Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/436-395/14/DP
z 27 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 grudnia 2014 r. (wpływ do Biura – 30 grudnia 2014 r.), uzupełnionym 6 i 12 marca 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umów pożyczek – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 grudnia 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej – jak zaznaczono w części E.2. druku ORD-IN – podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umów pożyczek.

Z uwagi na fakt, że treść wniosku wskazywała, że Wnioskodawca może oczekiwać również interpretacji w zakresie podatku od towarów i usług, w piśmie z 2 marca 2015 r. znak: IBPB II/1/436-395/14/DP, IBPP2/443-1318/14/KO wezwano do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniono 6 marca 2015 r. (data wpływu dodatkowej opłaty) oraz 12 marca 2015 r. (data wpływu pisma).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, mającym miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Podlega on w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Wnioskodawca będzie otrzymywał pożyczkę/pożyczki od krajowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, w której będzie udziałowcem (dalej jako: „Spółka”).

Spółka, od której Wnioskodawca będzie otrzymywał pożyczkę/pożyczki dokona odpowiednich zgłoszeń wymaganych przez przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z umową przedmiotowej Spółki przedmiotem jej działalności jest zgodnie z PKD m.in.:

• 64.19.Z Pozostałe pośrednictwo pieniężne,
• 64.20.Z Działalność holdingów finansowych,
• 64.91.Z Leasing finansowy,
• 64.92.Z Pozostałe formy udzielania kredytów,
• 64.99.Z Pozostała finansowa działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszy emerytalnych.
  
  

Spółka wystąpiła o interpretację indywidualną potwierdzającą, iż udzielenie pożyczki stanowi świadczenie usług podlegające zwolnieniu z podatku od towarów i usług.

Z informacji Wnioskodawcy wynika, iż jeżeli Spółka będzie posiadała odpowiednie zasoby finansowe i przy uwzględnieniu uwarunkowań biznesowych rozważane jest udzielanie kolejnych oprocentowanych pożyczek (udzielona zostanie więcej niż jedna pożyczka – np. kilka pożyczek do różnych wspólników/innych podmiotów).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy pożyczka/pożyczki od Spółki będą opodatkowane podatkiem od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, pożyczka/pożyczki od Spółki nie będą opodatkowane podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Uzasadniając swoje stanowisko Wnioskodawca powołał art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z którym opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Wnioskodawca wskazał również na regulację przepisu art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z którym nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych czynności cywilnoprawne inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub zwolniona z podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Spółka udzieli przedmiotowej pożyczki w ramach działalności gospodarczej, w związku z czym będzie ona działała jako podatnik podatku od towarów i usług. Zatem czynność udzielenia pożyczki będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług, będąc jednocześnie zwolnioną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług ze względu na fakt, że udzielenie pożyczki na rzecz Wnioskodawcy będzie usługą wyświadczoną przez Spółkę odpłatnie (za wynagrodzeniem w formie odsetek), w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności udzielania pożyczek w sposób częstotliwy (co Spółka potwierdzi występując o interpretację indywidualną).

Reasumując Wnioskodawca podkreśla, że w świetle art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, pożyczka udzielona na rzecz Wnioskodawcy nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i w związku z tym na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tego tytułu.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał szereg interpretacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych.

W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od towarów i usług, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649, ze zm.) podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Natomiast w myśl art. 1 ust. 4 ww. ustawy podatkowi temu podlegają, z zastrzeżeniem ust. 5, czynności cywilnoprawne, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Pod pojęciem rzeczy ujętym w tym przepisie należy również rozumieć pieniądze, będące przedmiotem umowy pożyczki.

Stosownie do art. 4 pkt 7 ww. ustawy obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży, przy umowie pożyczki, na biorącym pożyczkę.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na biorącym pożyczkę.

Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

a.opodatkowana podatkiem od towarów i usług,

b.zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:

• umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
• umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
  
  

Należy jednak zaznaczyć, że w przypadku umów pożyczki o wyłączeniu, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług. Podstawę do ww. wyłączenia może stanowić wyłącznie fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca (osoba fizyczna) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, mającym miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawca będzie otrzymywał pożyczkę/pożyczki od krajowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, w której będzie udziałowcem (dalej jako: „Spółka”).

Spółka, od której Wnioskodawca będzie otrzymywał pożyczkę/pożyczki dokona odpowiednich zgłoszeń wymaganych przez przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z umową przedmiotowej Spółki przedmiotem jej działalności jest zgodnie z PKD m.in.:

• 64.19.Z Pozostałe pośrednictwo pieniężne,
• 64.20.Z Działalność holdingów finansowych,
• 64.91.Z Leasing finansowy,
• 64.92.Z Pozostałe formy udzielania kredytów,
• 64.99.Z Pozostała finansowa działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszy emerytalnych.
  
  

Wnioskodawca wskazał, że czynność udzielenia pożyczek przez Spółkę na rzecz Wnioskodawcy będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów, będąc jednocześnie zwolnioną z opodatkowania ww. podatkiem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z cytowanego powyżej przepisu art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, że podatkowi od czynności cywilnoprawnych nie podlegają takie czynności, w których przynajmniej jedna ze stron z tytułu ich dokonania (dokonania tych czynności) jest opodatkowania podatkiem od towarów i usług lub zwolniona z podatku od towarów i usług (z wyjątkiem określonych czynności, które w przedmiotowej sprawie nie występują).

W związku z tym należy podkreślić, że jakkolwiek zapytanie Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania umów pożyczek podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy powyższe transakcje – dokonane pomiędzy wskazanymi we wniosku Stronami – podlegają regulacjom ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, ze zm.), bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia umów pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tych czynności regulacjami w zakresie podatku od towarów i usług skutkuje bowiem wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Przedmiotowe umowy pożyczki będą podlegać regulacji ustawy o podatku od towarów i usług, co zostało potwierdzone interpretacją indywidualną z 20 marca 2015 r. znak: IBPP2/ 443-1318/14/KO. A zatem na mocy art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych umowy te nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Tym samym Wnioskodawca (pożyczkobiorca) nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu tych umów.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych wskazać należy, iż rozstrzygnięcia w nich zawarte nie są wiążące dla tutejszego Organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte są wiążące.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-512 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.