Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/443-1284/14-4/AS
z 11 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 października 2014 r. (data wpływu 31 października 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 stycznia 2015 r. (data wpływu 2 lutego 2015 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 20 stycznia 2015 r. (skutecznie doręczone 23 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu rat leasingowych dotyczących samochodu osobowego powierzonego podmiotowi trzeciemu w celu świadczenia usługi na rzecz Wnioskodawcy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 października 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu rat leasingowych dotyczących samochodu osobowego powierzonego podmiotowi trzeciemu w celu świadczenia usługi na rzecz Wnioskodawcy

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 29 stycznia 2015 r. (data wpływu 2 lutego 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 20 stycznia 2015 r. (skutecznie doręczone 23 stycznia 2015 r.)

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka S.A. [dalej: Wnioskodawca, Spółka] specjalizuje się w przetwórstwie tworzyw sztucznych i produkcji wyrobów z PVC i PE. Wnioskodawca jest także czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka w ramach umów cywilnoprawnych współpracuje z różnymi podmiotami gospodarczymi, Niejednokrotnie w celu prawidłowego wykonania umowy spółka powierza podmiotowi współpracującemu różnego rodzaju narzędzia niezbędne do jej prawidłowego wykonania. Wynagrodzenie dla podmiotu współpracującego uwzględnia fakt powierzenia narzędzi przekazanych w celu wykonywania umowy. Dany podmiot, zgodnie z zawartą umową ma prawo wykorzystywać powierzone narzędzie tylko i wyłącznie dla właściwego wykonania umowy.

Obecnie Spółka nabywa od innej spółki polskiej [dalej podmiot trzeci] usługi o charakterze marketingowym, doradczym i związane z pozyskiwaniem klientów. Spółka traktuje ww. usługi jako koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 UPDOP i odlicza podatek od towarów i usług gdyż zakup ww. usług służy czynnościom opodatkowanym Spółki. W celu wykonania umowy Spółka powierzy podmiotowi trzeciemu samochód osobowy, który zgodnie z umową będzie mógł być wykorzystywany w celu wykonywania umowy na rzecz Spółki. Wnioskodawca używa samochodu, który ma zostać powierzony podmiotowi trzeciemu w celu wykonania umowy, na podstawie umowy leasingu operacyjnego (o której mowa w art. 17b ust. 1 UPDOP) zawartej z leasingodawcą. Z umowy zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a podmiotem trzecim, któremu zostanie powierzony samochód w celu wykonywania umowy na rzecz Spółki będzie wynikać, iż wszelkie koszty eksploatacyjne związane z używaniem samochodu (np. paliwo, opłaty za przejazd autostradami, parkowanie i mycie pojazdu, zakup płynów do spryskiwaczy i chłodnicy, oleju silnikowego oraz drobnych akcesoriów – pióra wycieraczek, żarówki, skrobaczka do szyb, gąbka, itp.) ponosi Wnioskodawca.

W piśmie uzupełniającym Wnioskodawca doprecyzował opis sprawy o informacje:

Samochód osobowy będący przedmiotem wniosku jest powierzony podmiotowi trzeciemu tylko i wyłączenie w celu realizacji zadań na rzecz Wnioskodawcy. Formalnie płatność za udostępnienie samochodu nie została ustalona, jednakże Wnioskodawca nie jest już zobowiązany do ponoszenia dodatkowych kosztów na rzecz podmiotu trzeciego, które musiałby ponosić, gdyby podmiot trzeci w celu realizacji zadań wynajmował samochód u firm specjalizujących się w tego typu usługach. Usługi nabywane przez Wnioskodawcę od podmiotu trzeciego, któremu udostępniono samochód służą czynnościom opodatkowanym.

Samochód osobowy będący przedmiotem wniosku jest powierzony podmiotowi trzeciemu tylko i wyłączenie w celu realizacji zadań na rzecz Wnioskodawcy i w tym samym czasie Wnioskodawca nie wykorzystuje samochodu dla celów innych niż działalność gospodarcza, zatem w okresie korzystania z samochodu przez podmiot trzeci - samochód jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej.

Spółka nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdów, o której mowa w art. 86a ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 ze zm.). Niemożność korzystania z samochodu dla użytku prywatnego została zapewniona poprzez zobowiązanie umowne podmiotu trzeciego do wykorzystywania samochodu wyłączenie w celu realizacji zadań na rzecz Wnioskodawcy. Kwestia miejsca garażowania nie została szczegółowo określona między stronami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z powierzeniem samochodu osobowego przez Wnioskodawcę podmiotowi trzeciemu, w celu wykonania umowy na rzecz Spółki, Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego w wysokości 50% kwoty podatku wynikającej z faktur otrzymanych od leasingodawcy za raty leasingowe za samochód, który zostanie powierzony?

Zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo do odliczenia podatku naliczonego w wysokości 50% kwoty podatku wynikającego z faktur otrzymanych przez Wnioskodawcę od leasingodawcy z tytułu rat leasingowych.

Art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Zgodnie natomiast z art. 86a ust. 1 pkt 1 UPTU w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika. Zgodnie z art. 86a ust. 2 do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3.

Zatem skoro samochód osobowy będzie wykorzystywany do czynności podlegających opodatkowaniu Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, która będzie stanowić 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez Spółkę od leasingodawcy za raty leasingowe.

W przedmiotowej sprawie nie ma znaczenia fakt, iż samochód zostaje powierzony podmiotowi trzeciemu, gdyż cały czas będzie on służył prawidłowemu wykonaniu umowy przez podmiot trzeci na rzecz Spółki, zatem będzie on wykorzystywany do czynności opodatkowanych Wnioskodawcy.

Podsumowując w sytuacji gdy samochód osobowy zostanie powierzony podmiotowi trzeciemu w celu właściwego wykonania umowy na rzecz Wnioskodawcy, Spółka ma prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego w wysokości 50% kwoty podatku wynikającej z faktur otrzymanych od leasingodawcy za raty leasingowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”. W myśl tego przepisu zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych z VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca umożliwił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca nabywa od innej spółki usługi o charakterze marketingowym, doradczym i związane z pozyskiwaniem klientów. Zakup ww. usług służy czynnościom opodatkowanym Wnioskodawcy. W celu wykonania umowy Spółka powierzy podmiotowi trzeciemu samochód osobowy, który zgodnie z umową będzie mógł być wykorzystywany w celu wykonywania umowy na rzecz Spółki. Wnioskodawca używa ww. samochodu na podstawie umowy leasingu operacyjnego. Z umowy zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a podmiotem trzecim, któremu zostanie powierzony samochód w celu wykonywania umowy na rzecz Spółki, będzie wynikać, że wszelkie koszty eksploatacyjne związane z używaniem samochodu (np. paliwo, opłaty za przejazd autostradami, parkowanie i mycie pojazdu, zakup płynów itp.) ponosi Wnioskodawca.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą pełnego prawa do odliczenia 50% podatku naliczonego wynikającego z faktur otrzymanych od leasingodawcy z tytułu rat leasingowych, dotyczących powierzonego samochodu.

Kwestie dotyczące zasad odliczania i rozliczania na gruncie podatku VAT wydatków dotyczących samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony regulują przepisy art. 86a ustawy.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Zgodnie z art. 86a ust. 2 ustawy do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1. nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
   
2. używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
   
3. nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.
   
   

Przez pojazdy samochodowe, stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy, rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Ww. przepisy wprowadzają ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego w odniesieniu do wszystkich wydatków, m.in. z tytułu nabycia, leasingu, zakupu paliw do napędu, czy też innych wydatków eksploatacyjnych dotyczących pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, przeznaczonych do użytku „mieszanego”, tj. wykorzystywanych zarówno do celów związanych z opodatkowaną działalnością gospodarczą, jak i do celów użytku prywatnego.

Stosownie do art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a) ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku gdy pojazdy samochodowe są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

W myśl art. 86a ust. 4 ustawy pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1. sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
   
2. konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.
   
   
   

W myśl art. 86a ust. 6 ustawy o VAT ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności.

Na podstawie art. 86a ust. 12 ustawy, podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

Z analizy cyt. wyżej przepisów wynika, że zgodnie z ogólną zasadą przewidzianą w art. 86a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego. Ustawodawca przyjął założenie, że konstrukcja pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony sprawia, że pojazdy te – co do zasady – wykorzystywane są w celach „mieszanych”, tj. zarówno do celów związanych z działalnością gospodarczą, jak i do celów niezwiązanych z tą działalnością. Przez wykorzystywanie „mieszane” należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością, tj. do celów prywatnych.

W analizowanej sprawie użytkowany przez Wnioskodawcę na podstawie umowy leasingu samochód osobowy, zostanie nieodpłatnie powierzony podmiotowi trzeciemu w celu wykonywania umowy na rzecz Spółki. Samochód będzie powierzony podmiotowi trzeciemu tylko i wyłącznie w celu realizacji zadań na rzecz Wnioskodawcy. Spółka nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdów, o której mowa w art. 86a ust. 7 ustawy. Niemożność korzystania z samochodu dla użytku prywatnego została zapewniona poprzez zobowiązanie umowne podmiotu trzeciego do wykorzystywania samochodu wyłączne w celu realizacji zadań na rzecz Wnioskodawcy. Kwestia garażowania samochodu nie została szczegółowo określona między stronami

W opisanej sprawie nieodpłatne powierzenie podmiotowi trzeciemu samochodu osobowego w celu wykonywania usług na rzecz Wnioskodawcy, ma bezsprzecznie związek z prowadzoną przez Zainteresowanego działalnością gospodarczą. Udostępnienie podmiotowi trzeciemu samochodu osobowego stanowi bowiem swoiste przekazanie im „narzędzia pracy” niezbędnego do świadczenia na rzecz Spółki usług o charakterze marketingowym, doradczym i związanych z pozyskiwaniem klientów. Przedmiotowe powierzenie stanowi element składowy współpracy stron i ma na celu umożliwienie podmiotowi trzeciemu realizacji usług na rzecz Wnioskodawcy.

Jak wyżej wskazano, do uzyskania prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, w tym używanymi na podstawie umowy leasingu nie jest wystarczający jakikolwiek związek z działalnością opodatkowaną podatnika, samochód ten bowiem musi być wykorzystywany wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej. W celu dokonania pełnego odliczenia podatku VAT muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, wyklucza ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

Wskazać należy, że przepisy ustawy nie określają w jaki sposób podatnik ma zapewnić w przedsiębiorstwie wyeliminowanie użytku prywatnego używanych w nim pojazdów samochodowych dla celów pełnego odliczenia podatku naliczonego. Przykładowo może tego dokonać za pomocą wprowadzonych regulaminów, umów, zarządzeń wraz z podjęciem dodatkowych działań zabezpieczających ich wykonanie. Działania te muszą być dostosowane do specyfiki działalności przedsiębiorstwa i sposobu używania dla jego celów pojazdów. Określone przez podatnika zasady używania pojazdów muszą obiektywnie potwierdzać, że pojazd jest wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej i nie ma możliwości innego niż działalność gospodarcza użytku tych pojazdów. Przy czym użytek inny niż działalność gospodarcza należy postrzegać w kategoriach potencjalnej, a nie faktycznej możliwości użytku pojazdu do celów prywatnych.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku Wnioskodawca przekaże nieodpłatnie samochód osobowy podmiotowi trzeciemu w celu realizacji przez niego umów o świadczenie usług handlowych. Świadczenie to – jak wyjaśniono wyżej – będzie miało niewątpliwy związek z działalnością gospodarczą Spółki. Jak wskazał Wnioskodawca podmiot trzeci nie będzie wykorzystywał samochodu do celów innych niż działalność gospodarcza. Niemożność korzystania z samochodu dla użytku prywatnego została zapewniona poprzez zobowiązanie umowne podmiotu trzeciego.

Z opisu sprawy nie wynika jednakże, że Wnioskodawca będzie nadzorował faktyczny sposób użytkowania pojazdów w czasie trwania umowy. Również kwestia garażowania nie została szczegółowo określona między stronami. Istnieje zatem potencjalna możliwość wykorzystywania ww. samochodu do celów prywatnych. Zobowiązanie umowne podmiotu trzeciego do nie wykorzystywania samochodu w celach prywatnych przy jednoczesnym braku procedur kontrolnych, które będą weryfikować, czy zakaz ten jest respektowany stwarza sytuację, że nie można obiektywnie potwierdzić wykorzystywania pojazdów wyłącznie do celów działalności gospodarczej. Ponadto jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca w odniesieniu do tego pojazdu nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdów.

Zatem należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie nie można obiektywnie przyjąć, że ww. samochód będzie wykorzystywany wyłącznie do celów działalności gospodarczej Wnioskodawcy w rozumieniu art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy.

W konsekwencji – na podstawie art. 86a ust. 1 i ust. 2 ustawy – Wnioskodawcy będzie przysługiwało ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku VAT z faktur otrzymanych od leasingodawcy z tytułu rat leasingowych dotyczących powierzonego samochodu osobowego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.