Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/443-1228/14-2/JL
z 7 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2014 r. (data wpływu 20 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków dotyczących samochodu osobowego przeznaczonego na wynajem – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 października 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków dotyczących samochodu osobowego przeznaczonego na wynajem.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z o.o. (zwana dalej „Spółką”) posiada samochód osobowy, używany na podstawie umowy leasingu operacyjnego od grudnia 2013 roku. Samochód ten jest wykorzystywany wyłącznie na potrzeby prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej. Dotychczas był on udostępniany pracownikom i zleceniobiorcom Spółki, na podstawie ustalonych przez Spółkę zasad jego używania, a zarazem była prowadzona ewidencja jego przebiegu, zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 1 oraz ust. 7 i 8 ustawy. Jednocześnie, samochód ten został w ustawowym terminie zgłoszony do właściwego urzędu skarbowego na druku VAT-26, na podstawie art. 86a ust. 12 ustawy. Aktualnie Spółka planuje odpłatnie wynająć przedmiotowy samochód współpracującemu ze Spółką przedsiębiorcy do jego wyłącznego używania na potrzeby prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Na mocy stosownej umowy, Spółka pokrywałaby koszty opłat leasingowych, ubezpieczenia oraz koszty badań technicznych i serwisów gwarancyjnych samochodu, z kolei po stronie najemcy byłoby ponoszenie kosztów bieżącej eksploatacji pojazdu, m.in. zakupu paliwa i innych płynów, niezbędnych do jego właściwego używania oraz podlegających zużyciu części zamiennych.

Należy przy tym dodać, że jednym z przedmiotów działalności Spółki, uwzględnionym w dziale 3 KRS, pod poz. 92 jest „wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z planowanym oddaniem w odpłatne, wyłączne używanie na podstawie umowy najmu leasingowanego przez Spółkę samochodu osobowego, Spółka zachowa prawo do pełnego odliczenia VAT z faktur, dotyczących wydatków związanych z tym pojazdem, bez konieczności prowadzenia ewidencji jego przebiegu?

Zdaniem Wnioskodawcy, okoliczność przeznaczenia samochodu osobowego na jego wyłączne, odpłatne używanie innemu przedsiębiorcy na podstawie umowy najmu, nie będzie wiązała się z koniecznością prowadzenia ewidencji tego pojazdu przez Spółkę, a przy tym Spółka zachowa prawo do pełnego odliczania podatku VAT z faktur dokumentujących m.in. ponoszenie kosztów kolejnych rat leasingowych i badań technicznych. Zgodnie bowiem z treścią art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c) ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych, przeznaczonych wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze

Ponieważ Spółka planuje odpłatnie wynająć przedmiotowy samochód na wyłączność do używania określonemu przedsiębiorcy, to jak najbardziej można będzie w tym wypadku mówić o wyłączności odpłatnego używania na podstawie umowy najmu. Bez znaczenia pozostaje w tym wypadku fakt, że uprzednio Spółka wykorzystywała ten samochód na nieco innych zasadach. Skoro zaś najem będzie miał charakter odpłatny, to spełniony zostanie również elementarny warunek możliwości odliczenia VAT, jakim jest związek zakupionych towarów i usług z wykonywaniem czynności opodatkowanych, o którym jest mowa w art. 86 ust. 1 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
   
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Jak wynika z powołanych przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Ponadto, w treści art. 88 ustawy ustawodawca wskazał przypadki, w odniesieniu do których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego oraz przypadki, w których faktury i dokumenty celne nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego.

W myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Od dnia 1 kwietnia 2014 r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a ustawy, w brzmieniu nadanym na podstawie art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2014 r., poz. 312), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

Na mocy art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1. wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;
   
2. należnego z tytułu:
   1. świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,
      
   2. dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,
      
   3. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
3. należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;
   
4. wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.
   
   

W świetle art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1. nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
   
2. używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
   
3. nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.
   
   

Stosownie natomiast do art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1. w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
   1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
      
   2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
2. do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.
   
   

Zgodnie z art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1. sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
   
2. konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.
   
   

W myśl art. 86a ust. 5 ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

1. przeznaczonych wyłącznie do:
   1. odprzedaży,
      
   2. sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,
      
   3. oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze
   – jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;
   
2. w odniesieniu do których:
   1. kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub
      
   2. podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.
   
   

Ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności (art. 86a ust. 6 ustawy).

W powołanych wyżej przepisach art. 86a ustawy ustawodawca zawarł szczególne uregulowania dotyczące określenia wysokości przysługującej do odliczenia kwoty podatku naliczonego. Taka konstrukcja oznacza, że w sytuacji, gdy znajdzie zastosowanie szczególne uregulowanie zawarte w art. 86a ust. 1 ustawy, wówczas podatnik może skorzystać jedynie z ograniczonego prawa do odliczenia podatku naliczonego (w 50%). Jeżeli jednak przepis art. 86a ust. 1 ustawy nie znajdzie zastosowania (vide: art. 86a ust. 3 ustawy), wówczas znajdą zastosowanie ogólne uregulowania zawarte w art. 86 ustawy.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka posiada samochód osobowy, używany na podstawie umowy leasingu operacyjnego od grudnia 2013 roku. Samochód ten jest wykorzystywany wyłącznie na potrzeby prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej. Dotychczas był on udostępniany pracownikom i zleceniobiorcom Spółki, na podstawie ustalonych przez Spółkę zasad jego używania, a zarazem była prowadzona ewidencja jego przebiegu, zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 1 oraz ust. 7 i 8 ustawy. Jednocześnie, samochód ten został w ustawowym terminie zgłoszony do właściwego urzędu skarbowego na druku VAT-26, na podstawie art. 86a ust. 12 ustawy. Aktualnie Spółka planuje odpłatnie wynająć przedmiotowy samochód współpracującemu ze Spółką przedsiębiorcy do jego wyłącznego używania na potrzeby prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Na mocy stosownej umowy, Spółka pokrywałaby koszty opłat leasingowych, ubezpieczenia oraz koszty badań technicznych i serwisów gwarancyjnych samochodu, z kolei po stronie najemcy byłoby ponoszenie kosztów bieżącej eksploatacji pojazdu, m.in. zakupu paliwa i innych płynów, niezbędnych do jego właściwego używania oraz podlegających zużyciu części zamiennych.

Należy przy tym dodać, że jednym z przedmiotów działalności Spółki, uwzględnionym w dziale 3 KRS, pod poz. 92 jest „wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek”.

W niniejszej sprawie Spółka ma wątpliwości, czy zachowa prawo do pełnego odliczenia naliczonego podatku - bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu - z tytułu wydatków ponoszonych na opłaty leasingowe, ubezpieczenia oraz koszty badań technicznych i serwisów gwarancyjnych samochodu, w związku z planowanym udostępnieniem go odpłatnie innemu przedsiębiorcy na podstawie umowy najmu.

Należy podkreślić, że oddanie przez Spółkę wymienionego samochodu do wyłącznego użytkowania innemu podmiotowi na podstawie umowy najmu niewątpliwie oznaczać będzie wymienione w art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy wykorzystywanie samochodu wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika. Zatem w tym przypadku nie ma zastosowania ograniczenie, o którym mowa w art. 86a ust. 1 ustawy. Oddanie samochodu w najem, w ramach wykonywanej działalności gospodarczej, jest czynnością dającą pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków ponoszonych na opłaty leasingowe, ubezpieczenia oraz koszty badań technicznych i serwisów gwarancyjnych samochodu, w okresie, gdy samochód jest przedmiotem ww. umowy.

Tym samym, w związku z planowanym oddaniem samochodu do używania na podstawie umowy najmu innemu podmiotowi, Spółka będzie miała pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego od powyższych wydatków.

Jednocześnie w związku z art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy, w okresie najmu samochodu Spółka nie będzie zobowiązana do prowadzenia ewidencji jego przebiegu.

W związku z tym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.