyjnej. Fundament do którego mocowane są przez Spółkę maszyny był wykonany przez inny podmiot przed przystąpieniem Spółki do prac montażowych. Spółka nie wykonuje żadnych prac budowlanych. Spółka wykonuje tylko usługi polegające na montowaniu (instalacji) linii technologicznej. Montaż poszczególnych maszyn tworzących linię produkcyjną do produkcji płyt OSB odbywa się w istniejącej już hali.


Poszczególne maszyny wchodzące w skład przedmiotowej linii produkcyjnej przytwierdzane są do fundamentu za pomocą kotw mechanicznych, kotw chemicznych i kotw montowanych poprzez wylewkę z betonu.


Mocowanie za pomocą kotw mechanicznych stosuje się głównie do mocowania/dyblowania dźwigarów stalowych do podłoża lub konsoli. W tym celu wierci się otwory o takiej samej średnicy, co kotwy. Kotwy wbija się młotkiem, następnie nasadza się nakrętki i dokręca. Poprzez dokręcenie nakrętki rdzeń rozszerza się w otworze.

Umocowane za pomocą kotw z klejem technicznym konsole lub inne części konstrukcji można w każdym momencie zdemontować bez wykonywania dodatkowych prac budowlanych.


Z kolei montowane za pomocą kotw poprzez wylewkę z betonu stalowe ramy można usuwać bez dłutowania.

Maszyny tworzące linię produkcyjną do produkcji płyt OSB można zdemontować w całości i zamontować w innym miejscu lub obiekcie i ponownie uruchomić, bez uszkodzenia lub zmiany istoty (materii) całości urządzenia.


Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawidłowego określenia miejsca opodatkowania świadczonych usług.


Z przedstawionych okoliczności wynika, że prace wykonywane przez Spółkę (również za pomocą podwykonawców) w ramach zawartej umowy polegają na mechanicznym montażu (instalacji) poszczególnych elementów linii technologicznej do produkcji płyt OSB, na uprzednio już przygotowanym fundamencie, który znajduje się w hali fabrycznej. Spółka dla wykonania usług montażu korzysta z podwykonawców z Polski i z krajów UE. Nadzór techniczny nad pracami podwykonawców sprawują kierownicy budowy, będący pracownikami Spółki.

Wymienione usługi nie wykazują ścisłego związku z konkretną nieruchomością, nie wykazują wystarczającego związku z miejscem montażu linii produkcyjnej. Wnioskodawca wskazuje, że maszyny tworzące linię produkcyjną do produkcji płyt OSB można zdemontować w całości i zamontować w innym miejscu lub obiekcie i ponownie uruchomić, bez uszkodzenia lub zmiany istoty (materii) całości urządzenia. Poszczególne mocowane elementy linii produkcyjnej można usuwać bez wykonywania dodatkowych prac budowlanych, w tym w przypadku montowania kotw poprzez wylewkę z betonu - bez dłutowania.


Wobec tego należy uznać, że w tym przypadku sama nieruchomość, na której montowana jest (znajduje się) linia produkcyjna nie jest bezpośrednim przedmiotem usług świadczonych przez Spółkę. Charakter usług świadczonych przez Wnioskodawcę w ramach zawartej umowy i ich zależność z miejscem montażu linii produkcyjnej są niewystarczające do uznania wykonywanych usług za związane z nieruchomością.

Zatem, należy stwierdzić, że w przypadku usług wykonywanych przez Spółkę na podstawie umowy z niemiecką spółką X polegających na mechanicznym montażu (instalacji) poszczególnych elementów linii technologicznej do produkcji płyt OSB, na uprzednio już przygotowanym fundamencie, który znajduje się w hali fabrycznej, nie występują cechy istotne dla zakwalifikowania tych usług jako usług związanych z nieruchomością, które na podstawie art. 28e ustawy polegają opodatkowaniu w miejscu położenia nieruchomości, tj. w analizowanym przypadku w Polsce.


Przedmiotowe usługi świadczone są na rzecz firmy posiadającej siedzibę w Niemczech a ze stanu faktycznego nie wynika aby firma ta posiadała stałe miejsce prowadzenia działalności w Polsce, dla którego to Spółka świadczy te usługi. Zatem zgodnie z ogólną zasadą dotyczącą miejsca świadczenia usług zawartą w art. 28b ust. 1 ustawy miejscem świadczenia usług wykonywanych przez Spółkę na rzecz podatnika niemieckiego jest terytorium Niemiec. W konsekwencji, usługi te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce. Prawidłowe przy tym jest wystawienie przez Spółkę posiadającą siedzibę w Austrii i zarejestrowaną jako austriacki podatnik podatku od wartości dodanej faktury dla niemieckiej firmy X, ze wskazanym austriackim numerem identyfikacji podatkowej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 1, należało uznać za prawidłowe.


W związku z uznaniem, że opisana we wniosku transakcja nie podlega opodatkowaniu na terytorium kraju, zadane we wniosku pytanie oznaczone numerem 2 stało się bezprzedmiotowe.

Ponadto wskazuje się, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, wyczerpujący opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego powinien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z załączonych do niego dokumentów, w związku z czym nie były one przedmiotem merytorycznej analizy.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. 2012, poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj