Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/443-1060/14-2/JL
z 26 listopada 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 11 września 2014 r. (data wpływu 15 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 września 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako „Wnioskodawca”) jest jednym z wiodących dostawców usług na dynamicznie rozwijającym się rynku usług informatycznych. W ramach swojej działalności Wnioskodawca koncentruje się przede wszystkim na dostarczaniu rozwiązań informatycznych wspierających i usprawniających zarządzanie przedsiębiorstwem na polu ewidencji i planowania zasobów (ERP), zarządzania informacją i wiedzą (KM, CRM) oraz analiz zarządczych (BI) (dalej jako „usługi”).

Ze względu na unikalny, każdorazowo dopasowany do indywidualnych potrzeb klientów charakter usług, są one wykonywane etapami w celu zapewnienia możliwości realizowania przez klientów pełnej kontroli nad procesem ich świadczenia oraz ich końcowym efektem. W związku z powyższym, Wnioskodawca zawierając umowę o świadczenie usług (dalej jako „umowy”) z klientem, sporządza również stanowiący integralną część umowy, plan wdrożenia ustalający harmonogram realizacji poszczególnych etapów świadczenia usług (dalej jako „plan wdrożenia”).

O wykonaniu prac związanych z określonym w planie wdrożenia etapem Wnioskodawca informuje klienta w formie pisemnej lub elektronicznej. Zgodnie z postanowieniami umów, praca nad określonym etapem, jest uważana za zakończoną jedynie w przypadku akceptacji jej wyników przez kontrahenta. Akceptacja może nastąpić w drodze przekazania Wnioskodawcy podpisanego protokołu odbiorczego lub też w sposób milczący w przypadku braku zgłoszenia zastrzeżeń oraz podpisanego protokołu odbiorczego, najczęściej w terminie 7 dni od przesłania informacji o wykonaniu prac nad etapem. Innymi słowy wykonanie każdego etapu jest potwierdzone protokołem odbioru, lub też milczącym akceptem. Dodatkowo w zależności od postanowień poszczególnych umów odbiór każdego z etapów może być uzależniony od wykonania testów sprawdzających. Umowy nie przewidują innego trybu akceptacji efektów prac nad określonym etapem prac. W razie zgłoszenia przez klienta zastrzeżeń co do efektów pracy nad danym etapem, Wnioskodawca wraz z kontrahentem ustalają nowy termin odbioru danego etapu, w którym prace nad nim mają zostać zakończone, a jej efekty zaakceptowane przez kontrahenta. W myśl postanowień umów, w przypadku gdy zastrzeżenia mają charakter istotny Wnioskodawca nie ma możliwości rozpoczęcia prac nad kolejnym etapem prac.

Kontrahenci Wnioskodawcy mogą wykorzystywać efekty jego pracy jedynie od dnia przekazania Wnioskodawcy podpisanego protokołu odbiorczego lub jego milczącej akceptacji.

Mając na uwadze powyższe, dzień przekazania Wnioskodawcy podpisanego przez klienta protokołu odbiorczego dla określonego etapu lub dzień, w którym upływa termin do zgłoszenia zastrzeżeń oraz przekazania podpisanego protokołu odbioru (milcząca akceptacja wykonanych zadań) jest tożsamy z dniem wykonania pracy nad danym etapem wskazanym w planie wdrożenia.

Wskazana powyżej zasada odnosi się również do etapów końcowych świadczenia usług.

Wynagrodzenie Wnioskodawcy za wykonanie usług płatne jest w częściach, tj. za realizację poszczególnych etapów (w przypadku akceptacji efektów pracy nad nimi w opisany w niniejszym wniosku sposób) określonych w planie wdrożenia.

Wnioskodawca uprawniony jest do wystawienia faktury VAT po podpisaniu przez strony umów ww. protokołu odbioru bądź po upływie terminu do zgłoszenia zastrzeżeń do wykonanych prac (milcząca akceptacja wykonanych zadań).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca w sposób prawidłowy uznaje, że dniem powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywania usług jest dzień przekazania Wnioskodawcy przez kontrahenta podpisanego protokołu odbioru określonego etapu prac lub też dzień, w którym upływa oznaczony w umowie termin na przesłanie podpisanego protokołu odbioru lub też zastrzeżeń co do wyników prac nad wskazanym etapem?

Zdaniem wnioskodawcy, obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług (dalej jako „ptu”) powstaje w momencie wykonania usług, tj. w dniu przekazania Wnioskodawcy przez kontrahenta podpisanego protokołu odbioru określonego etapu prac lub też dniu, w którym upływa oznaczony w umowie termin przesłania podpisanego protokołu odbioru lub też zastrzeżeń co do wyników prac nad wskazanym etapem. Natomiast w przypadku otrzymania całości lub części zapłaty przed wykonaniem usług obowiązek podatkowy powstanie z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

Zasady dotyczące określania momentu powstania obowiązku podatkowego w ptu zostały określone w art. 19a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2004, nr 54, poz. 535 ze zm. dalej jako „uptu”).

Zgodnie z art. 19a ust. 1 uptu obowiązek podatkowy w ptu powstaje, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1, z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi. Natomiast w odniesieniu do usług przyjmowanych częściowo, zgodnie z art. 19a ust. 2 uptu, usługę uznaje się również za wykonaną, w przypadku wykonania części usługi, dla której to części określono zapłatę.

W myśl art. 19a ust. 8 uptu odrębny moment powstania obowiązku podatkowego w ptu przewidziano w przypadku otrzymania całości lub części zapłaty przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi, bowiem wówczas obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

Uptu nie definiuje w żadnym przepisie pojęcia wykonania usługi, w związku z czym, w opinii Wnioskodawcy, zasadne wydaje się sięgnięcie do znaczeń nadawanych temu pojęciu w języku prawniczym oraz potocznym.

Zgodnie z definicją przedstawianą przez słownik języka polskiego (http://sjp.pl) czasownik wykonać należy rozumieć, jako zrobić jakąś rzecz lub czynność. W opinii Wnioskodawcy, wspomnianą definicję należy poszerzyć na potrzeby uptu o przymiot pewnej całkowitości, bowiem o wykonaniu określonej usługi można mówić jedynie w sytuacji, gdy strona będąca usługodawcą wykona wszystkie czynności składające się na usługę. Wskazana interpretacja znajduje także poparcie w poglądach doktryny prawa podatkowego (Michalik T., VAT. Komentarz., Wyd. 9, C.H. Beck, Warszawa 2013). Wyrażone zostały one na gruncie już nieobowiązującego art. 19 uptu, jednakże w opinii Wnioskodawcy pozostają nadal aktualne na gruncie art. 19a uptu, ze względu na analogiczne odniesienie momentu powstania obowiązku podatkowego w ptu do momentu wykonania usługi. Mając na uwadze powyższe, należy uznać, że dopiero wykonanie wszelkich czynności składających się ma usługę będzie tożsame z jej wykonaniem na gruncie uptu.

Odnosząc się natomiast do przesłanek powstania obowiązku podatkowego w ptu przy świadczeniu usług przyjmowanych częściowo, Wnioskodawca chciałby wskazać, że art. 19a ust. 2 uptu wymienia w istocie trzy przesłanki: (i) wykonanie części usługi, (ii) określenie dla wskazanej części usługi zapłaty, oraz (iii) przyjęcie części usługi. Aby obowiązek podatkowy powstał wszystkie trzy ww. przesłanki muszą być spełnione łącznie. Analizując ostatnią z wymienionych przesłanek wskazać należy za doktryną prawa podatkowego (Michalik T. VAT. Komentarz., Wyd. 10, C.H. Beck, Warszawa 2014), że przyjmowanie, w rozumieniu art. 19a ust. 2 uptu utożsamiać należy z akceptacją wykonanej usługi przez usługobiorcę.

W tym miejscu, Wnioskodawca chciałby wskazać również na pogląd dotyczący przesłanki wykonania usługi częściowej, który podziela, a który został zaprezentowany w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 31 maja 2006 r. w sprawie o sygn. akt III SA/Wa 373/06. Wskazany wyrok wprawdzie zapadł na gruncie art. 6 ustawy o podatku od towarów i usług obowiązującej przed 1 maja 2004 r. to jednakże w opinii doktryny prawa podatkowego wyrażona w nim opinia dotycząca określenia momentu wykonania częściowej usługi pozostaje w dalszym ciągu aktualna również na gruncie uptu (Michalik T. VAT. Komentarz., wyd. 10, C.H. Beck, Warszawa 2014). W omawianym wyroku sąd wskazał m.in., że moment wykonania usługi jest związany z tym, kiedy strony umowy uznały, że usługa częściowo została wykonana, które to uznanie w opinii Wnioskodawcy można utożsamić z przyjęciem części usługi. Mając powyższe na uwadze uznać należy, że momentem powstania obowiązku podatkowego jest dopiero moment, w którym kumulatywnie wystąpią wszystkie trzy przesłanki określone w art. 19a ust. 2 uptu.

Przenosząc wskazane rozważania na grunt opisanego w niniejszym wniosku stanu faktycznego, Wnioskodawca pragnie wskazać, że w przypadku usług jednoznaczne wskazanie momentu ich wykonania, i tym samym również momentu powstania obowiązku podatkowego w ptu jest utrudnione. Moment, w którym Wnioskodawca przesyła kontrahentowi informację o zakończeniu prac nad określonym etapem jest jedynie momentem, w którym powstaje jego subiektywne odczucie, co do zrealizowania etapu, które nie oznacza jednakże definitywnego zakończenia prac nad określonym etapem. Tak jak wskazywał to wcześniej Wnioskodawca, w przypadku zgłoszenia przez kontrahenta zastrzeżeń co do efektów pracy nad określonym etapem Wnioskodawca jest zobowiązany do dokonania stosownych zmian, które następnie ponownie muszą zostać zaakceptowane w jednym z opisywanych trybów (podpisania protokołu lub akceptacja milcząca). Dodatkowo, należy również wskazać, że prawo do pełnego wykorzystywania efektów pracy Wnioskodawcy w danym etapie przysługuje kontrahentowi dopiero od dnia, w którym przekazano Wnioskodawcy podpisany protokół odbioru określonego etapu prac lub też od dnia, w którym upływa oznaczony w umowie termin na przesłania podpisanego protokołu odbioru lub też zastrzeżeń co do wyników prac nad wskazanym etapem. Wcześniej (tj. przed akceptacją) taka możliwość na gruncie umów nie występuje. W związku z powyższym, etapy wykonywania usług mogą zostać uznane za wykonane jedynie w dniu ich akceptacji w jeden ze wskazanych wyżej sposobów, co koresponduje również z przedstawionymi poglądami doktryny prawa podatkowego oraz judykatury.

Reasumując, obowiązek podatkowy w ptu powstaje w momencie wykonania usług, tj. w dniu przekazania Wnioskodawcy przez kontrahenta podpisanego protokołu odbioru określonego etapu prac lub też w dniu, w którym upływa oznaczony w umowie termin na przesłanie podpisanego protokołu odbioru lub też zastrzeżeń co do wyników prac nad wskazanym etapem. Natomiast w przypadku otrzymania całości lub części zapłaty przed wykonaniem usług obowiązek podatkowy powstanie z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności sformułowany został odpowiednio w art. 7 oraz w art. 8 ww. ustawy.

I tak, na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Stosownie natomiast do art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Z opisu sprawy przedstawionego w złożonym wniosku wynika, że Spółka koncentruje się przede wszystkim na dostarczaniu rozwiązań informatycznych wspierających i usprawniających zarządzanie przedsiębiorstwem na polu ewidencji i planowania zasobów (ERP), zarządzania informacją i wiedzą (KM, CRM) oraz analiz zarządczych (BI) (dalej jako „usługi”). Ze względu na unikalny, każdorazowo dopasowany do indywidualnych potrzeb klientów charakter usług, są one wykonywane etapami w celu zapewnienia możliwości realizowania przez klientów pełnej kontroli nad procesem ich świadczenia oraz ich końcowym efektem. W związku z powyższym, Wnioskodawca zawierając umowę o świadczenie usług z klientem, sporządza również stanowiący integralną część umowy, plan wdrożenia ustalający harmonogram realizacji poszczególnych etapów świadczenia usług. O wykonaniu prac związanych z określonym w planie wdrożenia etapem Wnioskodawca informuje klienta w formie pisemnej lub elektronicznej. Zgodnie z postanowieniami umów, praca nad określonym etapem, jest uważana za zakończoną jedynie w przypadku akceptacji jej wyników przez kontrahenta. Akceptacja może nastąpić w drodze przekazania Wnioskodawcy podpisanego protokołu odbiorczego lub też w sposób milczący w przypadku braku zgłoszenia zastrzeżeń oraz podpisanego protokołu odbiorczego, najczęściej w terminie 7 dni od przesłania informacji o wykonaniu prac nad etapem. Innymi słowy wykonanie każdego etapu jest potwierdzone protokołem odbioru, lub też milczącym akceptem. Mając na uwadze powyższe, dzień przekazania Wnioskodawcy podpisanego przez klienta protokołu odbiorczego dla określonego etapu lub dzień, w którym upływa termin do zgłoszenia zastrzeżeń oraz przekazania podpisanego protokołu odbioru (milcząca akceptacja wykonanych zadań) jest tożsamy z dniem wykonania pracy nad danym etapem wskazanym w planie wdrożenia. Wynagrodzenie Wnioskodawcy za wykonanie usług płatne jest w częściach, tj. za realizację poszczególnych etapów (w przypadku akceptacji efektów pracy nad nimi w opisany w niniejszym wniosku sposób) określonych w planie wdrożenia.

W odniesieniu do powyższego opisu wątpliwości Spółki dotyczą możliwości ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego przy świadczeniu usług informatycznych przy zastosowaniu zasad ogólnych.

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Stosownie zaś do ust. 2 ww. artykułu, w odniesieniu do przyjmowanych częściowo usług, usługę uznaje się również za wykonaną, w przypadku wykonania części usługi, dla której to części określono zapłatę.

Z art. 19a ust. 8 cyt. ustawy wynika z kolei, że jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powołany wyżej przepis art. 19a ust. 1 ustawy formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres. Jednakże, w sytuacji, gdy dana usługa jest przyjmowana częściowo – obowiązek podatkowy powstaje w chwili wykonania części usługi, dla której to części określono zapłatę. Jeżeli przed wykonaniem usługi podatnik otrzyma całość lub część zapłaty, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty. Jednocześnie powyższe przepisy uniezależniają powstanie obowiązku podatkowego od wystawienia faktury.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę, że moment powstania obowiązku podatkowego wymaga od wykonawcy danej usługi prawidłowego określenia momentu jej wykonania. Ustawa o VAT nie definiuje tego momentu, ani w żaden sposób nie precyzuje jakimi kryteriami należy posługiwać się dla jego określenia. Wskazać jednak należy, że o faktycznym wykonaniu usługi decyduje jej charakter. Z kolei o charakterze i o dacie wykonania tej usługi decydują strony umowy cywilnoprawnej, chyba że moment ten jest określany przez obowiązujący przepis prawa regulujący zasady wykonywania danego rodzaju usług. Ponadto, stosownie do art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121), strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Z powyższej zasady wynika, że strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez obowiązujące przepisy prawa, w tym także przepisy prawa podatkowego.

Zdaniem Wnioskodawcy wykonanie usługi następuje w dniu przekazania Wnioskodawcy przez kontrahenta podpisanego protokołu odbioru określonego etapu prac lub też w dniu, w którym upływa oznaczony w umowie termin na przesłanie podpisanego protokołu odbioru lub też zastrzeżeń co do wyników prac nad wskazanym etapem (milczący akcept) i za moment powstania obowiązku podatkowego przyjąć należy jeden z wymienionych dni.

Ze stanowiskiem tym nie sposób się zgodzić. Jak wskazał Wnioskodawca, strony zawartej umowy ustalają harmonogramy realizacji poszczególnych etapów usługi. Poszczególne etapy wykonania usługi są określone w ww. harmonogramach. Zatem faktyczne wykonanie każdego etapu wdrożenia określonego w harmonogramie stanowi wykonanie części usługi. Bez znaczenia jest tutaj data podpisania protokołu odbioru lub milcząca akceptacja danego etapu projektu, ponieważ może się ona różnić od daty rzeczywistego wykonania tej części usługi. Fakt, że Wnioskodawca nie może rozpocząć kolejnego etapu prac bez akceptacji klienta nie ma znaczenia dla momentu wykonania określonego w harmonogramie etapu prac. Formalne zaakceptowanie wykonanych usług lub etapu usług jest tylko pokwitowaniem ich spełnienia, a nie określa faktycznego ich zakończenia. Tym bardziej, że jak wynika z wniosku, po wykonaniu usług/etapu usług Wnioskodawca wysyła informację o wykonaniu prac nad określonym etapem, a następnie dochodzi do podpisania protokołu odbiorczego lub akceptacji milczącej, która ma miejsce 7 dni od przesłania ww. informacji.

W tym miejscu należy wskazać, że ustawodawca nie uregulował w sposób szczególny powstania obowiązku podatkowego dla opisanych we wniosku czynności, a więc dla usług informatycznych. Obowiązek podatkowy w przypadku usług informatycznych powstaje zatem na zasadach ogólnych, tj. z chwilą wykonania usługi lub jej części. Jak zaś wskazano wyżej, za wykonanie usługi w niniejszej sprawie należy uznać moment wykonania danego etapu usługi określonego w harmonogramie, bądź całej usługi, a nie datę podpisania protokołu odbioru lub milczącą akceptację kontrahenta. Natomiast w przypadku otrzymania przez Spółkę całości lub części zapłaty od nabywcy za opisane świadczenia, przed wykonaniem całości lub części świadczenia, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania, w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego stanu faktycznego należało uznać za nieprawidłowe.

W odniesieniu do powołanego we wniosku wyroku WSA III SA/Wa 373/06, nie negując powołanego orzecznictwa jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie podkreśla jednak, że Organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę, natomiast rozstrzygnięcia sądów podejmowane są w oparciu o zebrany w danej sprawie materiał dowodowy.

Należy podkreślić, że powołany wyrok zapadł na podstawie przepisów w zakresie podatku VAT, obowiązujących przed 1 maja 2004 r., a ponadto wyrok ten dotyczy odmiennego stanu faktycznego, gdzie przedmiotem rozważań były usługi „pomoc i doradztwo w trakcie realizowania inwestycji przez Inwestora”. Usługi te dotyczyły zadań obejmujących realizację inwestycji - Centrum Handlowego.

W niniejszej sprawie Spółka wykonuje usługi w zakresie dostarczania rozwiązań informatycznych wspierających i usprawniających zarządzanie przedsiębiorstwem na polu ewidencji i planowania zasobów (ERP), zarządzania informacją i wiedzą (KM, CRM) oraz analiz zarządczych (BI), które to usługi, jak wskazała Spółka, mają unikalny, każdorazowo dopasowany do indywidualnych potrzeb klientów charakter.

Tym samym powołany wyrok nie mógł automatycznie stanowić podstawy przy rozstrzygnięciu w analizowanej sprawie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.