Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP3/4512-34/15/MN
z 9 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 9 stycznia 2015 r. (data wpływu 15 stycznia 2015 r.) uzupełnionym pismem z 12 marca 2015 r. (data wpływu 17 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na realizację projektu pn. „xxx” – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 stycznia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na realizację projektu pn. „xxx”. Ww. został uzupełniony pismem z 12 marca 2015 r. (data wpływu 17 marca 2015 r.), będący odpowiedzią na wezwanie organu nr IBPP3/4512-34/15/MN z 2 marca 2015 r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w piśmie z 12 marca 2015 r.):

Wnioskodawca – Gmina, jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina wykonuje zadania nałożone na nią odrębnymi przepisami prawa. Z uwagi na to, że część wyposażenia dotycząca komputerów i urządzeń towarzyszących jest niepełna lub przestarzała – nie jest możliwym utworzenie całodobowego dostępu do Urzędu dla mieszkańców i podatników za pośrednictwem Internetu oraz przyjmowanie elektronicznych wniosków z wykorzystaniem technologii podpisu elektronicznego. W Urzędzie jest niedostateczny zakres usług publicznych świadczonych drogę elektroniczną.

Zaistniała zatem potrzeba wymiany części infrastruktury IT na nową – celem zwiększenia zakresu usług publicznych, świadczonych przez Urząd Gminy drogą elektroniczną. W związku z powyższym w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007–2013 – Gmina wystąpiła o dofinansowanie na realizację projektu „xxx”.

Przedsięwzięcie dotyczące wdrożenia ww. projektu polegać będzie na:

• uzupełnieniu sprzętu teleinformatycznego niezbędnego do funkcjonowania aplikacji publicznych usług elektronicznych wraz z dostosowaniem środowiska sieciowego do wymagań planowanego systemu oraz zabezpieczeniem energetycznym przed przerwami w dostawie (agregat),
• zakupie i wdrożeniu aplikacji front i back office – wynikiem czego będzie świadczenie e-Usług petentom oraz usprawnieniu pracy Urzędu wraz z innymi jednostkami organizacyjnymi Gminy,
• zakupie modułu do integracji aplikacji dziedzinowych z systemem informacji przestrzennej funkcjonującym w Gminie.
  
  

Głównym celem inwestycji jest:

• poszerzenie oferty usług publicznych, świadczonych przez Urząd drogą elektroniczną,
• podniesienie jakości usług publicznych, świadczonych przez Urząd,
• obniżenie kosztów świadczenia usług publicznych przez Urząd,
• zwiększenie stopnia wykorzystania technologii informatycznych przez mieszkańców regionu,
• poprawa warunków rozpoczynania i prowadzenia działalności gospodarczej na terenie Gminy,
• kreowanie społeczeństwa informacyjnego, przez zwiększenie zakresu usług informatycznych i potencjalnych korzyści dla obywateli.
  
  

Gmina sfinansuje realizację inwestycji ze środków własnych oraz z dofinansowania uzyskanego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa, gdzie VAT jest uznany za koszt kwalifikowany.

Projekt będzie służył Gminie do realizacji ustawowych zadań, umożliwiając skrócenie czasu przygotowania decyzji, postanowień dla procedur administracyjnych przygotowywanych w oparciu o system informacji przestrzennej. Zadania te nałożone są na Gminę ustawą z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2014 r. poz.849), ustawą z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz.U. 2013 r. poz.1381), ustawą z dnia 30 października 2002 r. o podatku leśnym (Dz.U. 2013 r. poz.465). Wykorzystanie systemu informacji przestrzennej do realizacji zadań wynikających z powyższych ustaw umożliwi stosowanie zasady powszechności opodatkowania.

Inwestycja nie będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, nie będzie także przedmiotem zawieranych przez Wnioskodawcę umów cywilnoprawnych.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że zakupy dokonywane w ramach projektu są udokumentowane fakturami VAT wystawianymi na Wnioskodawcę.

Celem realizowanego projektu jest zakup 1 systemu zawierającego 34 aplikacji. Łączna wartość brutto projektu wynosi 1.461.091,71 zł w tym wartość aplikacji – 721.583,81 zł. Inwestycja będzie wykorzystywana do obsługiwania czynności o różnym charakterze. W dostępnej Gminie specyfikacji wymienione aplikacje służą w większości czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu. Jedynie 3 aplikacje (system fakturowania) o wartości brutto 12.837,51 zł służyć będą do fakturowania zarówno sprzedaży opodatkowanej jak i sprzedaży zwolnionej.

W ramach realizowanego projektu nie jest przewidziane zawieranie z osobami trzecimi umów cywilnoprawnych w zakresie udostępniania aplikacji oraz zakupionego sprzętu. Gmina nie jest w stanie określić jaka część sprzętu wraz z aplikacjami będzie stanowiła podstawę do obsługiwania czynność o charakterze cywilnoprawnym.

Roczny udział obrotu z tytułu czynności w związku z którymi Gminie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi Gminie przysługuje prawo do odliczenia prawo do odliczenia kwoty podatku należnego oraz czynności, w związku z którymi nie przysługuje takie prawo, wyniósł odpowiednio:

• w 2013 r. – 73%
• w 2014 r. – 85%
  
  

Proporcja powyższa jest wyliczona dla sprzedaży mieszanej niezwiązanej z realizacją projektu „xxx”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na realizację zadania pn. „xxx”?

W piśmie z 12 marca 2015 r. Wnioskodawca wskazał, że pytanie z poz. 69 wniosku powinno brzmieć:

„Czy Gminie przysługuje prawo do obniżenia podatku naliczonego od wydatków na realizację zadania pn. „xxx”?”

Należy w tym miejscu jednak zauważyć, że przepisy o podatku VAT nie posługują się pojęciem „obniżenia podatku naliczonego”, jest w nich mowa o obniżeniu podatku należnego o podatek naliczony.

W związku z powyższym Organ odniósł się do pytania zawartego we wniosku z 9 stycznia 2015 r.

Stanowisko Wnioskodawcy (doprecyzowane w piśmie z 12 marca 2015 r.):

Gmina nie ma prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zawartego w cenie towarów i usług nabytych w związku z realizacją projektu pn. „xxx”.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Analiza powołanych wyżej przepisów jednoznacznie wskazuje, że w przypadku, gdy zakupione.

przez podatnika towary i usługi nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zatem Gmina nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego w fakturach związanych z realizowaniem ww. projektu.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa dla realizacji których zostały one powołane z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilno-prawnych. Towary i usługi nabywane w ramach realizacji przedmiotowego projektu nie będą związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Wobec powyższego Wnioskodawca jako beneficjent środków unijnych nie ma możliwości odliczenia podatku VAT czyli pomniejszenia podatku należnego od sprzedaży opodatkowanej o podatek naliczony zawarty w fakturach dotyczących zakupu towarów i usług finansowanych ze środków unijnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak wskazano wyżej, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 90 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Podatnikami – zgodnie z zapisem art. 15 ust. 1 ustawy – są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r., działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE L Nr 347, poz. 1 ze zm.) – zgodnie z którym – krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W każdych okolicznościach podmioty prawa publicznego są uważane za podatników w związku z czynnościami określonymi w załączniku I, chyba że niewielka skala tych działań sprawia, że mogą być one pominięte.

Zatem, organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy są wyłączone z kręgu podatników podatku od towarów i usług – w zakresie czynności nałożonych przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane. Jest to wyłączenie podmiotowo-przedmiotowe i ma zastosowanie przy spełnieniu przez ten organ dwóch warunków:

• jego podmiotem jest organ władzy publicznej lub urząd obsługujący ten organ;
• odnosi się jedynie do czynności nałożonych przepisami prawa, dla których powołano te organy, z wyłączeniem czynności realizowanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
  
  

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Należy również podkreślić, że możliwość odliczenia podatku naliczonego nie stanowi żadnego przywileju dla podatnika, lecz jest podstawowym i fundamentalnym uprawnieniem, wynikającym z samej konstrukcji podatku od wartości dodanej. Z orzecznictwa TSUE wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego w zasadzie nie może być ograniczone ani pod względem czasu, ani pod względem zakresu przedmiotowego. TSUE zwracał uwagę, że właśnie zasada odliczenia podatku naliczonego zapewnia uzyskanie neutralności podatku. System odliczeń podatku oznacza całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od obciążeń z tytułu VAT zapłaconego lub należnego (do zapłaty) w prowadzonej działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej zapewnia, że jakakolwiek działalność gospodarcza, bez względu na jej cel oraz rezultat, o ile sama jest opodatkowana VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny. Pozwala to na zachowanie zasady potrącalności, która powinna być na gruncie ustawy o VAT rozumiana możliwie najszerzej. Oznacza to, że zawsze ma ona zastosowanie przy nabyciu towarów dokonanym z zamiarem wykorzystania ich w działalności opodatkowanej.

Z uwagi na brzmienie cytowanych wyżej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że obowiązkiem Wnioskodawcy jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Wnioskodawca ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania alokacji podatku do czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej (opodatkowanych i zwolnionych) oraz działalnością niemającą charakteru gospodarczego (czynności niepodlegających opodatkowaniu).

W odniesieniu do stosowanej metody wyodrębnienia podatku należy wskazać, że sposób wyodrębnienia kwot podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną, winien mieć charakter obiektywny, determinowany okolicznościami sprawy. Wybór metody wyodrębnienia kwot podatku naliczonego należy wyłącznie do obowiązków Wnioskodawcy. Ważne jest jedynie by przyjęta metoda stanowiła właściwe odzwierciedlenie rzeczywistego stanu faktycznego. Jednakże należy podkreślić, że wyłącznie Wnioskodawca znający specyfikę, organizację i podział pracy w swojej jednostce jest w stanie wyodrębnić część podatku naliczonego, związaną ze sprzedażą opodatkowaną. Warto nadmienić że metody, czy też sposoby, na podstawie których Wnioskodawca dokona wydzielenia odpowiedniej kwoty podatku naliczonego muszą odpowiadać wartościom faktycznym i rzeczywistym. W związku z tym, że ani przepisy ustawy, ani przepisy wykonawcze do ustawy nie zawierają zapisu dotyczącego sposobu wyliczenia tych części można przyjąć różne rozwiązania. Każda metoda, o ile odzwierciedla stan faktyczny jest właściwa.

W swoim najnowszym orzecznictwie TSUE w sprawie Portugal Telecom SGPS SA. (C-496/11 26 września 2012 r.) zauważył, że jeżeli towary i usługi są wykorzystywane przez podmiot w celu dokonywania jednocześnie transakcji gospodarczych dających prawo do odliczenia i transakcji gospodarczych niedających prawa do odliczenia odliczenie jest dopuszczalne jedynie w części VAT, który jest proporcjonalny do kwoty przypadającej na pierwsze transakcje i krajowy organ podatkowy może przewidzieć jedną z metod ustalania prawa do odliczenia wymienionych w rzeczonym art. 17 ust. 5 VI dyrektywy. Jeżeli towary i usługi są jednocześnie wykorzystywane do działalności gospodarczej i działalności niegospodarczej, art. 17 ust. 5 VI dyrektywy nie znajduje zastosowania, a metody odliczenia i podziału są określane przez państwa członkowskie, które przy wykonywaniu tego prawa powinny uwzględniać cel i systematykę VI dyrektywy i w tym celu przewidzieć metodę obliczania rzeczywiście odzwierciedlającą część wydatków faktycznie przypadających odpowiednio na każdy z tych dwóch rodzajów działalności.

Wnioskodawca jest zobowiązany do przyjęcia przy odliczeniu podatku VAT naliczonego obiektywnego kryterium (np. klucza inwestycyjnego bądź transakcyjnego) zapewniającego, że obliczenie proporcji pomiędzy działalnością gospodarczą a działalnością niemającą charakteru gospodarczego będzie obiektywnie odzwierciedlało część wydatków faktycznie przypadającą odpowiednio na każdy z tych rodzajów działalności. Zatem możliwe jest zastosowanie jakiegokolwiek sposobu rozdziału dokonanych zakupów towarów i usług pod warunkiem jednak, że gwarantuje on najdokładniejsze ustalenie kwoty podatku naliczonego do odliczenia (vide: wyrok TSUE w sprawie C-511/10 - pkt 23 i 24 ).

Natomiast w sytuacji, gdy w ramach działalności gospodarczej wykonywane są czynności opodatkowane i czynności zwolnione od podatku, i jednocześnie nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (opodatkowanymi) oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami w związku z którymi takie prawo nie przysługuje (zwolnionymi), podatnik jest obowiązany do proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, ze Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina wystąpiła o dofinansowanie na realizację projektu „xxx”. Projekt będzie służył Gminie do realizacji ustawowych zadań, umożliwiając skrócenie czasu przygotowania decyzji, postanowień dla procedur administracyjnych przygotowywanych w oparciu o system informacji przestrzennej. Zakupy dokonywane w ramach projektu są udokumentowane fakturami VAT wystawianymi na Wnioskodawcę. Celem realizowanego projektu jest zakup 1 systemu zawierającego 34 aplikacji. Inwestycja będzie wykorzystywana do obsługiwania czynności o różnym charakterze. W dostępnej Gminie specyfikacji wymienione aplikacje służą w większości czynnościom nie podlegającym opodatkowaniu. Jedynie 3 aplikacje (system fakturowania) służyć będą do fakturowania zarówno sprzedaży opodatkowanej jak i sprzedaży zwolnionej. W ramach realizowanego projektu nie jest przewidziane zawieranie z osobami trzecimi umów cywilnoprawnych w zakresie udostępniania aplikacji oraz zakupionego sprzętu. Gmina nie jest w stanie określić jaka część sprzętu wraz z aplikacjami będzie stanowiła podstawę do obsługiwania czynność o charakterze cywilnoprawnym.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na realizację przedmiotowego zadania.

W tym miejscu zaznaczyć należy, że ustawodawca nie precyzuje, w jakim zakresie i w jaki sposób, towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego.

Jak wskazano na wstępie, warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). W rozpatrywanej sprawie, jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego zrealizowana inwestycja będzie wykorzystywana do obsługiwania czynności o różnym charakterze. Wnioskodawca wskazał, że w większości aplikacje w ramach zakupionego systemu służą czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu, ale 3 z aplikacji (system fakturowania) służyć będą do fakturowania zarówno sprzedaży opodatkowanej jak i sprzedaży zwolnionej. Gmina nie jest w stanie określić jaka część sprzętu wraz z aplikacjami będzie stanowiła podstawę do obsługiwania czynność o charakterze cywilnoprawnym. Portal powstały w wyniku realizacji projektu będzie więc częściowo wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W tej sytuacji nie można uznać, że zakupione towary i usługi nie mają związku z czynnościami opodatkowanymi Wnioskodawcy.

Zatem ze względu na występowanie podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawca ma możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją zadania pn. „xxx” w części, w jakiej aplikacje systemu związane będą z obsługą czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Prawo do odliczenia podatku naliczonego będzie Gminie przysługiwało, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

Natomiast w pozostałym zakresie Wnioskodawca nie będzie miał możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją zadania pn. „xxx”, bowiem nie został spełniony podstawowy warunek jakim jest związek nabywanych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT (portal w tej części nie jest wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT).

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, jest nieprawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że zgodnie z art. 14b § 3 cyt. w sentencji ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. W konsekwencji w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.