Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB3/423-506/14/PS
z 21 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 27 października 2014 r. (data wpływu 31 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 października 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółdzielnia posiada nieruchomość, na której znajduje się budynek, utwardzony plac oraz działki niezabudowane. Budynek oddano do użytku w roku 1982. W latach 1983-1988 na placu Spółdzielnia wybudowała wiaty postojowe i garaże. Całość inwestycji (budynek, wiaty, garaże) sfinansowana była ze środków własnych Spółdzielni. Budynek wraz z utwardzonym placem wykorzystywany był głównie na cele administracji osiedlowej Spółdzielni. Niektóre z pomieszczeń budynku, w latach 2009-2012 były przedmiotem najmu. Cześć garaży oraz wiat jest wynajmowanych do chwili obecnej. Ponadto część utwardzonego placu wydzierżawiona jest pod społeczny parking. Część niezabudowanych działek jest dzierżawiona pod tymczasowe garaże. Cała nieruchomość położona jest na działkach, do których Spółdzielnia posiada prawo wieczystego użytkowania. Nieruchomość przeznaczona jest do sprzedaży.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dochód Spółdzielni powstały z tytułu sprzedaży ww. nieruchomości korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi (art. 17 ust.1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

W świetle wykładni Ministerstwa Finansów należy przyjąć, że przez „zasoby mieszkaniowe”, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy, rozumie się nie tylko lokale mieszkalne, ale również pozostałe pomieszczenia i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego, lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców, jak również ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające sprawne jego funkcjonowanie oraz administrowanie. Do zasobów tych należą zatem, oprócz lokali mieszkalnych, także tego rodzaju pomieszczenia, jak np. garaże, strychy, klatki schodowe, pomieszczenia administracji osiedlowej oraz osiedlowe warsztaty konserwacyjno-remontowe. Związane z tego rodzaju lokalami, pomieszczeniami i urządzeniami przychody oraz sfinansowane z nich koszty, stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

W związku z powyższym zdaniem Spółdzielni nieruchomość, na której znajduje się budynek oraz utwardzony plac wykorzystywane na potrzeby administracji Spółdzielni należy uznać za zasoby mieszkaniowe, a dochód powstały z tytułu sprzedaży ww. nieruchomości korzystać będzie ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Dochód powstały ze sprzedaży działek niezabudowanych nie będzie korzystał z ww. zwolnienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1222, z późn. zm.) celem spółdzielni mieszkaniowej, zwanej dalej "spółdzielnią", jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin, przez dostarczanie członkom samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu. Zgodnie z art. 1 ust. 2 i 3 ww. ustawy przedmiotem działalności spółdzielni jest:

• budowanie lub nabywanie budynków w określonych w ustawie celach, np.: ustanawiania na rzecz członków spółdzielczych lokatorskich praw do znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych, ustanawiania na rzecz członków odrębnej własności znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych lub lokali o innym przeznaczeniu, a także ułamkowego udziału we współwłasności w garażach wielostanowiskowych,
• budowanie lub nabywanie domów jednorodzinnych w celu przeniesienia na rzecz członków własności tych domów,
• udzielanie pomocy członkom w budowie przez nich budynków mieszkalnych lub domów jednorodzinnych,
• budowanie lub nabywanie budynków w celu wynajmowania lub sprzedaży znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych lub lokali o innym przeznaczeniu,
• obowiązek zarządzania nieruchomościami stanowiącymi jej mienie lub nabyte na podstawie ustawy mienie jej członków.

Jak wynika z art. 4 cytowanej ustawy, członkowie spółdzielni, osoby niebędące członkami spółdzielni i inne osoby wymienione w tym przepisie, obowiązani są uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni oraz w zobowiązaniach spółdzielni z innych tytułów przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu.

Spółdzielnie mieszkaniowe są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych. Jednocześnie, nie zostały one wymienione przez ustawodawcę w treści art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851 z późn. zm.), jako podmioty, które zwolnione są od podatku. W konsekwencji, spółdzielnie mieszkaniowe podlegają ogólnym regułom podatkowym przewidzianym w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Oznacza to, że przedmiotem opodatkowania jest – co do zasady – dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty (art. 7 ust. 1 ustawy). Dochód ten stanowi natomiast osiągnięta w roku podatkowym nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania (art. 7 ust. 2).

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych od innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Powołana ustawa o podatku dochodowym nie zawiera definicji: „zasobów mieszkaniowych” oraz „gospodarki zasobami mieszkaniowymi”. Zauważyć należy jednak, że w języku potocznym, pojęcie „gospodarka” – w kontekście omawianego przypadku oznacza dysponowanie i zarządzanie czymś. „Zasób” zaś to m. in. pewna nagromadzona ilość czegoś. Natomiast pojęcie „mieszkanie” jest równoznaczne w swojej treści z pomieszczeniem, w którym się mieszka (vide: Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, http://sjp.pwn.pl). Tak więc przymiotnik „mieszkaniowy”, „mieszkaniowych”, określa rzeczy związane z mieszkaniem.

Przez „zasoby mieszkaniowe”, o których mowa w wyżej wymienionym przepisie art. 17 ust. 1 pkt 44 powołanej ustawy, należy rozumieć:

• znajdujące się w budynku mieszkalnym lokale mieszkalne wraz przynależnymi do nich pomieszczeniami oraz wyposażenie techniczne, jak np.:
  
  
  
  1. dźwigi osobowe i towarowe,
  2. aparaty do wymiany ciepła,
  3. kotłownie i hydrofornie wbudowane,
  4. klatki schodowe,
  5. strychy, piwnice, komórki,
  6. balkony, loggie,
  7. garaże,

• pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj.:
  
  
  1. budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej,
  2. kotłownie i hydrofornie wolno stojące,
  3. osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno-remontowe,

• urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się budynki wyżej wymienione, jak:
  
  
  1. zbiorniki - doły gnilne, szamba, przydomowe oczyszczalnie ścieków,
  2. rurociągi i przewody sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej,
  3. sieci elektroenergetyczne i telekomunikacyjne,
  4. budowle inżynieryjne (studnie itp.), stacje transformatorowe,
  5. budowle komunikacyjne, jak: drogi osiedlowe, ulice, chodniki,
  6. inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych, jak np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia, parkingi, trawniki, kontenery na śmieci.

Związane z wyżej wymienionymi budowlami (pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami przychody (np. opłaty, czynsze) oraz sfinansowane z nich koszty, stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy, wolny będzie od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych. Ze zwolnienia nie będą natomiast korzystały dochody podmiotów, o których mowa w tym przepisie otrzymane z innych źródeł niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi nawet jeśli zostaną przeznaczone na utrzymanie tych zasobów.

Z przedstawionych okoliczności wynika, że Spółdzielnia posiada nieruchomość, na której znajduje się budynek, utwardzony plac oraz działki niezabudowane. Budynek oddano do użytku w roku 1982. W latach 1983-1988 na placu Spółdzielnia wybudowała wiaty postojowe i garaże. Całość inwestycji (budynek, wiaty, garaże) sfinansowana była ze środków własnych Spółdzielni. Budynek wraz z utwardzonym placem wykorzystywany był głównie na cele administracji osiedlowej Spółdzielni. Niektóre z pomieszczeń budynku, w latach 2009-2012 były przedmiotem najmu. Cześć garaży oraz wiat jest wynajmowanych do chwili obecnej. Ponadto część utwardzonego placu wydzierżawiona jest pod społeczny parking. Cała nieruchomość położona jest na działkach, do których Spółdzielnia posiada prawo wieczystego użytkowania. Nieruchomość przeznaczona jest do sprzedaży.

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania stwierdzić należy, iż do przychodów i kosztów z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, obok opłat czy czynszów, zaliczyć należy również przychody i koszty dotyczące sprzedaży zasobów mieszkaniowych. Zatem w celu ustalenia, czy przychód z tytułu sprzedaży działki jest przychodem z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, istotne jest ustalenie, czy przedmiotowa nieruchomość mieści się w pojęciu zasobu mieszkaniowego Spółdzielni.

Zasoby mieszkaniowe to nie tylko lokale mieszkalne, ale również pomieszczenia pozostałe i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego, lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców, a także ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające sprawne jego funkcjonowanie oraz administrowanie.

Odnosząc zatem przedstawiony wyżej stan prawny do zdarzenia przyszłego ujętego w ww. wniosku stwierdzić należy, że skoro Spółdzielnia wskazała, że budynek wraz z utwardzonym placem wykorzystywany był głównie na cele administracji osiedlowej, a jedynie niektóre pomieszczenia były przedmiotem najmu, uznać należy, że nieruchomość w tej części stanowiła zasób mieszkaniowy, związana była bowiem z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania budynku (budynków) mieszkalnego.

W treści wniosku wskazano, że na placu Spółdzielnia wybudowała wiaty postojowe i garaże, a część garaży oraz wiat jest wynajmowanych do chwili obecnej. Ponadto Spółdzielnia wskazała, że część niezabudowanych działek jest dzierżawiona pod tymczasowe garaże.

Garaże mieszczą się w pojęciu zasobów mieszkaniowych jeśli są w określony sposób przypisane do znajdujących się w budynku lokali mieszkalnych albo wykorzystywane przez mieszkańców budynku.

Zastrzec należy jednak, że w przypadku, gdy garaże są wykorzystywane przez osoby niemające jakichkolwiek praw do lokalu mieszkalnego w zasobach Spółdzielni Mieszkaniowej, jak również gdy garaże wynajmowane będą osobom trzecim czy właścicielom lokali innych niż mieszkalnych, utracą związek z celami mieszkaniowymi. W takim wypadku będą wykorzystywane w działalności gospodarczej innej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, a w konsekwencji przychody z nich czerpane, jak również przychody z tytułu ich sprzedaży nie będą stanowić przychodów z gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

Jak wskazano bowiem w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 lutego 2012 r., sygn. akt II FSK 1551/08, „pojęcie "zasoby mieszkaniowe" obejmuje swym zakresem lokale mieszkalne oraz pozostałe pomieszczenia i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców (lokatorów), a także ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego i zapewniające jego sprawne funkcjonowanie, z wyłączeniem budynków niemieszkalnych, budynków handlowo-usługowych oraz budowli sportowych.”

Reasumując, skoro budynek wraz z utwardzonym placem wykorzystywany był przede wszystkim na cele administracji osiedlowej, to przychód uzyskany z tytułu sprzedaży nieruchomości w tej części stanowi przychód z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, który będzie mieć wpływ na wielkość dochodu z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, podlegającemu zwolnieniu przedmiotowemu określonemu w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych Spółdzielni.

Zatem stanowisko Spółdzielni, w świetle którego nieruchomość, na której znajduje się budynek oraz utwardzony plac (wykorzystywane na potrzeby administracji Spółdzielni) należy uznać za zasoby mieszkaniowe, a dochód powstały z tytułu sprzedaży ww. nieruchomości korzystać będzie ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych – jest co do zasady prawidłowe, pod warunkiem przeznaczenia dochodu w tej części na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Odnośnie natomiast stanowiska Spółdzielni, w świetle którego dochód powstały ze sprzedaży działek niezabudowanych nie będzie korzystał z ww. zwolnienia, stwierdzić należy, że jest ono również co do zasady prawidłowe. Niezabudowane działki nie są bowiem niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców, a w konsekwencji o ile nie ułatwiają im dostępu do budynku mieszkalnego oraz nie zapewniają sprawnego jego funkcjonowania oraz administrowania, a tymczasowe garaże znajdujące się na ich części nie służą mieszkańcom budynku mieszkalnego Spółdzielni, to przychód powstały z tytułu sprzedaży nieruchomości w tej części, jako przychód z innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi nie będzie mieć wpływu na wielkość dochodu zwolnionego z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy. Dochód powstały w tej części uznać należy więc za dochód z innej działalności niż gospodarka tymi zasobami, który podlega opodatkowaniu w myśl art. 7 ust. 1 powołanej ustawy.

Stanowisko Wnioskodawcy uznać należy więc za prawidłowe.

Podkreślić także należy, że norma wynikająca z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy stanowi formę ulg podatkowych, które naruszają zasadę równości i powszechności opodatkowania. Tym samym, powinna być interpretowana ściśle. Niedopuszczalne jest stosowanie wykładni rozszerzającej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z dnia 13 marca 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.