Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-930/14-2/KS
z 1 grudnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 września 2014 r. (data wpływu 26 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• możliwości zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od zakupionych praw ochronnych na znak towarowy - jest prawidłowe,

• ustalenia momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od zakupionych praw ochronnych na znak towarowy - jest prawidłowe,
  

• ustalenia wartości początkowej zakupionych praw ochronnych na znak towarowy - jest prawidłowe.
  
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 26 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie amortyzacji podatkowej zakupionych praw ochronnych na znak towarowy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawca podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Rzeczypospolitej Polskiej w myśl art. 3 ust. 1 PDOP. Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie zarządzania i obrotu nieruchomościami, obrotu papierami wartościowymi, udzielania pożyczek, zarządzania podmiotami w grupie kapitałowej oraz działalnością typu venture capital. Wnioskodawca w niedalekiej przyszłości zamierza rozszerzyć zakres swojej działalności gospodarczej. W związku z powyższym Wnioskodawca w celu zwiększenia rozpoznawalności własnej marki zamierza nabyć prawa ochronne do słownych i graficznych znaków towarowych „P.”. Ww. znaki towarowe zostały zarejestrowane przez właściwy urząd patentowy, a obecny właściciel ww. praw do znaków towarowych dysponuje odpowiednimi świadectwami ochronnymi, Wnioskodawca nie wyklucza również, że w przypadku nabycia ww. praw ochronnych na znaki towarowe prawa te zostaną następnie udostępnione podmiotom trzecim do odpłatnego korzystania na zasadach licencji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do dokonywania odpisów amortyzacyjnych stanowiących dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodów w przypadku nabycia opisanych w stanie faktycznym praw ochronnych na znaki towarowe?
2. Od jakiego momentu odpisy amortyzacyjne od opisanych w stanie faktycznym praw ochronnych na znaki towarowe będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodów?
3. W jaki sposób powinna zostać określona wartość początkowa opisanych w stanie faktycznym praw ochronnych na znaki towarowe w przypadku ich odpłatnego nabycia?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

W przypadku odpłatnego nabycia opisanych w stanie faktycznym praw ochronnych na znaki towarowe, Wnioskodawca będzie uprawniony do dokonywania od nich odpisów amortyzacyjnych stanowiących dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodów.

Ad. 2

Odpisy amortyzacyjne od opisanych w stanie faktycznym praw ochronnych na znaki towarowe będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodów począwszy od miesiąca następującego po miesiącu wprowadzenia ich przez Wnioskodawcę do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych bez względu na to kiedy przeniesienie tych praw zostanie ujawnione w odpowiednim rejestrze i bez względu na to kiedy Wnioskodawca otrzyma świadectwa ochronne potwierdzające jego prawa.

Ad. 3

Wartością początkową opisanych w stanie faktycznym praw ochronnych na znaki towarowe dla potrzeb ustalenia wysokości odpisów amortyzacyjnych w przypadku ich odpłatnego nabycia przez Wnioskodawcę będzie stanowiła cena za jaką Wnioskodawca nabędzie ww. prawa ochronne.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm.), kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m PDOP, z uwzględnieniem art. 16 PDOP.

Na podstawie art. 16b ust. 1 pkt 6 PDOP, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c PDOP, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2013 r., poz. 1410) o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 PDOP, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Na podstawie art. 16d ust. 2 PDOP wartości niematerialne i prawne wymienione w art. 16b ust. 1 PDOP wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania.

Art. 16h ust. 1 PDOP wskazuje natomiast, że odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji.

Zgodnie z art. 16f ust. 1 PDOP podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Zgodnie natomiast z art. 16g ust. 1 pkt 1 PDOP, w razie odpłatnego nabycia wartości niematerialnych i prawnych za ich wartość początkową uważa się cenę ich nabycia.

Zgodnie z art. 16g ust. 3 PDOP, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe regulacje podatkowe oraz opisany stan faktyczny należy wskazać, że w przypadku odpłatnego nabycia przez Wnioskodawcę praw ochronnych do znaków towarowych, Wnioskodawca będzie uprawniony do dokonywania odpisów amortyzacyjnych, które będą dla niego kosztem uzyskania przychodów. Wartością początkową będzie natomiast cena nabycia przez Wnioskodawcę tych praw w wartości netto (tj. w wartości nieuwzględniającej naliczonego podatku od towarów i usług) powiększona o ewentualne dodatkowe koszty poniesione przez Wnioskodawcę w celu zawarcia umowy przenoszącej na Wnioskodawcę własność opisanych wartości niematerialnych i prawnych.

Wnioskodawca będzie uprawniony do dokonywania odpisów amortyzacyjnych stanowiących koszt uzyskania przychodów od nabytych praw ochronnych począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym Wnioskodawca wniesie opisane prawa do ewidencji, przy czym Wnioskodawca będzie uprawniony do wniesienia tych praw do ewidencji zasadniczo niezwłocznie po zawarciu umowy przenoszącej na Wnioskodawcę ich własność.

W szczególności dla potrzeb amortyzacji nie będzie miało znaczenia to, kiedy właściwy urząd patentowy wyda decyzję przenoszącą nabyte prawa ochronne na Wnioskodawcę, ani kiedy Wnioskodawca otrzyma stosowne świadectwa ochronne. Zgodnie z art. 162 ust. 1 PWP, prawo ochronne na znak towarowy jest zbywalne i podlega dziedziczeniu. Zgodnie natomiast z art. 67 ust. 2 PWP w zw. art. 162 ust. 1 PWP umowa mająca za przedmiot zbycie praw ochronnych na znaki towarowe dla swej ważności wymaga zachowania formy pisemnej. Przepisy PWP nie przewidują dalszych obostrzeń w zakresie przeniesienia praw ochronnych na znaki towarowe. W szczególności nie uzależniają skuteczności takiej umowy od wydania przez odpowiedni organ decyzji o dokonaniu wpisu transferu do właściwego rejestru czy też ujawnienia tego wpisu w rejestrze. Z powyższego wynika, że do skutków zbycia praw ochronnych na znaki towarowe zastosowanie będą miały ogólne przepisy prawa cywilnego. W konsekwencji, w przypadku nabycia przedmiotowych praw przez Wnioskodawcę w drodze umowy sprzedaży, prawa te przejdą na Wnioskodawcę w momencie zawarcia umowy, chyba że w samej umowie strony postanowią inaczej.

W szczególności należy wskazać, że na potrzeby ustalenia skutków podatkowych w zakresie nabycia praw ochronnych do znaków towarowych nie będzie miał zastosowania przepis art. 67 ust. 3 PWP, zgodnie z którym przeniesienie prawa ochronnego na znaki towarowe staje się skuteczne wobec osób trzecich z chwilą wpisu tego przeniesienia do rejestru patentowego. Powyższy przepis reguluje wyłącznie kwestie związane z ochroną prawną właściciela znaku towarowego i nie wpływa w żaden sposób na moment nabycia tych praw przez podatnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.