Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/415-1045/14/MK
z 30 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 22 grudnia 2014 r. (wpływ do Biura – 29 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie miejsca opodatkowania jednorazowego świadczenia z pracowniczego programu emerytalnego z Niemiec – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 grudnia 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie miejsca opodatkowania jednorazowego świadczenia z pracowniczego programu emerytalnego z Niemiec.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Obecnie Wnioskodawca jest polskim rezydentem i na stałe zamieszkuje w Polsce. Do dnia 14 stycznia 2014 r. był rezydentem niemieckim, gdzie podlegał nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu i zgodnie z tą zasadą płacił podatki ze źródeł w tym kraju położonych. W tej chwili Wnioskodawca uzyskuje dochody zarówno w Polsce, jak i w Niemczech. W Polsce Wnioskodawca nabył prawo do emerytury. Od momentu przyznania mu emerytury, corocznie otrzymuje z ZUS roczne obliczenie podatku przez organ rentowy PIT-40A, zgodnie z którym od jego emerytury odprowadzana jest zaliczka na podatek dochodowy. Dochody w ten sposób uzyskane w Polsce Wnioskodawca rozlicza zgodnie z PIT-40A w zeznaniu podatkowym PIT-37.

Pracując w Niemczech i uzyskując dochody z wynagrodzenia o pracę, Wnioskodawca miał możliwość bycia członkiem pracowniczego programu emerytalnego, które są tworzone w ramach dobrowolnego III filaru systemu emerytalnego w Niemczech. Pracownicze programy emerytalne w Niemczech są formą zorganizowanego, grupowego oszczędzania na przyszłą emeryturę. Cechą charakterystyczną pracowniczego programu emerytalnego jest to, że są tworzone dobrowolnie przez pracodawcę, który chce zapewnić swoim pracownikom wyższą emeryturę. W ramach programu są odprowadzane dwa rodzaje składek: podstawowa i dodatkowa. Składkę podstawową finansuje pracodawca, natomiast pracownik może dobrowolnie dokonywać dodatkowych wpłat z własnych środków w ramach składki dodatkowej. W ramach tego planu, w związku z osiągnięciem wymaganego wieku emerytalnego Wnioskodawca wystąpił o wypłacenie należnego świadczenia, nie stanowiącego wypłaty z obowiązkowego systemu ubezpieczeń. W związku z tym 14 marca 2014 r., bez potrącenia podatku w Niemczech zostało wypłacone jednorazowe świadczenie na jego rachunek bankowy w banku w Polsce.

Wnioskodawca nadmienia, iż w dniu wypłaty jednorazowego świadczenia spełniał warunki określone w art. 42 ust. 1 ustawy o Pracowniczych Programach Emerytalnych, odnośnie wieku emerytalnego, brzmiącego: „Wypłata następuje:

1. na wniosek uczestnika po osiągnięciu przez niego wieku 60 lat;
2. na wniosek uczestnika po przedstawieniu przez niego decyzji o przyznaniu prawa do emerytury i po ukończeniu 55 roku życia;
3. w przypadku ukończenia przez uczestnika 70 lat, jeżeli wcześniej nie wystąpił z wnioskiem o wypłatę świadczenia;
4. na wniosek osoby uprawnionej, w przypadku śmierci uczestnika.”
   
   

Świadczenie to do dnia złożenia interpretacji nie zostało opodatkowane w Niemczech, ponieważ na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (niegraniczony obowiązek podatkowy). Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są stosowane z uwzględnieniem umowy zawartej pomiędzy Rzeczpospolitą Polską, a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisaną w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. W związku z wpłatą świadczenia na rachunek bankowy Wnioskodawcy w banku w Polsce, powstała wątpliwość w zakresie obowiązku opodatkowania świadczenia podatkiem dochodowym oraz formą opodatkowania wypłaconego jednorazowo świadczenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy wypłata jednorazowego świadczenia z pracowniczego programu emerytalnego z Niemiec na rachunek bankowy w banku w Polsce będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym w Polsce?
2. Czy wypłata jednorazowego świadczenia z pracowniczego programu emerytalnego, będzie podlegała opodatkowaniu w Polsce stawką 19% zryczałtowanego podatku dochodowego?
   
   

Na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy) z uwzględnieniem umowy zawartej pomiędzy Rzeczpospolitą Polską, a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisaną w Berlinie dnia 14 maja 2013 r. Zgodnie z art. 18 ust. 1 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, emerytury i inne podobne świadczenia otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w umawiającym się państwie z drugiego umawiającego się państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w państwie miejsca zamieszkania tej osoby.

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczenia otrzymane przez polskich rezydentów, nie stanowiące wypłaty z obowiązkowego systemu ubezpieczeń, podlegają opodatkowaniu w kraju rezydencji, czyli w Polsce. W oparciu o ww. ustawy, obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu uczestnictwa w pracowniczym programie emerytalnym powstaje w Polsce.

Zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy „od dochodu uczestnika pracowniczego programu emerytalnego z tytułu środków zgromadzonych w ramach programu, w rozumieniu przepisów o pracowniczych programach emerytalnych”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie miejsca opodatkowania jednorazowego świadczenia z pracowniczego programu emerytalnego z Niemiec.

W zakresie sposobu opodatkowania jednorazowego świadczenia z pracowniczego programu emerytalnego z Niemiec – wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361, ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

W myśl art. 3 ust. 2a ww. ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Powołane wyżej przepisy – w myśl art. 4a ww. ustawy – stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że obecnie Wnioskodawca jest polskim rezydentem i na stałe zamieszkuje w Polsce. Do dnia 14 stycznia 2014 r. był rezydentem niemieckim, gdzie podlegał nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu i zgodnie z tą zasadą płacił podatki ze źródeł w tym kraju położonych. W tej chwili Wnioskodawca uzyskuje dochody zarówno w Polsce, jak i w Niemczech. W Polsce Wnioskodawca nabył prawo do emerytury. Od momentu przyznania mu emerytury, corocznie otrzymuje z ZUS roczne obliczenie podatku przez organ rentowy PIT-40A, zgodnie z którym od jego emerytury odprowadzana jest zaliczka na podatek dochodowy. Dochody w ten sposób uzyskane w Polsce Wnioskodawca rozlicza zgodnie z PIT-40A na zeznaniu podatkowym PIT-37.

Pracując w Niemczech i uzyskując dochody z wynagrodzenia o pracę, Wnioskodawca miał możliwość bycia członkiem pracowniczego programu emerytalnego, które są tworzone w ramach dobrowolnego III filaru systemu emerytalnego w Niemczech. Pracownicze programy emerytalne w Niemczech są formą zorganizowanego, grupowego oszczędzania na przyszłą emeryturę. W ramach programu są odprowadzane dwa rodzaje składek: podstawowa i dodatkowa. Składkę podstawową finansuje pracodawca, natomiast pracownik może dobrowolnie dokonywać dodatkowych wpłat z własnych środków w ramach składki dodatkowej. W ramach tego planu, w związku z osiągnięciem wymaganego wieku emerytalnego Wnioskodawca wystąpił o wypłacenie należnego świadczenia, nie stanowiącego wypłaty z obowiązkowego systemu ubezpieczeń. W związku z tym 14 marca 2014 r., bez potrącenia podatku w Niemczech zostało wypłacone jednorazowe świadczenie na jego rachunek bankowy w banku w Polsce.

Wnioskodawca nadmienia, iż w dniu wypłaty jednorazowego świadczenia spełniał warunki określone w art. 42 ust. 1 ustawy o Pracowniczych Programach Emerytalnych odnośnie wieku emerytalnego.

W świetle powołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, że do dnia 14 stycznia 2014 r. Wnioskodawca był rezydentem niemieckim i posiadał w związku z tym w Polsce ograniczony obowiązek podatkowy. Natomiast od dnia 15 stycznia 2014 r. Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, na stałe zamieszkuje w Polsce i posiada w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku z dnia 14 maja 2003 r. (Dz.U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90) emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie.

Umowa nie definiuje co należy rozumieć poprzez sformułowanie „emerytury i podobne świadczenia”, jednakże należy przyjąć, że oznacza wynagrodzenie, które jest wypłacane po przejściu na emeryturę i które w pierwszej kolejności, aczkolwiek nie wyłącznie, ma na celu zabezpieczenie źródła utrzymania osobie je otrzymującej.

W świetle powyższego, uznać należy, że jednorazowe świadczenie wypłacone 14 marca 2014 r. z pracowniczego programu emerytalnego z Niemiec osobie mającej miejsce zamieszkania w Polsce w myśl art. 18 ust. 1 ww. umowy podlega opodatkowaniu tylko w miejscu zamieszkania.

Bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie (art. 18 ust. 2 ww. umowy).

Zatem w przypadku Wnioskodawcy zastosowanie ma art. 18 ust. 1 umowy a tym samym świadczenie z pracowniczego programu emerytalnego podlega opodatkowaniu tylko w Polsce (od 15 stycznia 2014 r. miejscem zamieszkania Wnioskodawcy jest Polska).

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.