INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 7 kwietnia 2011r. sygn. akt I SA/Rz 140/11 oraz wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 kwietnia 2012r. sygn. akt I FSK 1079/11 (data wpływu do tut. organu prawomocnego wyroku oraz akt sprawy 25 maja 2012r.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów, po ponownym rozpatrzeniu sprawy stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 sierpnia 2010r. (data wpływu 31 sierpnia 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki VAT w wysokości 7% przy zakupie samochodów przeznaczonych na cele ochrony przeciwpożarowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 sierpnia 2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki VAT w wysokości 7% przy zakupie samochodów przeznaczonych na cele ochrony przeciwpożarowej.

W dniu 5 listopada 2010r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający z upoważnienia Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego znak: IBPP1/443-838/10/AW uznając, że stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Pismem z dnia 23 stycznia 2011r. Wnioskodawca złożył skargę na ww. interpretację indywidualną Ministra Finansów, w której zarzucił naruszenie prawa materialnego poprzez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie przepisów, a to art. 41 ust. 2 i 10 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm. zwanej dalej ustawą o VAT), w związku z art. 29 i 32 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991r. o ochronie przeciwpożarowej (t. j. Dz. U. z 2009r. Nr 178, poz. 1380 ze zm.) oraz wniósł o:

• uznanie uprawnienia Skarżącej do zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 7% przy czynności dostawy samochodów przeznaczonych na cele ochrony przeciwpożarowej na jej rzecz,
• ewentualnie uchylenie zaskarżonej interpretacji,
• zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.
  
  

Wyrokiem z dnia 7 kwietnia 2011r. sygn. akt I SA/Rz 140/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie:

1. uchylił zaskarżoną interpretację,
2. określił, że interpretacja wymieniona w pkt 1) nie podlega wykonaniu do chwili uprawomocnienia się wyroku,
3. zasądził od Ministra Finansów na rzecz strony skarżącej kwotę 457 zł (czterysta pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
   
   

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie uznał, że organ podatkowy stwierdzając, iż dostawa, której dotyczył wniosek podlega opodatkowaniu wg stawki 22%, dokonał błędnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. Biorąc powyższe pod uwagę, Sąd uchylił zaskarżoną interpretację na podstawie art. 146 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Od powyższego wyroku Minister Finansów złożył skargę kasacyjną, która została oddalona wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 kwietnia 2012r. sygn. akt I FSK 1079/11.

W dniu 25 maja 2012r. wpłynął do tut. organu prawomocny wyrok WSA wraz ze zwróconymi aktami sprawy.

W świetle powyższego, sprawa wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. organ.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina W., w ramach projektu „Poprawa bezpieczeństwa mieszkańców poprzez wyposażenie w nowoczesny sprzęt ratowniczy jednostek OSP z terenu Gminy W.” współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej – 85%, środki własne Gminy – 15%, zamierza zakupić 2 lekkie samochody ratowniczo-gaśnicze z przeznaczeniem dla Ochotniczych Straży Pożarnych w K. i W., które są partnerami projektu w oparciu o porozumienie, jakie zostało zawarte przez Gminę z tymi jednostkami i są one wskazane we wniosku o dofinansowanie skierowanym do Urzędu Marszałkowskiego. Gmina będzie właścicielem zakupionych samochodów, w fakturze VAT jako nabywca będzie wskazana Gmina, a następnie przekaże samochody jednostkom OSP w nieodpłatne użytkowanie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w podanym stanie faktycznym, zakup wyżej wymienionych samochodów przez Gminę przeznaczonych na cele ochrony przeciwpożarowej, korzysta ze stawki VAT w wysokości 7%...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 41 ust. 2 i 10 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), w związku z art. 29 i 32 ustawy o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. Nr 147, poz. 1229 ze zm.), zakup przedmiotowych samochodów korzysta ze stawki VAT w wysokości 7% ponieważ spełnia on dwie przesłanki prawne podanych przepisów tj.: towar jest przeznaczony na cele ochrony przeciwpożarowej i towar trafi do jednostek ochrony przeciwpożarowej. Zdaniem Wnioskodawcy, prezentowane stanowisko ma oparcie w wyroku NSA I FSK 1322/07.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, gdyż niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozpatrzenie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów – w myśl art. 7 ust. 1 powołanej ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi (7%, 3% i 0%) lub zwolnienie od podatku. Stosownie do art. 41 ust. 2 ww. ustawy o VAT, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. W pozycji 129 tego załącznika, w części dotyczącej towarów przeznaczonych na cele ochrony przeciwpożarowej, wymieniono sprzęt przewozowo-samochodowy:

1. pożarnicze samochody specjalne i specjalistyczne (gaśnicze, rozpoznawcze, drabiny samochodowe, techniczne, chemiczne, ekologiczne, dźwigi i podnośniki, cysterny, sanitarki) oraz fabrycznie wykonane i oznakowane pojazdy straży pożarnej,
2. sprzęt pływający, statki pożarnicze, łodzie, pontony i silniki oraz statki powietrzne dla ratownictwa i gaszenia pożarów.
   
   

Natomiast art. 41 ust. 10 ustawy wskazuje, iż stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostaw na terytorium kraju towarów wymienionych w poz. 129-134 załącznika nr 3 do ustawy, dla jednostek ochrony przeciwpożarowej, przeznaczonych na cele ochrony przeciwpożarowej.

Stosowanie obniżonej – 7% stawki podatku – na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z ust. 10 ww. ustawy, przy dostawie towarów na cele ochrony przeciwpożarowej, jest uzależnione od spełnienia łącznie następujących warunków:

1. towar będący przedmiotem dostawy musi być wymieniony w poz. 129-134 załącznika do ustawy o VAT,
2. dostawa jest dokonana na terytorium kraju dla jednostek ochrony przeciwpożarowej,
3. towary będące przedmiotem dostawy są przeznaczone na cele ochrony przeciwpożarowej.
   
   

Zgodnie z art. 15 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991r. o ochronie przeciwpożarowej (t. j. Dz. U. z 2009r. Nr 178, poz. 1380 ze zm.), jednostkami ochrony przeciwpożarowej są:

• jednostki organizacyjne Państwowej Straży Pożarnej,
• jednostki organizacyjne Wojskowej Ochrony Przeciwpożarowej,
• zakładowa straż pożarna,
• zakładowa służba ratownicza,
• gminna zawodowa straż pożarna,
• powiatowa (miejska) zawodowa straż pożarna,
• terenowa służba ratownicza,
• ochotnicza straż pożarna,
• związek ochotniczych straży pożarnych,
• inne jednostki ratownicze.
  
  

Jak wynika z przedmiotowego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, na fakturze dokumentującej zakup sprzętu ratowniczego tj. dwóch lekkich samochodów ratowniczo-gaśniczych, jako nabywca będzie wskazana Gmina. Także Gmina będzie właścicielem zakupionych samochodów.

W uzasadnieniu wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 7 kwietnia 2011r. sygn. akt I SA/Rz 140/11 uchylającego zaskarżoną interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 5 listopada 2010r. nr IBPP1/443-838/10/AW, Sąd stwierdził, że istotą sporu jest możliwość zastosowania tej stawki wobec dostawy na rzecz Gminy W. w odniesieniu do zakupu samochodów ratowniczo-gaśniczych dla Ochotniczej Straży Pożarnej w K. i W.

Sąd uznał, że organ dokonujący interpretacji słusznie wskazał, iż stosowanie obniżonej – 7% stawki podatku – na podstawie art. 41 ust. 2 i ust. 10 ustawy VAT, uzależnione jest od łącznego spełnienia następujących przesłanek:

• towar będący przedmiotem dostawy wymieniony jest w poz. 129-134 zał. nr 3 do ustawy VAT,
• dostawa dokonywana jest na terytorium kraju dla jednostek ochrony przeciwpożarowej,
• towary będące przedmiotem dostawy są przeznaczone na cele ochrony przeciwpożarowej.
  
  

W ocenie Sądu, organ błędnie uznał, że nie została spełniona druga z ww. przesłanek, bo gmina nie jest jednostką ochrony przeciwpożarowej, a dostawa samochodów ratowniczo-gaśniczych nastąpiła na jej rzecz, ona bowiem figuruje na fakturze VAT jako nabywca towaru.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że chociaż nabywcą towaru była gmina, to zakup samochodów ratowniczo-gaśniczych nastąpił dla jednostek ochrony przeciwpożarowej, czyli w istocie dostawa towaru została dokonana na rzecz tych jednostek.

Sąd podzielił stanowisko zaprezentowane w orzeczeniach Naczelnego Sądu Administracyjnego dnia 28 października 2008r. sygn. akt I FSK 1322/07 i z dnia 15 czerwca 2010r. sygn. akt I FSK 1082/09 oraz Wojewódzkich Sądów Administracyjnych (np. wyrok WSA w Olsztynie z dnia 27 maja 2010r. sygn. akt I SA/Ol 259/10 i wyrok WSA w Krakowie z dnia 7 maja 2010r. sygn. akt I SA/Kr 358/10), że wykładni art. 41 ust.2 i ust.10 ustawy VAT nie można dokonywać z pominięciem przepisów art. 29 pkt 2 i art. 32 ust. 2 ustawy o ochronie przeciwpożarowej. Z pierwszego przepisu wynika, że koszty funkcjonowania jednostek ochrony przeciwpożarowej pokrywane są z budżetów jednostek samorządu terytorialnego, natomiast art. 32 ust. 2 stanowi, że koszty wyposażenia, utrzymania, wyszkolenia i zapewnienia gotowości bojowej ochotniczej straży pożarnej ponosi gmina.

Na uwzględnienie zasłużył zatem zawarty w skardze zarzut naruszenia przepisów prawa materialnego przez błędną wykładnię art. 41 ust. 2 i ust. 10 ustawy VAT, ponieważ wykładnia tych przepisów została dokonana w oderwaniu od treści art. 29 i 32 u.o.p.p. Powyższe przepisy podatkowe należy interpretować nie tylko za pomocą wykładni językowej, ale także z uwzględnieniem wykładni systemowej, czyli uwzględniającej miejsce interpretowanych przepisów w systemie prawa, w przeciwnym bowiem razie dochodzi do naruszenia spójności tego systemu i absurdalnych rozwiązań. Za niedopuszczalną należy zatem uznać taką wykładnię przepisów, która uniemożliwiałaby w niektórych przypadkach realizowanie ustawy o ochronie przeciwpożarowej z przyczyn podatkowych (por. wyrok NSA z 28 października 2008r. sygn. akt I FSK 1322/07).

Skoro zatem na Gminę W. został nałożony ustawowy obowiązek finansowania kosztów funkcjonowania jednostek ochrony przeciwpożarowej, jak również kosztów wyposażenia, utrzymania, wyszkolenia i zapewnienia gotowości bojowej ochotniczej straży pożarnej, a sama gmina nie jest jednostką ochrony przeciwpożarowej, to mimo że formalnym nabywcą samochodów ratowniczo-gaśniczych jest Gmina (ona figuruje na fakturze jako nabywca towaru), faktycznie dostawa tego sprzętu następuje na rzecz Ochotniczej Straży Pożarnej w K. i W., z przeznaczeniem na cele ochrony przeciwpożarowej.

W tej sytuacji Sąd uznał, że organ podatkowy stwierdzając, że przedmiotowa dostawa podlega opodatkowaniu wg stawki 22%, dokonał błędnej interpretacji wskazanych wyżej przepisów prawa podatkowego.

Prezentowany powyżej pogląd podzielił również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 3 kwietnia 2012r. sygn. akt I FSK 1079/11 oddalającym skargę kasacyjną organu.

W uzasadnieniu wyroku NSA podkreślił, że co do zasady wykładnia językowa stanowi punkt wyjścia dla dokonywania innych wykładni prawa. Nie stanowi to jednak przeszkody w odwoływaniu się do pozostałych rodzajów wykładni, jeżeli mogą być przydatne w prawidłowym odczytaniu treści danej normy prawnej. Wykładnie celowościowa i systemowa służą przede wszystkim wzmocnieniu wykładni językowej i co do zasady nie mogą prowadzić do rezultatów sprzecznych z wykładnią językową. Poszczególne rodzaje wykładni stanowią jednak części składowe procesu interpretacji przepisów prawa tworzące pewną całość (vide R. Mastalski, Wprowadzenie do prawa podatkowego, Warszawa 1995r.).

W rozpatrywanej sprawie Sąd I instancji nie przyjął, że gmina jest jednostką ochrony przeciwpożarowej, lecz że dostawa dokonywana dla jednostki przeciwpożarowej za pośrednictwem gminy, która z mocy ustawy o ochronie przeciwpożarowej ponosi koszty funkcjonowania jednostek ochrony przeciwpożarowej korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w tym przepisie.

Z analizowanego przepisu wynika, że warunkiem zastosowania preferencyjnej stawki jest to, by towary te przeznaczone były dla jednostek ochrony przeciwpożarowej i na określony w tym przepisie cel. Z mocy art. 29 ustawy o ochronie przeciwpożarowej gmina zobowiązana jest do ponoszenia kosztów funkcjonowania jednostek ochrony przeciwpożarowej, a zatem sprzedaż towarów wymienionych w poz. 129-134 załącznika nr 3 do ustawy VAT na rzecz jednostek samorządu terytorialnego ze wskazaniem przeznaczenia tych towarów na rzecz określonej jednostki jak słusznie przyjął Sąd I instancji spełnia warunek dostawy dla jednostek ochrony przeciwpożarowej określony w art. 41 ust. 10 ustawy VAT do zastosowania stawki podatku VAT 7%, wynikającej z ust. 2 tego przepisu.

Wskazanie w fakturze jako nabywcy gminy z jednoczesnym tam wskazaniem, że towar jest przeznaczony dla jednostki ochrony przeciwpożarowej pozwala na uznanie, że został spełniony warunek dostawy dla jednostki ochrony przeciwpożarowej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 270).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.