Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB2/415-674/14-4/PM
z 16 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w X działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2014 r. (data wpływu 19 grudnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 lutego 2015 r. (data wpływu 2 marca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży samochodu wygranego w konkursie – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 grudnia 2014 r. został złożony w Urzędzie Skarbowym w X wniosek o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży samochodu wygranego w konkursie.

Pismem z dnia 16 grudnia 2014 r., nr OB/077-825/14-IT 33411, Naczelnik Urzędu Skarbowego w X działający na podstawie art. 15, art. 16, art. 170 i art. 14a-14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) przekazał wniosek do załatwienia zgodnie z właściwością, stosownie do § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektorowi Izby Skarbowej w X (data wpływu 19 grudnia 2014 r.).

Wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 19 lutego 2015 r., nr IPTPB2/415-674/14-2/PM, Dyrektor Izby Skarbowej w X działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h ww. ustawy, wystąpił do Wnioskodawcy o usunięcie braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 24 lutego 2015 r., natomiast w dniu 2 marca 2015 r. uzupełniono ww. wniosek (data nadania 27 lutego 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 25 sierpnia 2014 r. Wnioskodawca stał się właścicielem samochodu marki Seat Mii, który wygrał w loterii promocyjnej „Megaloteria po sąsiedzku”. Organizator loterii opłacił również podatek dochodowy od tejże wygranej. Ww. samochód Wnioskodawca odebrał w dniu 6 września 2014 r. Wartość rynkowa samochodu wynosiła 32 200 zł, natomiast kwota przedłożonej Wnioskodawcy faktury VAT – 26 000 zł. W dniu 17 listopada 2014 r. Wnioskodawca sprzedał tenże samochód za kwotę 24 000 zł.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wyjaśnił, że:

1. do obliczenia zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu wygranej w konkursie przyjęto wartość samochodu z przedłożonej faktury VAT,
2. samochód został sprzedany na podstawie umowy sprzedaży zawartej w formie pisemnej. Samochód został sprzedany przez Wnioskodawcę w dniu 17 listopada 2014 r. Do dnia sprzedaży był używany przez Wnioskodawcę do celów prywatnych. Z tytułu jego użytkowania Wnioskodawca nie osiągnął żadnych dochodów, gdyż nie prowadził nigdy i nie prowadzi działalności gospodarczej,
3. samochód został sprzedany osobie fizycznej – X, zam. ul. X, XX,
4. jedyną przyczyną sprzedaży samochodu po cenie niższej niż jego wartość rynkowa był brak zainteresowania ewentualnych nabywców na kupno samochodu za kwotę wyższą niż 24 000 zł. W takim przypadku cenę dyktuje nabywca.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku ze sprzedażą samochodu przed upływem 6 miesięcy od daty jego nabycia Wnioskodawca powinien uiścić podatek dochodowy od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, samochód Seat Mii został sprzedany „ze stratą” za kwotę 24 000 zł, która jest niższa zarówno od kwoty przedłożonej Wnioskodawcy faktury VAT (26 000 zł), jak i wartości rynkowej samochodu.

Analogiczną do Wnioskodawcy sytuacji omawia interpretacja indywidualna Dyrektora Izy Skarbowej w Warszawie nr IPPB4/415-132/11-4/SP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z przepisu art. 9 ust. 1a ww. ustawy wynika, że jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 29-30c, art. 30e, art. 30f oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów. Przy czym dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 9 ust. 3 ustawy podatkowej, o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, można obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.

Jednakże, stosownie do art. 9 ust. 3a ww. ustawy, przepis ust. 3 nie ma zastosowania do strat:

1. z odpłatnego zbycia rzeczy i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, oraz
2. ze źródeł przychodów, z których dochody są wolne od podatku dochodowego.
   
   

Z kolei, zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, że źródłem przychodu z tytułu odpłatnego zbycia rzeczy ruchomych jest tylko taka sprzedaż, która łącznie spełnia następujące przesłanki:

• nie nastąpiła w wykonywaniu działalności gospodarczej,
  

• została dokonana przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.
  
  

Przepis art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 19 ust. 3 ww. ustawy, wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

W myśl natomiast art. 24 ust. 6 ww. ustawy, dochodem z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), jeżeli przychód z odpłatnego zbycia nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej, jest różnica pomiędzy przychodem uzyskanym z odpłatnego zbycia rzeczy a kosztem ich nabycia, zmniejszona o wartość nakładów poczynionych w czasie posiadania rzeczy.

Stosownie natomiast do postanowień art. 22 ust. 1d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, w związku z którymi, zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, został określony przychód, a także w przypadku odpłatnego zbycia rzeczy, praw lub innych świadczeń będących przedmiotem wykonania świadczenia niepieniężnego, o którym mowa w art. 14 ust. 2e i 2f, kosztem uzyskania przychodów z ich odpłatnego zbycia, z uwzględnieniem aktualizacji zgodnie z odrębnymi przepisami, jest odpowiednio:

1. wartość przychodu określonego na podstawie art. 11 ust. 2 i 2a albo
2. wartość przychodu określonego na podstawie art. 11 ust. 2b, powiększona o wydatki na nabycie częściowo odpłatnych rzeczy lub praw albo innych świadczeń, albo
3. równowartość wierzytelności (należności) uregulowanej przez wykonanie świadczenia niepieniężnego (w naturze), o którym mowa w art. 14 ust. 2e i 2f, pomniejszonej o naliczony w związku z przekazaniem tego świadczenia niepieniężnego podatek od towarów i usług

–pomniejszona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 12 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku dochodowego, podatku od spadków i darowizn.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca wygrał w loterii promocyjnej samochód o wartości 32 200 zł. Organizator loterii opłacił również podatek dochodowy od tej że wygranej. Przedmiotowy samochód został zbyty przez Zainteresowanego przed upływem 6 miesięcy od dnia nabycia za kwotę 24 000 zł. Wnioskodawca nie prowadził nigdy i nie prowadzi działalności gospodarczej.

Wnioskodawca przedstawiając własne stanowisko w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego powołał się na interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 maja 2011 r., nr IPPB4/415-132/11-4/SP, która dotyczyła tożsamego stanu faktycznego. Tutejszy Organ podziela stanowisko wyrażone w tej interpretacji.

Należy w tym miejscu wyjaśnić, że wygranie przez Wnioskodawcę w loterii nagrody rzeczowej w postaci samochodu osobowego, a następnie sprzedaż tegoż samochodu to dwa odrębne zdarzenia, które w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegają opodatkowaniu każde z osobna, jako przychód z odrębnych kategorii źródła. Przychód uzyskany z tytułu wygranej kwalifikuje się do źródła określonego przez ustawę jako „inne źródła”.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 6, 6a i 68 – w wysokości 10% wygranej lub nagrody. Jak wynika z wniosku, Wnioskodawca stał się właścicielem samochodu osobowego nabytego w ramach loterii. Decydując się na zbycie samochodu, przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie Wnioskodawca osiągnął przychód z tytułu sprzedaży rzeczy, która zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ww. ustawy stanowi źródło przychodu, zaś uzyskany z tego tytułu przychód (dochód) podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Natomiast dokonaną przez Wnioskodawcę czynność sprzedaży samochodu osobowego wygranego w loterii przed upływem szęściu miesięcy od dnia jego nabycia należy zakwalifikować do źródła przychodu, jakim jest odpłatne zbycie rzeczy, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jak wskazano wcześniej powołany przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie innych rzeczy przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w podatku dochodowym. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie innych rzeczy nastąpi po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie – nie będzie źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w konsekwencji czego kwota uzyskana ze sprzedaży tych rzeczy w ogóle nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że przychodem ze sprzedaży powyższego samochodu jest cena, którą Wnioskodawca uzyskał od kupującego, tj. osoby fizycznej, wynikająca z umowy sprzedaży, o ile odpowiadała wartości rynkowej tej rzeczy.

Natomiast kosztem uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży samochodu, dokonanej przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie jest wartość rzeczy przyjęta do obliczenia 10% zryczałtowanego podatku dochodowego zapłaconego z tytułu wygranej w loterii. Należy przy tym podkreślić, że w myśl ww. art. 23 ust. 1 pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztem uzyskania przychodów nie może być 10% zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu wygrania samochodu w loterii. Wartość tegoż podatku nie ma wpływu na ustalenie dochodu (straty) ze sprzedaży.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony stan faktyczny, należy stwierdzić, że zbycie przez Wnioskodawcę samochodu, o którym mowa we wniosku – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie – za cenę niższą od jego wartości z dnia nabycia, tj. wygrania w loterii skutkuje tym, że po stronie Wnioskodawcy nie wystąpił dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych pod warunkiem jednakże, że cena uzyskana ze sprzedaży nie odbiegała od wartości rynkowej. W takiej sytuacji Wnioskodawca nie będzie w efekcie zobowiązany do uiszczenia podatku dochodowego. Niemniej na Wnioskodawcy ciąży obowiązek wykazania w zeznaniu rocznym składanym za 2014 r. przychodu z tytułu zbycia (sprzedaży) samochodu, kosztów uzyskania przychodu poniesionych w celu uzyskania przychodu oraz wyniku (różnicy) tych dwóch elementów, tj. dochodu lub straty. Każdy bowiem podatnik, sprzedając rzecz przed upływem pół roku od jej nabycia, zobowiązany jest do wykazania w zeznaniu rocznym PIT-36 w wierszu zatytułowanym „inne źródła” przychodu, kosztów jego uzyskania oraz wyniku tej transakcji, czyli dochodu lub straty.

Ponadto tutejszy Organ wskazuje, że dokumenty dołączone przez Wnioskodawcę do wniosku nie podlegają analizie i weryfikacji w ramach postępowania o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Nadmienia się, że wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny załączonych do wniosku ORD-IN dokumentów, jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i Jego stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w X.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.