INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów – uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 14 marca 2012 r., sygn. akt I SA/Po 146/12 – stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 lutego 2009 r. (data wpływu: 3 marca 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 maja 2009 r. (data wpływu 1 czerwca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi odsetkowej jest:

• nieprawidłowe – w odniesieniu do możliwości odliczenia zapłaconych odsetek przypadających na tę część kredytu, która przekracza ustawowy limit,
• prawidłowe – w pozostałym zakresie.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 3 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi odsetkowej.

W związku ze stwierdzeniem braków formalnych, pismem z dnia 18 maja 2009 r. nr ILPB2/415 -210/09-2/ES, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia tego wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie tut. organ poinformował, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Zainteresowanego nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 18 maja 2009 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 20 maja 2009 r.), natomiast w dniu 1 czerwca 2009 r. (data nadania – 27 maja 2009 r.) do tut. organu wpłynęła odpowiedź, w której Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 13 października 2007 r. Wnioskodawca zawarł związek małżeński. Nadmienił, iż Jego żona w dniu 21 listopada 2005 r. zawarła umowę kredytu hipotecznego (kwota kredytu 81 366 CHF) na zakup swojego pierwszego mieszkania, którego to zakupu dokonała formalnie w dniu 21 kwietnia 2006 r.

Ponadto Zainteresowany wyjaśnił, iż w dniu 29 grudnia 2006 r. wspólnie z małżonką zawarli umowę o kredyt hipoteczny na zakup większego mieszkania (kwota kredytu 420 000 zł po przeliczeniu z CHF). Akt notarialny z tytułu zakupu tego mieszkania Wnioskodawca wraz z żoną podpisali w dniu 5 sierpnia 2008 r.

Jednocześnie Zainteresowany poinformował, że rozliczenia podatku za rok 2007 zarówno On jak i małżonka dokonali oddzielnie. Wnioskodawca dodał, iż małżonka w swoim rozliczeniu odliczyła odsetki od swojego kredytu zaciągniętego w dniu 21 listopada 2005 r.

Natomiast za rok 2008 chcieliby rozliczyć się wspólnie, bowiem w ich małżeństwie obowiązuje wspólność majątkowa i w ramach tej wspólności nabyli mieszkanie w dniu 5 sierpnia 2008 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w powyżej opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca może odliczyć we wspólnym rozliczeniu podatku dochodowego za 2008 r., odsetki uiszczone w latach 2007-2008 od kredytu z dnia 29 grudnia 2006 r. (wartość tego kredytu przekracza limit określony przepisami) i ewentualnie czy odliczenia tego może dokonać w pełnej wysokości poniesionych na ten cel wydatków (wszystkie zapłacone odsetki)...
2. W jaki sposób Zainteresowany z żoną winni zadeklarować urzędowi skarbowemu takie odliczenie, w szczególności pominięcie odliczenia odsetek od kredytu z 21 listopada 2005 r....
3. Jeżeli opisany sposób rozliczenia nie jest prawidłowy, to Wnioskodawca prosi o wskazanie prawidłowego sposobu odliczenia odsetek od ww. kredytów.

Zdaniem Wnioskodawcy, za zasadną uważa odpowiedź twierdzącą na pytanie pierwsze, bowiem taką interpretację prawną uzyskał pod numerem telefonu Krajowej Informacji Podatkowej.

W odpowiedzi na pytanie nr 2 Zainteresowany uważa, że formalnie nie istnieje obowiązek wskazania przez Niego w rozliczeniu oświadczenia, w kwestii rezygnacji z odliczenia odsetek od kredytu małżonki na rzecz odliczenia z kredytu wspólnie zaciągniętego.

Natomiast w odniesieniu do pytania nr 3 Wnioskodawca uważa, iż prawidłowy sposób rozliczenia odsetek jest taki jak wskazał w pytaniu nr 1 i odpowiedzi na nie.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając z upoważnienia Ministra Finansów, wydał w dniu 2 czerwca 2009 r. interpretację indywidualną nr ILPB2/415-210/09-4/ES, stwierdzając, iż stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku jest prawidłowe.

W związku z wątpliwościami co do treści wydanej interpretacji w dniu 12 czerwca 2009 r. (data wpływu 17 czerwca 2009 r.) Wnioskodawca wniósł wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

Pismem z dnia 15 lipca 2009 r., nr ILPB2/415/W-54/09-2/AM, stanowiącym odpowiedź na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdził, iż udzielona interpretacja z dnia 2 czerwca 2009 r. nr ILPB2/415-210/09-4/ES jest zgodna z obowiązującym stanem prawnym.

W dniu 20 sierpnia 2009 r. wpłynęła do tut. Organu skarga na ww. interpretację, w której wniesiono o:

• zmianę przedmiotowej interpretacji w zakresie w jakim wynika lub może z niej wynikać, że limit, który obecnie przysługuje Wnioskodawcy i małżonce musi uwzględniać kwoty odsetek odliczonych uprzednio przez żonę Zainteresowanego,
• zmianę w zakresie w jakim wynika z niej, że obowiązywać może Wnioskodawcę i małżonkę limit w wysokości wynikającej z odliczenia żony,
• ewentualne uchylenie przedmiotowej interpretacji.
  
  

Wyrokiem z dnia 19 stycznia 2010 r., sygn. akt I SA/Po 823/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę Wnioskodawcy.

Wobec powyższego, Wnioskodawca wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę kasacyjną.

Po rozpoznaniu powyższej skargi, wyrokiem z dnia 18 listopada 2011 r. sygn. akt II FSK 884/10, Naczelny Sąd Administracyjny uchylił zaskarżony wyrok w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Poznaniu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, po ponownym rozpoznaniu sprawy, wydał wyrok w dniu 14 marca 2012 r., sygn. akt I SA/Po 146/12, w którym uchylił zaskarżoną interpretację.

Dnia 21 maja 2012 r. do tut. organu wpłynęło pismo Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 16 maja 2012 r. sygn. akt I SA/Po 146/12 w sprawie doręczenia prawomocnego orzeczenia i zwrotu akt.

W wydanym wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, stwierdził, iż na akceptację zasługuje zarzut procesowy naruszenia przez Ministra Finansów reprezentowanego przez organ uprawniony Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, przepisów art. 14c § 1 o.p.

Stosownie do treści powyższego przepisu, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie. Zgodnie z art. 14c § 2 o.p. w razie negatywnej oceny stanowiska wnioskodawcy interpretacja indywidualna zawiera wskazanie prawidłowego stanowiska wraz z uzasadnieniem prawnym.

W ocenie Sądu, zaskarżona interpretacja zawiera wyraźny dysonans między sformułowaniem zawartym w sentencji, a treścią uzasadnienia. Zdaniem Sądu organ nie wyjaśnił w interpretacji, dlaczego twierdząc w istocie, że stanowisko Skarżącego zawarte we wniosku nie jest prawidłowe, uznał je w sentencji zaskarżonego aktu za prawidłowe.

Sąd wskazał, iż Skarżący trafnie podniósł w skardze, że zapis interpretacji z którego wynika, iż podlegający odliczeniu limit odsetek jaki obowiązuje Skarżącego i Jego żonę to de facto limit właściwy dla rozpoczęcia rozliczania ulgi przez jego żonę (a zatem ulgi nabytej w związku z zaciągnięciem kredytu z dnia 21 listopada 2005 r.), a także zapis, iż w rozliczeniu za 2008 rok Skarżący posiada z żoną obowiązek odliczenia odsetek odliczonych przez żonę za 2007 rok, są sprzeczne z jego stanowiskiem wyrażonym we wniosku o udzielenie zaskarżonego aktu. Oznacza to zatem, że organ winien negatywnie, a nie pozytywnie ocenić stanowisko Skarżącego. W konsekwencji takiego działania organu doszło do sytuacji, w której co do tej samej kwestii organ wyraził dwie różniące się oceny. Organ podatkowy stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy uznaje za prawidłowe, wprowadził w błąd Skarżącego, przez co naruszył zasadę praworządności oraz zasadę zaufania do organów podatkowych z art. 120 i art. 121 § 1 o.p. znajdujących zastosowanie w sprawach dotyczących wydawania interpretacji indywidualnych z uwagi na odesłanie z art. 14h o.p.

Ponadto odnosząc się do zarzutów naruszenia przez organ przepisów prawa materialnego Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu stwierdził, że należy uznać je za uzasadnione.

Sąd wskazał, iż regulacja art. 26b ust. 2 pkt 7 u.p.d.o.f. (w brzmieniu obowiązującym do końca 2006 r.) w sposób enumeratywny wymienia wydatki związane z celami mieszkaniowymi, których poniesienie w roku podatkowym uprawnia podatnika do skorzystania z tzw. ulgi odsetkowej. Z przedstawionego we wniosku o udzielenie interpretacji stanu faktycznego wynika natomiast jednoznacznie, że ani podatnik ani jego żona nie korzystali z odliczenia od dochodu wydatków, poniesionych na własne cele mieszkaniowe, a wymienione w art. 26b ust. 2 pkt 7 u.p.d.o.f. Sąd zauważył, że żona podatnika korzystała jedynie z odliczenia odsetek od kredytu hipotecznego. W przedstawionym wyżej katalogu brak jest wydatków przeznaczonych na zapłatę odsetek od kredytu (tzw. ulgi odsetkowej). Poniesienie zatem nie każdego rodzaju wydatku związanego z celem mieszkaniowym powoduje utratę prawa do odliczenia wydatków na spłatę odsetek, a jedynie takich wydatków, które są wymienione w katalogu z art. 26b ust. 2 pkt 7 u.p.d.o.f. W świetle tej konkluzji – zdaniem Sądu - za błędne należy uznać stwierdzenie organu wyrażone w zaskarżonym akcie, iż dokonując odliczenia odsetek od kredytu we wspólnym zeznaniu rocznym za 2008 rok, należy uwzględnić dotychczasowe odliczenie odsetek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 14 marca 2012 r., sygn. akt I SA/Po 146/12 – stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

• nieprawidłowe – w odniesieniu do możliwości odliczenia zapłaconych odsetek przypadających na tę część kredytu, która przekracza ustawowy limit,
• prawidłowe – w pozostałym zakresie.
  
  

Zasady dokonania odliczeń wydatków poniesionych na spłatę odsetek od kredytu udzielonego podatnikowi na sfinansowanie inwestycji mającej na celu zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych regulują przepisy art. 26b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), obowiązujące w związku z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588). Przepis ten stanowi, iż podatnikowi, któremu w latach 2002-2006 został udzielony kredyt (pożyczka), o którym mowa w art. 26b ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r., przysługuje na zasadach określonych w tej ustawie prawo do odliczenia wydatków na spłatę odsetek od tego kredytu (pożyczki), do upływu terminu spłaty określonego w umowie o kredyt (pożyczkę) zawartej przed dniem 1 stycznia 2007 r., nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2027 r.

Zgodnie z art. 26b ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym w latach 2002–2006, od podstawy obliczenia podatku ustalonej na podstawie regulacji zawartej w art. 26 ust. 1 odlicza się, z zastrzeżeniem ust. 2-4, faktycznie poniesione w roku podatkowym wydatki na spłatę odsetek od kredytu udzielonego podatnikowi, o którym mowa w art. 3 ust. 1, na sfinansowanie inwestycji mającej na celu zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych, związanej z:

1. budową budynku mieszkalnego, albo
2. wniesieniem wkładu budowlanego lub mieszkaniowego do spółdzielni mieszkaniowej na nabycie prawa do nowo budowanego budynku mieszkalnego albo lokalu mieszkalnego w takim budynku, albo
3. zakupem nowo wybudowanego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w takim budynku od gminy albo od osoby, która wybudowała ten budynek w wykonywaniu działalności gospodarczej, albo
4. nadbudową lub rozbudową budynku na cele mieszkalne lub przebudową (przystosowaniem) budynku niemieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne, w wyniku których powstanie samodzielne mieszkanie spełniające wymagania określone w przepisach prawa budowlanego.

Stosownie do art. 26b ust. 2 ustawy, odliczenie o którym mowa wyżej, stosuje się jeżeli:

1. kredyt (pożyczka) został udzielony podatnikowi po dniu 1 stycznia 2002 r.,
2. kredyt (pożyczka) był udzielony przez podmiot uprawniony na podstawie przepisów prawa bankowego albo przepisów o spółdzielczych kasach oszczędnościowo - kredytowych do udzielania kredytów (pożyczek), a z umowy kredytu (pożyczki) wynika, że dotyczy on jednej z inwestycji wymienionych w ust. 1,
3. inwestycja wymieniona w ust. 1 dotyczy budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przeznaczonym pod budownictwo mieszkaniowe w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, a w razie braku tego planu - określonym w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu wydanej na podstawie obowiązujących ustaw,
4. inwestycja wymieniona w ust. 1 dotyczy budynku mieszkalnego, którego budowa została zakończona nie wcześniej niż w 2002 r., a ponadto w przypadku inwestycji, o których mowa w ust. 1 pkt 2 albo pkt 3 - została zawarta umowa o ustanowieniu spółdzielczego własnościowego lub lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego albo umowa w formie aktu notarialnego o ustanowieniu odrębnej własności lokalu mieszkalnego, o przeniesieniu na podatnika własności budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego, której jedną ze stron jest podatnik,
5. do zeznania o którym mowa w art. 45, składanego za rok w którym po raz pierwszy dokonuje się odliczenia, podatnik dołączy oświadczenie na formularzu PIT-2K o wysokości wszystkich poniesionych wydatków związanych z daną inwestycją, w tym o wysokości wydatków udokumentowanych fakturami wystawionymi przez podatników podatku od towarów i usług nie korzystających ze zwolnienia od tego podatku,
6. odsetki o których mowa w ust. 1:
   1. zostały faktycznie zapłacone, a ich wysokość i termin zapłaty są udokumentowane dowodem wystawionym przez podmiot wymieniony w pkt 2,
   2. nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie, chyba że zwrócone odsetki zwiększały podstawę obliczenia podatku,
   3. nie zostały odliczone od przychodów na podstawie art. 11 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym,
7. podatnik lub jego małżonek nie korzystał lub nie korzysta z odliczenia od dochodu (przychodu) lub podatku wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe, przeznaczonych między innymi na:
   1. zakup gruntu lub odpłatne przeniesienie prawa wieczystego użytkowania gruntu pod budowę budynku mieszkalnego,
   2. budowę budynku mieszkalnego,
   3. wkład budowlany lub mieszkaniowy do spółdzielni mieszkaniowej,
   4. zakup nowo wybudowanego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w takim budynku od gminy albo osoby, która wybudowała ten budynek w wykonywaniu działalności gospodarczej,
   5. nadbudowę lub rozbudowę budynku na cele mieszkalne,
   6. przebudowę strychu, suszarni albo przystosowanie innego pomieszczenia na cele mieszkalne oraz wykończenie lokalu mieszkalnego w nowo wybudowanym budynku mieszkalnym, do dnia zasiedlenia lokali,
   7. systematyczne gromadzenie oszczędności na rachunku oszczędnościowo -kredytowym w banku prowadzącym kasę mieszkaniową, według zasad określonych w odrębnych przepisach.

Należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 26b ust. 3 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli przyznany kredyt wykorzystywany jest na inwestycję mieszkaniową oraz nabycie gruntu albo prawa wieczystego użytkowania gruntu, odliczeniu nie podlegają odsetki od tej części kredytu ustalonej w takiej proporcji, w jakiej pozostają wydatki na nabycie tego gruntu albo prawa wieczystego użytkowania gruntu w łącznych wydatkach mieszkaniowych.

W przepisie art. 26b ust.4 pkt 1-2 cytowanej ustawy ustawodawca zawarł ograniczenie odliczania do odsetek naliczonych za okres począwszy od dnia 1 stycznia 2002 r. i zapłaconych od tego dnia i tylko od tej części kredytu, która nie przekracza kwoty stanowiącej iloczyn 70 m² powierzchni użytkowej i wskaźnika przeliczeniowego 1 m² powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego, ustalonego do celów obliczenia premii gwarancyjnej od wkładów na oszczędnościowych książeczkach mieszkaniowych za III kwartał roku poprzedzającego rok podatkowy, określonej na rok zakończenia inwestycji.

Podkreślić należy, iż odliczenie obejmuje jedynie odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która nie przekracza limitu. W latach 2002-2007 limit ten wynosił - 189 000 zł. Kwotę limitu kredytu podatnik zobowiązany jest ustalić w roku zakończenia inwestycji i będzie ona obowiązywać w latach następnych.

W konsekwencji prawo do odliczenia – na zasadach określonych w wyżej przytoczonych przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przysługuje podatnikowi, który faktycznie w roku podatkowym dokonał spłaty odsetek od kredytu mieszkaniowego.

Jednocześnie tut. organ informuje, że stosownie do art. 26b ust. 8 ustawy podatkowej faktycznie poniesione w roku podatkowym wydatki dotyczą odsetek zapłaconych łącznie przez oboje małżonków. Jeżeli małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu – odliczeń dokonuje się, zgodnie z wnioskami zawartymi w zeznaniach rocznych, bądź od dochodu każdego z małżonków, w proporcji wskazanej we wniosku, bądź od dochodu jednego z małżonków.

Należy jeszcze raz podkreślić, jak już wyżej wskazano, że odliczenia odsetek od kredytów zaciągniętych w celu sfinansowania inwestycji mieszkaniowych określonych w art. 26b ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dokonuje się w ramach limitu, który wyznacza kwota zaciągniętego kredytu. Zatem odliczeniu podlegać mogą odsetki od tej części kredytu, która nie przekracza limitu, przy czym limit ten dotyczy łącznie obojga małżonków.

Tak więc ustalenie łącznej kwoty odsetek podlegających odliczeniu za 2008 r. przez małżonków należy dokonać w oparciu o następujące parametry:

• ustawowy limit kredytu,
• kwota kredytu zaciągniętego wspólnie przez małżonków,
• kwota zapłaconych odsetek wspólnie przez małżonków.
  
  

Dopiero na podstawie tak ustalonych parametrów należy dokonać prawidłowych wyliczeń co do faktycznej kwoty odsetek podlegających odliczeniu przez Wnioskodawcę i jego żonę w rozliczeniu za 2008 r.

Ze złożonego wniosku wynika, iż wartość kredytu zaciągniętego wspólnie przez małżonków w dniu 29 grudnia 2006 r. przekracza limit określony przepisami. Zatem nie można zgodzić się ze stanowiskiem przedstawionym przez Wnioskodawcę, iż może on odliczyć we wspólnym rozliczeniu podatku dochodowego za 2008 r., odsetki uiszczone w latach 2007-2008 od kredytu z dnia 29 grudnia 2006 r. w pełnej wysokości poniesionych na ten cel wydatków (wszystkie zapłacone odsetki).

Odliczenie bowiem nie będzie obejmowało odsetek przypadających na tę część kredytu, która przekracza limit.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż Jego żona zamierza zrezygnować z odliczenia odsetek od swojego kredytu na rzecz odliczenia z kredytu wspólnie zaciągniętego. W takiej sytuacji Zainteresowany nie musi składać w rozliczeniu żadnego oświadczenia informującego, czy też deklarującego tą rezygnację. Żaden bowiem przepis ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych takiego obowiązku nie przewiduje.

Reasumując, we wspólnym rozliczeniu podatku dochodowego za 2008 r., Wnioskodawca może odliczyć odsetki uiszczone w latach 2007-2008 od kredytu z dnia 29 grudnia 2006 r. tylko w wysokości przypadającej na tę część kredytu, która nie przekracza ustawowego limitu. Ponadto – jak wskazał WSA w Poznaniu w wyroku z dnia 14 marca 2012 r., sygn. akt I SA/Po 146/12 - ustalając wysokość odsetek podlegających odliczeniu nie uwzględnia się odliczeń dokonanych w poprzednich latach przez żonę Wnioskodawcy.

Jednocześnie należy wskazać, iż Wnioskodawca nie ma obowiązku składania w rozliczeniu oświadczenia o rezygnacji z odliczenia odsetek od kredytu małżonki na rzecz odliczenia z kredytu wspólnie zaciągniętego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.