Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/415-1046/14/MK
z 30 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 22 grudnia 2014 r. (wpływ do Biura – 29 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania jednorazowego świadczenia z pracowniczego programu emerytalnego z Niemiec – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 grudnia 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie sposobu opodatkowania jednorazowego świadczenia z pracowniczego programu emerytalnego z Niemiec.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Obecnie Wnioskodawca jest polskim rezydentem i na stałe zamieszkuje w Polsce. Do dnia 14 stycznia 2014 r. był rezydentem niemieckim, gdzie podlegał nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu i zgodnie z tą zasadą płacił podatki ze źródeł w tym kraju położonych. W tej chwili Wnioskodawca uzyskuje dochody zarówno w Polsce, jak i w Niemczech. W Polsce Wnioskodawca nabył prawo do emerytury. Od momentu przyznania mu emerytury, corocznie otrzymuje z ZUS roczne obliczenie podatku przez organ rentowy PIT-40A, zgodnie z którym od jego emerytury odprowadzana jest zaliczka na podatek dochodowy. Dochody w ten sposób uzyskane w Polsce Wnioskodawca rozlicza zgodnie z PIT-40A w zeznaniu podatkowym PIT-37.

Pracując w Niemczech i uzyskując dochody z wynagrodzenia o pracę, Wnioskodawca miał możliwość bycia członkiem pracowniczego programu emerytalnego, które są tworzone w ramach dobrowolnego III filaru systemu emerytalnego w Niemczech. Pracownicze programy emerytalne w Niemczech są formą zorganizowanego, grupowego oszczędzania na przyszłą emeryturę. Cechą charakterystyczną pracowniczego programu emerytalnego jest to, że są tworzone dobrowolnie przez pracodawcę, który chce zapewnić swoim pracownikom wyższą emeryturę. W ramach programu są odprowadzane dwa rodzaje składek: podstawowa i dodatkowa. Składkę podstawową finansuje pracodawca, natomiast pracownik może dobrowolnie dokonywać dodatkowych wpłat z własnych środków w ramach składki dodatkowej. W ramach tego planu, w związku z osiągnięciem wymaganego wieku emerytalnego Wnioskodawca wystąpił o wypłacenie należnego świadczenia, nie stanowiącego wypłaty z obowiązkowego systemu ubezpieczeń. W związku z tym 14 marca 2014 r., bez potrącenia podatku w Niemczech zostało wypłacone jednorazowe świadczenie na jego rachunek bankowy w banku w Polsce.

Wnioskodawca nadmienia, iż w dniu wypłaty jednorazowego świadczenia spełniał warunki określone w art. 42 ust. 1 ustawy o Pracowniczych Programach Emerytalnych, odnośnie wieku emerytalnego, brzmiącego: „Wypłata następuje:

1. na wniosek uczestnika po osiągnięciu przez niego wieku 60 lat;
2. na wniosek uczestnika po przedstawieniu przez niego decyzji o przyznaniu prawa do emerytury i po ukończeniu 55 roku życia;
3. w przypadku ukończenia przez uczestnika 70 lat, jeżeli wcześniej nie wystąpił z wnioskiem o wypłatę świadczenia;
4. na wniosek osoby uprawnionej, w przypadku śmierci uczestnika.”
   
   

Świadczenie to do dnia złożenia wniosku nie zostało opodatkowane w Niemczech, ponieważ na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (niegraniczony obowiązek podatkowy). Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są stosowane z uwzględnieniem umowy zawartej pomiędzy Rzeczpospolitą Polską, a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisaną w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. W związku z wpłatą świadczenia na rachunek bankowy Wnioskodawcy w banku w Polsce, powstała wątpliwość w zakresie obowiązku opodatkowania świadczenia podatkiem dochodowym oraz formą opodatkowania wypłaconego jednorazowo świadczenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy wypłata jednorazowego świadczenia z pracowniczego programu emerytalnego z Niemiec na rachunek bankowy w banku w Polsce będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym w Polsce?
2. Czy wypłata jednorazowego świadczenia z pracowniczego programu emerytalnego, będzie podlegała opodatkowaniu w Polsce stawką 19% zryczałtowanego podatku dochodowego?
   
   

Na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy) z uwzględnieniem umowy zawartej pomiędzy Rzeczpospolitą Polską, a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisaną w Berlinie dnia 14 maja 2013 r. Zgodnie z art. 18 ust. 1 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, emerytury i inne podobne świadczenia otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w umawiającym się państwie z drugiego umawiającego się państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w państwie miejsca zamieszkania tej osoby.

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczenia otrzymane przez polskich rezydentów, nie stanowiące wypłaty z obowiązkowego systemu ubezpieczeń, podlegają opodatkowaniu w kraju rezydencji, czyli w Polsce. W oparciu o ww. ustawy, obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu uczestnictwa w pracowniczym programie emerytalnym powstaje w Polsce.

Zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy „od dochodu uczestnika pracowniczego programu emerytalnego z tytułu środków zgromadzonych w ramach programu, w rozumieniu przepisów o pracowniczych programach emerytalnych”.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania jednorazowego świadczenia z pracowniczego programu emerytalnego z Niemiec.

W zakresie miejsca opodatkowania jednorazowego świadczenia z pracowniczego programu emerytalnego z Niemiec – wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361, ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są wypłaty środków zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym dokonane na rzecz uczestnika lub osób uprawnionych do tych środków po śmierci uczestnika, z zastrzeżeniem ust. 33.

W myśl art. 21 ust. 33 ww. ustawy przez pracownicze programy emerytalne rozumie się pracownicze programy emerytalne utworzone i działające w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych obowiązujące w państwach członkowskich Unii Europejskiej lub w innych państwach należących do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Zgodnie z treścią art. 30a ust. 1 pkt 11 ustawy od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a od dochodu uczestnika pracowniczego programu emerytalnego z tytułu zwrotu środków zgromadzonych w ramach programu, w rozumieniu przepisów o pracowniczych programach emerytalnych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że obecnie Wnioskodawca jest polskim rezydentem i na stałe zamieszkuje w Polsce. Do dnia 14 stycznia 2014 r. był rezydentem niemieckim, gdzie podlegał nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu i zgodnie z tą zasadą płacił podatki ze źródeł w tym kraju położonych. W tej chwili Wnioskodawca uzyskuje dochody zarówno w Polsce, jak i w Niemczech. W Polsce Wnioskodawca nabył prawo do emerytury. Od momentu przyznania mu emerytury, corocznie otrzymuje z ZUS roczne obliczenie podatku przez organ rentowy PIT-40A, zgodnie z którym od jego emerytury odprowadzana jest zaliczka na podatek dochodowy. Dochody w ten sposób uzyskane w Polsce Wnioskodawca rozlicza zgodnie z PIT-40A w zeznaniu podatkowym PIT-37.

Pracując w Niemczech i uzyskując dochody z wynagrodzenia o pracę, Wnioskodawca miał możliwość bycia członkiem pracowniczego programu emerytalnego, które są tworzone w ramach dobrowolnego III filaru systemu emerytalnego w Niemczech. Pracownicze programy emerytalne w Niemczech są formą zorganizowanego, grupowego oszczędzania na przyszłą emeryturę. W ramach programu są odprowadzane dwa rodzaje składek: podstawowa i dodatkowa. Składkę podstawową finansuje pracodawca, natomiast pracownik może dobrowolnie dokonywać dodatkowych wpłat z własnych środków w ramach składki dodatkowej. W ramach tego planu, w związku z osiągnięciem wymaganego wieku emerytalnego Wnioskodawca wystąpił o wypłacenie należnego świadczenia, nie stanowiącego wypłaty z obowiązkowego systemu ubezpieczeń. W związku z tym 14 marca 2014 r., bez potrącenia podatku w Niemczech zostało wypłacone jednorazowe świadczenie na jego rachunek bankowy w banku w Polsce.

Wnioskodawca nadmienia, iż w dniu wypłaty jednorazowego świadczenia spełniał warunki określone w art. 42 ust. 1 ustawy o Pracowniczych Programach Emerytalnych odnośnie wieku emerytalnego.

W świetle powołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, że do dnia 14 stycznia 2014 r. Wnioskodawca był rezydentem niemieckim i posiadał w związku z tym w Polsce ograniczony obowiązek podatkowy. Natomiast od dnia 15 stycznia 2014 r. Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, na stałe zamieszkuje w Polsce i posiada w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy. Wnioskodawca otrzymał jednorazowe świadczenie z pracowniczego programu emerytalnego z Niemiec, które podlega opodatkowaniu w Polsce zgodnie z postanowieniami umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej pomiędzy Polską a Niemcami.

W świetle powyższego otrzymywane przez Wnioskodawcę świadczenie z pracowniczego programu emerytalnego z Niemiec – które są członkiem Unii Europejskiej – podlega zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem Wnioskodawca nie jest zobowiązany do opodatkowania ww. świadczenia podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie powołanego we wniosku art. 30a ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.