2014.11.27 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-856/14-4/KS
z 27 listopada 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 września 2014 r. (data wpływu 11 września 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 17 listopada 2014 r. (data wpływu 19 listopada 2014 r.) na wezwanie organu Nr IPPB5/423-856/14-2/KS z dnia 5 listopada 2014 r. (data nadania 6 listopada 2014 r., data doręczenia 12 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie wysokości stosowanych stawek amortyzacyjnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie wysokości stosowanych stawek amortyzacyjnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka GmbH z siedzibą w Niemczech („Wnioskodawca") składa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej prawa podatkowego na podstawie art. 14n par. 1 pkt 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r., Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., Nr 749 ze zm,; „Ordynacja”) celem uzyskania interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego zapewniającej ochronę przewidzianą w art. 14k i 14m Ordynacji dla nowo utworzonej spółki („Nowa Spółka”), która ma powstać w przyszłości wskutek planowanego podziału B. Spółka z o.o. („Spółka”) w trybie art. 529 par. 1 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych (tekst jednolity Dz. U. z 2013 Nr1030) - podział przez wydzielenie.

Wnioskodawca wyjaśnia, że jest większościowym udziałowcem Spółki, w związku z czym wskutek w/w podziału przez wydzielenie, Wnioskodawca oraz pozostali udziałowcy Spółki staną się jednocześnie udziałowcami Nowej Spółki. Z tego powodu Wnioskodawca jest uprawniony do wystąpienia z niniejszym wnioskiem w celu przyszłego zastosowania art. 14k i 14m Ordynacji do Nowej Spółki (co zostało potwierdzone m.in. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie 15 maja 2014 r. w interpretacji o sygn. IPPB2/415-94/14-4/MG, wydanej na wniosek udziałowca podmiotu, co do którego planowane było dokonanie podziału przez przeniesienie części majątku spółki na spółkę nowo zawiązaną).

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji i montażu części oraz akcesoriów do pojazdów silnikowych, w tym głównie turbosprężarek do samochodów osobowych. Na rzecz Spółki zostały wydane następujące zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej X.:

zezwolenie z 13 lutego 2008 r. („Zezwolenie I”),
zezwolenie z 16 kwietnia 2012 r. („Zezwolenie II”),
zezwolenie z 28 maja 2014 r. („Zezwolenie III”).

Jak wskazano powyżej, Spółka, w której Wnioskodawca jest udziałowcem, zostanie podzielona w trybie art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych (podział przez wydzielenie). Aktywa przydzielone Nowej Spółce będą obejmować w szczególności środki trwałe nabywane w ramach projektu inwestycyjnego będącego podstawą uzyskania Zezwolenia III - niniejsze składniki majątkowe będą stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa. W konsekwencji, Nowa Spółka będzie prowadziła działalność na terenie SSE na podstawie Zezwolenia III.

Nowa Spółka będzie prowadzić działalność produkcyjną, z czym związane będzie posiadanie przez Spółkę licznych środków trwałych. Nowa Spółka będzie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2014 r. Nr 851; „ustawa o PDOP”) na zasadach tzw. amortyzacji liniowej.

Prawdopodobne jest, że Nowa Spółka rozważy możliwość obniżania wysokości stawek amortyzacyjnych dla określonych środków trwałych działając w oparciu o art. 16i ust. 5 ustawy o PDOP i ponownego ich zwiększania z uwzględnieniem regulacji art. 16i ust. 1 w/w ustawy.

Celem niniejszego wniosku jest potwierdzenie rozumienia kwestii granicy maksymalnego obniżenia stawek amortyzacyjnych oraz możliwość zmiany stawek amortyzacyjnych określonych ustawą o PDOP w odniesieniu do środków trwałych amortyzowanych uprzednio przy pomocy obniżonych przez Nową Spółkę stawek amortyzacyjnych (przywrócenie do wartości maksymalnie dopuszczanych ustawą o PDOP).

W uzupełnieniu z dnia17 listopada 2014 r. Wnioskodawca wyjaśnił, że nowo utworzona spółka („Nowa Spółka”), która ma powstać w przyszłości wskutek planowanego podziału B. Sp. z o.o. („Spółka”) będzie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych na zasadach tzw. amortyzacji liniowej przy zastosowaniu stawek wynikających z Wykazu stawek amortyzacyjnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy obniżenie stawek amortyzacyjnych, o którym mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o PDOP może zostać dokonane do dowolnego poziomu ?
Czy możliwe jest dokonywanie obniżenia stawek amortyzacyjnych, o którym mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o PDOP dla środków trwałych wprowadzonych do rejestru środków trwałych i będących już przedmiotem amortyzacji począwszy od pierwszego miesiąca danego roku podatkowego?
Czy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego (lub w momencie pierwszego wprowadzenia do ewidencji) Nowa Spółka może dokonać obniżenia stawek amortyzacyjnych, o którym mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o PDOP, jedynie w odniesieniu do wybranych/pojedynczych środków trwałych zaklasyfikowanych do danej grupy czy rodzaju, amortyzując pozostałe środki trwałe należące do tej samej grupy czy rodzaju przy użyciu stawek amortyzacyjnych dotychczas stosowanych?
Czy możliwe jest dokonywanie obniżenia stawek amortyzacyjnych, o którym mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o PDOP dla środków trwałych wprowadzanych do rejestru środków trwałych począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji?
Czy od pierwszego miesiąca każdego roku podatkowego Nowa Spółka może dokonać dowolnego podwyższenia lub dalszego obniżenia wcześniej obniżonych stawek amortyzacyjnych (także jedynie w odniesieniu do niektórych/wybranych środków trwałych), jednakże do poziomu nie wyższego niż wynika to z Wykazu stawek amortyzacyjnych (załącznik nr 1 do ustawy o PDOP)?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

W myśl art. 16i ust. 5 ustawy o PDOP, podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego.

W opinii Wnioskodawcy, przepis ten wyraża generalną zasadę zezwalającą podatnikom na obniżanie stawek amortyzacyjnych stosowanych w odniesieniu do środków trwałych. Jednocześnie ustawodawca nie przewiduje w tym zakresie żadnych dodatkowych obostrzeń, w szczególności nie wskazuje w jakichkolwiek regulacjach obowiązujących w zakresie PDOP minimalnego poziomu stawek amortyzacyjnych, które mogłyby być zastosowane przez podatnika w przypadku ich obniżenia.

W konsekwencji brak jest jakiegokolwiek limitu, do którego podatnik może obniżyć wysokość stawek amortyzacyjnych, co pozwala na dowolne ustalenie ich poziomu, w tym na poziomie 0%.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone przez władze skarbowe w interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego wydanych m.in. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 9 marca 2009 r. o sygn. IPPB5/423-266/08-2/DG, z 25 lutego 2009 r. o sygn. IPPB5/423-263/08-2/IŚ oraz 10 stycznia 2014 r. o sygn. IPPB3/423-957/13-2/MS1, przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 21 lutego 2008 r. o sygn. ILPB3/423-265/07-3/EK, z 11 lipca 2008 r. o sygn. ILPB3/423-226/08-2/EK, z 11 grudnia 2008 r. o sygn. ILPB3/423-585/08-2/KS, z 24 maja 2013 r. o sygn. ILPB4/423-54/13-2/ŁM oraz z 24 czerwca 2013 r. o sygn. ILPB4/423-99/13-2/DS, a także przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 18 listopada 2008 r. o sygn. ITPB3/423-495/08/AW, z 9 maja 2008 r. o sygn. ITPB3/423-125/08/AW, z 8 lipca 2008 r. o sygn. ITPB3/423-286/08/AW, z 2 października 2009 r. o sygn. ITPB3/423-372/09/MK, z 5 stycznia 2010 r. o sygn. ITPB3/423-593/09/MK, a także z 10 września 2013 r. o sygn. ITPB3/423-261b/13/MK oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 9 stycznia 2012 r. o sygn. IPTPB3/423-263/11-4/PM.

W związku z powyższym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż obniżenie stawek amortyzacyjnych, o którym mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o PDOP może zostać dokonane do dowolnego poziomu, w tym do 0%.

Ad. 2

Powyższy przepis wskazuje, iż zmiana stawek amortyzacyjnych dotyczy zarówno środków trwałych wprowadzanych po raz pierwszy do ewidencji, jak i środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji. W odniesieniu do środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji zmiana stawki amortyzacyjnej (tj. jej obniżenie do wartości niższej niż określonej w Wykazie stawek amortyzacyjnych) może nastąpić od pierwszego miesiąca danego roku podatkowego. W praktyce oznacza to, iż obniżenie stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji może nastąpić w momencie dokonania pierwszego w danym roku podatkowym odpisu amortyzacyjnego.

Mając na uwadze powyższe, w opinii Wnioskodawcy, w przypadku środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji Nowa Spółka ma prawo zastosować obniżone stawki amortyzacyjne nie później niż w momencie dokonania pierwszego w danym roku podatkowym odpisu amortyzacyjnego.

Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę, iż powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej z 1 lipca 2010 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, o sygn. IBPBI/2/423-840/10/AP, w której uznano iż: „(...) możliwość obniżenia stawki amortyzacyjnej, a także zwiększenia uprzednio obniżonej odnosi się do środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji i powinno nastąpić nie później niż w momencie dokonania pierwszego w danym roku odpisu amortyzacyjnego.”

Powyższe zostało także potwierdzone przez organy podatkowe w niżej wymienionych interpretacjach indywidualnych, tj. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 27 lipca 2009 r. o sygn. IBPBI/2/423-515/09/BG, Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 11 lipca 2008 r. o sygn. ILPB3/423-226/08-2/EK, z 11 grudnia 2008 r. o sygn. ILPB3/423-585/08-2/KS, z 26 maja 2009 r. ILPB3/423-181/09-2/MC, 25 kwietnia 2013 r. o sygn. ILPB4/423-33/13-2/ŁM, 23 stycznia 2013 r. o sygn. ILPB4/423-358/12-3/DS oraz z 24 czerwca 2013 r. o sygn. ILPB4/423-99/13-2/DS, Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 9 maja 2008 r. o sygn. ITPB3/423-125/08/AW oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 9 stycznia 2012 r. o sygn. IPTPB3/423-263/11-5/PM.

W związku z powyższym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż możliwe jest dokonywanie obniżenia stawek amortyzacyjnych, o którym mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o PDOP dla środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji począwszy od pierwszego miesiąca danego roku podatkowego.

Ad. 3

W opinii Wnioskodawcy, przepis ten wyraża generalną zasadę zezwalającą podatnikom na obniżanie stawek amortyzacyjnych stosowanych w odniesieniu do poszczególnych środków trwałych. Jednocześnie ustawodawca nie przewiduje w tym zakresie żadnych dodatkowych obostrzeń, w szczególności nie wskazuje, iż w przypadku obniżenia stawek amortyzacyjnych musi ono znaleźć zastosowanie dla wszystkich środków trwałych zaklasyfikowanych do określonej grupy czy rodzaju. Użycie przez ustawodawcę sformułowania „dla poszczególnych środków trwałych” wskazuje na możliwość indywidualnego obniżenia stawki amortyzacyjnej dla każdego indywidualnie wybranego przez Nową Spółkę środka trwałego. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy możliwe jest obniżanie stawek amortyzacyjnych indywidualnie dla poszczególnych środków trwałych. W praktyce oznacza to, iż środki trwałe zaklasyfikowane do tej samej grupy/rodzaju mogą być amortyzowane według różnych stawek amortyzacyjnych.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 11 grudnia 2008 r. o sygn. ILPB3/423-582/08-2/MC z 23 stycznia 2013 r. o sygn. ILPB4/423-358/12-3/DS oraz z 24 czerwca 2013 r. o sygn. ILPB4/423-99/13-2/DS, w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 22 września 2009 r., o sygn. ITPB3/423-370/09/PS, z 5 stycznia 2010 r., o sygn. ITPB3/423-594/09/MK oraz z 10 września 2013 r. o sygn. ITPB3/423-261a/13/MK, w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 16 lutego 2010 r. o sygn. IBPBI/2/423-247/10/PC, czy też w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 9 stycznia 2012 r. o sygn. IPTPB3/423-263/11-6/PM.

W związku z powyższym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego (lub w momencie pierwszego wprowadzenia do ewidencji) Nowa Spółka może dokonać obniżenia stawek amortyzacyjnych, o którym mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o PDOP, jedynie w odniesieniu do wybranych/pojedynczych środków trwałych zaklasyfikowanych do danej grupy czy rodzaju, amortyzując pozostałe środki trwałe należące do tej samej grupy czy rodzaju przy użyciu stawek amortyzacyjnych dotychczas stosowanych.

Ad. 4

Powyższy przepis wskazuje, iż zmiana stawek amortyzacyjnych dotyczy zarówno środków trwałych wprowadzanych po raz pierwszy do ewidencji, jak i środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji. W odniesieniu do środków trwałych dopiero co wprowadzanych do ewidencji zmiana stawki amortyzacyjnej (tj. jej obniżenie do wartości niższej niż określonej w Wykazie stawek amortyzacyjnych) może nastąpić począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji. W praktyce oznacza to, iż obniżenie stawek amortyzacyjnych dla wprowadzanych po raz pierwszy do ewidencji środków trwałych może nastąpić w momencie dokonania pierwszego w danym roku odpisu amortyzacyjnego.

Mając na uwadze powyższe, w opinii Wnioskodawcy, w przypadku środków trwałych wprowadzanych po raz pierwszy do ewidencji Nowej Spółki, w momencie dokonywania pierwszego odpisu amortyzacyjnego Nowa Spółka ma prawo zastosować obniżone stawki amortyzacyjne. Powyższe zostało potwierdzone przez organy podatkowe w interpretacjach indywidualnych, w tym m.in. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 27 lipca 2009 r. o sygn. IBPBI/2/423-515/09/BG oraz interpretacji z 31 marca 2014 r, o sygn. IBPBI/2/423-1725/13/SD, Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z. 9 maja 2008 r. o sygn. ITPB3/423-125/08/AW oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 9 stycznia 2012 r. o sygn. IPTPB3/423-263/11-7/PM, a także Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 23 stycznia 2013 r. o sygn. ILPB4/423-358/12-3/ DS i Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 18 grudnia 2012 r .o sygn. IPPB3/423-728/12-2/KK.

Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę, iż powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej z 1 lipca 2010 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, o sygn. IBPBI/2/423-840/10/AP, w której uznano iż: „Stosownie do art. 16i ust. 5 ww. ustawy, podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Podatnik może zatem dokonać zmiany stawki począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.”

W związku z powyższym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż Nowa Spółka może dokonać obniżenia stawek amortyzacyjnych, o którym mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o PDOP dla środków trwałych wprowadzanych do rejestru środków trwałych począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji.

Ad. 5

Uwzględniając powyższe regulacje, zdaniem Wnioskodawcy podatnicy mogą stosować stawki amortyzacyjne w przedziale mieszczącym się pomiędzy stawkami określonymi w Wykazie, stanowiącymi górną ich granicę a wartością ustaloną na najniższym poziomie, tj. w praktyce równą zero. Jednocześnie cytowany powyżej przepis nie wprowadza jakichkolwiek ograniczeń w zakresie modyfikowania (tj. zwiększenia lub dalszego zmniejszania) uprzednio obniżonej stawki amortyzacyjnej jednakże w żadnym przypadku wartość nowej zmodyfikowanej stawki nie może przekroczyć wartości stawki wykazanej w Wykazie. Wnioskodawca pragnie przy tym wskazać, iż jedyne ograniczenia wprowadzone przez ustawodawcę w omawianym zakresie dotyczą momentu, od którego podatnik może dokonać zmiany stosowanych stawek amortyzacyjnych, tj. począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. W praktyce oznacza to, iż zmiana stawek amortyzacyjnych według zasad wskazanych powyżej może być dokonana od pierwszego miesiąca każdego roku podatkowego, nie później jednak niż w momencie dokonania pierwszego w danym roku podatkowym odpisu amortyzacyjnego.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż stawki amortyzacyjne mogą być zmieniane i ustalane na dowolnym poziomie pod warunkiem, że ich wysokość nie przekroczy wartości określonych w Wykazie, przy czym jak wskazano powyżej zmiana ich wysokości może być dokonana od pierwszego miesiąca każdego roku podatkowego, nie później jednak niż w momencie dokonania pierwszego w danym roku podatkowym odpisu amortyzacyjnego. Powyższe zostało potwierdzone przez organy podatkowe w interpretacjach indywidualnych (oraz interpretacjach przepisów prawa podatkowego) wydanych m.in. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu 11 grudnia 2008 r. o sygn. ILPB3/423-584/08-2/DS., 21 lutego 2008 r. o sygn. ILPB3/423-265/07-3/EK, 11 lipca 2008 r. o sygn. ILPB3/423-226/08-2/EK oraz 8 lutego 2008 r. o sygn. ILPB3/423-228/07-2/ŁM, z 25 kwietnia 2013 r. o sygn. ILPB4/423-33/13-2/ŁM oraz z 24 czerwca 2013 r. o sygn. ILPB4/423-99/13-2/DS, Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 3 grudnia 2007 r. o sygn. IBPB3/423-108/07/JD, z 7 grudnia 2007 r. o sygn. IBPB3/423-133/07/BG oraz 31 marca 2014 r. o sygn. IBPBI/2/423-1727/13/SD, a także Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 18 listopada 2008 r. o sygn. ITPB3/423-495/08/AW, z 9 maja 2008 r. o sygn. ITPB3/423-125/08/AW, z 2 października 2009 r. o sygn. ITPB3/423-373/09/MK oraz z 5 stycznia 2010 r. o sygn. ITPB3/423-595/09/MK oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji z 9 stycznia 2012 r .o sygn. IPTPB3/423-263/11-8/PM.

W związku z powyższym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż od pierwszego miesiąca każdego roku podatkowego Nowa Spółka może dokonać dowolnego podwyższenia lub dalszego obniżenia wcześniej obniżonych stawek amortyzacyjnych, jednakże do poziomu nie wyższego niż wynika to z Wykazu stawek amortyzacyjnych (załącznik nr 1 do ustawy o PDOP).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zasady dotyczące dokonywania odpisów z tytułu zużycia środków trwałych (odpisów amortyzacyjnych) zamieszczone zostały w przepisach art. 16a - 16m ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 16a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
maszyny, urządzenia i środki transportu,
inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Treść powyższego przepisu oznacza, że amortyzacja podatkowa stanowi formę rozłożonego w czasie, obniżenia kosztów podatkowych wartością używanych w prowadzonej działalności gospodarczej przedmiotów, które zużywają się w okresie dłuższym niż 1 rok. Okres amortyzacji jest zwykle zbliżony do standardowego okresu użytkowania danego rodzaju środków trwałych, co znajduje odzwierciedlenie w wysokości stawek amortyzacyjnych wskazanych w Wykazie.

Jak stanowi art. 16f ust. 1 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16a ust. 1 i ust. 2 pkt 1–3 oraz w art. 16b. Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 16h-16m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 3.500 zł. W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 3.500 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16h-16m albo jednorazowo w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.

Stosownie do art. 16h ust. 2 ww. ustawy, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16l i 16ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonych w art. 16i - 16k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

W konsekwencji, to podatnicy dokonując wyboru metody amortyzacji, dokonują tym samym wyboru stawki amortyzacji, która stanowi integralną część metody amortyzacji, i która nie może ulec zmianie w jej trakcie. Zatem podatnik kierując się racjonalną oceną skutków podejmowanej decyzji może dokonać wyboru metody amortyzacji.

W ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych przewidziano następujące metody amortyzacji:

przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie rocznych stawek stanowiącym Załącznik nr 1 do ustawy podatkowej, w tym również:
- przy zastosowaniu podwyższonych stawek (przy zastosowaniu współczynników określonych w art. 16i ust. 2 ustawy),
- przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych obniżonych w stosunku do określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych (na zasadach określonych w art. 16i ust. 5),
przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych ustalonych indywidualnie (zgodnie z art. 16j ustawy),
przy zastosowaniu degresywnej metody amortyzacji (na zasadach określonych w art. 16k ustawy),
amortyzacja jednorazowa (przy spełnieniu warunków określonych w art. 16k ust. 7-11 ustawy).

Zgodnie z art. 16i ust. 1 ww. ustawy odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j - 16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.

Stosownie zaś do treści art. 16i ust. 5 ustawy, podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

Podatnik może zatem dokonać zmiany stawki począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Ma w tej sytuacji możliwość stosowania różnych stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych na każdy rok podatkowy, z tym tylko zastrzeżeniem, aby stawki te nie były wyższe od stawek określonych w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych.

Co istotne, zmiana, o której mowa w powołanym przepisie, dotyczy zarówno sytuacji, w której stawka amortyzacyjna może być obniżona, jak i rezygnacji z obniżonej stawki na rzecz stawek określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych. Zmiana stawek amortyzacyjnych może nastąpić zarówno w odniesieniu do środków trwałych wprowadzonych po raz pierwszy do ewidencji, jak i środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji. Dla środków trwałych wprowadzonych po raz pierwszy do ewidencji zmiana stawki amortyzacyjnej może nastąpić w momencie dokonania pierwszego w danym roku odpisu amortyzacyjnego. Natomiast możliwość obniżenia stawki amortyzacyjnej, a także zwiększenia uprzednio obniżonej odnosi się do środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji i powinno nastąpić nie później niż w momencie dokonania pierwszego w danym roku odpisu amortyzacyjnego.

Możliwość obniżania lub podwyższania uprzednio obniżonych stawek amortyzacyjnych uzależniona jest tylko od decyzji podatnika. Wysokość obniżenia/podwyższenia stawki dla danego środka trwałego jest dowolna i pozostaje w gestii podatnika, jednakże tylko w granicach wyznaczonych stawką wynikającą z Wykazu stawek amortyzacyjnych. Podkreślić należy, że zgodnie z art. 16i ust. 5 ww. ustawy, podatnik ma prawo obniżyć stawkę amortyzacyjną nawet do poziomu 0%, jednak konsekwencją obniżenia stawki amortyzacyjnej do poziomu 0% jest nie dokonywanie w danym okresie odpisów amortyzacyjnych. Wnioskodawca może, obniżać lub podwyższyć wcześniej obniżone dla poszczególnych środków trwałych stawki amortyzacyjne wynikające z Wykazu stawek amortyzacyjnych, począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

Spółka mając np. kilka lub kilkanaście środków trwałych tego samego rodzaju może stosować obniżoną stawkę, przykładowo, jedynie w stosunku do jednego z tych środków, pozostałe zaś amortyzować według stawek dotychczas stosowanych. Podstawowym warunkiem jest to, aby stawki te nie były wyższe od stawek określonych w Wykazie. Wysokość obniżenia/podwyższenia stawki dla danego środka trwałego jest dowolna i pozostaje w gestii podatnika. Możliwość zmiany stawek, pomimo że nie została ograniczona przez ustawodawcę żadnym limitem, powinna być dokonywana z uwzględnieniem pozostałych przepisów ustawy. W szczególności, należy mieć na uwadze, że zmiana wysokości stawki winna zapewnić realizację zasady współmierności przychodów i odpowiadających im kosztów uzyskania przychodów unormowanej w art. 7 ww. ustawy - wysokość zmienionej stawki amortyzacyjnej winna być ustalona z uwzględnieniem okresu efektywnej użyteczności gospodarczej danego środka trwałego oraz zasad prowadzonej polityki podatkowej.

W tym miejscu wskazać należy, że omawiane przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczące amortyzacji podatkowej nie nakładają na podatników obowiązku informowania właściwych dla nich organów podatkowych o dokonywanych zmianach w zakresie wysokości stosowanych stawek amortyzacyjnych.

Zgodnie z art. 16h ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych w równych ratach, co miesiąc, w równych ratach co kwartał, albo jednorazowo na koniec roku podatkowego, z uwzględnieniem art. 16i. Suma odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonanych w pierwszym roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji, nie może przekroczyć wartości tych odpisów przypadających za okres od wprowadzenia ich do ewidencji do końca tego roku podatkowego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka składa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej prawa podatkowego celem uzyskania interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dla nowo utworzonej spółki („Nowa Spółka”), która ma powstać w przyszłości wskutek planowanego podziału przez wydzielenie Spółki (Wnioskodawcy).

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji i montażu części oraz akcesoriów do pojazdów silnikowych, w tym głównie turbosprężarek do samochodów osobowych. Na rzecz Spółki, zostały wydane trzy zezwolenia (I, II i III) na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej.

Aktywa przydzielone Nowej Spółce będą obejmować w szczególności środki trwałe nabywane w ramach projektu inwestycyjnego będącego podstawą uzyskania zezwolenia III - niniejsze składniki majątkowe będą stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa. W konsekwencji, Nowa Spółka będzie prowadziła działalność na terenie SSE na podstawie Zezwolenia III.

Nowa Spółka będzie prowadzić działalność produkcyjną, z czym związane będzie posiadanie przez Spółkę licznych środków trwałych. Nowa Spółka będzie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych na zasadach tzw. amortyzacji liniowej przy zastosowaniu stawek wynikających z Wykazu stawek amortyzacyjnych.

Przedmiotem wniosku są kwestie ustalenia maksymalnej granicy obniżenia stawek amortyzacyjnych, możliwości zmiany stawek oraz przywrócenia ich do wartości maksymalnie dopuszczanych ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych w odniesieniu do środków trwałych amortyzowanych uprzednio przy pomocy stawek obniżonych.

Ad. 1

Stosownie do art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Nowa Spółka może obniżyć stawki amortyzacyjne dla danego środka trwałego; wysokość obniżenia stawki jest dowolna i pozostaje w gestii Spółki (również do wysokości 0% rocznie). Obniżenia stawki amortyzacyjnej Nowa Spółka możne dokonać począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

Stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Ad. 2

Zmiana stawek amortyzacyjnych dotyczy zarówno środków trwałych wprowadzanych po raz pierwszy do ewidencji, jak również środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji. Zgodnie z art. 16i ust. 5 ustawy, zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

W związku z powyższym, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w przypadku środków trwałych wprowadzonych do rejestru środków trwałych i będących już przedmiotem amortyzacji Nowa Spółka ma prawo zastosować obniżone stawki amortyzacyjne począwszy od pierwszego miesiąca danego roku podatkowego, nie później niż w momencie dokonania pierwszego w danym roku podatkowym odpisu amortyzacyjnego.

Ad. 3

Możliwość obniżania stawek, w granicach wyznaczonych stawką wynikającą z Wykazu stawek amortyzacyjnych dla danego środka trwałego jest dowolna i pozostaje w gestii podatnika. Nowa Spółka może obniżać stawki amortyzacyjne, wynikające z Wykazu stawek amortyzacyjnych dla poszczególnych środków trwałych, począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

Prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Nowa Spółka, począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego, lub w momencie pierwszego wprowadzania do ewidencji, może stosować obniżoną stawkę amortyzacyjną w stosunku do wybranych/pojedynczych środków trwałych zaklasyfikowanych do danej grupy czy rodzaju, pozostałe zaś amortyzować według stawek amortyzacyjnych dotychczas stosowanych.

Ad. 4

Przepis art. 16i ust. 5 ustawy wskazuje, że zmiana stawek amortyzacyjnych dotyczy zarówno środków trwałych wprowadzanych po raz pierwszy do ewidencji, jak i środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji. Obniżenie stawki amortyzacyjnej do wartości niższej niż określone w Wykazie stawek amortyzacyjnych, może nastąpić począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych, w momencie dokonania pierwszego w danym roku odpisu amortyzacyjnego.

Mając na uwadze powyższe, w przypadku środków trwałych wprowadzanych po raz pierwszy do ewidencji Nowej Spółki, w momencie dokonywania pierwszego odpisu amortyzacyjnego Nowa Spółka ma prawo zastosować obniżone stawki amortyzacyjne.

Stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Ad. 5

Podatnicy mogą stosować stawki amortyzacyjne w przedziale mieszczącym się pomiędzy stawkami określonymi w Wykazie, stanowiącymi górną ich granicę a wartością ustaloną na najniższym poziomie, nawet równą 0%. Przepis art. 16i ust. 5 ustawy nie wprowadza ograniczeń w zakresie modyfikowania, tak zwiększenia, jak i zmniejszania, uprzednio obniżonej stawki amortyzacyjnej, jednakże górna wartość stawki amortyzacyjnej nie może przekroczyć wartości stawki wynikającej z Wykazu.

Mając na uwadze powyższe, Nowa Spółka może dokonać dowolnego obniżenia lub podwyższenia wcześniej obniżonych stawek amortyzacyjnych do poziomu nie wyższego niż wynika to z Wykazu stawek amortyzacyjnych, także w odniesieniu do niektórych/wybranych środków trwałych. Zmiana wysokości stawek może być dokonana od pierwszego miesiąca każdego roku podatkowego, nie później jednak niż w momencie dokonania pierwszego w danym roku podatkowym odpisu amortyzacyjnego.

Stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Odnosząc się do argumentacji Wnioskodawcy opartej na treści wskazanych interpretacji w uzasadnieniu własnego stanowiska, należy stwierdzić, że interpretacje te co do zasady wiążą w sprawie, w której zostały wydane i nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego. Tym samym nie stanowią podstawy prawnej przy wydawaniu interpretacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin