Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-413/14-2/KB
z 31 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 5 maja 2014 r. (data wpływu 9 maja 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania zużycia energii elektrycznej jest:

• nieprawidłowe – w części dotyczącej pytań nr 1 i 3,
  

• prawidłowe – w części dotyczącej pytania nr 2.
  
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 9 maja 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania zużycia energii elektrycznej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jednostka budżetowa, organ administracji rządowej niezespolonej, w umowach cywilno-prawnych statio-ficis Skarbu Państwa, posiada koncesję na wytwarzanie i sprzedaż energii elektrycznej produkowanej w Małej Elektrowni Wodnej. W związku z posiadaniem koncesji Wnioskodawca płaci podatek akcyzowy od energii zużytej na swoje potrzeby zakupionej do różnych obiektów na terenie swojego działania (1/3 obszaru Polski północno wschodniej). Do końca marca 2014 r. Wnioskodawca posiadał kompleksowe umowy na zakup i dystrybucję energii elektrycznej. W związku z przeprowadzonym zamówieniem publicznym (przetargiem) za zakup energii elektrycznej nie będzie już umów kompleksowych na zakup i dystrybucję energii elektrycznej tylko będą oddzielne umowy kupna/sprzedaży energii elektrycznej z dostawcą wybranym w drodze przetargu i odrębne umowy z zakładem posiadającym sieć przesyłową (monopolistą na danym terenie) na świadczenie usług dystrybucji.

Pierwsza faktura za świadczenie usług dystrybucji jaka wpłynęła do Wnioskodawcy zawiera m.in. adnotację „na fakturze nie został naliczony podatek akcyzowy” oraz informację o ilości kWh.

Faktury za sprzedaż energii elektrycznej Wnioskodawca jeszcze nie otrzymał.

Należy przypuszczać, że faktury o których mowa wyżej wystawiane przez różne podmioty będą wpływały w różnym czasie do Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

1. Czy podatek akcyzowy powinien być obliczany na podstawie ilości kWh podawanych w fakturze kupna/sprzedaży energii elektrycznej czy też podatek akcyzowy powinien być obliczany na podstawie ilości kWh podawanych w fakturze za świadczenie usług dystrybucji?
   
2. Czy podatek akcyzowy powinien być obliczany i wpłacany w terminie do 25 dnia miesiąca następnego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii elektrycznej czy też po miesiącu w którym upłynął termin płatności określony w umowie lub fakturze za dostawę energii elektrycznej ewentualnie za świadczenie usług dystrybucji?
   
3. Czy w związku z adnotacją na fakturze za świadczenie usług dystrybucji o nienaliczeniu podatku akcyzowego ciążą na Wnioskodawcy jakieś obowiązki i czy faktura za świadczenie usług dystrybucji powinna zawierać taką adnotację?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawca - jednostka budżetowa, organ administracji rządowej niezespolonej, w umowach cywilno-prawnych statio-ficis Skarbu Państwa uważa, że podatek akcyzowy powinien być naliczany od ilości kWh wykazanych w fakturze kupna/sprzedaży energii elektrycznej, która to faktura poświadcza rzeczywistą ilość zakupionej przez Wnioskodawcę energii elektrycznej. Ponieważ energii elektrycznej nie można gromadzić to ilość zakupionej energii elektrycznej równa sie ilości zużytej. Zatem podatek akcyzowy powinien być obliczony od faktury sprzedaży, wykazany w deklaracji podatkowej i wpłacony na rachunek właściwej izby celnej do dnia 25 miesiąca następującego po miesiącu zużycia energii elektrycznej.

Zdaniem Wnioskodawcy faktura za świadczenie usług dystrybucji nie powinna zawierać adnotacji o nie naliczeniu podatku akcyzowego ponieważ akcyzą objęta jest energia elektryczna a nie jej dystrybucja (pomimo, że na świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej też jest wymagana koncesja). W fakturze za świadczenie usług dystrybucji zawarta jest informacja o ilości kWh energii elektrycznej ale jest to zdaniem Wnioskodawcy dana niezbędna do wyliczenia kosztu wykonanej usługi, który to koszt jest pochodną ilości przesłanej - dostarczonej energii elektrycznej. W przypadku gdy zakład zajmujący sie dystrybucją energii elektrycznej pomimo wszystko zamieści informację na swojej fakturze o nie naliczeniu akcyzy, to informacja ta nie rodzi żadnych obowiązków po stronie odbiorcy takiej faktury – R., gdyż wyrób akcyzowy może być opodatkowany tylko raz - na etapie zużycia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

• nieprawidłowe – w części dotyczącej pytań nr 1 i 3,
  

• prawidłowe – w części dotyczącej pytania nr 2.
  
  
  

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, zwaną dalej „ustawą” (Dz. U. z 2014 r., poz. 752), w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
   
2. sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;
3. zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;
4. zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;
   
5. import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
   
6. zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.
   
   

Stosownie natomiast do art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy przez nabywcę końcowego rozumie się podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012 r. poz. 1059 oraz z 2013 r. poz. 984 i 1238), z wyłączeniem:

1. spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2014 r. poz. 197) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,
2. towarowych domów maklerskich i domów maklerskich w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub nabywających energię elektryczną na rachunek dającego zlecenie na rynku regulowanym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2014 r. poz. 94),
3. giełdowej izby rozrachunkowej, Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. lub spółki, której Krajowy Depozyt przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,
4. spółki prowadzącej jednocześnie izbę rozliczeniową i izbę rozrachunkową w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji, o której mowa w art. 68a ust. 14 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi lub w celu rozliczenia i rozrachunku transakcji zawieranych na rynku regulowanym.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca posiada koncesję na wytwarzanie i sprzedaż energii elektrycznej. W związku z posiadaniem koncesji Wnioskodawca płaci podatek akcyzowy od energii zużytej na swoje potrzeby zakupionej do różnych obiektów na terenie swojego działania (1/3 obszaru Polski północno wschodniej). Do końca marca 2014 r. Wnioskodawca posiadał kompleksowe umowy na zakup i dystrybucję energii elektrycznej. W związku z przeprowadzonym zamówieniem publicznym (przetargiem) za zakup energii elektrycznej nie będzie już umów kompleksowych na zakup i dystrybucję energii elektrycznej tylko będą oddzielne umowy kupna/sprzedaży energii elektrycznej z dostawcą wybranym w drodze przetargu i odrębne umowy z zakładem posiadającym sieć przesyłową (monopolistą na danym terenie) na świadczenie usług dystrybucji.

Pierwsza faktura za świadczenie usług dystrybucji jaka wpłynęła do Wnioskodawcy zawiera m.in. adnotację „na fakturze nie został naliczony podatek akcyzowy” oraz informację o ilości kWh. Faktury za sprzedaż energii elektrycznej Wnioskodawca jeszcze nie otrzymał. Należy przypuszczać, że faktury o których mowa wyżej wystawiane przez różne podmioty będą wpływały w różnym czasie.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii na podstawie jakiej ilości energii elektrycznej powinien być obliczany podatek oraz w jakim terminie powinien być wpłacany.

Należy zauważyć, że podmiot, który posiada koncesje na wytwarzanie i obrót energią elektryczną, co do zasady, nie jest nabywcą końcowym w zakresie nabywanej energii elektrycznej. Zauważyć także należy, że sprzedaż energii elektrycznej podmiotowi, który jednocześnie posiada ww. koncesje nie jest czynnością opodatkowaną na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy.

W opisanej we wniosku sytuacji będzie miał zastosowanie przepis z art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy, zgodnie z którym przedmiotem opodatkowania jest zużycie przez Wnioskodawcę zakupionej energii elektrycznej. Powyższe wynika z faktu, że zostanie wypełniona dyspozycja wskazanego przepisu, bowiem Spółka nie jest nabywcą końcowym oraz zużywa energię elektryczną posiadając jednocześnie koncesje na wytwarzanie i obrót energią elektryczną.

Wskazać także należy, że w myśl art. 11 ust. 1 pkt 3 ustawy, w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje z dniem zużycia energii elektrycznej w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6 ustawy.

Zgodnie zaś z art. 13 ust. 1 ustawy, podatnikiem akcyzy jest, między innymi, osoba prawna, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą. Stosownie do powyższego Wnioskodawca obowiązany jest w myśl art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy, bez wezwania organu podatkowego składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwej izby celnej, w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii elektrycznej – w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6 ustawy.

Stosownie do art. 91 ust. 1 ustawy podatnik dokonujący sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu, zużywający energię elektryczną w sytuacji, o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 i 4, a także podmiot reprezentujący, o którym mowa w art. 13 ust. 5, są obowiązani do prowadzenia ilościowej ewidencji energii elektrycznej na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych u nabywcy końcowego lub podmiotu zużywającego energię, a w przypadku braku urządzeń pomiarowych - na podstawie współczynnikowo określonego poziomu poboru energii przez poszczególne urządzenia, wskazanego w dokumentacji prowadzonej przez podatnika.

W myśl art. 91 ust. 3 ustawy ewidencja, o której mowa w ust. 1 i 2, powinna zawierać odpowiednio dane niezbędne do określenia w okresach miesięcznych, z dokładnością do 0,001 MWh, łącznej ilości:

1. wyprodukowanej, nabytej wewnątrzwspólnotowo, zaimportowanej, zakupionej na terytorium kraju energii elektrycznej;
2. energii elektrycznej sprzedanej nabywcom końcowym na terytorium kraju;
3. energii elektrycznej sprzedanej podmiotom posiadającym koncesję w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne;
4. energii elektrycznej dostarczonej wewnątrzwspólnotowo i wyeksportowanej;
5. energii elektrycznej zużytej na potrzeby własne;
6. energii elektrycznej zwolnionej od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 6 i 7 oraz przepisów wydanych na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 2;
7. strat energii elektrycznej niepodlegających opodatkowaniu, o których mowa w art. 9.

Jeżeli brak jest urządzeń pomiarowych pozwalających na precyzyjne określenie ilości, o których mowa w ust. 3 pkt 5 i 7, prowadzący ewidencję określa ilości szacunkowe. (art. 91 ust. 4 ustawy)

Z uwagi na przedstawione okoliczności oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że podatek akcyzowy powinien być obliczany na podstawie ilości energii elektrycznej wynikającej z prowadzonej w ww. sposób ewidencji, a nie jak wskazał Wnioskodawca na podstawie ilości wynikającej z faktury kupna energii elektrycznej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego należało uznać za nieprawidłowe.

Odnośnie wątpliwości Spółki dotyczących kwestii terminu obliczenia i zapłaty akcyzy należy ponownie zwrócić uwagę na treść art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy, zgodnie z którym podatnik jest obowiązany składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwej izby celnej, w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii elektrycznej.

Z powołanego przepisu jednoznacznie wynika, że podatnik jest obowiązany obliczać i wpłacać akcyzę w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii elektrycznej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania drugiego należało uznać za prawidłowe.

Natomiast w odpowiedzi na wątpliwości Wnioskodawcy dotyczące adnotacji na fakturze za świadczenie usług dystrybucji o nienaliczeniu podatku akcyzowego, należy zauważyć, że w rozuminieniu przepisów o podatku akcyzowym, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 18 ustawy, faktura to faktura w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług.

Katalog informacji jakie powinna zawierać faktura został zawarty w art. 106e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054, z późn. zm.), zgodnie z którym faktura powinna zawierać m.in.:

1. datę wystawienia;
   
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
   
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
   
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
   
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
   
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
   
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
   
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
   
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
   
10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
    
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
    
12. stawkę podatku;
    
13. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
    
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
    
15. kwotę należności ogółem.
    
    

Stosownie do art. 106o Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, przypadki, w których faktury mogą zawierać zakres danych węższy niż określony w art. 106e, oraz zakres tych danych, uwzględniając:

1. konieczność zapewnienia odpowiedniego dokumentowania dostawy towarów lub świadczenia usług i identyfikacji czynności dokonanych przez niektóre kategorie podatników;
2. niską wartość transakcji lub specyfikę niektórych rodzajów działalności związaną z liczbą lub rodzajem wykonywanych czynności.
   
   

Należy zauważyć, że faktura jest dokumentem odzwierciedlającym prawidłowy przebieg zdarzenia gospodarczego zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział. Przy ocenie zdarzenia gospodarczego nie można jednak pominąć okoliczności towarzyszących transakcji. Faktura jest dokumentem o charakterze sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonej zaszłości gospodarczej). Co do zasady zatem, faktura musi być wystawiona zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa krajowego. Prawidłowość materialno-prawna faktury zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt dostawy określonych towarów lub usług. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi, a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego. Faktura jest więc dokumentem stwierdzającym wystąpienie u podatnika okoliczności powodujących powstanie obowiązku podatkowego. W konsekwencji, niezwykle istotne jest zawarcie wszystkich elementów faktury wyszczególnionych w art. 106e ust. 1 ustawy. Przy czym w określonych przypadkach faktura może zawierać zakres danych węższy niż określony w art. 106e, natomiast przepisy nie wykluczają zawarcia na fakturze dodatkowych informacji, które odzwierciedlają okoliczności towarzyszące transakcji.

Wnioskodawca wskazał, że pierwsza faktura za świadczenie usług dystrybucji jaka wpłynęła do Wnioskodawcy zawiera m.in. adnotację „na fakturze nie został naliczony podatek akcyzowy” oraz informację o ilości kWh. W związku z czym Wnioskodawca powziął Wątpliwości czy faktura może zawierać taką adnotację oraz czy prowadzi to do dodatkowych obowiązków.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy prowadzi do wniosku, że nie stoi w sprzeczności z obowiązującymi przepisami w zakresie podatku od towarów i usług, jak również podatku akcyzowego zawarcie na fakturze dokumentującej dokonanie dostawy towarów lub świadczenie usług wyrażenia „na fakturze nie został naliczony podatek akcyzowy”. Jednakże w związku z tą andotacją nie ciążą na Wnioskodawcy dodatkowe obowiązki, ponieważ, jak wskazano powyżej, w opisanej sytuacji przedmiotem opodatkowania będzie zużycie nabywanej przez Wnioskodawcę energii elektrycznej, a nie jej nabycie.

W rezultacie, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania trzeciego, który stwierdził, że faktura nie powinna zawierać ww. adnotacji, należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja wywołuje skutki podatkowoprawne wyłącznie względem Wnioskodawcy. Jednocześnie w interpretacji dokonano oceny stanowiska Wnioskodawcy wyłącznie w zakresie odnoszącym się do postawionych pytań, jedynie w aspekcie Jego praw i obowiązków.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.