INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2012 r. (data wpływu 23 stycznia 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 23 marca 2012 r. (data wpływu 28 marca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podatnika z tytułu dostawy czystych lub/i brudnych odpadów uzyskanych podczas prowadzonej produkcji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podatnika z tytułu dostawy czystych lub/i brudnych odpadów uzyskanych podczas prowadzonej produkcji. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 23 marca 2012 r. (data wpływu 28 marca 2012 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest producentem i dystrybutorem (handel hurtowy oraz detal) sztućców i naczyń jednorazowego użytku (łącznie zwanych „Opakowaniami”). Zainteresowany prowadzi produkcję w dwóch zakładach produkcyjnych. (…).

Opakowania produkowane są na maszynach termoformujących jednostacyjnych (producent kanadyjski) oraz na maszynach polskich. Folia, z której są produkowane Opakowania, w 95% pochodzi z importu, natomiast 5% Opakowań produkowanych jest z folii produkcji krajowej. Folia w postaci rolek jest zakładana na maszynę i w trakcie jej odwijania przechodzi przez poszczególne etapy, tj.: wstępne nagrzewanie, formowanie i cięcie na płycie grzejnej, wydmuchiwanie, a następnie pakowanie.

Ażur z procesu termoformowania jest nawijany, a następnie składowany w specjalnych pojemnikach. Następny etap to mielenie ażuru, który w postaci płatków i po dodaniu barwnika jest używany w procesie wtrysku lub odsprzedawany firmom zewnętrznym. Firmy te wykorzystują zakupiony od Spółki ażur w dalszej produkcji, także Opakowań. Oprócz czystego ażuru powstaje także odpad nieużyteczny (brudny), który także jest sprzedawany firmom zewnętrznym.

Na maszynach typu wtryskarki (produkcji niemieckiej, koreańskiej i tajwańskiej) zmielone płatki, w temperaturze od 150^oC do 200^oC, są plastyfikowane w wytłaczarce-ślimaku maszyny, a następnie surowiec jest wtryskiwany w formę. W efekcie końcowym powstają sztućce, które są uzupełnieniem produkcji Opakowań na maszynach termoformujących. Odpad produkcyjny w postaci wylewek jest powtórnie mielony i wykorzystywany ponownie w procesie wtryskiwania, bądź sprzedawany firmom zewnętrznym, które podobnie jak Wnioskodawca wykorzystują zmielone wylewki do dalszej produkcji na wtryskarkach. Natomiast odpad brudny – poprodukcyjny jest zawsze sprzedawany firmom zewnętrznym.

Jeśli chodzi o drugi zakład to proces produkcji Opakowań w dużym zakresie jest podobny do procesu termoformowania, jaki został opisany w odniesieniu do zakładu pierwszego. Istotna zmiana polega na tym, że głównie przetwarzanym surowcem jest polipropylen (PP). Opakowania produkowane są na maszynach jednostacyjnych (formowanie i cięcie na jednej stacji), dwustacyjnych (formowanie i cięcie na dwóch stacjach) i w efekcie końcowym sztaplowanie Opakowań.

Na wyżej opisanych maszynach, Opakowania produkowane są z gotowej folii nałożonej na maszynę w postaci rolek. Na dwóch maszynach Opakowania produkowane są w systemie in-line, tzn. na extruder podawane są: surowiec PP w postaci granulatu, krajka, czasami barwnik. Z extrudera wychodzi ustnikiem gotowa folia, która automatycznie podawana jest na maszynę termoformującą, gdzie w efekcie końcowym Opakowania zostają uformowane, wycięte oraz zesztaplowane. Ażur jest automatycznie mielony i zawracany na extruder na etap początkowy, gdzie ponownie, po zmieszaniu z oryginalnym materiałem, zostaje przerobiony na folię. Jest to etap w cyklu zamkniętym.

W zakładzie drugim, Zainteresowany posiada także dwa extrudery pracujące w systemie off-line (produkcji niemieckiej), tzn. że folia produkowana jest z granulatu, krajki i po wylaniu jej na bębny i przewalcowaniu zostaje nawinięta na rolki. Folię tę następnie wykorzystujemy na maszynach termoformujących zainstalowanych w zakładzie. Jak widać z wyżej opisanego procesu technologicznego, w przeważającej większości, odpad produkcyjny jest wykorzystywany w systemie zamkniętym, natomiast odpad poprodukcyjny – czysty lub brudny jest sprzedawany firmom zewnętrznym.

Pismami z dnia 19 listopada 2011 r. i z dnia 19 grudnia 2011 r., Spółka wystąpiła do Urzędu Statystycznego o dokonanie klasyfikacji. Organ ten uznał, że zarówno brudne, jak i pozostałe odpady powstałe podczas produkcji prowadzonej w drugim zakładzie mieszczą się w grupowaniu PKWiU 38.11.55.0.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (art. 15 ustawy VAT), który nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy VAT. Dostawa przedmiotowych towarów nie będzie objęta zwolnieniem przedmiotowym, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego, podatnikiem z tytułu dostaw czystych lub/i brudnych odpadów, uzyskanych podczas produkcji prowadzonej, będzie Wnioskodawca, czy też na zasadzie wynikającej z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy VAT (tj. na zasadzie reverse charge) podatnikiem będzie każdorazowo nabywca, jeżeli tylko nabywca ten jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy VAT...
2. Czy fakt, że kontrahent Zainteresowanego, tj. nabywca czystego odpadu (zaklasyfikowanego przez GUS do grupowania PKWiU 38.11.55.0) wykorzystuje ten odpad, bez dalszego przetworzenia, uzdatnienia lub ulepszenia, do produkcji Opakowań na zasadzie identycznej lub bardzo zbliżonej jak czyni to Spółka, może powodować lub powoduje, iż w stosunku do tego odpadu nie należy stosować dyspozycji przepisu art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Spółka stoi na stanowisku, że to nabywca będzie podatnikiem z tytułu dokonanej dostawy. Skoro dostawa jest klasyfikowana do grupowania PKWiU 38.11.55.0, to należy bezwzględnie przyjąć, że mamy do czynienia z dostawą złomu, o czym jest mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 w zw. z poz. 5 załącznika nr 11 do ustawy VAT. Jej zdaniem fakt, czy przedmiotem dostawy jest towar określony jako „czysty” czy też „brudny” pozostaje bez znaczenia. Dlatego też każdorazowo będzie ona zobowiązana do wystawienia faktury „uproszczonej”, o której jest mowa w art. 106 ust. 1a ustawy VAT.

Ad. 2

Zainteresowany uważa, że ze względu na brzmienie art. 17 ust. 1 pkt 7 i brzmienie w załączniku nr 11 klasyfikacji PKWiU – okoliczności takie jak to, że odpad jest wykorzystywany jako surowiec do dalszej produkcji nie mają znaczenia dla klasyfikacji danej czynności na gruncie ustawy VAT. Zdaniem Wnioskodawcy, w każdym przypadku, tj. gdy zarówno mamy do czynienia z czystym lub brudnym odpadem, należy stosować art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy VAT z dalszymi w tym zakresie konsekwencjami. W jego opinii, takie okoliczności jak to czy:

1. nabywca dokonuje utylizacji zakupionego odpadu, lub/i
2. poddaje nabyty towar dalszej obróbce, uszlachetnieniu czy uzdatnieniu, aby go wykorzystać w swojej produkcji lub aby go odsprzedać innemu producentowi, np. Opakowań, lub/i
3. wykorzystuje nabyty towar, bez jakiejkolwiek dalszej obróbki, uszlachetnienia czy uzdatnienia, do dalszej swojej produkcji, czy też od razu go odsprzedaje innemu producentowi, np. Opakowań

- są bez znaczenia, z punktu widzenia klasyfikacji na gruncie przepisów ustawy VAT. Przyjęte rozwiązanie można wprawdzie oceniać, jako mniej lub bardziej nieracjonalne, jednak ze względu na zasady wykładni gramatycznej i przyjętą metodę regulacji – ocena taka pozostaje bez wpływu na stosowanie art. 17 ust. 1 pkt 7 w zw. z treścią załącznika nr 11 do ustawy VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r. do dnia 30 czerwca 2011 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające złom, jeżeli dokonującym jego dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, niekorzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, a dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2.

Z kolei z dniem 1 lipca 2011 r. – w porównaniu do stanu prawnego obowiązującego przed tą datą – ustawa o podatku od towarów i usług wprowadziła modyfikację w postaci wprowadzenia załącznika nr 11 do ustawy zawierającego katalog towarów identyfikowanych przy pomocy klasyfikacji statystycznych wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, których dostawa objęta jest mechanizmem odwróconego obciążenia. Z analizy ww. załącznika wynika, że ww. rozliczenie stosuje się m.in. do odpadów z tworzyw sztucznych.

I tak, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2011 r.), podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, jeżeli dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, niekorzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, a dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2.

Z kolei w myśl art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

W oparciu o przepis art. 17 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1 pkt 7 i 8 stosuje się, jeżeli nabywcą lub usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15.

Przepis art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia VAT na podatnika, na rzecz którego jest dokonywana dostawa towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy.

Mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli łącznie spełnione są cztery warunki:

1. nabywcą ww. towarów jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy,
2. dostawcą ww. towarów jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy,
3. dostawca ww. towarów nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy,
4. dostawa ww. towarów nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Jeżeli choćby jeden z wymienionych warunków nie jest spełniony, nabywcy ww. towarów nie powinni rozliczać VAT z tytułu ich dostaw.

W załączniku 11 do ustawy, stanowiącym wykaz towarów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, ustawodawca wskazał:

1. ex 24.10.14.0 – Granulki i proszek z surówki, surówki zwierciadlistej lub stali – wyłącznie wlewki lub gęsi zwykle ze stali wysokostopowej, otrzymywane przez przetopienie i odlanie drobniutkich odpadów lub złomu,
2. ex 24.45.30.0 – Pozostałe metale nieżelazne i wyroby z nich; cermetale; popiół i pozostałości zawierające metale i związki metali – wyłącznie odpady i złom metali nieszlachetnych,
3. 38.11.51.0 – Odpady szklane,
4. 38.11.54.0 – Pozostałe odpady gumowe,
5. 38.11.55.0 – Odpady z tworzyw sztucznych,
6. 38.11.58.0 – Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal,
7. 38.12.27 – Odpady i braki ogniw i akumulatorów elektrycznych; zużyte ogniwa i baterie galwaniczne oraz akumulatory elektryczne,
8. ex 38.32.29.0 – Surowce wtórne z pozostałych metali – wyłącznie odpady i złom.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest producentem i dystrybutorem sztućców i naczyń jednorazowego użytku. Zainteresowany prowadzi produkcję w dwóch zakładach produkcyjnych. (…).

Wątpliwości Spółki dotyczą kwestii, czy podatnikiem z tytułu dostaw czystych lub/i brudnych odpadów, uzyskanych podczas produkcji prowadzonej w obu zakładach, będzie ona, czy też zastosowanie znajdzie zasada wynikająca z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, czyli reverse charge i podatnikiem będzie każdorazowo nabywca.

Zainteresowany jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, który nie korzysta ze zwolnienia, zawartego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy. Dostawa przedmiotowych towarów nie będzie objęta zwolnieniem przedmiotowym, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zarówno brudne, jak i pozostałe odpady powstałe podczas prowadzonej produkcji mieszczą się w grupowaniu PKWiU 38.11.55.0 „Odpady z tworzyw sztucznych”.

Odnosząc powołane przepisy do przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu sprawy stwierdzić należy, iż w związku z faktem, że podana przez niego klasyfikacja statystyczna przedmiotowych towarów – odpadów czystych i brudnych – o symbolu PKWiU 38.11.55.0 mieści się wśród klasyfikacji statystycznych towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy, to tym samym stosowanie mechanizmu tzw. odwrotnego obciążenia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, ma zastosowanie w przedmiotowej sprawie.

W związku z powyższym, podatnikiem z tytułu dostaw czystych lub/i brudnych odpadów, uzyskanych podczas produkcji prowadzonej przez Zainteresowanego, zgodnie z zasadą wynikającą z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, tj. na zasadzie revers charge będzie każdorazowo nabywca, jeżeli tylko nabywca ten jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy.

Ponadto należy zgodzić się ze Spółką, że fakt, iż jej kontrahent, tj. nabywca czystego odpadu (zaklasyfikowanego do grupowania PKWiU 38.11.55.0) wykorzystuje ten odpad, bez dalszego przetworzenia, uzdatnienia lub ulepszenia do produkcji Opakowań na zasadzie identycznej lub bardzo zbliżonej jak czyni to Zainteresowany, nie powoduje, iż w stosunku do tego odpadu nie należy stosować dyspozycji przepisu art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy (nie ma to znaczenia dla klasyfikacji danej czynności na gruncie przepisów dotyczących podatku od towarów i usług).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ zwraca uwagę na fakt, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy oraz własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Podkreślić należy, iż kwestie dotyczące zaklasyfikowania towarów wskazanych we wniosku do właściwego grupowania statystycznego, nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy – Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym, niniejszej interpretacji udzielono w oparciu o klasyfikację PKWiU wskazaną przez Wnioskodawcę.

Jednocześnie tut. Organ wskazuje, iż wniosek w części dotyczącej uznania transakcji za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów oraz zastosowania stawki podatku w wysokości 0% został rozstrzygnięty w interpretacji indywidualnej z dnia 3 kwietnia 2012 r. nr ILPP4/443-31/12-5/ISN.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.