2015.03.24 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/415-1043/14/ASz
z 24 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) − Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 19 grudnia 2014 r. (wpływ do Biura – 24 grudnia 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi z tytułu wychowywania dziecka – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 grudnia 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi z tytułu wychowywania dziecka.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca wskazał, że jego córka, urodzona 25 grudnia 1993 r., studiuje w Stanach Zjednoczonych (w Yale University), czym spełnia kryteria określone w artykule 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj.:

wiek poniżej 25 lat (w roku 2013);
uczy się w instytucji, o której mowa w przepisach regulujących szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie;
w roku 2013 nie uzyskała dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub 30b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca zaznaczył jednak, że jego córka, pracując legalnie, uzyskała dochody wyłącznie w Stanach Zjednoczonych, przy czym dochody te przekroczyły kwotę wskazaną w art. 27 wzmiankowanej ustawy, tj. 3089 złotych. Córka nie uzyskała dochodów kapitałowych w Polsce ani też w USA.

Wnioskodawca podkreślił, że w związku w wywodem przeprowadzonym poniżej wysokość zarobków córki jest bez znaczenia dla rozstrzygnięć interpretacyjnych w przedmiotowej sprawie, stąd ich precyzyjne określenie nie jest potrzebne.

Wnioskodawca dodał, że w Polsce córka nie uzyskała żadnych dochodów w 2013 roku.

Wnioskodawca wskazał również, że wraz z żoną spełniają kryteria uprawniające do ulgi (art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych)

Razem z żoną osiągają dochody opodatkowane według skali podatkowej, wskazanej w art. 27 ustawy (dotyczy to również roku 2013), wykonują władzę rodzicielską, rozliczają się, używając formularza PIT-37.

Wnioskodawca dodał, iż ani on, ani jego żona, ani córka nie osiągają dochodów, które podlegałby opodatkowaniu na podstawie art. 30c podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Ze względu na fakt, iż córka Wnioskodawcy zarobiła w Stanach Zjednoczonych w 2013 r. więcej niż limit wskazany w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych (3089 zł) Wnioskodawca uznał, że nie zostało spełnione kryterium opisane w art. 6 ust. 4 pkt 3 ww. ustawy, dotyczące zarobków dziecka, zgodnie z którym jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 (skala podatkowa) lub art. 30b (podatek zryczałtowany od dochodów z odpłatnego zbycia papierów wartościowych, instrumentów finansowych) w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej.

Jednak bliższa analiza ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wykazała, że zarobki córki w USA nie podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub na zasadach określonych w art. 30b.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy biorąc pod uwagę opisany stan faktyczny Wnioskodawca ma prawo z żoną do odliczenia od podatku za 2013 r. ulgi z tytułu wychowania córki (art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), która nie podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (art. 3 ust. 1 ww. ustawy) i która nie ma na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania w rozumieniu art. 3. ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przysługuje mu ulga z tytułu wychowywania dziecka za rok 2013. Wnioskodawca wraz z żoną spełniają kryteria wskazane w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż osiągnęli w 2013 r. dochody opodatkowane według skali podatkowej wskazanej w art. 27 ww. ustawy, wykonywali w 2013 r. władzę rodzicielską w odniesieniu do córki, rozliczyli się używając formularza PIT-37.

Również córka Wnioskodawcy spełnia kryteria wskazane w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż:

w 2013 r. miała poniżej 25 lat,
uczyła się cały rok w instytucji, o której mowa w przepisach regulujących szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie;
w roku 2013 nie uzyskała dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub 30b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych

Spośród trzech kryteriów wymienionych powyżej kluczowe jest ostatnie (wiek oraz nauka na uczelni − są weryfikowalnymi faktami).

1.Niepodleganie opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub na zasadach określonych w art. 30b.

Wnioskodawca wskazał, że jego córka nie podlega obowiązkowi podatkowemu od swoich dochodów osiągniętych w Stanach Zjednoczonych, bowiem spełnia kryterium opisane w art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli nie ma na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania (w rozumieniu przywoływanej ustawy).

Ustawodawca wskazał w art. 3 ust. 1a ww. ustawy, że osobą mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę, która:

posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Rozstrzygnięcie, czy dochody córki uzyskane w USA (przekraczające limit 3089 zł) są dochodami podlegającymi opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, decyduje o prawie do ulgi. Skoro córka Wnioskodawcy nie ma miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych to jej dochody w USA nie podlegają obowiązkowi podatkowemu, gdyż przywołany ustęp jest jednoznaczny: Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Nie dotyczy też córki nieograniczony obowiązek podatkowy, bowiem zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych − nie ma ona miejsca zamieszkania na terytorium RP. Ważne jest zaznaczenie, że córka nie osiągnęła dochodów na terytorium RP w 2013 r.

O ile fakt przebywania córki poza terytorium RP dłużej niż 183 dni w roku jest łatwo sprawdzalnym faktem, to kwestia ośrodka interesów życiowych (centrum interesów osobistych lub gospodarczych) wymaga analizy mającej na celu ustalenie, z którym krajem ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze.

Wnioskodawca wskazał, że na ten temat wypowiedziało się szereg instytucji skarbowych, w dość podobnym tonie. Np. w interpretacji z 16 lipca 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie znak: IPPB4/415-288/14-4/MS stwierdził: „Przez centrum interesów osobistych należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczną, polityczną, kulturalną, obywatelską, przynależność do organizacji/klubów, uprawianie hobby, itp. Z kolei centrum interesów gospodarczych to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.

Wnioskodawca przeanalizował po kolei:

ognisko domowe − córka ma rodzinę w Polsce (choćby rodziców), ale przebywa z rodziną krócej niż dwa miesiące rocznie i jak każdy młody człowiek buduje swoje osobne „ognisko domowe”. Samo posiadanie rodziców nie może zostać uznane za ognisko domowe, bowiem większość osób ma tatę oraz mamę, ale nie oznacza to, że automatycznie mają z nimi „ognisko”. Pobyt córki w Polsce jest zawsze zamierzony na krótki czas, a w USA ma urządzone miejsce zamieszkania wraz z elementami jego wyposażenia zakupionymi za własne pieniądze. Wnioskodawca zauważył, że amerykańskie uniwersytety wyróżniają się tym, że domagają się od studentów wyjechania z domu rodzinnego i przebywania przez cztery lata w środowisku akademickim, co ma formować również ich umiejętności życiowe. Co ciekawe, student powinien również wakacje spędzić poza domem, na wolontariacie, udziale w projektach, etc. Nawet gdyby uznać, że córka posiada ognisko domowe w obu krajach (a nie wyłącznie Stanach Zjednoczonych), to zgodnie z Komentarzem do Konwencji Modelowej OECD, której celem jest ujednolicenie interpretacji w zakresie międzynarodowego prawnego podwójnego opodatkowania, należy ustalić, z którym krajem osoba ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze. O tym poniżej w pkt b) i c).
aktywność społeczna, polityczna, kulturalna, obywatelska, przynależność do organizacji/klubów, uprawianie hobby − córka jest członkiem kilku stowarzyszeń studenckich (w USA) o profilu społecznym i kulturalnym, należy do klubów dyskusyjnych (polityka, ekonomia, etc.), udziela się tam też charytatywnie, aktywnie uprawia sport (hobby). Przede wszystkim zdobywa tam wykształcenie i planuje pracę w anglosaskich ośrodkach akademickich jako naukowiec. Nie prowadzi żadnej tego typu aktywności w Polsce, jak wcześniej wskazano przebywa na terytorium RP poniżej dwóch miesięcy w roku (najczęściej przejazdem z Ameryki Północnej do Azji), więc nie ma kiedy rozwinąć działań społecznych czy politycznych.
centrum interesów gospodarczych − córka pracuje w USA (wymaga od niej tego uczelnia, ma być to też formowanie życiowe młodego człowieka), tam otrzymuje stypendium, posiada tam konto bankowe. Posiada takowe też w Polsce, ale to wynika z zaszłości historycznych, konto to próbowała kilkukrotnie zlikwidować, ale ze względu na zbyt krótkie wizyty w Polsce nie udało się jej (wymaga to mnóstwa formalności), konto prawdopodobnie zostanie zlikwidowane podczas najbliższego pobytu w Polsce. Córka ma w Stanach Zjednoczonych majątek ruchomy (komputer i telefon, trochę ubrań, wyposażenie mieszkania, książki), nieruchomego nie posiada, jest objęta studenckim ubezpieczeniem zdrowotnym (sama musi je opłacić). Jak wynika z powyższego obecnie ośrodek interesów osobistych i gospodarczych córki znajduje się w USA, gdzie chce zdobyć wykształcenie i przebywała w 2013 r. ponad 200 dni (blisko 90 dni przebywała w innych krajach − w Azji i Ameryce Południowej). Jednoznacznie zatem spełnia ona, w ocenie Wnioskodawcy, kryteria art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (ograniczony obowiązek podatkowy − wyłącznie od dochodów/przychodów osiąganych na terytorium RP) i nie spełnia kryterium art. 3 ust. 1. Oznacza to, że córka Wnioskodawcy nie uzyskała dochodów podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 27 lub na podstawie art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

2.Unikanie podwójnego opodatkowania.

Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z art. 4a ww. ustawy, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których RP jest stroną.

Stwierdzenie to ma charakter kategoryczny i poprzez odwołanie do art. 3 wprost odnosi się do kwestii rezydencji podatkowej, miejsca zamieszkania oraz centrum interesów życiowych i gospodarczych.

W dniu 13 lutego 2013 r. została podpisana nowa Konwencja między Polską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodów.

W art. 4 Konwencja stwierdza:

(…) określenie „osoba mające miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza każdą osobę, która według ustawodawstwa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu ze względu na miejsce stałego pobytu, miejsce zamieszkania (...)”.

Z kolei art. 15 Konwencji mówi, że dochody z pracy najemnej podlegają opodatkowaniu tylko w kraju, w którym osoba ma miejsce zamieszkania i wykonuję tę pracę najemną. Oznacza to, że jeżeli dochód osoby jest opodatkowany w USA lub w Polsce, to nie podlega opodatkowaniu w drugim państwie.

Zarobki córki z pracy są opodatkowane w USA (art. 15 Konwencji) ze względu na jej zamieszkanie w USA (art. 4 Konwencji). Skoro zatem córka podlega w USA obowiązkowi podatkowemu i mieszka tam, to jest oczywiste, że jej miejscem zamieszkania jest USA, a jej uzyskiwane tam dochody nie są objęte nieograniczonym obowiązkiem podatkowym w Polsce. Dla porządku Wnioskodawca dodał, że jego córka nie przekracza kwoty, powyżej której pobierany jest podatek (9000 USD, taka sama kwota jest wskazana w Konwencji).

Jak wynika z powyższego Wnioskodawcy (oraz żonie) przysługuje tzw. ulga prorodzinna na córkę, a jej nieodliczenie wynikało z błędnego rozumienia przez Wnioskodawcę przepisów ustawy.

Ponadto Wnioskodawca wskazał kilka istotnych, jego zdaniem, kwestii wskazujących na poprawność powyższego rozumowania:

1.Wykładnia językowa.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zdaniem Wnioskodawcy, są w tym przypadku klarowne i należy je rozumieć bezpośrednio: osoba fizyczna, która nie ma miejsca zamieszkania na terytorium RP podlega obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów osiąganych na terytorium RP (art. 3. ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), więc jej dochody uzyskane poza terytorium RP nie podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub 30b ww. ustawy, zatem osoba ta spełnia kryterium artykułu 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (brak dochodów), tym samym rodzice tej osoby mają prawo do tzw. ulgi prorodzinnej.

Wskazane powyżej rozumowanie ma charakter wykładni językowej, podstawowej w interpretacji prawa podatkowego, której pominięcie jest niedopuszczalne, a interpretacje innego typu nie mogą wykraczać poza jej granice. Prawa i obowiązki podatników mają wynikać z użytych w ustawach sformułowań, a nie z wyinterpretowanej przez organy podatkowe woli ustawodawcy (o niej poniżej).

Występuje tu zatem sytuacja określona w paremii: Clara non sunt interpretanda (nie dokonuje się wykładni tego, co jasne).

2.Zasada racjonalnego ustawodawcy.

Zasada ta mówi, że jeśli ustawodawca uchwalił określone zasady, to takie właśnie chciał reguły ustanowić i nie jest dopuszczalne interpretowanie, co ustawodawca miał na myśli. Nie wolno, stosując wykładnie różnego typu, zmieniać, zawężać, rozszerzać znaczenia użytych sformułowań. Przyjmuje się, że jeśli interpretacja językowa przynosi zadawalające rozstrzygnięcia − nie jest potrzebne dokonywanie wykładni innego typu.

Łatwo zauważyć, że ustawodawca precyzyjnie wskazał artykuły 27 oraz 30b, tworząc w ten sposób katalog dochodów wykluczających możliwość uzyskania ulgi prorodzinnej. Co więcej, wyłączył niektóre dochody osób małoletnich oraz uczących się do 25 roku życia, bez względu na wysokość tych dochodów. Wskazuje to na precyzyjne kształtowanie prawa podatkowego. Wyłączenia dotyczą rent rodzinnych (art. 6 ust. 4 ustawy) oraz dochodów z tzw. najmu prywatnego (art. 27f ust. 7 poprzez odesłanie do art. 6 ust. 8 i 9.), można sobie zatem wyobrazić sytuację, że rodzic dziecka, które posiada i wynajmuje dziesięć mieszkań, uzyskując w ten sposób wyjątkowo znaczny dochód − odliczy ulgę prorodzinna na to dziecko. Dziecko może zarabiać np. 10.000,00 zł miesięcznie (o ile to są dochody z najmu), ale to nie odbiera ulgi jego rodzicom.

Należy też przyjąć, że ustawodawca wiedział doskonale, że opodatkowaniu na podstawie art. 27 oraz 30b, podlegają wyłącznie podatnicy spełniający kryterium miejsca zamieszkania sprecyzowane w art. 3 ust. 1 ustawy. Jeśli intencją ustawodawcy było wskazanie, że wszelkie dochody studentów/małoletnich przekraczające limit odbierają prawo do ulgi rodziców − zapewne w ten sposób ukształtowałby legislację.

Należy zauważyć, że w czasie funkcjonowania tzw. ulgi prorodzinnej doszło do kilku nowelizacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w tym zmieniony został art. 27f) i skoro ustawodawca nie uznał za potrzebne dokonanie zmian dotyczących kategorii dochodów warunkujących prawo do ulgi, to sposób ich ujęcia był wystarczająco precyzyjny i jasny.

Gdyby w analizowanym przypadku zinterpretować, iż wszelkie dochody osiągnięte za granicą przez studentów niemających miejsca zamieszkania na terytorium RP − pozbawiają rodziców prawa do ulgi prorodzinnej, to byłoby to sprzeczne z literalnym brzmieniem przepisu art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Aby postępować zgodnie z przepisami - nie można działać wbrew ich brzmieniu.

3.„Zmiana decyzji indywidualnej” Ministra Finansów.

Z problemami dochodów studentów uzyskanych za granicą, spotkało się wiele urzędów skarbowych, powstało wiele interpretacji (część z nich uznało, że dochody osiągnięte za granicą nie podlegają opodatkowaniu na podstawie art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), stąd Minister Finansów wydał „Zmianę decyzji indywidualnej” z 28 grudnia 2010 r. znak: DD3/033/184/IMD/10/PK-1323, w której odniósł się do kwestii opodatkowania dochodów studentów uzyskanych za granicą i wskazał, że dochody te podlegają opodatkowaniu na podstawie art. 27 ust. 8, 9 i ust. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z brzmieniem wszystkich trzech wymienionych ustępów opodatkowanie dotyczy podatników określonych w art. 3 ust. 1. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jak wskazano powyżej córka Wnioskodawcy nie jest podatnikiem mającym zamieszkanie na terytorium RP, stąd nie spełnia kryteriów w tymże artykule wskazanych. Te trzy przepisy zatem jej nie dotyczą. Sama zaś interpretacja ministerialna jednoznacznie wskazuje, że dochody studentów osiągnięte za granicą wlicza się do dochodu pozbawiającego rodziców prawa do ulgi, o ile student spełnia kryteria zawarte w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

4.Ratio legis − wykładnia celowościowa.

Mimo jasności przepisów warto zwrócić uwagę na wykładnię celowościowa ulgi prorodzinnej. Dokonał jej choćby Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w wyroku sygn. akt I SA/Ol 734/11: „Zauważyć należy na wstępie, że uregulowana w przepisach art. 27f ust. 1-7 ustawy o podatku tzw. ulga z tytułu wychowania dziecka stanowi realizację wyrażonej w art. 71 Konstytucji RP zasady ochrony rodziny i małżeństwa, zgodnie, z którą państwo w swojej polityce gospodarczej i społecznej uwzględnia dobro rodziny (p. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 września 2011 r., sygn. akt II FSK 546/10 − opubl. www.orzeczenia.nsa.gov.pl). Nie ulega wątpliwości, iż celem wprowadzenia tej preferencji podatkowej było częściowe zrekompensowanie osobom wychowującym dzieci nakładów poniesionych na ich utrzymanie i edukację. Ulga ta w swym założeniu objęła nie tylko dzieci małoletnie, ale na zasadzie określonej w art. 27f ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych również dzieci pełnoletnie. W myśl bowiem tego przepisu, art. 27f ust. 1-5 ustawy stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, m.in. w związku z wykonywaniem przez podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego. Z treści art. 6 ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w jego brzmieniu obowiązującym w 2010 r., wynika, że chodzi tu o dzieci do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały one dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej”.

Istotnie kształcenie dziecka jest kosztowne, a kształcenie na prywatnym drogim uniwersytecie - kosztowne wyjątkowo. Ulga, choć nie rekompensuje tych kosztów w istotnym stopniu, to jest istotnie pomocna, spełniając tym samym cel zakładany przez ustawodawcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na mocy art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

wykonywał władzę rodzicielską,
pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało,
sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

Na podstawie art. 27f ust. 2 cytowanej ustawy odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

jednego małoletniego dziecka − kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, jeżeli dochody podatnika:

pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,
niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;

dwojga małoletnich dzieci − kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, na każde dziecko,
trojga i więcej małoletnich dzieci − kwota stanowiąca:

1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,
1/4 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, na trzecie dziecko,
1/3 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, na czwarte i każde kolejne dziecko.

W świetle art. 27f ust. 2c cytowanej ustawy odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych,
wstąpiło w związek małżeński.

Na mocy art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Według art. 27f ust. 5 ww. ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

odpis aktu urodzenia dziecka;
zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.

Przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej (art. 27f ust. 6 ww. ustawy).

W myśl art. 27f ust. 6 ww. ustawy w powiązaniu z art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 tej ustawy odliczenie kwoty, o której mowa w ust. 2 przysługuje podatnikowi, który utrzymywał dzieci pełnoletnie

bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej

-w związku z wykonywaniem przez tego podatnika ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że córka Wnioskodawcy, urodzona 25 grudnia 1993 r., studiuje w Stanach Zjednoczonych. Córka Wnioskodawcy, pracując legalnie, uzyskała dochody wyłącznie w Stanach Zjednoczonych, przy czym dochody te przekroczyły kwotę wskazaną w art. 27 ww. ustawy, tj. 3089 złotych. Córka nie uzyskała dochodów kapitałowych w Polsce ani też w USA.

Wnioskodawca wskazał również, że on oraz jego żona spełniają kryteria uprawniające do ulgi, ponieważ osiągają dochody opodatkowane według skali podatkowej wskazanej w art. 27 ustawy (dotyczy to również roku 2013), wykonują władzę rodzicielską, rozliczają się, używając formularza PIT-37.

Z wniosku wynika także, że córka nie podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowego.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy stwierdzić należy, że aby móc skorzystać z ulgi, o której mowa w art. 27f ww. ustawy należy m.in. utrzymywać w roku podatkowym dzieci własne lub przysposobione do ukończenia 25 roku życia, uczące się w szkołach, o których mowa

w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, które w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej.

W 2013 r. wysokość ww. dochodu wynosiła 3.089 zł, co wynika z wyliczenia ilorazu kwoty zmniejszającej podatek, tj. kwoty 556 zł 02 gr oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, tj. 18%.

Z wniosku wynika, że córka Wnioskodawcy nie ukończyła 25 roku życia, uczy się w szkole, o której mowa w przepisach regulujących szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie. Wnioskodawca wskazał również, że jego córka nie osiągnęła dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego należy przeanalizować czy córka Wnioskodawcy w 2013 r. istotnie nie osiągnęła dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca wskazał, że jego córka ma miejsce zamieszkania w Stanach Zjednoczonych a w 2013 r. osiągnęła dochód wyłącznie w Stanach Zjednoczonych.

W świetle powyższego, należy zauważyć, że art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określa m.in. w jaki sposób należy opodatkować dochody uzyskane za granicą. I tak:

ust. 8 tego przepisu określa zasady opodatkowania dochodu przy uwzględnieniu metody unikania podwójnego opodatkowania zwaną metodą wyłączenia z progresją – metoda ta ma zastosowanie do tych dochodów, które na mocy umów międzynarodowych są zwolnione z opodatkowania,
ust. 9 i 9a tego przepisu określa zasady opodatkowania dochodu przy uwzględnieniu metody unikania podwójnego opodatkowania zwanej metodą obliczenia proporcjonalnego – metoda ta ma zastosowanie do dochodów, do których zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stosuje się metody określonej w ust. 8 lub z danym państwem umowa nie została zawarta.

Niemniej jednak podkreślić należy, że ww. przepisy dotyczą dochodów uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którym osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast z art. 3 ust. 2a ww. ustawy wynika, że osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W tym miejscu należy jednak zauważyć, że Organ interpretacyjny w niniejszej interpretacji nie jest uprawniony do tego, aby ocenić stanowisko Wnioskodawcy odnośnie tego czy jego córka podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi czy też ma w Polsce ograniczony obowiązek podatkowy. Oceniając stanowisko w tym zakresie przekroczyłby uprawnienia wynikające z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, gdyż oceniłby sytuację prawnopodatkową innej osoby niż Wnioskodawca przesądzając czy ma ona w Polsce ograniczony czy nieograniczony obowiązek podatkowy. Organ przyjmuje, że istotnie – tak jak wynika to z wniosku − córka Wnioskodawcy nie ma miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Skoro zatem córka Wnioskodawcy nie ma na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, uzyskane przez nią dochody − z uwagi na fakt nie uzyskania dochodów na terenie Rzeczypospolitej Polskiej – podlegają opodatkowaniu tylko w Stanach Zjednoczonych.

W świetle powyższego, jeżeli istotnie miejscem zamieszkania córki Wnioskodawcy są Stany Zjednoczone, to należy uznać, że jego córka nie uzyskuje w Polsce dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, jeżeli istotnie spełnione zostały pozostałe warunki uprawniające Wnioskodawcę do zastosowania ulgi z tytułu wychowywania dziecka, Wnioskodawca miał prawo do odliczenia przedmiotowej ulgi w zeznaniu rocznym za 2013 r.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin