Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/2/4511-74/15/MW
z 15 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 13 stycznia 2015 r. (data otrzymania 15 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości:

• w części dotyczącej udziału 3/4 nabytego w spadku po dziadku – jest nieprawidłowe,
• w części dotyczącej udziału 1/4 nabytego w wyniku zniesienia współwłasności – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 15 stycznia 2015 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 23 sierpnia 2006 r. dziadek Wnioskodawcy sporządził testament przed notariuszem, w którym wskazał Wnioskodawcę jako jedynego spadkobiercę jego majątku. W dniu 2 października 2008 r. Sąd Rejonowy wydał pismo powiadamiające Wnioskodawcę o otwarciu i ogłoszeniu testamentu dziadka zmarłego 26 sierpnia 2008 r. Z uwagi na sprzeciw matki Wnioskodawcy w zakresie rozporządzenia majątkowego dokonanego przez dziadka, Sąd Rejonowy 20 października 2009 r. wydał postanowienie w zakresie stwierdzenia nabycia spadku po zmarłym 26 sierpnia 2008 r. dziadku, w którym stwierdził, że Wnioskodawca nabył spadek zgodnie z wolą wyrażoną w testamencie w całości. Po otrzymaniu ww. postanowienia Wnioskodawca dokonał rozliczenia nabytego majątku w podatku od spadków i darowizn.

Nabyty majątek obejmuje:

• nieruchomość niezabudowaną o ogólnej powierzchni 0,3594 ha,
• udział 3/4 w nieruchomości o ogólnej powierzchni 0,1339 ha zabudowanej budynkiem mieszkalnym, budynkiem gospodarczym oraz garażem.
  
  

W dniu 25 listopada 2010 r. Wnioskodawca zawarł przed Sądem Rejonowym ugodę z matką, na mocy której:

• zniesiona została współwłasność nieruchomości zabudowanej domem mieszkalnym, o powierzchni 0,1339 ha, której Wnioskodawca był współwłaścicielem w udziale 3/4, zaś drugim współwłaścicielem była jego matka w 1/4 części,
• w wyniku zniesienia współwłasności Wnioskodawca stał się właścicielem ww. nieruchomości w całości,
• Wnioskodawca zobowiązał się zapłacić na rzecz matki tytułem spłaty jej udziału kwotę 100.000 zł.
  
  

W 2011 r. Wnioskodawca dokonał podziału ww. nieruchomości w ten sposób, że powstały dwie nieruchomości: jedna zabudowana o powierzchni 0,0779 ha i druga niezabudowana o powierzchni 0,0560 ha.

W dniu 7 maja 2012 r. Wnioskodawca zawarł umowę sprzedaży, na mocy której zbył wydzieloną nieruchomość niezabudowaną o powierzchni 0,0560 ha za cenę 90.000 zł.

Na ww. zbytą nieruchomość niezabudowaną składają się następujące nabycia:

• testamentowy udział 3/4,
• na podstawie ugody sądowej udział 1/4.
  
  

W dniu 30 kwietnia 2013 r. Wnioskodawca złożył w Urzędzie Skarbowym zeznanie PIT-39 za 2012 r., w którym zadeklarował kwotę 90.000 zł jako dochód zwolniony od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytania:

1. Czy w związku z nabyciem udziału w nieruchomości na podstawie sądowego stwierdzenia nabycia spadku z 20 października 2009 r. Wnioskodawca ma prawo do zwolnienia od opodatkowania dochodu osiągniętego ze zbycia nieruchomości niezabudowanej, jeśli uzyskany dochód będzie przeznaczony na własne cele mieszkaniowe na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy?
2. Czy w związku z nabyciem udziału w nieruchomości na podstawie ugody z 25 listopada 2010 r. Wnioskodawca ma prawo do zwolnienia od opodatkowania dochodu osiągniętego ze zbycia nieruchomości niezabudowanej, jeśli uzyskany dochód będzie przeznaczony na własne cele mieszkaniowe na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy?
   
   

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na to, że nabycie przez niego spadku nastąpiło dopiero na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego z 20 października 2009 r. ma on prawo do zadeklarowania osiągniętego dochodu ze zbycia ww. nieruchomości zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy, bowiem obowiązujące od 1 stycznia 2009 r. przepisy w tym zakresie, zwalniają uzyskany dochód ze sprzedaży nieruchomości pod warunkiem wydatkowania uzyskanej kwoty dochodu na własne cele mieszkaniowe.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, nabycie nieruchomości na podstawie ugody sądowej w 2010 r. daje prawo do zadeklarowania osiągniętego dochodu ze zbycia ww. nieruchomości zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy, bowiem obowiązujące od 1 stycznia 2009 r. przepisy w tym zakresie, zwalniają uzyskany dochód ze sprzedaży nieruchomości pod warunkiem wydatkowania uzyskanej kwoty dochodu na własne cele mieszkaniowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest częściowo prawidłowe a częściowo nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) – źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle powyższego uregulowania każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie, tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że 26 sierpnia 2008 r. zmarł dziadek Wnioskodawcy, który w testamencie wskazał Wnioskodawcę jako jedynego spadkobiercę jego majątku. Z uwagi na sprzeciw matki Wnioskodawcy w zakresie rozporządzenia majątkowego dokonanego przez dziadka, Sąd Rejonowy 20 października 2009 r. wydał postanowienie w zakresie stwierdzenia nabycia spadku po dziadku, w którym stwierdził, że Wnioskodawca nabył spadek zgodnie z wolą wyrażoną w testamencie w całości. W skład spadku wchodziła nieruchomość niezabudowana o powierzchni 0,3594 ha oraz udział 3/4 w nieruchomości o powierzchni 0,1339 ha zabudowanej budynkiem mieszkalnym, budynkiem gospodarczym oraz garażem. W dniu 25 listopada 2010 r. Wnioskodawca zawarł przed Sądem Rejonowym ugodę z matką, na mocy której zniesiona została współwłasność nieruchomości zabudowanej domem mieszkalnym. W wyniku zniesienia współwłasności Wnioskodawca stał się właścicielem ww. nieruchomości w całości i zobowiązał się zapłacić na rzecz matki tytułem spłaty jej udziału kwotę 100.000 zł. W 2011 r. Wnioskodawca dokonał podziału ww. nieruchomości w ten sposób, że powstały dwie nieruchomości: jedna zabudowana o powierzchni 0,0779 ha i druga niezabudowana o powierzchni 0,0560 ha. W dniu 7 maja 2012 r. Wnioskodawca sprzedał wydzieloną nieruchomość niezabudowaną o powierzchni 0,0560 ha za cenę 90.000 zł.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciem nabycia w drodze spadku, dlatego w tym wypadku należy posiłkować się normami prawa cywilnego.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r. poz. 121 ze zm.) – spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych.

W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego – spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy (spadkodawców) ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Istotnym zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy.

Orzeczenie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku potwierdza jedynie nabycie spadku przez spadkobiercę (art. 1025 § 1 Kodeksu) i ma znaczenie jedynie deklaratoryjne. Sąd stwierdza w nim fakt nabycia spadku na wniosek osoby mającej w tym interes. Dzień uprawomocnienia się postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku jest obojętny z punktu widzenia ustalenia momentu nabycia nieruchomości.

W sytuacji opisanej we wniosku nie ma znaczenia fakt, że dopiero prawomocne postanowienie Sądu Rejonowego potwierdziło nabycie spadku przez Wnioskodawcę, gdyż postanowienie Sądu w żadnym wypadku nie miało charakteru konstytutywnego. Deklaratoryjny charakter prawomocnego postanowienia Sądu stwierdzającego prawa do spadku nigdy nie był przedmiotem wątpliwości ani doktryny, ani judykatury.

Za błędne należy uznać tym samym twierdzenie Wnioskodawcy, jakoby nabycie przez niego spadku nastąpiło dopiero na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego z 20 października 2009 r. Datą nabycia spadku, czyli datą nabycia udziału 3/4 w sprzedanej nieruchomości jest dzień śmierci dziadka Wnioskodawcy, tj. 26 sierpnia 2008 r. i co do tego nie ma jakichkolwiek wątpliwości.

Natomiast zgodnie z art. 195 Kodeksu cywilnego – współwłasność jest instytucją prawa cywilnego polegającą na tym, że własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. W myśl art. 211 i 212 Kodeksu cywilnego – zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych, bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.

Zniesienie współwłasności polega na dokonaniu podziału rzeczy wspólnej należącej do wszystkich współwłaścicieli, ponieważ współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy. W rezultacie dochodzi do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego, przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze zniesienia współwłasności jest nabyciem tych rzeczy, tzn. tej części nieruchomości, o którą zwiększył się udział w niej po dokonaniu zniesienia współwłasności. Wszelkie bowiem przypadki gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowany być musi w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością).

W świetle powyższych okoliczności należy stwierdzić, że Wnioskodawca nabył powstałą wskutek wydzielenia niezabudowaną nieruchomość o powierzchni 0,0560 ha, sprzedaną w 2012 r., w różnym czasie i w różny sposób:

• udział 3/4 nabył w 2008 r. w spadku po dziadku,
• udział 1/4 nabył w 2010 r. na podstawie ugody dotyczącej zniesienia współwłasności.
  
  

Z uwagi na fakt, że nabycie udziałów w omawianej nieruchomości nastąpiło odpowiednio w 2008 r. oraz w 2010 r., pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy należy oddzielnie liczyć w stosunku do każdego udziału jaki Wnioskodawca nabył.

W stosunku do udziału nabytego w 2008 r. w spadku po dziadku (3/4), z uwagi na jego sprzedaż przed terminem, o którym mowa powyżej, zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 209, poz. 1316 ze zm.) – do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu – od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy – podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W świetle art. 19 ust. 1 ww. ustawy – przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja odpłatnego zbycia mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością), np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w obrocie nieruchomościami, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem odpłatnego zbycia nieruchomości.

Natomiast ustalenie kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia odbywa się zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ww. ustawy w zależności od tego czy zbywaną nieruchomość (udział w nieruchomości) nabyto odpłatnie czy nieodpłatnie. Ponieważ udział 3/4 w sprzedanej nieruchomości Wnioskodawca nabył nieodpłatnie – w spadku – zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 6d ustawy.

W myśl art. 22 ust. 6d ww. ustawy – za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy – wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Jak wynika z art. 30e ust. 4 ustawy w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. – podatek jest płatny w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Podatek ten należy wykazać w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za rok podatkowy, w którym nastąpiło zbycie nieruchomości (PIT-36).

Natomiast w stosunku do udziału nabytego w 2010 r. w wyniku zniesienia współwłasności (1/4), którego sprzedaż również miała miejsce przed upływem terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy, zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. Zgodnie bowiem z art. 14 ww. ustawy zmieniającej – nowe zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od 1 stycznia 2009 r.

Zaznaczyć jednak należy, że przepisy dotyczące ustalenia podstawy opodatkowania i stawki podatku z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. obowiązują również od 1 stycznia 2009 r. Nie uległ również zmianie sposób ustalania kosztów uzyskania przychodu (uzależniony od sposobu nabycia nieruchomości, udziału w niej) oraz kosztów odpłatnego zbycia nieruchomości. Ustawodawca zmieniając zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości dokonał jedynie zmian w zakresie zwolnień przedmiotowych. Nowelizacja ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych spowodowała zlikwidowanie tzw. ulgi meldunkowej i zastąpienie jej zwolnieniem z opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości, jeśli podatnik w określonym ustawą czasie przeznaczy uzyskane środki finansowe na własne cele mieszkaniowe.

W omawianej sprawie w wyniku zawarcia ugody sądowej w sprawie o zniesienie współwłasności należący do matki Wnioskodawcy udział w nieruchomości nabyty został przez Wnioskodawcę w zamian za spłatę a więc w sposób odpłatny. Z uwagi na powyższy fakt przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 6c ustawy, który stanowi, że – koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Tym samym spłata dokonana na rzecz matki może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości. Pamiętać jednak należy, że spłata w wysokości 100.000 zł dotyczyła udziału 1/4 w całej nieruchomości zabudowanej (przed podziałem). Tymczasem Wnioskodawca sprzedał powstałą w wyniku podziału niezabudowaną działkę o powierzchni 0,0560 ha. Do kosztów uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży działki o powierzchni 0,0560 ha Wnioskodawca może zatem zaliczyć spłatę dokonaną na rzecz matki w wysokości proporcjonalnie przypadającej na tę działkę.

Ponadto w myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. – po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy – wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Katalog wydatków stanowiących własne cele mieszkaniowe zawiera art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Podsumowując, datą nabycia w spadku udziału wynoszącego 3/4 w sprzedanej nieruchomości niezabudowanej o powierzchni 0,0560 ha jest data śmierci dziadka Wnioskodawcy, czyli 26 sierpnia 2008 r., a nie – jak twierdzi Wnioskodawca – data postanowienia Sądu o stwierdzeniu nabycia spadku z 20 października 2009 r. Postanowienie to potwierdziło jedynie nabycie spadku przez Wnioskodawcę z datą śmierci spadkodawcy i miało znaczenie jedynie deklaratoryjne. Uzyskany przez Wnioskodawcę dochód ze sprzedaży niezabudowanej nieruchomości w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w 2008 r. w spadku po dziadku podlega zatem opodatkowaniu 19% podatkiem na zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. i powinien zostać wykazany w zeznaniu PIT-36, a nie w PIT-39. Ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w tym brzmieniu w katalogu zamkniętym zawartym w art. 21 tej ustawy, nie przewidywała możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości w sytuacji przeznaczenia środków ze sprzedaży na własne cele mieszkaniowe, to tym samym brak jest podstaw do twierdzenia, że zwolnienie takie przysługuje Wnioskodawcy w odniesieniu do dochodu przypadającego na udział w sprzedanej nieruchomości nabyty w 2008 r. w spadku po dziadku.

Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać zatem za nieprawidłowe.

Natomiast uzyskany przez Wnioskodawcę dochód ze sprzedaży niezabudowanej nieruchomości w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w 2010 r. w wyniku zawarcia ugody sądowej w sprawie zniesienie współwłasności podlega opodatkowaniu 19% podatkiem na zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. i powinien zostać wykazany w zeznaniu PIT-39. Dochód przypadający na ten udział może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli spełnione zostaną warunki, o których mowa w tym przepisie.

Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest prawidłowe.

Do wniosku Wnioskodawca dołączył plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest zobowiązany ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.