Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/423-226/08-2/EK
z 11 lipca 2008 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ILPB3/423-226/08-2/EK
Data
2008.07.11
Referencje
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu
Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Koszty uzyskania przychodów --> Amortyzacja środków trwałych
Słowa kluczowe
amortyzacja
obniżka (obniżenie)
odpisy amortyzacyjne
stawka amortyzacyjna
środek trwały
wysokość
zmiana
Istota interpretacji
1. Czy obniżenie stawek amortyzacyjnych, o którym mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych może zostać dokonane do dowolnej wysokości (np. do stawki 0,001% rocznie lub w wysokości 0%)? Jeżeli nie to jaka jest dolna granica stawki (stawka procentowa, czy kwota dokonanego odpisu)?
2. Czy warunkiem uniemożliwiającym obniżenie stawek od pierwszego miesiąca każdego roku podatkowego jest fakt stosowania dla danego środka trwałego od momentu wprowadzenia go do ewidencji stawek amortyzacyjnych w wysokości niższej niż przewidziane w Wykazie? 3. Czy w przypadku dokonywania odpisów amortyzacyjnych w równych ratach co miesiąc, co kwartał albo na koniec roku podatkowego, o których mowa w art. 16h ust.4, zmiana stawek, o której mowa w art. 16i ust. 5 oznacza, że decyzja o obniżeniu stawek musi/może zostać podjęta krótko przed dokonaniem pierwszego odpisu amortyzacyjnego w danym roku podatkowym, ale już po wprowadzeniu do ewidencji środków trwałych? 4. Czy w stosunku do środków trwałych, amortyzowanych przy zastosowaniu obniżonych stawek w danym roku podatkowym można podjąć decyzję o mniejszym obniżeniu stawek względem stawek z Wykazu, od początku następnego roku podatkowego? Wniosek ORD-IN 2 MB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Spółka jest podmiotem wyspecjalizowanym w pozyskiwaniu nowych nieruchomości, budowie obiektów handlowych oraz ich wynajmie na rzecz podmiotu, który prowadzi w tych obiektach działalność handlową. Spółka ponosi znaczące nakłady inwestycyjne związane z pozyskiwaniem oraz budową nowych obiektów handlowych, których wartość (budynków i budowli, z wyłączeniem wartości gruntów) jest następnie przez Spółkę odnoszona w koszty podatkowe poprzez odpisy amortyzacyjne, dokonywane zgodnie z art. 16h ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Zdaniem Spółki, powyższe zapisy oznaczają, iż wysokość obniżenia stawek amortyzacyjnych nie jest w żaden sposób ograniczona. Spółka pragnie zwrócić uwagę, iż dokonując analizy przepisu art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w jego obecnym brzmieniu, należy również odnieść się do jego poprzedniej treści, która uległa zmianie z dniem 1 stycznia 2003 r., a który to przepis brzmiał: „Podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla środków trwałych nie więcej niż o połowę ich wysokości. Obniżenie stawki bądź przyjęcie w poprzedniej wysokości dokonuje się począwszy od pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego”. Zmianę oraz sformułowanie nowej treści przepisu art. 16i ust. 5, od stycznia 2003 r., należy zdaniem Spółki interpretować zgodnie z intencją, która przyświecała ustawodawcy, który chciał wprowadzić instrument umożliwiający elastyczne kształtowanie poziomu dokonywanych odpisów amortyzacyjnych, w ramach ustalonych stawek.
Zdaniem Spółki, nie ma ograniczenia w wysokości obniżenia stawki amortyzacyjnej – zgodnie z pismem Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2003 r. możliwe jest nawet zastosowanie stawki amortyzacyjnej w wysokości 0%. Możliwość obniżenia stawki amortyzacyjnej ustalonej zgodnie z art. 16i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych potwierdzało w swoich interpretacjach również wiele urzędów skarbowych, m.in. Drugi Mazowiecki Urząd Skarbowy (sygn. 1472/ROP1/423-71/103/05/PK), Pierwszy Wielkopolski Urząd Skarbowy (sygn. ZD/423-94/04).
Spółka stoi na stanowisku, iż w przypadku zastosowania dla danego środka trwałego stawki amortyzacyjnej niższej niż przewidzianej w Wykazie, w momencie jego wprowadzenia do ewidencji środków trwałych, możliwe jest obniżenie stosowanej stawki amortyzacyjnej od pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego. Zasadność takiego postępowania wskazuje zdanie drugie w ust. 5 art. 16i, zgodnie z którym „Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego”. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie ograniczają podatnika co do ilości obniżeń stawek amortyzacyjnych dla poszczególnych środków trwałych, a ratio legis omawianych przepisów pozwala na uznanie za zasadne twierdzenia, iż sukcesywne obniżanie stawek amortyzacyjnych przez podatnika jest dopuszczalne , jako jeden z elementów planowania podatkowego prowadzonego przez podatników.
Zgodnie z treścią art. 16h ust. 4 „Podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych w równych ratach co miesiąc albo w równych ratach co kwartał, albo jednorazowo na koniec roku podatkowego, z uwzględnieniem art. 16i”. Zdaniem Spółki, takie sformułowanie ww. przepisu oznacza, iż w przypadku środków trwałych wprowadzonych już do ewidencji środków trwałych obniżenie stawek amortyzacyjnych jest możliwe nie później niż w momencie dokonania pierwszego odpisu amortyzacyjnego w danym roku (jest zatem warunkowane okresem w jakim podatnik dokonuje odpisów amortyzacyjnych w stosunku do amortyzowanych środków trwałych). Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w interpretacjach władz skarbowych oraz doktrynie (por. M. Wróblewski, B. Suszko, Zmiany stawek amortyzacyjnych – rozbieżności interpretacyjne, Przegląd Podatkowy 8/2006, Kiedy obniżenie stawek amortyzacyjnych jest korzystne dla podatnika, Wydawnictwo Podatkowe Gofin, Przegląd Podatku Dochodowego nr 5/(173) z 01.03.2006 r.).
Analiza gramatyczna jak i celowościowa (biorąc pod uwagę treść uzasadnienia do nowelizacji ustawy zmieniającej ustawę o podatku dochodowym od osób prawnych z dniem 1 stycznia 2003 r., cytowaną w przypisie do pytania 2 niniejszego zapytania) przepisu art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych pozwala zdaniem Spółki na uznanie, iż podatnik jest uprawniony do zmiany stawek amortyzacyjnych dla poszczególnych środków trwałych w przedziale mieszczącym się pomiędzy stawkami określonymi w Wykazie, a wartością zero. W przypadku zatem jeżeli przykładowo w pierwszym roku, w którym dokonywane są odpisy amortyzacyjne podatnik zastosuje obniżoną o połowę stawkę amortyzacyjną w stosunku do stawek z Wykazu, podatnik może zmienić tą stawkę w następnym roku podatkowym w taki sposób, aby jej wysokość mieściła się pomiędzy stawką amortyzacyjną z Wykazu a wartością zerową. Zdaniem Spółki, zgodnie z art. 16i ust. 5 od pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego możliwe jest zastosowanie stawki amortyzacyjnej stanowiącej np. 75% stawki amortyzacyjnej określonej w Wykazie, z uwagi na fakt, iż stanowi ona stawkę obniżoną w stosunku do stawki amortyzacyjnej określonej dla danego środka trwałego w Wykazie. Potwierdzenie takiego stanowiska znajduje odzwierciedlenie np. w interpretacji Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu (sygn. PSUS/OPBI/423/121/04/BD).
Jak stanowi art. 16f ust. 1 i 3 tej ustawy podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 16b. Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 16h-16m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 3.500 zł. W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 3.500 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16h-16m albo jednorazowo w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.
Zgodnie z treścią art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Powołany powyżej przepis nie zabrania obniżenia stawki amortyzacyjnej danego środka trwałego nawet kilka razy. Podatnik może zatem dokonać zmiany stawki – zmniejszenia bądź zwiększenia uprzednio obniżonej – począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Ma w tej sytuacji możliwość stosowania różnych stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych na każdy rok podatkowy, z tym tylko zastrzeżeniem, aby stawki te nie były wyższe od stawek określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych.
Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, iż zgodnie z art. 16i ust. 5 ww. ustawy podatnik ma prawo obniżyć stawkę amortyzacyjną do poziomu 0%. Należy jednak zauważyć, że konsekwencją obniżenia stawki amortyzacyjnej do poziomu 0% jest niedokonywanie w danym okresie odpisów amortyzacyjnych. Zatem, wysokość obniżonej stawki amortyzacyjnej winna być ustalona z uwzględnieniem okresu efektywnej użyteczności gospodarczej danego środka trwałego oraz zasad prowadzonej polityki podatkowej.
Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 16i ust. 5 ww. ustawy, obniżenie stawki amortyzacyjnej dokonuje się począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji, albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Zmiana, o której mowa w powołanym przepisie, dotyczy zarówno sytuacji, w której stawka amortyzacyjna może być obniżona, jak i rezygnacji z obniżonej stawki na rzecz stawek określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych. Wobec powyższego, zmiana stawki amortyzacyjnej, tj. zmniejszenie bądź zwiększenie uprzednio obniżonej, może nastąpić od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Podatnik ma więc możliwość zastosowania różnych stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych na każdy rok podatkowy, z tym że zmienione stawki nie mogą być wyższe od stawek określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych. Należy zaznaczyć, iż zmiana stawek amortyzacyjnych może nastąpić zarówno w odniesieniu do środków trwałych wprowadzonych po raz pierwszy do ewidencji, jak i środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji. Dla środków trwałych wprowadzonych po raz pierwszy do ewidencji zmiana stawki amortyzacyjnej, tj. jej obniżenie bądź podwyższenie do stawki zgodnej z Wykazem, może nastąpić w momencie dokonania pierwszego w danym roku odpisu amortyzacyjnego. Natomiast możliwość obniżenia stawki amortyzacyjnej, a także zwiększenia uprzednio obniżonej odnosi się do środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji i powinno nastąpić nie później niż w momencie dokonania pierwszego w danym roku odpisu amortyzacyjnego.
Zgodnie z art. 16h ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych w równych ratach co miesiąc albo w równych ratach co kwartał, albo jednorazowo na koniec roku podatkowego, z uwzględnieniem art. 16i. Suma odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonanych w pierwszym roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji, nie może przekroczyć wartości tych odpisów przypadających za okres od wprowadzenia ich do ewidencji do końca tego roku podatkowego. Zatem, w aktualnie obowiązującym stanie prawnym podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych miesięcznie, kwartalnie lub jednorazowo na koniec roku.
Przepis art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych, nie wprowadza ograniczeń w zakresie zwiększenia uprzednio obniżonej stawki amortyzacyjnej. Jak już wcześniej wskazano, powyższy przepis nie limituje obniżenia stawki amortyzacyjnej, jak również nie wskazuje kategorii środków trwałych, w stosunku do których może mieć zastosowanie a także warunków, od których spełnienia zależy zastosowanie obniżonej stawki amortyzacyjnej. Wobec powyższego stwierdzić należy, iż podatnik ma możliwość dowolnego stosowania różnych stawek amortyzacyjnych dla poszczególnych środków trwałych (w tym także zwiększenia uprzednio obniżonej stawki amortyzacyjnej), pod warunkiem, że nie będą to stawki wyższe od stawek określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych. Dodatkowo wskazać należy, iż możliwość obniżenia stawki amortyzacyjnej, a także zwiększenia uprzednio obniżonej odnosi się do środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji i powinno nastąpić nie później niż w momencie dokonania pierwszego w danym roku odpisu amortyzacyjnego.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno. Referencje
|
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.