Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-1167/14-3/MM
z 17 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z 24 listopada 2014 r. (data wpływu 27 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT z tytułu sprzedaży nieruchomości w sytuacji wykorzystywania jej na własne potrzeby mieszkaniowe – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 listopada 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT z tytułu sprzedaży nieruchomości, zastosowania właściwej stawki dla dostawy nieruchomości oraz prawa do korekty podatku naliczonego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Osoba fizyczna („Wnioskodawca”) nabyła nieruchomość gruntową w roku 2007. Składa się ona z 4 działek o łącznej powierzchni 3.365 m² (nr ew. 61/3, 61/5, 61/6, 61/7), dodatkowo Wnioskodawca nabył 1/2 udziałów w działce będącej drogą dojazdową do przedmiotowych działek o pow. 603 m² (nr ew. 61/4 oraz 61/8). Wszystkie działki (nr. ew 61/3, 61/5, 61/6, 61/7, 61/4 oraz 61/6) będą dalej zwane łącznie „nieruchomością”. Droga dojazdowa daje działkom o nr ew. 61/3, 61/5, 61/6, 61/7 dostęp do drogi publicznej i dlatego jest integralną częścią nieruchomości.

Wnioskodawca nabył nieruchomość wraz z udziałem w drodze dojazdowej jako osoba nieprowadząca działalności gospodarczej w celu wybudowania na niej budynku mieszkalnego jednorodzinnego na swoje potrzeby z garażem dwustanowiskowym oraz basenem, przy czym wszystkie wymienione części domu znajdują się w jednej bryle i stanowią jeden budynek.

W roku 2008 Wnioskodawca rozpoczął budowę domu. Budowa została zakończona w roku 2010. Na nieruchomości została też wybudowana altana. Na działkach 61/4 i 61/8 stanowiących w 1/2 własność Wnioskodawcy, znajduje się budowla w postaci drogi z kostki, wybudowana przez Wnioskodawcę wspólnie z sąsiadami.

Dom, altana i droga są na potrzeby wniosku dalej zwane łącznie „domem”.

Wnioskodawca nie odliczył żadnej kwoty podatku VAT w związku z nabyciem nieruchomości oraz wybudowaniem domu. Wnioskodawca nie ulepszał domu.

Działka 61/3 o pow. 9 m² jest działką niezabudowaną i przeznaczoną w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę ciągiem rowerowo-pieszym.

Wnioskodawca wraz z rodziną zamieszkał w domu w czerwcu 2011 r. Ze względu na przedłużającą się procedurę uzyskania przyłącza docelowego z R. zakończenie budowy zostało zgłoszone do Państwowej Inspekcji Nadzoru Budowlanego w dniu 5 listopada 2012 r. Wnioskodawca mieszka w domu nieprzerwanie do dnia złożenia niniejszego wniosku. Wnioskodawca nigdy nie był zameldowany w domu, mimo że faktycznie mieszka w nim nieprzerwanie od czerwca 2011 r.

Pod koniec 2013 r. Wnioskodawca zakupił lokal mieszkalny w budynku wielorodzinnym. Planuje przeprowadzkę do niego w roku 2015. W związku z tym Wnioskodawca rozważa sprzedaż domu wraz nieruchomością w ramach sprzedaży swojego majątku prywatnego, niezwiązanego z prowadzoną działalnością gospodarczą, o której mowa poniżej. Przy sprzedaży nieruchomości wraz z domem Wnioskodawca będzie jedynie wykonywał prawo własności. Nie będzie natomiast działał jako podmiot handlujący nieruchomościami.

Wnioskodawca rozważa również wprowadzenie nieruchomości wraz z domem do swojej działalności gospodarczej w celu wynajmowania domu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na cele mieszkaniowe. Nieruchomości wraz z domem może zostać sprzedana w trakcie trwania najmu lub po jego zakończeniu.

Ewentualna sprzedaż nastąpi nie wcześniej niż w styczniu 2015 r., czyli po upływie ponad 3 lat od faktycznego zamieszkania w domu i ponad 2 lata po oficjalnym zgłoszeniu zakończenia budowy do Państwowej Inspekcji Nadzoru Budowlanego.

Od 2010 r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. Jej przedmiotem jest udzielanie pożyczek, wynajem nieruchomości oraz obrót nieruchomościami, w tym sprzedaż lokali mieszkalnych i użytkowych oraz nieruchomości gruntowych. Jest czynnym podatnikiem podatku VAT z tego tytułu. Jednocześnie wyraźnie należy podkreślić, że do chwili obecnej nieruchomość wraz z domem nie były nigdy wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej, o której mowa powyżej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy z tytułu sprzedaży domu wraz z nieruchomością Wnioskodawca będzie podatnikiem podatku VAT w przypadku, gdy dom nie zostanie wprowadzony do prowadzonej działalności gospodarczej, tj. do ewidencji środków trwałych w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej?
2. Jeżeli Wnioskodawca będzie podatnikiem podatku VAT z tytułu sprzedaży domu wraz z nieruchomością w przypadku, gdy Wnioskodawca będzie go sprzedawać jako element majątku prywatnego, jaką stawką podatku VAT zostanie opodatkowana sprzedaż domu wraz z nieruchomością, czy też będzie zwolniona od podatku VAT?
3. Jeżeli Wnioskodawca będzie podatnikiem podatku VAT z tytułu sprzedaży domu wraz z nieruchomością w przypadku, gdy Wnioskodawca będzie go sprzedawać jako element majątku prywatnego, czy sprzedaż działki 61/3, w sytuacji włączenia domu wraz nieruchomością do majątku wykorzystywanego do działalności gospodarczej będzie zwolniona od podatku VAT?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1

Wnioskodawca uważa, że sprzedaż domu wraz z nieruchomością, gdy nieruchomość i dom nie zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, nie spowoduje uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT z tytułu sprzedaży domu wraz z nieruchomością, ponieważ będzie to sprzedaż majątku prywatnego Wnioskodawcy, niemającego związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają m.in. wyroki NSA o sygn. I FSK 781/13 (do wyroku o sygn. I SA/Po 866/12) oraz I FSK 916/13 (do wyroku o sygn. I SA/Po 847/12), wydane w analogicznym stanie faktycznym, obejmującym majątek prywatny osoby prowadzącej działalność gospodarczą również w zakresie obrotu nieruchomościami.

Można tu powołać stanowisko WSA w Poznaniu, które zyskało potwierdzenie w powołanym wyroku NSA. Za wyrokiem I SA/Po 866/12:

„Nie jest działalnością handlową sprzedaż majątku osobistego (prywatnego), który nie został nabyty w celach odsprzedaży (w celach handlowych), lecz spożytkowania w celach prywatnych.”

„Nie można jednak tylko z tego powodu, że skarżący trudni się profesjonalną sprzedażą nieruchomości uznać, że w odniesieniu do tych transakcji staje się także profesjonalnym handlowcem. W rozpatrywanej sprawie opis zdarzenia przyszłego, nakreślony przez skarżącego, nie wskazuje na takie formy aktywności przy planowaniu zbywania przedmiotowych działek, które wykraczałby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Nie można zatem uznać skarżącego za podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, co oznacza naruszenie tych przepisów prawa materialnego przez organ udzielający interpretacji.”

Wobec powyższego podatnik stoi na stanowisku, iż z tytułu sprzedaży domu wraz z nieruchomością, gdy nieruchomość i dom nie zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, nie będzie podatnikiem podatku VAT.

Ad. 2 i 3

W przypadku, gdyby uznać Wnioskodawcę za podatnika VAT z tytułu sprzedaży domu wraz z nieruchomością niezależnie od tego, czy sprzedaż nastąpi ta w ramach sprzedaży majątku prywatnego lub majątku prywatnego włączonego do działalności gospodarczej niezbędne jest określenie zasad opodatkowania tej dostawy.

Zgodnie przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT „zwalnia się od podatku (...) dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata”.
   
   

Z kolei pierwszym zasiedleniem budynku, budowli lub ich części, zgodnie z przepisem art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, jest „oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, i stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej
   
   

Mając na uwadze, iż Wnioskodawca wybudował dom na nieruchomości i wykorzystywał go prywatnie, nie był on ani przedmiotem dostawy, ani najmu, dzierżawy, czy umowy o podobnym charakterze, w ramach których zostałby on wydany pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi. Tym samym nie można uznać, by dom został zasiedlony w rozumieniu tego przepisu i mógł korzystać z powyższego zwolnienia.

Jednakże, zgodnie przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT „zwalnia się od podatku (...) dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. W stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. Dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów”.
   
   

Wnioskodawcy nie przysługiwało, w związku z wybudowaniem domu na cele prywatne i takim jego wykorzystaniem, prawo do odliczenia podatku naliczonego przy wybudowaniu domu. Dom nie był też ulepszany. Wobec powyższego są spełnione warunki do zwolnienia dostawy domu wraz z nieruchomością w przedstawionym stanie faktycznym, o ile Wnioskodawca zostanie uznany za podatnika, niezależnie od tego, czy sprzedaż ta będzie dokonywana w ramach sprzedaży majątku prywatnego, czy majątku prywatnego włączonego do prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 33 ustawy o VAT za tereny budowlane na potrzeby tej ustawy uznaje się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Mając na uwadze przeznaczenie działki (nr ew. 61/3) w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego na cele budowlane (ciąg rowerowo - pieszy) należy uznać, iż jej sprzedaż nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Art. 2 pkt 6 ustawy o VAT stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Grunty spełniają powyższą definicję towarów, wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem będzie podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza – art. 15 ust. 2 ustawy o VAT – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o VAT, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotne dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Właściwe zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej. W związku z tym nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną).

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 15 września 2011 r. w połączonych sprawach C-180/10 i C-181/10 wskazał m.in., że zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 112 (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy o VAT), jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. O tym, że dokonujący sprzedaży gruntu budowlanego działał w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, a nie w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykonując prawo własności, decyduje stopień jego aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, który wskazuje, że angażuje on środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługobiorców w ramach prowadzenia działalności gospodarczej.

Konieczne jest zatem zbadanie w każdej sytuacji, czy w odniesieniu do danej czynności podmiot występował w charakterze podatnika, tj. jako osoba angażująca środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, a nie jako osoba wykonująca prawo własności.

Z treści wniosku wynika, że Zainteresowany nabył nieruchomość gruntową w roku 2007. Składa się ona z 4 działek o łącznej powierzchni 3.365 m². Dodatkowo Wnioskodawca nabył 1/2 udziałów w działce będącej drogą dojazdową do przedmiotowych działek o pow. 603 m² Wnioskodawca nabył nieruchomość wraz z udziałem w drodze dojazdowej jako osoba nieprowadząca działalności gospodarczej w celu wybudowania na niej budynku mieszkalnego jednorodzinnego na swoje potrzeby z garażem dwustanowiskowym oraz basenem, przy czym wszystkie wymienione części domu znajdują się w jednej bryle i stanowią jeden budynek. W roku 2008 Wnioskodawca rozpoczął budowę domu. Budowa została zakończona w roku 2010. Na nieruchomości została też wybudowana altana. Na działkach 61/4 i 61/8 stanowiących w 1/2 własność Wnioskodawcy, znajduje się budowla w postaci drogi z kostki, wybudowana przez Wnioskodawcę wspólnie z sąsiadami. Wnioskodawca wraz z rodziną zamieszkał w domu w czerwcu 2011 r. Pod koniec 2013 r. Wnioskodawca zakupił lokal mieszkalny w budynku wielorodzinnym. Planuje przeprowadzkę do niego w roku 2015. W związku z tym Wnioskodawca rozważa sprzedaż nieruchomości w ramach sprzedaży swojego majątku prywatnego – nieruchomość nigdy nie była wykorzystywana w prowadzonej działalności gospodarczej.

W analizowanej sprawie należy uznać, że Zainteresowany dokonując sprzedaży opisanej we wniosku nieruchomości nie będzie działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamiona działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Wskazuje na to okoliczność, że nieruchomość była wykorzystywana przez okres trzech lat do zaspokajania osobistych potrzeb mieszkaniowych Zainteresowanego i jego rodziny, a także to, że nigdy nie była wykorzystywana w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej polegającej na obrocie nieruchomościami, udzielaniu pożyczek oraz wynajmie nieruchomości na cele mieszkaniowe.

W tym miejscu zasadne jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), dotyczącego kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” - zdaniem TSUE - to taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości w ramach majątku osobistego, co w przedmiotowej sprawie miało miejsce, gdyż Wnioskodawca wykorzystywał przez okres trzech lat nieruchomość do zaspokajania osobistych potrzeb mieszkaniowych Zainteresowanego i jego rodziny. Bez znaczenia dla potrzeb niniejszej sprawy jest okoliczność, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami. Istotne jest natomiast to, że Zainteresowany nie angażował tej nieruchomości dla potrzeb prowadzenia działalności gospodarczej.

Z uwagi na opis przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego tut. Organ podatkowy stwierdza, że planowana sprzedaż opisanej we wniosku nieruchomości, na którą składają się dom mieszkalny wraz z drogą dojazdową do niego może być uznana za czynności wykonywane w ramach zarządu majątkiem prywatnym Wnioskodawcy i nie nosi znamion działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Zatem planowanej przez Wnioskodawcę sprzedaży nieruchomości nie należy traktować jako dostawy towarów podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów o usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Z uwagi na to, że Wnioskodawcy nie będzie można uznać za podatnika podatku VAT z tytułu sprzedaży nieruchomości odpowiedź na pytanie nr 2 i 3 w zakresie stawki podatkowej dla dostawy nieruchomości stała się bezprzedmiotowa.

Końcowo tut. Organ podatkowy informuje, że w zakresie określenia skutków podatkowych dla dostawy nieruchomości w przypadku wykorzystywania jej w prowadzonej działalności gospodarczej zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.