INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r., poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 marca 2012r. (data wpływu 27 marca 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 czerwca 2012r. (data wpływu 26 czerwca 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy istnieje konieczność wystawiania faktur VAT na pracowników potwierdzających wydanie legitymacji – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 marca 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy istnieje konieczność wystawiania faktur VAT na pracowników potwierdzających wydanie legitymacji.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 22 czerwca 2012r. (data wpływu 26 czerwca 2012r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 12 czerwca 2012r. znak IBPP1/443-345/12/AW.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest akademicką uczelnią państwową działającą na podstawie ustawy z dnia 7 czerwca 2001r. (Dz. U. Nr 73, poz. 760). Podstawowym kierunkiem działalności Wnioskodawcy jest kształcenie oraz prowadzenie badań naukowych w zakresie nauk prawnych, ekonomicznych, rolniczych i matematyczno-przyrodniczych.

Od 2011r. zaczął funkcjonować System Elektronicznej Karty Pracowniczej Uczelni. System informatyczny będący zespołem aplikacji, baz danych, serwisów, urządzeń i procedur wykorzystujących funkcjonalność kart elektronicznych w Uczelni. W ramach systemu informatycznego funkcjonuje elektroniczna karta pracownicza, nazwana dalej legitymacją pracowniczą.

Legitymacja umożliwia:

1. identyfikację pracownika na Uczelni,
2. dostęp do zasobów Biblioteki Uczelni,
3. wstęp do pomieszczeń zgodnie z nadanymi uprawnieniami,
4. dostęp do sprzętu znajdującego się na Uczelni.
   
   

Legitymacja pracownicza jest własnością pracownika, bez możliwości odstępowania jej innej osobie. Każdy egzemplarz legitymacji wydawany jest za odpłatnością 21 zł. Wydawaniem ich zajmuje się Dział Spraw Osobowych na wniosek pracownika.

W sprawie wydawania legitymacji pracowniczej pracownikom Uczelni oraz określenia wzoru legitymacji, wydane zostało wewnętrzne zarządzenie Rektora Uczelni.

W uzupełnieniu wniosku podano ponadto, że:

1. Uczelnia nie świadczy na rzecz pracowników żadnych usług, za które zapłatą byłaby opłata 21 zł ponoszona przez pracownika.
2. Uczelnia zajmuje się wytwarzaniem legitymacji pracowniczych.
3. Pobierana od pracowników przez Uczelnię opłata za wydawanie legitymacji pracowniczej stanowi pokrycie kosztów wytworzenia tej legitymacji.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy istnieje konieczność wystawiania faktur na pracowników potwierdzające wydanie legitymacji, jeśli tak to jaką stawkę podatkową zastosować w zaistniałej sytuacji...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż legitymacji pracowniczych pracownikom Uczelni za odpłatnością podlegać będzie zwolnieniu od podatku zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
   
   

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r.).

W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Należy zatem stwierdzić, iż pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy o VAT.

Każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi zatem co do zasady usługę w rozumieniu ustawy o VAT, niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

• w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, nabywca jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
• świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
  
  

Należy podkreślić, iż oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Dana czynność (świadczona usługa) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdy istnieje bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest akademicką uczelnią państwową działającą na podstawie ustawy z dnia 7 czerwca 2001r. (Dz. U. Nr 73, poz. 760). Podstawowym kierunkiem działalności Wnioskodawcy jest kształcenie oraz prowadzenie badań naukowych w zakresie nauk prawnych, ekonomicznych, rolniczych i matematyczno-przyrodniczych.

Od 2011r. zaczął funkcjonować System Elektronicznej Karty Pracowniczej Uczelni. System informatyczny będący zespołem aplikacji, baz danych, serwisów, urządzeń i procedur wykorzystujących funkcjonalność kart elektronicznych w Uczelni. W ramach systemu informatycznego funkcjonuje elektroniczna karta pracownicza, nazwana dalej legitymacją pracowniczą.

Legitymacja umożliwia:

1. identyfikację pracownika na Uczelni,
2. dostęp do zasobów Biblioteki Uczelni,
3. wstęp do pomieszczeń zgodnie z nadanymi uprawnieniami,
4. dostęp do sprzętu znajdującego się na Uczelni.
   
   

Legitymacja pracownicza jest własnością pracownika, bez możliwości odstępowania jej innej osobie. Każdy egzemplarz legitymacji wydawany jest za odpłatnością 21 zł. Wydawaniem ich zajmuje się Dział Spraw Osobowych na wniosek pracownika.

W sprawie wydawania legitymacji pracowniczej pracownikom Uczelni oraz określenia wzoru legitymacji, wydane zostało wewnętrzne zarządzenie Rektora Uczelni.

Uczelnia nie świadczy na rzecz pracowników żadnych usług, za które zapłatą byłaby opłata 21 zł ponoszona przez pracownika. Uczelnia zajmuje się wytwarzaniem legitymacji pracowniczych. Pobierana od pracowników przez Uczelnię opłata za wydawanie legitymacji pracowniczej stanowi pokrycie kosztów wytworzenia tej legitymacji.

Z wniosku wynika zatem, że Uczelnia nie świadczy na rzecz pracowników żadnych usług, za które zapłatą byłaby opłata 21 zł ponoszona przez pracownika. Z tytułu wydania pracownikowi legitymacji pracowniczej, pobierana przez Uczelnię od pracownika opłata stanowi pokrycie kosztów wytworzenia legitymacji.

Tak więc z powyższego wynika, że wydanie przez Wnioskodawcę legitymacji pracowniczej, za którą pobiera on od pracownika opłatę jedynie w wysokości poniesionych kosztów wytworzenia takiej legitymacji, nie wywołuje skutków podatkowych na gruncie podatku od towarów i usług dla Wnioskodawcy.

Nie są zatem wyczerpane przesłanki do uznania tej czynności za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że sprzedaż legitymacji pracowniczych pracownikom Uczelni za odpłatnością podlegać będzie zwolnieniu od podatku zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy o VAT należało uznać za nieprawidłowe.

Wobec braku konieczności opodatkowania opisanej w stanie faktycznym czynności wydania legitymacji pracowniczej, pytanie Wnioskodawcy w części dotyczącej stawki podatku uznano za bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego, bądź zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.