Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-1096/14-2/JŻ
z 9 grudnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112 poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2014 r. (data wpływu 3 listopada 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czynności udzielenia Spółce pożyczki za odpłatne świadczenie usług, stanowiące import usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 listopada 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czynności udzielenia Spółce pożyczki za odpłatne świadczenie usług, stanowiące import usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Sp. z o.o. (dalej zwana „Spółką”) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka prowadzi działalność polegającą na świadczeniu kompleksowych usług logistycznych. Spółce została udzielona pożyczka pieniężna przez jednostkę powiązaną z Niemiec nie będącą udziałowcem (dalej; „Pożyczkodawca”). Pożyczka została udzielona ze środków obrotowych Pożyczkodawcy na okres ośmiu lat i została oprocentowana na warunkach rynkowych. Naliczane odsetki mają być wypłacane Pożyczkodawcy po upływie każdego kwartału rozliczeniowego i stanowić będą jego wynagrodzenie za udzielenie pożyczki. Zapłata odsetek będzie udokumentowana przez Pożyczkodawcę fakturą wystawioną zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami niemieckiego prawa podatkowego.

Spółka działa w ramach Grupy, Podmioty tworzące grupę prowadzą również działalność polegającą na świadczeniu kompleksowych usług logistycznych w różnych krajach Europy. Ze względu na przyjętą politykę finansową Grupy, Pożyczkodawca udzielał i nadal zamierza udzielać pożyczek poza systemem bankowym, przede wszystkim na rzecz spółek tworzących Grupę, celem zapewnienia poszczególnym spółkom środków finansowych na realizację prowadzonych działalności gospodarczych.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym zadano następujące pytania:

1. Czy czynność udzielenia Spółce opisanej w stanie faktycznym pożyczki ze środków obrotowych przez niemieckiego Pożyczkodawcę, będącego jednostką powiązaną ze Spółką, stanowi odpłatne świadczenie usług?
   
2. Jeśli tak, to czy czynność ta, stanowiąca import usług, zwolniona jest z podatku od towarów i usług zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT?
   
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

1. Zdaniem Spółki, czynność udzielenia Spółce opisanej w stanie faktycznym pożyczki ze środków obrotowych przez niemieckiego Pożyczkodawcę, będącego jednostką powiązaną ze Spółką stanowi odpłatne świadczenie usług stanowiące, ze względu na miejsce świadczenia usługi, import tych usług na terytorium Polski oraz korzystać będzie ze zwolnienia z podatku od towarów i usług (dalej: VAT) na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.
   
   

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT zasadniczo przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się, co do zasady, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Zgodnie z art. 28b ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pojęcie „działalność gospodarcza” zdefiniowane zostało w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Działalność gospodarcza to wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na gruncie art. 17 ustawy o VAT podatnikiem jest także (m.in.) osoba prawna nabywająca usługi, jeśli usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności na terytorium Polski, zaś usługobiorcą jest podatnik posiadający siedzibę w Polsce. Zgodnie z powyższym, w analizowanym stanie faktycznym mamy do czynienia z importem usług w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy o VAT.

Za umowę pożyczki uznaje się, zgodnie z art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), przeniesienie przez dokonującego pożyczki na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku oraz zobowiązanie biorącego pożyczkę do zwrotu tej samej ilości pieniędzy albo tej samej ilości rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Zgodnie z powyższym, udzielenie oprocentowanej pożyczki stanowi czynność mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Należy zauważyć, że udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tej czynności za podlegającą opodatkowaniu niezależnie od częstotliwości i celu udzielenia pożyczek.

Niniejsze stanowisko prezentowane jest przez judykaturę, np. w wyroku WSA w Szczecinie z dnia 21 maja 2014 r. (sygn. I SA/Sz 340/14) albo w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 lutego 2013 r. (sygn. akt I FSK 571/12), w którym to wyroku sąd stwierdził, że:

„Spółka udzielając innym podmiotom, w tym podmiotom współpracującym lub powiązanym pożyczek, wykonuje działalność usługową, która mieści się w definicji działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i która podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, z tym, że korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 u.p.t.u. Warunkiem objęcia takiej usługi podatkiem VAT jest jej wykonywanie przez osobę, która działa w tym zakresie w charakterze podatnika podatku VAT, a więc pożyczka musi być udzielana w ramach jej działalności gospodarczej wyżej zdefiniowanej. Nie jest przy tym istotne wyszczególnienie usługi pośrednictwa finansowego w przedmiotowym zakresie działalności danego podmiotu (np. w umowie spółki). Sporadyczne udzielanie pożyczki z własnych środków wypełnia warunki, by sklasyfikować tę czynność jako usługę. W przypadku podatnika podatku VAT prowadzącego ww. działalność gospodarczą podmiot ten działa w charakterze podatnika odnośnie wszystkich czynności, które mieszczą się w przedmiocie jego działalności gospodarczej, jak również tych czynności, które stanowią bezpośrednie, stałe i konieczne uzupełnienie takiej działalności. W katalogu tych drugich czynności mogą mieścić się wszelkie działania podatnika mające charakter sporadyczny (okazjonalny, incydentalny), które pozostają poza jego głównym przedmiotem działalności, lecz stanowiąc konsekwencje tej działalności, bezpośrednio ją uzupełniają”.

Stanowisko to potwierdzone jest także przez ugruntowaną linią orzeczniczą organów podatkowych, przykładowo:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 12 września 2014 r.(sygn. IBPP2/443-472/14/AB),
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 3 września 2014 r.(sygn. IPPP2/443-657/14-2/KOM),
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 lipca 2014 r. (sygn. IPPP1/443-553/14-2/ISZ),
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 27 czerwca 2014 r. (sygn. IBPP2/443-313/14/AB),
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 11 marca 2014 r. (sygn. ILPP1/443-1117/13-4/NS),
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 20 listopada 2013 r. (sygn. ILPP2/443-804/13-2/MN),
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 23 maja 2013 r. (sygn. ITPP2/443-191 /13/AK),
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 17 maja 2013 r. (sygn. IBPP2/443-158/13/1K).

Udzielenie pożyczki stanowi świadczenie na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnieniu kapitału na wskazany w umowie okres czasu. Czynność udzielenia pożyczki w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w zamian za wynagrodzenie (odsetki), stanowi zatem odpłatne świadczenie usług, co do zasady, podlegające opodatkowaniu VAT.

Jednocześnie, świadczenie usług finansowych podlega zwolnieniu z podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, z opodatkowania VAT zwolnione są usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Powyższe zwolnienie ma charakter przedmiotowy, tj. zwalnia od podatku czynność udzielenia pożyczek, bez względu na to, kto jej udziela. Jedynie z uwagi na zasady rozliczania usług świadczonych między państwami w Unii Europejskiej, miejscem świadczenia usług jest Polska i podatek jest rozliczany przez pożyczkobiorcę.

2. W przypadku Pożyczkodawcy pożyczki udzielone w ostatnich latach oraz nowo planowane, mają charakter zarobkowy i są nakierowane na zwiększenie zysków Pożyczkodawcy w związku z ich oprocentowaniem. Pożyczki były, są i będą finansowane ze środków obrotowych Pożyczkodawcy. Pożyczki wykazują niewątpliwy związek z działalnością prowadzoną przez Pożyczkodawcę, bowiem stanowią źródło finansowania jego działalności i wykonywane są w sposób częstotliwy.

Wskutek zawarcia umowy pożyczki na Spółkę zostanie przeniesiona własność określonej ilości pieniędzy z obowiązkiem zwrotu tej samej ilości pieniędzy. Dodatkowo na rzecz Pożyczkodawcy zostanie zastrzeżony obowiązek zapłaty odsetek z tytułu udzielonej pożyczki. Tym samym pożyczka będzie czynnością odpłatną w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, udzielenie przez Pożyczkodawcę oprocentowanej pożyczki stanowić będzie czynność mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT jako import usług, zgodnie z art. 2 pkt 9 ustawy o VAT. Z uwagi jednak na fakt, iż powyższa usługa mieści się w zakresie czynności, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT korzystać będzie ze zwolnienia od podatku na podstawie tego przepisu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei, w myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na mocy ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja powyższa, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnika tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka prowadzi działalność polegającą na świadczeniu kompleksowych usług logistycznych.

Spółce została udzielona pożyczka pieniężna przez jednostkę powiązaną z Niemiec nie będącą udziałowcem. Pożyczka została udzielona ze środków obrotowych Pożyczkodawcy na okres ośmiu lat i została oprocentowana na warunkach rynkowych. Naliczane odsetki mają być wypłacane Pożyczkodawcy po upływie każdego kwartału rozliczeniowego i stanowić będą jego wynagrodzenie za udzielenie pożyczki. Zapłata odsetek będzie udokumentowana przez Pożyczkodawcę fakturą wystawioną zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami niemieckiego prawa podatkowego. Spółka działa w ramach Grupy, Podmioty tworzące grupę prowadzą również działalność polegającą na świadczeniu kompleksowych usług logistycznych w różnych krajach Europy.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia czy czynność udzielenia Spółce opisanej w stanie faktycznym pożyczki ze środków obrotowych przez niemieckiego Pożyczkodawcę, będącego jednostką powiązaną ze Spółką, stanowi odpłatne świadczenie usług oraz czy czynność ta, stanowiąca import usług, zwolniona jest z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.

W odniesieniu do przywołanej powyżej definicji usługi, aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Istota umowy pożyczki została zawarta w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121). Zgodnie z art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług. Udzielenie pożyczki stanowi świadczenie na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnieniu kapitału na wskazany w umowie okres czasu. Czynność udzielenia pożyczki w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w zamian za wynagrodzenie (np. odsetki), stanowi zatem odpłatne świadczenie usług, co do zasady podlegające opodatkowaniu VAT. Zatem, odsetki otrzymane z tytułu udzielonej pożyczki stanowią wynagrodzenie z tytułu jej udzielenia.

Wnioskodawca wskazuje, że ze względu na przyjętą politykę finansową Grupy, Pożyczkodawca udzielał i nadal zamierza udzielać pożyczek poza systemem bankowym, przede wszystkim na rzecz spółek tworzących Grupę, celem zapewnienia poszczególnym spółkom środków finansowych na realizację prowadzonych działalności gospodarczych. Zatem, udzielenie pożyczki spełnia przesłanki do uznania tej czynności za świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy i tym samym czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dana usługa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania Rozdziału 3 „Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług”:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 i art. 28n.

W przedmiotowej sprawie wskazane w art. 28b ust. 1 ustawy zastrzeżenia nie będą miały zastosowania, zatem miejscem świadczenia przedmiotowej usługi, tj. udzielenia pożyczki będzie miejsce, w którym usługobiorca posiada siedzibę, tj. Polska.

Zgodnie z art. 2 pkt 9 ustawy, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania, których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
2. usługobiorcą jest:
   • w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b – podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,
   • w pozostałych przypadkach – podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.
     
     

Stosownie do art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

W przedmiotowym przypadku usługobiorca, tj. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, natomiast usługodawcą jest jednostka powiązana z Niemiec nie będąca udziałowcem Spółki. Przy tym, z wniosku nie wynika aby usługodawca posiadał stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terenie Polski.

Z uwagi na powyższe należy stwierdzić, że Wnioskodawca winien rozpoznać po swojej stronie import usług, który będzie opodatkowany zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa na terytorium Polski.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W przepisach ww. ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Stosownie do art. 43 ust. 15 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

1. czynności ściągania długów, w tym factoringu;
2. usług doradztwa;
   
3. usług w zakresie leasingu.
   
   
   

W konsekwencji, z uwagi na powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis stanu faktycznego należy uznać, że udzielenie Wnioskodawcy pożyczki przez niemieckiego Pożyczkodawcę stanowi dla Wnioskodawcy import usług podlegający opodatkowaniu na terytorium kraju. Wnioskodawca rozliczając przedmiotową transakację na zasadzie importu usług powinien zastosować zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w wyżej przedstawionym zakresie jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z poźn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.