Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP3/443-643//14/MD
z 29 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 6 listopada 2014 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych związanych ze sprzedażą „poza granicami Polski” oleju rzepakowego na rzecz krajowych odbiorców – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych związanych ze sprzedażą „poza granicami Polski” oleju rzepakowego na rzecz krajowych odbiorców.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Sprzedającym olej rzepakowy będzie Spółka, kupującymi będą polskie podmioty gospodarcze (spółki akcyjne, spółki z o.o.). Spółka sprzedawać będzie olej rzepakowy na bazie CIF port … lub ... Kupujący wprowadzać będzie olej rzepakowy na „polski obszar celny” poprzez odprawę celną w ww. portach.

1. Olej rzepakowy przypływa statkiem do portu … lub ... Następnie jest przepompowywany do zbiornika w porcie dostawy (magazyn celny);
   
2. Olej rzepakowy znajdujący się w zbiorniku portowym (magazyn celny) podlega badaniu przez S.oddział …. S. po badaniach wystawia certyfikaty:




1. certyfikat ilości towaru;
   
2. certyfikat jakości towaru;




3. Kupujący, tj. polski podmiot gospodarczy, dokonuje odprawy celnej, wprowadzając olej rzepakowy na „polski obszar celny”;
   
4. Kupujący zabiera dostarczony olej z magazynu portowego w ciągu 30 dni od dostawy.

Spółka wniosła o potwierdzenie, że:

• transakcje sprzedaży oleju rzepakowego, które odbywać się będą poza granicami Polski, pomiędzy polskimi podmiotami gospodarczymi, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług;
• faktury sprzedaży wystawiane przez nią (sprzedającego) dla polskich podmiotów gospodarczych (kupujących) mogą być wystawiane bez VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy faktury sprzedaży wystawiane przez Spółkę dla polskich podmiotów gospodarczych (kupujących), mogą być wystawiane bez VAT, w związku z tymi, że sprzedaż oleju rzepakowego odbywać się będzie poza granicami Polski?

Zdaniem Spółki, faktury sprzedaży w przypadku sprzedaży towarów poza granicami Polski powinny być wystawiane bez VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez terytorium kraju, zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy, rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a. Przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a (art. 2 pkt 4 ustawy). Natomiast przez terytorium państwa trzeciego, rozumie się terytorium państwa niewchodzącego w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3 (art. 2 pkt 5 ustawy).

W świetle art. 2 pkt 7 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r.) przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju Unii Europejskiej.

Według art. 17 ust. 1 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne:

1. na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną;
2. uprawnione do korzystania z procedury celnej obejmującej uszlachetnianie czynne, odprawę czasową, przetwarzanie pod kontrolą celną, w tym również osoby, na które, zgodnie z odrębnymi przepisami, zostały przeniesione prawa i obowiązki związane z tymi procedurami.

(….).

W tym miejscu wskazać należy, że podatek od towarów i usług jest podatkiem o charakterze terytorialnym. Opodatkowaniu w danym państwie podlegają tylko te czynności, które zostaną uznane – na tle przepisów o miejscu świadczenia – za wykonane w tym państwie. Zatem określenie miejsca świadczenia determinuje miejsce opodatkowania.

Regulacje prawne obowiązujące w tym zakresie zostały zawarte m. in. w rozdziale 1 i 2a działu V ustawy.

W świetle art. 22 ust. 1 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku:

1. towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy;
2. (….);
3. towarów niewysyłanych ani nietransportowanych – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy;

(…).

W przypadku gdy miejscem rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów jest terytorium państwa trzeciego, dostawę towarów dokonywaną przez podatnika lub podatnika podatku od wartości dodanej, który jest również podatnikiem z tytułu importu albo zaimportowania tych towarów, uważa się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego importu albo zaimportowania tych towarów (art. 22 ust. 4 ustawy).

Co do zasady – w świetle art. 26a ust. 1 ustawy (obwiązującego od dnia 1 kwietnia 2013 r.) – miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej.

Według art. 106a pkt 2 ustawy, przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej – posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:

1. państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,
2. państwa trzeciego.

Jak stanowi art. 106e ust. 1 ustawy, faktura powinna m. in. zawierać:

(…).

5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;

6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;

7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;

9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;

11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

12. stawkę podatku;

13. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;

14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

(…).

Według art. 106e ust. 5 ustawy, faktura może nie zawierać:

1. w przypadku, o którym mowa w art. 106a pkt 2 lit. a – danych określonych w ust. 1 pkt 10 i 12-14;
2. w przypadku, o którym mowa w art. 106a pkt 2 lit. b – danych określonych w ust. 1 pkt 5 i 12-14;

(…).

Z treści złożonego wniosku wynika, że Spółka będzie sprzedawała olej rzepakowy na rzecz polskich podmiotów gospodarczych (spółki akcyjne, spółki z o.o.). Sprzedaż będzie miała miejsce „poza granicami Polski”, na bazie CIF port … lub .... Po tej sprzedaży:

1. olej rzepakowy przypływa statkiem do portu … lub .... Następnie jest przepompowywany do zbiornika w porcie dostawy (magazyn celny);
2. olej rzepakowy znajdujący się w zbiorniku portowym (magazyn celny) podlega badaniu przez S. oddział …;
3. kupujący (polski podmiot gospodarczy) dokonuje odprawy celnej w ww. portach, wprowadzając olej rzepakowy na „polski obszar celny”;
4. kupujący zabiera dostarczony olej z magazynu portowego w ciągu 30 dni od dostawy.

Na tym tle Spółka powziął wątpliwość dotyczącą skutków podatkowych związanych ze sprzedażą ww. towaru (oleju rzepakowego) na rzecz krajowych odbiorców.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz treść powołanych przepisów potwierdzić należy pogląd Spółki, że faktury dokumentujące sprzedaż oleju rzepakowego dokonywana przez Spółkę na rzecz „polskich podmiotów gospodarczych” nie powinny zawierać podatku od towarów i usług. Skoro bowiem sprzedaż ta odbywać się będzie – jak zadeklarowała Spółka – „poza granicami Polski”, to nie może być objęta – co do zasady (bo powinna być udokumentowana „polską” fakturą) – jurysdykcją polskich przepisów z zakresu podatku od towarów i usług.

Należy przy tym zastrzec, że za punkt wyjść dla powyższej konstatacji przyjęto (jako element stanu faktycznego), stwierdzenie Spółki, że sprzedaż oleju rzepakowego będzie się odbywała „poza granicami Polski”. Wobec tego przedmiotem analizy na gruncie niniejszej sprawie nie była kwestia miejsca świadczenia przy dostawie towarów (por. art. 22 ust. 1-4 ustawy), oraz kwestia miejsca świadczenia przy imporcie towarów (por. art. 26a ust. 1 ustawy).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.