Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP4/443-549/14-2/BA
z 8 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Sp. z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 7 października 2014 r. (data wpływu 10 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia (opodatkowania) usług świadczonych przez Wnioskodawcę – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia (opodatkowania) usług świadczonych przez Wnioskodawcę.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest spółką komandytowo-akcyjną, która prowadzi działalność gospodarczą w segmencie paliwowym prowadząc stacje paliw. Zawarł on umowę ze spółką, zajmującą się tworzeniem i utrzymaniem w Republice Federalnej Niemiec oraz krajach sąsiadujących sieci punktów poboru opłat za przejazd autostradami niemieckimi (dalej jako spółka niemiecka), na mocy której świadczy na rzecz spółki niemieckiej usługi w postaci sprzedaży na terenie Rzeczypospolitej Polskiej biletów uprawniających do przejazdu autostradami niemieckimi dla podmiotów podlegających obowiązkowi ponoszenia takich opłat.

W ramach umowy, spółka niemiecka wyposażyła Wnioskodawcę w niezbędne urządzenia i infrastrukturę teleinformatyczną. Pobiera on opłaty, działając w imieniu własnym ale na zlecenie spółki niemieckiej, a następnie – przekazuje całość powyższych wpłat na rzecz spółki niemieckiej, jako że uiszczanie powyższych opłat przez użytkowników autostrad jest – zgodnie z prawem niemieckim – równoznaczne z uiszczeniem opłaty publiczno-prawnej na rzecz Republiki Federalnej Niemiec.

Niezależnie od powyższego, w związku ze świadczeniem usług na rzecz spółki niemieckiej Wnioskodawcy przysługuje wynagrodzenie od spółki niemieckiej, na podstawie wystawianych przez Wnioskodawcę faktur VAT.

Dodatkowo Wnioskodawca zaznacza, że spółka niemiecka jest podmiotem posiadającym siedzibę działalności w L. (Niemcy). Jest także w Niemczech zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi są opodatkowane podatkiem od towarów i usług (dalej jako „podatek VAT”) w Polsce?

Zdaniem Wnioskodawcy, w rozpatrywanym stanie faktycznym miejscem świadczenia usług wykonanych przez niego na rzecz spółki niemieckiej jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, tj. terytorium Niemiec. Biorąc powyższe pod uwagę, usługi te nie są opodatkowane podatkiem VAT w Polsce. W konsekwencji Wnioskodawca powinien wystawiać na rzecz tego kontrahenta faktury z tzw. „odwrotnym obciążeniem”.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej Ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Jak wskazują orzeczenia organów podatkowych, z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług, jednakże tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które z kolei – w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 Ustawy – rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Świadczeniem usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy, jest zaś każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. Konstytuujący definicję powyższego pojęcia art. 8 ust. 1 Ustawy za świadczenie usług uznaje również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Z przedstawionego powyżej opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą – stacje benzynowe i jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca na zlecenie spółki niemieckiej zajmuje się sprzedażą winiet uprawniających do przejazdu niemieckimi autostradami. W konsekwencji Wnioskodawca świadczy więc na rzecz spółki niemieckiej usługi. Należałoby podkreślić, że spółka niemiecka jest zarejestrowana w Niemczech i posiada siedzibę działalności w L. (Niemcy). Spółka niemiecka jest także w Niemczech podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca za świadczone usługi wystawia zaś spółce niemieckiej faktury VAT.

Biorąc pod uwagę powołane powyżej regulacje, a także elementy rozpatrywanego stanu faktycznego, kluczowe w niniejsze sprawie pozostaje rozstrzygnięcie co do miejsca świadczenia usług. To bowiem właśnie ten element rozstrzygnie o opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce – lub jego braku – usług świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz spółki niemieckiej.

Regulacje dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług zawarte zostały w rozdziale 3 działu V Ustawy. W pierwszej kolejności należałoby wskazać, że zgodnie z art. 28b ust. 1 i 2 Ustawy – miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika – z zastrzeżeniami, które w niniejszej sprawie nie znajdą zastosowania – jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej. Jednocześnie jednak zgodnie z art. 28c ust. 1 Ustawy, miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest co do zasady miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej.

Biorąc pod uwagę powyższe, określenia wymaga status podatkowy spółki niemieckiej. Jak czytamy w komentarzach do powyższych przepisów: „podstawową kwestią jest ustalenie, czy nabywca usługi jest podatnikiem, czy też podmiotem niemającym takiego statusu”.

Ustawodawca dla potrzeb niniejszego rozdziału w art. 28a ust. 1 Ustawy postanowił, że ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to:

1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej.
   
   

Podkreślenia wymaga, że wskazany powyżej art. 28a Ustawy, wprowadza drugą definicję podatnika do Ustawy, mającą zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest więc osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 Ustawy: „Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych”. Zgodnie z komentarzem: „(…) podatnikami w rozumieniu art. 15 VATU są podmioty prowadzące działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu. Nie ma przy tym znaczenia, czy podmiot taki ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Polski, czy też w jakimkolwiek innym miejscu na świecie (w UE czy też poza UE). Definicja podatnika nie odwołuje się bowiem w żadnym stopniu do kryterium terytorialności. Podatnikiem w rozumieniu art. 15 VATU (a tym samym też art. 28a VATU) będzie zatem także spółka z siedzibą w innym państwie UE, jak również spółka mająca siedzibę na terytorium Stanów Zjednoczonych (pomimo iż w państwie tym nie został wprowadzony podatek VAT ani podobny podatek). Istotne jest jedynie, czy podmiot taki prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT”.

Wreszcie – podkreślenia wymaga regulacja art. 28a ust. 1 lit. b Ustawy, zgodnie z którą za podatnika uznaje się także osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej. Jak podkreśla komentarz, wprowadzenie takiej zasady było konieczne w celu uproszczenia zasad opodatkowania VAT usług. Skoro podmiot taki posługuje się już numerem identyfikacyjnym dla celów VAT nadanym przez dane państwo członkowskie, to trudno byłoby wymagać od podatnika świadczącego usługę, by weryfikował on, czy podmiot taki rzeczywiście jest podatnikiem VAT (prowadzi działalność gospodarczą).

Mając na uwadze okoliczności sprawy, z których wynika, iż usługi świadczone są na rzecz spółki niemieckiej zarejestrowanej oraz posiadającej siedzibę działalności w Niemczech, prowadzącej działalność gospodarczą – w szczególności zajmującej się tworzeniem i zarządzaniem punktami poboru opłat za przejazd autostradami, wskazać należy, iż Wnioskodawca świadczy usługę na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy.

W związku z powyższym, skoro przedmiotowe usługi świadczone są na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a Ustawy i z przedstawionych okoliczności nie wynika, aby w przedmiotowej sprawie miały zastosowanie zastrzeżenia wymienione w art. 28b ust. 1 Ustawy, stwierdzić należy, iż miejscem świadczenia i opodatkowania usług wykonanych przez Wnioskodawcę na rzecz spółki niemieckiej jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, tj. terytorium Niemiec, zgodnie z regulacją art. 28b ust. 1 Ustawy. Powyższe potwierdza komentarz do powyższego przepisu:

„jeżeli podatnik świadczy usługę na rzecz podmiotu mającego siedzibę działalności gospodarczej w Niemczech, to usługa ta zasadniczo opodatkowana będzie w Niemczech jako kraju siedziby usługobiorcy. Nabywca usług zobowiązany będzie w takim przypadku do rozliczenia podatku na zasadach właściwych dla importu usług (w ramach mechanizmu reverse -charge)”.

W konsekwencji, Wnioskodawca świadcząc przedmiotowe usługi powinien, w myśl art. 106e ust. 1 pkt 18 Ustawy, wystawić fakturę zawierającą wyrazy „odwrotne obciążenie”. Zgodnie bowiem z ww. przepisem w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi – faktura powinna zawierać wyrazy „odwrotne obciążenie”.

Biorąc pod uwagę przedstawiony zaistniały stan faktyczny oraz przywołane powyżej przepisy, stwierdzić należy, że w sytuacji gdy świadczone przez Wnioskodawcę usługi dla kontrahenta posiadającego siedzibę działalności w Niemczech nie podlegają opodatkowaniu na terytorium Polski, gdyż na podstawie art. 28b ust. 1 ustawy miejscem świadczenia tych usług jest terytorium Niemiec, to faktura winna zostać wystawiona przez Wnioskodawcę dla niemieckiego zleceniodawcy za wykonane usługi bez podatku VAT. Powyższe potwierdza orzecznictwo organów podatkowych, przykładowo – interpretacja indywidualna z dnia 7 sierpnia 2013 r., sygn. IPTPP2/443-380/13-4/IR stanowi: „(...) w sytuacji gdy świadczone przez Wnioskodawcę usługi dla kontrahenta posiadającego siedzibę działalności w Hiszpanii nie podlegają opodatkowaniu na terytorium Polski, gdyż na podstawie art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia tych usług jest terytorium Hiszpanii, to faktura winna zostać wystawiona przez Wnioskodawcę dla hiszpańskiego zleceniodawcy za wykonane usługi bez podatku VAT”. Jak wskazano wyżej, przedmiotowa faktura winna natomiast zawierać wyrazy „odwrotne obciążenie”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Powołany art. 5 ustawy nie jest klasycznym katalogiem czynności będących przedmiotem opodatkowania, czyli zdarzeń lub sytuacji których zaistnienie wiąże się z wystąpieniem określonych obowiązków prawnopodatkowych w zakresie podatku od towarów i usług, lecz jest katalogiem czynności które są opodatkowane w Polsce, czyli od których należy rozliczyć podatek należny (lub w przypadku zwolnienia od podatku – zastosować zwolnienie). Różnica sprowadza się do tego, że przedmiotem opodatkowania VAT są wszelkie zdarzenia i sytuacje z którymi przepisy podatkowe wiążą określone skutki, zaś opodatkowaniu podlegają jedynie niektóre z nich.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Definicja świadczenia usług ma zatem charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji powszechności opodatkowania podatkiem VAT transakcji wykonywanych przez podatnika w ramach działalności gospodarczej.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

• w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
• świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
  
  

Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką komandytowo-akcyjną, która prowadzi działalność gospodarczą w segmencie paliwowym prowadząc stacje paliw. Zawarł on umowę ze spółką, zajmującą się tworzeniem i utrzymaniem w Republice Federalnej Niemiec oraz krajach sąsiadujących sieci punktów poboru opłat za przejazd autostradami niemieckimi, na mocy której świadczy na rzecz spółki niemieckiej usługi w postaci sprzedaży na terenie Rzeczypospolitej Polskiej biletów uprawniających do przejazdu autostradami niemieckimi dla podmiotów podlegających obowiązkowi ponoszenia takich opłat. W związku ze świadczeniem usług na rzecz spółki niemieckiej Wnioskodawcy przysługuje jej wynagrodzenie, na podstawie wystawianych przez niego faktur VAT.

Podatek VAT jest podatkiem o charakterze terytorialnym. Opodatkowaniu w danym państwie podlegają tylko te czynności, które zostały wykonane w danym państwie, a ściślej te czynności, które zostały uznane za wykonane w danym miejscu. W tym wypadku określenie miejsca świadczenia determinuje miejsce opodatkowania. Określenie miejsca świadczenia jest szczególnie istotne w przypadku usług, których świadczenie odbywa się pomiędzy podmiotami z różnych państw członkowskich. Miejsce świadczenia wskazuje jednocześnie państwo, w którym dana czynność winna zostać opodatkowana podatkiem VAT.

Zasady ustalania miejsca świadczenia dla różnego rodzaju usług określone zostały w przepisach art. 28a-28o ustawy. Określenie miejsca świadczenia determinuje miejsce opodatkowania danych czynności.

W art. 28a ustawy wskazano, że na potrzeby stosowania rozdziału dotyczącego miejsca świadczenia przy świadczeniu usług:

1. ilekroć jest mowa o podatniku rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy o podatku od towarów i usług. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalania miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Jak wskazał Wnioskodawca, usługi świadczone są na rzecz spółki niemieckiej zarejestrowanej oraz posiadającej siedzibę działalności w Niemczech, prowadzącej działalność gospodarczą – w szczególności zajmującej się tworzeniem i zarządzaniem punktami poboru opłat za przejazd autostradami. Wobec powyższego należy zgodzić się z Zainteresowanym, że świadczy on usługi na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

W niniejszej sprawie należy stwierdzić, że usługi wykonywane przez Zainteresowanego na rzecz spółki niemieckiej nie zostały wymienione w żadnym przepisie określającym szczególne miejsce świadczenia usług. Ponieważ w tym przypadku zastrzeżenia wskazane w art. 28b ust. 1 ustawy nie mają zastosowania  miejsce świadczenia usług wykonanych na rzecz spółki niemieckiej powinno zostać ustalone na podstawie zasady ogólnej wyrażonej w tym przepisie.

Zatem miejscem świadczenia, a tym samym miejscem opodatkowania przedmiotowych usług stosownie do treści art. 28b ust. 1 ustawy jest terytorium państwa, w którym spółka niemiecka posiada siedzibę działalności gospodarczej, czyli Niemcy. Tym samym ww. usługi nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zaznaczyć należy, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy oraz stanowiska własnego, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.