Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP3/443-131/14-2/TW
z 13 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 4 grudnia 2014 r. (data wpływu 15 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zużycia oleju opałowego „a” o kodzie CN 2710 19 47 jako paliwo silnikowe – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zużycia oleju opałowego „a” o kodzie CN 2710 19 47 jako paliwo silnikowe.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: Spółka) Jest producentem energii elektrycznej i ciepła w kogeneracji. W swej działalności Spółka wykorzystuje olej „a” (o kodzie CN 2710 19 47) w układzie kotłów gazowo-olejowych (kotły wodne) jako paliwo opałowe. Układ ten pracuje w sezonie grzewczym w szczycie obciążenia cieplnego oraz stanowi źródło rezerwowej mocy cieplnej w przypadku awarii głównej jednostki wytwórczej.

Zużyty olej „a” wykorzystywany jest do celów opałowych (art. 86 ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym) w związku z czym przy zakupie tego oleju zastosowano obniżoną stawkę podatku akcyzowego, uiszczoną przy zakupie.

Wnioskodawca zamierza zakupić agregat prądotwórczy napędzany silnikiem Diesla w celu zapewnienia awaryjnego, wielogodzinnego zasilania wybranych urządzeń i instalacji technologicznych podczas jednoczesnego zaniku napięć w sieci 220 kV i 110 kV.

W związku z nową inwestycją z przyczyn ekonomicznych Spółka nie planuje zakupu i magazynowania oleju napędowego gdyż do napędu silnika spalinowego agregatu prądotwórczego zamierza wykorzystać instalację, która jest wykorzystywana do dostarczenia oleju „a” do kotłów wodnych.

Spółka opomiaruje zużycie oleju „a” zużytego przez agregat prądotwórczy. Jednocześnie ze względu na incydentalny charakter użycia agregatu prądotwórczego (zaniku napięć w sieci 220 kV i 110 kV) nie jest ona w stanie oszacować rocznego zużycia oleju „a” przez agregat.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Spółka może zużyć lekki olej opałowy „a” zakupiony przy zastosowaniu preferencyjnej stawki podatku akcyzowego dla oleju „a” przeznaczonego na cel opałowy 232 zł/1000 litrów do napędu silnika Diesla agregatu prądotwórczego stosując stawkę podatku określoną w art. 89 ust 4 dla olejów, których gęstość w temperaturze 15°C jest mniejsza niż 890 kilogramów/metr sześcienny czyli 1822 zł/1000 litrów?
2. Czy oświadczenie złożone dostawcy zgodnie z art. 89 ust. 5 pkt 1 jest prawidłowe na całą ilość zakupionego oleju opałowego pomimo, że część tego oleju może zostać zużyta na cel napędowy?
3. Kiedy powstaje obowiązek podatkowy z tytułu zużycia oleju opałowego do napędu silnika agregatu prądotwórczego?
4. Jak należy obliczyć wysokość akcyzy określonej w art. 89 ust. 4 w przypadku objęcia wyrobu na etapie zakupu stawką preferencyjną w wysokości 232,00 zł/1000 litrów?
   
   

Wnioskodawca przedstawił następujące stanowiska.

Ad. 1

Wnioskodawca stoi na stanowisku że może zużyć olej „a” do napędu silnika agregatu prądotwórczego jednak nie może zastosować preferencyjnej stawki podatku akcyzowego dla wyrobów energetycznych przeznaczonych do celów opałowych 232 zł/1000 litrów, tylko stawkę podatku określoną w art. 89 ust 4 dla olejów których gęstość w temperaturze 15°C jest mniejsza niż 890 kilogramów/metr sześcienny czyli 1822 zł/1000 litrów, gdyż ustawodawca wprost przewiduje taką możliwość, jednocześnie przewidując dla takiego zużycia odpowiednią stawkę podatku akcyzowego.

Ad. 2

Oświadczenie złożone sprzedawcy odnośnie zakupu oleju „a” jest w całości poprawne i uprawnia do zakupu całego oleju z preferencyjną stawką akcyzy z uwagi na fakt braku możliwości oszacowania miesięcznego czy rocznego zużycia oleju przez agregat. Jednoczenie brak jest przepisów uznających złożone oświadczenie w całości za wadliwe.

Ad. 3

Obowiązek podatkowy powstaje z momentem zużycia wyrobu akcyzowego na cel inny niż uprawniający do zastosowania stawki obniżonej na podstawie art. 10 ust. 1 w związku z art. 8 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku akcyzowym.

Ad. 4

Kwota akcyzy określona w art. 89 ust. 4 pkt 1 ustawy „(...) stosuje się odpowiednio stawkę 1.822,00 zł/1000 litrów (...)” należy czytać następująco: stawka akcyzy na olej "ax" zużyty do celów napędu agregatu prądotwórczego wynosi 1.822,00 zł/1000 litrów, czyli Spółka, która na wcześniejszym etapie obrotu zapłaciła 232,00 zł/1000 litrów ma prawo przy kalkulacji zobowiązania podlegającego wpłacie na konto właściwej Izby Celnej do pomniejszenia swojego zobowiązania o podatek już zapłacony.

W związku z powyższym wysokość zobowiązania należy kalkulować następująco: ilość litrów oleju zużytych do napędu agregatu prądotwórczego x stawka podatku akcyzowego 1.590,00 zł/1000 litrów (1822,00 zł – 232,00 zł = 1590,00 zł).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. 2014 r., poz. 752, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W świetle art. 89 ust. 5 ustawy – sprzedawca wyrobów akcyzowych nieobjętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a, jest obowiązany w przypadku sprzedaży:

1. osobom prawnym, jednostkom organizacyjnym niemającym osobowości prawnej oraz osobom fizycznym prowadzącym działalność gospodarczą – do uzyskania od nabywcy oświadczenia, że nabywane wyroby są przeznaczone do celów opałowych lub będą sprzedane z przeznaczeniem do celów opałowych, uprawniających do stosowania stawek akcyzy określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a;
2. osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej – do uzyskania od nabywcy oświadczenia, że nabywane wyroby są przeznaczone do celów opałowych, uprawniających do stosowania stawek akcyzy określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a; oświadczenie to powinno być załączone do kopii paragonu lub kopii innego dokumentu sprzedaży wystawionego nabywcy, a w przypadku braku takiej możliwości sprzedawca jest obowiązany wpisać na oświadczeniu numer i datę wystawienia dokumentu potwierdzającego tę sprzedaż.
   
   

Stosownie do art. 89 ust. 14 ustawy – sprzedawca wyrobów akcyzowych określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a sporządza i przekazuje do właściwego naczelnika urzędu celnego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano sprzedaży, miesięczne zestawienie oświadczeń, o których mowa w ust. 5; oryginały oświadczeń powinny być przechowywane przez sprzedawcę przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym zostały sporządzone, i udostępniane w celu kontroli.

Wskazać należy, że przepisy dotyczące oświadczeń o przeznaczeniu oleju opałowego do celów opałowych wprowadzono w celu zapewnienia właściwej kontroli w zakresie obrotu wyrobami energetycznymi korzystającymi z preferencyjnych stawek akcyzy ze względu na przeznaczenie. Na sprzedawców olejów opałowych przeznaczonych do celów opałowych nałożono szczególne obowiązki w zakresie uzyskiwania od nabywców oświadczeń o przeznaczeniu wyrobów, których wypełnienie uprawnia do zastosowania stawek akcyzy właściwych dla paliw opałowych oraz szczegółowo określono zakres danych jakie powinny zawierać oświadczenia.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Spółka) jest producentem energii elektrycznej i ciepła w kogeneracji. W swej działalności Spółka wykorzystuje olej „a” (o kodzie CN 2710 19 47) w układzie kotłów gazowo-olejowych (kotły wodne) jako paliwo opałowe. Układ ten pracuje w sezonie grzewczym w szczycie obciążenia cieplnego oraz stanowi źródło rezerwowej mocy cieplnej w przypadku awarii głównej jednostki wytwórczej.

Zużyty olej „a” wykorzystywany jest do celów opałowych (art. 86 ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym) w związku z czym przy zakupie tego oleju zastosowano obniżoną stawkę podatku akcyzowego, uiszczoną przy zakupie.

Wnioskodawca zamierza zakupić agregat prądotwórczy napędzany silnikiem Diesla w celu zapewnienia awaryjnego, wielogodzinnego zasilania wybranych urządzeń i instalacji technologicznych podczas jednoczesnego zaniku napięć w sieci 220 kV i 110 kV.

W związku z nową inwestycją z przyczyn ekonomicznych Spółka nie planuje zakupu i magazynowania oleju napędowego gdyż do napędu silnika spalinowego agregatu prądotwórczego zamierza wykorzystać instalację, która jest wykorzystywana do dostarczenia oleju „a” do kotłów wodnych. Spółka opomiaruje zużycie oleju „a” zużytego przez agregat prądotwórczy.

Odpowiadając na pierwsze z zadanych pytań wskazać należy, że w myśl art. 8 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy – przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również użycie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie albo określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich użycie było niezgodne z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy.

Zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 9 ustawy – stawka akcyzy na wyroby energetyczne wynosi dla olejów napędowych przeznaczonych do celów opałowych o kodach CN od 2710 19 41 do 2710 19 49, zabarwionych na czerwono i oznaczonych znacznikiem zgodnie z przepisami szczególnymi – 232,00 zł/1000 litrów.

W świetle art. 13 ust. 1 ustawy – podatnikiem akcyzy, co do zasady, jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą.

Na mocy art. 8 ust. 6 ustawy – jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba ze przepisy ustawy stanowią inaczej.

Zgodnie z art. 89 ust. 4 pkt 1 ustawy – w przypadku użycia wyrobów, o których mowa w ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a, do napędu silników spalinowych, użycia ich, gdy nie spełniają warunków określonych w szczególnych przepisach w zakresie prawidłowego znakowania i barwienia, a także ich posiadania w zbiorniku podłączonym do odmierzacza paliw lub sprzedaży z takiego zbiornika, stosuje się odpowiednio stawkę 1822,00 zł/1000 litrów, a w przypadku gdy ich gęstość w temperaturze 15°C jest równa lub wyższa od 890 kilogramów/metr sześcienny – 2047,00 zł/1000 kilogramów.

Wnioskodawca może zatem zużyć lekki olej opałowy „a” zakupiony przy zastosowaniu preferencyjnej stawki podatku akcyzowego dla oleju „a” przeznaczonego na cel opałowy 232 zł/1000 litrów do napędu silnika Diesla agregatu prądotwórczego stosując stawkę podatku określoną w art. 89 ust 4 dla olejów, których gęstość w temperaturze 15°C jest mniejsza niż 890 kilogramów/metr sześcienny czyli 1822 zł/1000 litrów.

Przy czym oświadczenie złożone dostawcy zgodnie z art. 89 ust. 5 pkt 1 jest prawidłowe na całą ilość zakupionego oleju opałowego pomimo, że część tego oleju może zostać zużyta na cel napędowy.

W kwestii obowiązku podatkowego przytoczyć należy uregulowania art. 10 ust. 1 ustawy – obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Zatem obowiązek podatkowy powstaje z momentem zużycia wyrobu akcyzowego na cel inny niż uprawniający do zastosowania stawki obniżonej.

Odnośnie ostatniego z zagadnień wyjaśnić należy, że w tym zakresie obowiązującym uregulowaniem jest przepis art. 21 ust. 1 ustawy. W świetle jego postanowień podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego:

1. składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru,
2. obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwej izby celnej

– za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.

Mając przy tym na uwadze podstawowe zasady konstrukcyjne podatku akcyzowego jak i fakt, że jest to podatek o charakterze cenotwórczym stwierdzić należy, że Wnioskodawcy przysługuje w opisanym przypadku prawo do obniżenia akcyzy. Tym samym stanowisko Spółki w ww. zakresie należało uznać za prawidłowe.

Tut. Organ pragnie zauważyć, że granice szczególnego postępowania podatkowego, którego celem jest uzyskanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, określa Wnioskodawca występując z konkretnym pytaniem prawnym, wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę, co wynika wprost z przepisu art. 14 b § 1, 2 i 3 ustawy Ordynacja podatkowa. Natomiast na podstawie art. 14c § 1 i § 2 tut. Organ dokonuje oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Z powyższych przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego, tj. nie przeprowadza dowodów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.