Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/415-797/14-2/AP
z 30 października 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 lipca 2014 r. (data wpływu 5 sierpnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych umorzenia opłaty wnoszonej na rzecz gminy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych umorzenia opłaty wnoszonej na rzecz gminy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Zgodnie z art. 79 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r., poz. 1137, z późn. zm.), pojazd podlega wyrejestrowaniu przez organ właściwy ze względu na miejsce ostatniej rejestracji pojazdu, jeśli spełniona jest jedna z wymienionych tam enumeratywnie przesłanek, tj. w przypadku:

1. przekazania pojazdu do przedsiębiorcy prowadzącego stację demontażu lub przedsiębiorcy prowadzącego punkt zbierania pojazdów, na podstawie zaświadczenia o demontażu pojazdu;
2. kradzieży pojazdu, jeżeli jego właściciel złożył stosowne oświadczenie pod odpowiedzialnością karną za fałszywe zeznania;
3. wywozu pojazdu z kraju, jeżeli pojazd został zarejestrowany za granicą lub zbyty za granicę;
4. zniszczenia (kasacji) pojazdu za granicą;
5. udokumentowanej trwałej i zupełnej utraty posiadania pojazdu bez zmiany w zakresie prawa własności;
6. przekazania niekompletnego pojazdu do przedsiębiorcy prowadzącego stację demontażu lub przedsiębiorcy prowadzącego punkt zbierania pojazdów, na podstawie zaświadczenia o przyjęciu niekompletnego pojazdu;
7. wycofania pojazdu z obrotu.
   
   

Na podstawie art. 79 ust. 5 ww. ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, warunkiem wyrejestrowania pojazdu jest wniesienie przez jego właściciela opłaty na rzecz gminy na realizację zadań związanych z utrzymaniem czystości i porządku w gminach.

Zgodnie z art. 79 ust. 6 ustawy, minister właściwy do spraw administracji publicznej, uwzględniając w szczególności koszty ponoszone przez gminy związane z usuwaniem negatywnych skutków utraty pojazdu oraz kosztów związanych z usuwaniem wraków, określa, w drodze rozporządzenia, wysokość przedmiotowej opłaty.

W związku z powyższym, wysokość opłaty ustalana jest w oparciu o rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 3 kwietnia 2002 roku w sprawie wysokości opłaty będącej warunkiem wyrejestrowania pojazdu w przypadku udokumentowanej trwałej i zupełnej utraty pojazdu bez zmiany w zakresie prawa własności (Dz. U. Nr 44, poz. 419, z późn. zm.). Opłata ustalana jest indywidualnie dla każdego wyrejestrowanego pojazdu według określonego w rozporządzeniu wzoru algorytmu.

Decyzją z dnia maja 2014 r. Prezydent Miasta umorzył w całości opłatę wnoszoną na rzecz gminy na realizację zadań związanych z utrzymaniem czystości i porządku w gminach będącą warunkiem wyrejestrowania pojazdu z przyczyny określonej w art. 79 ust. 1 pkt 5 ustawy Prawo o ruchu drogowym, tj. udokumentowanej trwałej i zupełnej utraty posiadania pojazdu bez zmiany w zakresie prawa własności.

W wyniku przeprowadzonego postępowania ustalono, że dłużnik, któremu należność umorzono, znajduje się w trudnej sytuacji finansowej, niepozwalającej na uregulowanie opłaty za wyrejestrowanie pojazdu. Na podstawie dostarczonych dowodów stwierdzono, iż sytuacja dłużnika jest trudna i nie daje szans na wniesienie opłaty za wyrejestrowanie pojazdu, ponieważ nie ma on żadnych dochodów, a dochód na członka jego rodziny jest niższy od kryterium dochodowego uprawniającego do świadczeń z pomocy społecznej.

Istotnym elementem przy wydawaniu decyzji o umorzeniu opłaty wnoszonej na rzecz gminy, o której mowa w art. 79 ust. 5 ustawy Prawo o ruchu drogowym, jest nie tylko sytuacja materialna, ale również sytuacja rodzinna i życiowa osób biorących udział w postępowaniu. Za udzieleniem umorzenia w przedmiotowej sprawie przemawiał ważny interes strony, gdyż pobór wymaganej opłaty związanej z wyrejestrowaniem pojazdu spowodowałby pogłębienie trudnej sytuacji finansowej i życiowej głównego żywiciela rodziny, tj. żony dłużnika.

Umorzenie opłaty nastąpiło w drodze decyzji administracyjnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy umorzenie opłaty wnoszonej na rzecz gminy na realizację zadań związanych z utrzymaniem czystości i porządku w gminach, będącej warunkiem wyrejestrowania pojazdu z przyczyny określonej w art. 79 ust. 1 pkt 5 ustawy Prawo o ruchu drogowym, stanowi dla dłużnika przysporzenie majątkowe podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i w związku z powyższym, czy na płatniku ciąży obowiązek wystawienia informacji, o której mowa w art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. PIT-8C?

Zdaniem Wnioskodawcy, umorzenie opłaty wnoszonej na rzecz gminy na realizację zadań związanych z utrzymaniem czystości i porządku w gminach, będącej warunkiem wyrejestrowania pojazdu z przyczyny określonej w art. 79 ust. 1 pkt 5 ustawy Prawo o ruchu drogowym, nie stanowi dla dłużnika przychodu z innych źródeł w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Art. 10 ust. 1 ww. ustawy zawiera katalog źródeł przychodów, z których dochód podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9, źródłem przychodów są tzw. „inne źródła”.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie „w szczególności” dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Otwarta formuła cyt. wyżej przepisu nie oznacza jednak, że pojęcie przychodu z innych źródeł ma nieograniczony zakres, obejmujący wszelkie relacje mogące zachodzić pomiędzy podmiotami, w tym wszelkie formy rezygnacji z wierzytelności przysługujących jednemu z podmiotów wobec drugiego z nich.

Zastosowanie umorzenia w stosunku do osoby fizycznej przez uprawniony do tego organ nie oznacza, że osoba ta zawsze uzyskuje z tego tytułu przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto ustawa nie definiuje pojęcia „nieodpłatne świadczenie”. Orzecznictwo sądów administracyjnych wskazuje, że pojęcie „nieodpłatne świadczenie” obejmuje wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy (uchwała składu 7 sędziów NSA z dnia 24 maja 2010 r., sygn. akt II FPS 1/10).

Opłata wnoszona na rzecz gminy na realizację zadań związanych z utrzymaniem czystości i porządku w gminach, będąca warunkiem wyrejestrowania pojazdu z przyczyny określonej w art. 79 ust. 1 pkt 5 ustawy Prawo o ruchu drogowym, jest należnością o charakterze publicznoprawnym. W związku z powyższym możliwość zwolnienia z obowiązku jej zapłaty poprzez umorzenie może nastąpić na podstawie przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. (Dz. U. z 2013 r., poz. 885, z późn. zm.) o finansach publicznych.

W myśl art. 64 ust. 1 ww. ustawy, właściwy organ, na wniosek zobowiązanego, może udzielić określonych w art. 55 ulg w spłacie zobowiązań z tytułu należności, o których mowa w art. 60. Przepis ten daje możliwość m.in. umarzania niepodatkowych należności budżetowych o charakterze publicznoprawnym. Środkami publicznymi stanowiącymi niepodatkowe należności budżetowe o charakterze publicznoprawnym są zaś m.in. dochody pobierane przez państwowe i samorządowe jednostki budżetowe na podstawie odrębnych ustaw.

Zgodnie z art. 67 ustawy o finansach publicznych, do spraw dotyczących należności, o których mowa w art. 60, nieuregulowanych niniejszą ustawą, stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. − Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267) i odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. − Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.).

Art. 67a Ordynacji podatkowej wskazuje, iż umorzenie zaległości podatkowej może nastąpić na wniosek podatnika w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym.

Umorzenie osobie fizycznej należności o charakterze publicznoprawnym w drodze decyzji administracyjnej wynika z jednostronnego rozstrzygnięcia organu o rezygnacji z przypadających mu należności.

Zobowiązania publicznoprawne z tytułu przedmiotowej opłaty, w odróżnieniu od zobowiązań wynikających ze stosunków cywilnoprawnych, są świadczeniami nieekwiwalentnymi. Nie sposób zatem rozpatrywać tego umorzenia w kategoriach przysporzenia majątkowego i traktować jako otrzymania nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W omawianej sytuacji, zdaniem Wnioskodawcy, nie ma obowiązku sporządzenia i przekazania podatnikowi oraz właściwemu urzędowi skarbowemu informacji PIT-8C, o której mowa w art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.