Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/415-909/14-2/MS
z 21 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2014 r. (data wpływu 21 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z wykupieniem polis ubezpieczeniowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z wykupieniem polis ubezpieczeniowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność na podstawie przepisów ustawy z dnia 5 listopada 2009 r. spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych (Dz. U. z 2012 r., poz. 855, dalej: „ustawa o skok”). Celem statutowym działalności Wnioskodawcy jest w szczególności: gromadzenie środków pieniężnych wyłącznie swoich członków, udzielanie im pożyczek i kredytów, przeprowadzanie na ich zlecenie rozliczeń finansowych oraz pośredniczenie przy zawieraniu umów ubezpieczenia na zasadach określonych w ustawie z dnia 27 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym (Dz. U. Nr 124, poz. 1154, z późn. zm.).

Prowadzona działalność wiąże się z istotnym ryzykiem oraz koniecznością podejmowana skomplikowanych decyzji związanych z zarządzaniem Wnioskodawcy. W związku z powyższym Wnioskodawca zawarł umowę ubezpieczenia odpowiedzialności z tytułu zarządzania S. (dalej: umowa OC).

Umowa OC ma na celu zminimalizowanie potencjalnych negatywnych konsekwencji finansowych dla Wnioskodawcy, wynikających z ewentualnych zaniechań lub błędnych decyzji podejmowanych przez osoby wchodzące w skład organów (rada nadzorcza, zarząd) oraz pracowników wykonujących funkcje zarządcze w S.. Wysokości składki została określona w kwocie ryczałtowej w oparciu o dane finansowe Wnioskodawcy (pozycja 13 załączonej kopii polisy - załącznik Nr 1). Ubezpieczenie obejmuje otwarty krąg osób, a wysokość składki nie jest uzależniona od liczby ubezpieczonych osób. Oznacza to, że składka nie ulega podziałowi na konkretne wskazane co do imienia i nazwiska, osoby fizyczne. Nie jest także wymagane prowadzenie ewidencji osób ubezpieczonych ani zgłaszanie zmian kadrowych. Jedynie w momencie ewentualnego wystąpienia szkody (zgłoszenia roszczenia) sprawdzać się będzie, czy szkoda wynikła z uchybień określonej osoby wchodzącej w skład kręgu osób określonych łącznie jako „Członkowie Kierownictwa” (§ 10 ust. 1 warunków ubezpieczenia odpowiedzialności z tytułu zarządzania Spółką „L. – załącznik Nr 2), dokonanych w związku z wykonywaniem przez nią funkcji zarządczych lub nadzorczych w S. i czy powstaje obowiązek wypłaty świadczenia. Nieistotne jest przy tym, czy w momencie wystąpienia szkody (zgłoszenia roszczenia) obwiniony nadal będzie zawodowo związany z Wnioskodawcą, gdyż ochrona ubezpieczeniowa obejmuje zarówno obecnych, jak i byłych członków organów, prokurentów, pracowników Wnioskodawcy, a także osoby, które zaczną pełnić takie funkcje w okresie ubezpieczenia (§ 10 ust. 1 pkt. a) warunków ubezpieczenia odpowiedzialności z tytułu zarządzania Spółką „L.”- załącznik Nr 2).

Zmniejszenie liczby członków organów Wnioskodawcy nie będzie dawało prawa także do zwrotu jakiejkolwiek części składki, a odchodzący ze stanowiska członkowie organów Wnioskodawcy wciąż będą objęci ochroną ubezpieczeniową jako byli Członkowie Kierownictwa (§ 10 ust. 1 pkt a) warunków ubezpieczenia odpowiedzialności z tytułu zarządzania Spółką „L.”-załącznik Nr 2).

Umowa OC jest konieczna ze względu na wykonywanie przez osoby ubezpieczone obowiązków zawodowych i odpowiedzialność przypisaną członkom organów Wnioskodawcy, gdyż osoba poszkodowana (także sam Wnioskodawca) nie zawsze ma wiedzę, kto rzeczywiście odpowiada za jej straty i ma prawo w pierwszej kolejności kierować roszczenie do zarządu Wnioskodawcy wymienionego w KRS, a pozwany członek zarządu musi wtedy wykazać brak odpowiedzialności za szkodę lub wskazać osobę odpowiedzialną za wyrządzenie szkody. Brak ochrony ubezpieczeniowej utrudnia skuteczne prowadzenie spraw i reprezentowanie Wnioskodawcy, przejawiające się m.in. w emisji papierów wartościowych (rodzącej tzw. odpowiedzialność prospektową), zaciąganiu zobowiązań na realizację celów inwestycyjnych (generującym ryzyko pogorszenia płynności finansowej Wnioskodawcy i powstania odpowiedzialności członków zarządu wobec wierzycieli), czy wprowadzaniu transparentnej polityki informacyjnej na rzecz akcjonariuszy Wnioskodawcy.

Przedmiotowa umowa OC, zgodnie z treścią § 10 ust. 1 warunków ubezpieczenia odpowiedzialności z tytułu zarządzania Spółką „L.”-załącznik Nr 2, obejmuje zatem każdą osobę fizyczną, która była, jest obecnie lub będzie:

1. pełnić funkcję członka zarządu, rady nadzorczej, komisji rewizyjnej, rady dyrektorów, dyrektora
2. zarządzającego lub inną podobną funkcję zgodnie z prawem właściwym dla Wnioskodawcy, w tym postanowieniami umowy lub statutu Wnioskodawcy, prokurenta (zgodnie z art. 1091-1099 polskiego Kodeksu cywilnego) lub powiernika w ramach Programu świadczeń,
3. wykonywać obowiązki Pracownika Wnioskodawcy, wyłącznie w takim zakresie, w jakim roszczenie zostało podniesione przeciwko niemu w związku z czynem bezprawnym jednocześnie z podniesieniem go przeciwko Członkowi Kierownictwa Wnioskodawcy,
4. wykonywać obowiązki Pracownika, który pełnił, pełni lub będzie pełnił obowiązki zarządcze u Wnioskodawcy lub mającego wykonywać czynności zazwyczaj wykonywane przez Członka Kierownictwa Wnioskodawcy,
5. wykonywać obowiązki któregokolwiek Pracownika w odniesieniu do czynu bezprawnego pracodawcy,
6. osobą fizyczną, która pełniła, pełni lub obejmuje funkcję członka organu kontrolnego lub nadzorczego u Wnioskodawcy zgodnie z definicją zawartą w przepisach właściwego prawa,
7. osobą fizyczną, która pełniła, pełni lub będzie pełniła funkcję faktycznego dyrektora (shadow director - zgodnie z prawem obowiązującym w Anglii i Walii) u Wnioskodawcy,
8. w przypadku, gdy Wnioskodawca lub Spółka zewnętrzna jest organizacją charytatywną, izbą gospodarczą lub innym podmiotem tego rodzaju o charakterze non-profit, który nie posiada kapitału zakładowego - osobą fizyczną, która pełniła, pełni lub będzie pełniła funkcję powiernika, prokurenta (zgodnie z art. 1091-1099 polskiego Kodeksu cywilnego), członka zarządu, rady, rady nadzorczej, komisji rewizyjnej lub komitetu Wnioskodawcy.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca, tj. S. prawidłowo uznaje, że w przedstawionym stanie faktycznym nie jest możliwe ustalenie przychodu przypadającego na każdego ubezpieczonego objętego ochrona ubezpieczeniową, co powoduje, że na Wnioskodawcy nie ciążą obowiązki płatnika, o których mowa w art. 31 i art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, że w polisie ubezpieczenia OC nie wskazano imiennie osób, na rzecz których zawarto umowę ubezpieczenia, niemożliwe jest naliczenie przychodu ze stosunku pracy lub przychodu z działalności wykonywanej osobiście. Krąg osób objętych ubezpieczeniem jest nieograniczony, co powoduje, że na dzień zawarcia umowy ubezpieczenia oraz zapłacenia składki nie jest możliwe zidentyfikowanie osób nim objętych.

Osoby ubezpieczone nie zostały z góry określone w umowie w sposób pozwalający na ich jednoznaczną identyfikację, jako osób ubezpieczonych od odpowiedzialności cywilnej, lecz są identyfikowane dopiero w chwili zajścia zdarzenia ubezpieczeniowego lub w chwili spełnienie świadczenia przez ubezpieczyciela. Krąg osób ubezpieczonych jest nieokreślony, a jednocześnie jest zmienny w okresie ubezpieczenia-ubezpieczonymi są członkowie Zarządu, Rady Nadzorczej, pracownicy pełniący funkcje zarządcze i nadzorcze oraz inni pracownicy jeżeli zostaliby pozwani wspólnie z Członkiem Zarządu lub Rady Nadzorczej. Fakt ten powoduje, że nie jest możliwe przypisanie osobom ubezpieczonym przypadającej na nich „części składki”, która to część mogłaby być uznana za przychód poszczególnych osób ubezpieczonych. Składka jest opłacana jednorazowo za cały rok z góry. Opłacona składka ma charakter zryczałtowany. Szeroki krąg osób ubezpieczonych, jego zmienność w okresie ubezpieczenia oraz brak powiązania zakresu odpowiedzialności poszczególnych ubezpieczonych ze składką powoduje, że Wnioskodawca nie może ustalić prawidłowej wysokości przychodu przypadającego na każdego z ubezpieczonych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Wyrazem jej praktycznej realizacji jest art. 11 ust. 1 ww. ustawy. Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne - to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu - przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Zasady ustalenia wartości nieodpłatnych świadczeń zostały określone m.in. w art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
   
4. w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
   
   

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b (art. 12 ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 13 ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się:

• pkt 7 – przychody otrzymane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych;
  

• pkt 8 lit. a) - przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.
  

• pkt 9 – przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.
  
  
  

Osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej (art. 31 ww. ustawy).

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zgodnie z art. 805 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121) przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

W myśl art. 808 § 1 zdanie pierwsze powołanej ustawy Kodeks cywilny – ubezpieczający może zawrzeć umowę ubezpieczenia na cudzy rachunek. Natomiast stosownie do zapisu art. 822 tejże ustawy przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony.

Z treści tego przepisu wynika, że umowa ubezpieczenia OC nie musi koniecznie dotyczyć osoby ubezpieczającej. Osoba ta może zawrzeć umowę, której przedmiotem ubezpieczenia będzie odpowiedzialność za szkody spowodowane przez inną osobę (np. członka zarządu, członka rady nadzorczej, pracownika wykonującego funkcje zarządcze). Sytuacja, w której składka opłacana jest przez inną osobę niż ta, w której interesie majątkowym zawierana jest umowa powoduje - co do zasady - powstanie przychodu u osoby, na rzecz której zawierana jest umowa. Jest to bowiem odstępstwo od ogólnej zasady pokrywania kosztów ubezpieczenia przez podmiot, którego interesów umowa dotyczy.

W takiej sytuacji niewątpliwie korzyścią majątkową dla osób ubezpieczonych jest zyskanie ochrony płynącej z umowy ubezpieczeniowej przy jednoczesnym nie ponoszeniu wydatków na uzyskanie tej ochrony. To Wnioskodawca bowiem zawiera umowę ubezpieczenia i poniesie koszty składki na to ubezpieczenie. Dzięki takiemu działaniu u osób ubezpieczonych dojdzie do przysporzenia w majątku, gdyż inny podmiot poniesie za nich koszt finansowy ubezpieczenia, a tym samym nie będą musieli oni uszczuplać swojego majątku, mimo że otrzymują stosowne zabezpieczenie finansowe, bo przecież umowa ubezpieczenia, zawarta przez Wnioskodawcę w rezultacie zapewniać będzie tym osobom ochronę. Chronić je będzie przed stratami finansowymi wynikającymi z obowiązku pokrycia szkód powstałych wskutek podejmowania (lub nie podejmowania) przez nich decyzji w związku z pełnieniem swoich funkcji.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zawarł umowę ubezpieczenia odpowiedzialności OC. Ubezpieczenie obejmuje otwarty krąg osób, a wysokość składki nie jest uzależniona od liczby ubezpieczonych osób. Oznacza to, że składka nie ulega podziałowi na konkretne wskazane co do imienia i nazwiska, osoby fizyczne. Nie jest także wymagane prowadzenie ewidencji osób ubezpieczonych ani zgłaszanie zmian kadrowych. Jedynie w momencie ewentualnego wystąpienia szkody (zgłoszenia roszczenia) sprawdzać się będzie, czy szkoda wynikła z uchybień określonej osoby wchodzącej w skład kręgu osób określonych łącznie jako „Członkowie Kierownictwa”, dokonanych w związku z wykonywaniem przez nią funkcji zarządczych lub nadzorczych i czy powstaje obowiązek wypłaty świadczenia. Nieistotne jest przy tym, czy w momencie wystąpienia szkody (zgłoszenia roszczenia) obwiniony nadal będzie zawodowo związany ze S., gdyż ochrona ubezpieczeniowa obejmuje zarówno obecnych, jak i byłych członków organów, prokurentów, pracowników Wnioskodawcy, a także osoby, które zaczną pełnić takie funkcje w okresie ubezpieczenia. Zmniejszenie liczby członków organów Wnioskodawcy nie będzie dawało prawa także do zwrotu jakiejkolwiek części składki, a odchodzący ze stanowiska członkowie organów Wnioskodawcy wciąż będą objęci ochroną ubezpieczeniową jako byli Członkowie Kierownictwa.

Przedmiotowa umowa OC, zgodnie z treścią, obejmuje zatem każdą osobę fizyczną, która była, jest obecnie lub będzie:

1. pełnić funkcję członka zarządu, rady nadzorczej, komisji rewizyjnej, rady dyrektorów, dyrektora
2. zarządzającego lub inną podobną funkcję zgodnie z prawem właściwym dla Wnioskodawcy, w tym postanowieniami umowy lub statutu Wnioskodawcy, prokurenta (zgodnie z art. 1091-1099 polskiego Kodeksu cywilnego) lub powiernika w ramach Programu świadczeń,
   
3. wykonywać obowiązki Pracownika Wnioskodawcy, wyłącznie w takim zakresie, w jakim roszczenie zostało podniesione przeciwko niemu w związku z czynem bezprawnym jednocześnie z podniesieniem go przeciwko Członkowi Kierownictwa Wnioskodawcy,
4. wykonywać obowiązki Pracownika, który pełnił, pełni lub będzie pełnił obowiązki zarządcze u Wnioskodawcy lub mającego wykonywać czynności zazwyczaj wykonywane przez Członka Kierownictwa Wnioskodawcy,
   
5. wykonywać obowiązki któregokolwiek Pracownika w odniesieniu do czynu bezprawnego pracodawcy,
   
6. osobą fizyczną, która pełniła, pełni lub obejmuje funkcję członka organu kontrolnego lub nadzorczego u Wnioskodawcy zgodnie z definicją zawartą w przepisach właściwego prawa,
   
7. osobą fizyczną, która pełniła, pełni lub będzie pełniła funkcję faktycznego dyrektora (shadow director - zgodnie z prawem obowiązującym w Anglii i Walii) u Wnioskodawcy,
8. w przypadku, gdy Wnioskodawca lub Spółka zewnętrzna jest organizacją charytatywną, izbą gospodarczą lub innym podmiotem tego rodzaju o charakterze non-profit, który nie posiada kapitału zakładowego - osobą fizyczną, która pełniła, pełni lub będzie pełniła funkcję powiernika, prokurenta (zgodnie z art. 1091-1099 polskiego Kodeksu cywilnego), członka zarządu, rady, rady nadzorczej, komisji rewizyjnej lub komitetu S.
   
   

O ile skład organów stanowiących (członków zarządu, rady nadzorczej bądź Dyrektorów) byłby możliwy do ustalenia w dniu zapłacenia składki ubezpieczeniowej, to objęcie ubezpieczeniem także potencjalnej grupy innych osób np. prokurent, powiernik, niemożliwej do zidentyfikowania na dzień zapłaty, stanowi okoliczność uniemożliwiającą przypisanie przychodu z tego tytułu konkretnej osobie.

Zatem ubezpieczonych nie sposób zidentyfikować w chwili zawarcia umowy, gdyż obejmie ona zarówno osoby obecnie pełniące określone funkcje, jak również te, nieznane jeszcze z imienia i nazwiska, które będą je pełnić w przyszłości bądź pełniły już daną funkcję w przeszłości. Tak więc charakterystyczna jest tu zmienność ubezpieczonych zarówno co do liczby, jak i ich tożsamości w trakcie trwania umowy a także to, że umową ubezpieczeniową objęty jest otwarty krąg osób, do którego należą również osoby trzecie (np. pracownicy pełniący określone funkcje).

W świetle przedstawionego stanu faktycznego uznać należy, że ubezpieczonym od odpowiedzialności cywilnej będzie nieograniczony krąg osób. Tym samym, tylko i wyłącznie w takiej sytuacji, nie będzie możliwym zidentyfikowanie, na dzień zapłaty składki, osób objętych ubezpieczeniem. Objęcie ubezpieczeniem grupy osób, niemożliwej do zidentyfikowania, stanowi okoliczność uniemożliwiającą przypisanie przychodu z tego tytułu konkretnej osobie.

Powyższe oznacza, że zapłacona składka ubezpieczeniowa, z tytułu umowy ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej pracowników oraz członków organów (niebędących pracownikami), nie stanowi dla tych osób, przychodu ze stosunku pracy lub przychodu z działalności wykonywanej osobiście, tym samym na Wnioskodawcy nie ciążą obowiązki płatnika wynikające z art. 31, art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.