2014.12.03 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-841/14-4/BH
z 3 grudnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 1 września 2014 r. (data wpływu 8 września 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 30 października 2014 r. (data wpływu 3 listopada 2014 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 24 października 2014 r. doręczone Stronie w dniu 27 października 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku wliczania do limitu, o którym mowa w art. 113 ustawy wartości sprzedaży usług wykonywanych przez Wnioskodawcę poza terytorium Polski– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 września 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku wliczania do limitu, o którym mowa w art. 113 ustawy wartości sprzedaży usług wykonywanych przez Wnioskodawcę poza terytorium Polski. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 31 października 2014 r. na wezwanie tut. Organu z dnia 24 października 2014 r. Nr IPPP2/443-841/14-2/BH.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest fundacją, działającą na podstawie ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach. Jej celami statutowymi są:

działania na rzecz turystyki i krajoznawstwa poprzez rozwijanie i propagowanie żeglarstwa,
popularyzacja kultury, sztuki, ochrony dóbr kultury i dziedzictwa narodowego, a w szczególności wiedzy z zakresu historii polskiej marynistyki,
podtrzymywanie i upowszechnianie tradycji narodowej, pielęgnowania polskości oraz rozwoju świadomości narodowej, obywatelskiej i kulturowej poprzez upowszechnianie polskiej kultury i tradycji morskiej i kultywowanie polskich tradycji żeglarskich,
propagowanie uprawiania żeglarstwa jako sposobu kształtowania hartu ducha i ciała, w szczególności wśród dzieci i młodzieży jako formy wypoczynku dzieci i młodzieży oraz wspierania i upowszechniania kultury fizycznej,
edukacja ogólna z zakresu żeglarstwa, wiedzy o morzu, ekologii wód morskich i śródlądowych oraz bezpieczeństwa na morzu i ratownictwa,
promocja Rzeczypospolitej Polskiej za granicą poprzez integrację środowisk żeglarskich w kraju i na forum międzynarodowym,
działalność na rzecz integracji europejskiej oraz rozwijania kontaktów i współpracy między społeczeństwami, w szczególności na gruncie idei żeglarskich i integracyjnych imprez żeglarskich,
działalność na rzecz osób niepełnosprawnych poprzez propagowanie i organizowanie integracyjnych imprez żeglarskich,
propagowanie idei oraz szerzenie wiedzy o życiu i pracy kapitana,
promocja i organizacja wolontariatu na gruncie działań stanowiących cele Fundacji określone powyżej.

Cele statutowe Wnioskodawcy realizowane są m.in. poprzez:

organizowanie rejsów szkoleniowych i rekreacyjnych morskich i śródlądowych dla dzieci i młodzieży, w tym z udziałem dzieci i młodzieży z innych państw,
organizowanie rejsów szkoleniowych i wypoczynkowych dla osób niepełnosprawnych,
organizowanie i współfinansowanie kursów, szkoleń oraz warsztatów żeglarskich, w szczególności dla dzieci i młodzieży,
współpracę ze szkołami, klubami żeglarskimi, domami dziecka poprzez m.in. dofinansowanie zakupu sprzętu żeglarskiego, kosztów udziału w rejsach i obozach żeglarskich,
przyznawanie stypendiów, nagród oraz innej pomocy w rozwijaniu talentów i doskonaleniu umiejętności żeglarskich uzdolnionym sportowo młodym żeglarzom;
podejmowanie poprzez żeglarstwo działań wspierających integrację społeczną osób niepełnosprawnych oraz młodzieży zagrożonej wykluczeniem społecznym,
organizowanie konferencji, warsztatów, szkoleń oraz konkursów poświęconych promowaniu kultury morskiej, jej historii oraz dobrej praktyki żeglarskiej,
organizowanie i współfinansowanie lokalnych, ogólnopolskich i międzynarodowych imprez sportowych i rekreacyjnych, w szczególności regat żeglarskich,
inicjowanie i współfinansowanie akcji informacyjnych, wydawnictw muzycznych oraz książek, albumów, plakatów innych publikacji związanych z żeglarstwem,
organizowanie i współfinansowanie imprez kulturalnych związanych z żeglarstwem,
opieka nad zabytkami żeglarskiej historii i kultury materialnej i niematerialnej,
popularyzacja dobrych obyczajów żeglarskich,
prowadzenie szkół i placówek oświatowych.

Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku VAT, korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy VAT.

Wnioskodawca, czarteruje od spółki komandytowo-akcyjnej statek, który jest wykorzystywany do realizacji wskazanych powyżej celów statutowych Wnioskodawcy.

Zgodnie ze swoim statutem, Wnioskodawca może prowadzić odpłatną działalność pożytku publicznego w zakresie:

zakwaterowania;
działalności wydawniczej;
pozostałej działalności usługowej w zakresie informacji;
działalności twórczej związanej z kulturą i rozrywką;
działalności sportowej, rozrywkowej i rekreacyjnej.

Wnioskodawca organizuje na wodach Unii Europejskiej i poza jej granicami odpłatne rejsy szkoleniowe, wypoczynkowe i rekreacyjne, morskie i śródlądowe, szkolenia oraz warsztaty żeglarskie dla osób fizycznych będących obywatelami Polski, innych krajów Unii Europejskiej oraz spoza Unii Europejskiej, nieprowadzących działalności gospodarczej.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że świadczona przez Fundację usługa w związku z organizacją odpłatnych rejsów jest usługą szkoleniową, w ramach której uczestnicy mogą uzyskać stosowną wiedzę, doświadczenie i praktykę wymaganą przez przepisy prawa jako podstawę uzyskiwania określonych stopni żeglarskich. Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Sportu i Turystyki z dnia 9 kwietnia 2013 roku w sprawie uprawiania turystyki wodnej (Dz. U. 2013, poz. 460), aby osoba fizyczna mogła żeglować określonymi jednostkami pływającymi (np. jacht żaglowy) musi posiadać stosowne uprawnienia tzw. patent. Podstawowym wymogiem uzyskania patentu jest odbycie stażu uwzględniającego określoną ilość żeglugi morskiej. Przykładowo, zgodnie z Rozporządzeniem patent kapitana motorowodnego uzyskuje osoba, która:

posiada patent motorowodnego sternika morskiego;
po uzyskaniu patentu motorowodnego sternika morskiego odbyła co najmniej sześć rejsów po wodach morskich w łącznym czasie co najmniej 1200 godzin żeglugi, w tym co najmniej 400 godzin samodzielnego prowadzenia jachtu o długości kadłuba powyżej 7,5 m, oraz odbyła co najmniej jeden rejs powyżej 100 godzin żeglugi na jachcie o długości kadłuba powyżej 20 m oraz jeden rejs powyżej 100 godzin żeglugi po wodach pływowych z zawinięciem do co najmniej dwóch portów pływowych.

Wymogi prawa determinują więc charakter prowadzonych przez Wnioskodawcę szkoleń, przebywanie przez określony (często nieprzerwany) czas na morzu wymaga bowiem „siłą rzeczy” zamieszkiwania na statku, spożywania w trakcie rejsów posiłków, które przygotowywane są przez załogę statku – zatrudnioną lub współpracującą w jakiejkolwiek innej formie z Fundacją. Z tego względu usługa szkoleniowa zawiera w sobie również usługę zaokrętowania, zamieszkania i wydawania posiłków - ale wymienione tu usługi nie mają charakteru samodzielnego i nie są elementem kluczowym usługi, lecz całościowo składają się na jedną kompleksową usługę szkoleniową.

Szkoleniu na statku podlega cała załoga i wszyscy uczestnicy rejsu. Regulamin statku wymaga uczestniczenia każdego z załogantów w wachtach przez 24 godziny na dobę: nawigacyjnej dziennej, nawigacyjnej nocnej czy kambuzowej. Załoganci, podlegają pod rozkazy oficerów i zobowiązani są je wykonywać. Załoganci uczą się obsługi urządzeń nawigacyjnych, sterują statkiem, aktywnie uczestniczą we wszystkich manewrach np. stawiania żagli, cumowania, odbijania. Po odbyciu szkolenia każdy uczestnik otrzymuje opinie kapitana określającą ilość spędzonego czasu na morzu, ilość czasu nawigowania, czasu pływania na silniku lub na żaglach oraz ogólną ocenę o zachowaniu uczestnika.

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie są usługami turystycznymi, gdyż istotą jest cel szkoleniowy. Pozostałe zapewniane w trakcie rejsu świadczenia wynikają z faktu, że rejsy trwają po kilka/kilkanaście dni, na statku są pomieszczenia przeznaczone do pobytu ludzi (tzw. koje) oraz jest kuchnia wydająca posiłki.

Fundacja w stosunku do nabywców usługi opisanej powyżej działa na rzecz nabywcy we własnym imieniu i na własny rachunek realizując przy tym cele statutowe. W celu realizacji usługi szkoleniowej czarteruje na własne ryzyko od Armatora (właściciela) duży statek - żaglowiec 3-masztowy. Świadczenie usługi szkoleniowej odbywa się na m.in. Morzu Bałtyckim, ale zasadniczo i najczęściej poza granicami Polski na innych morzach: Morze Północne, Ocean Atlantycki, Morze Śródziemne. Załoganci docierają do miejsca zaokrętowania statku na własny koszt i ryzyko. Szkolenia Wnioskodawca dokonuje we własnym zakresie bowiem załogantów szkoli załoga stała statku: kapitan i pozostali oficerowie, którzy są zatrudnieni w Fundacji lub z nią współpracują w jakikolwiek inny sposób (umowa o dzieło, zlecenie).

Realizowane usługi nie są usługami turystycznymi, Fundacja nie jest biurem turystycznym, nie korzysta ze szczególnych procedur opodatkowania podatkiem VAT - opisanych w art. 119 i następne ustawy o VAT, gdyż nie spełnia warunków. Nie nabywa usług dla bezpośredniej korzyści turystów.

Kwestia organizowania rejsów wypoczynkowych i rekreacyjnych wymaga wyjaśnienia z tego względu, że typowo wypoczynkowych rejsów Fundacja nie organizuje. Wszystkie rejsy mają charakter szkoleniowy, zaś załoga podlega reżimowi określonemu w Regulaminie statku. Każdy uczestnik nałożone ma obowiązki uczestnictwa w wachtach, przygotowywania posiłków, sprząta ma statku. Sformułowanie rejs rekreacyjny wynika z faktu, iż żeglarstwo to działalność sportowa, regulowana przez ustawę o sporcie i inne tożsame akty. Z uwagi jednak na fakt, iż w żeglowaniu biorą udział osoby o różnym doświadczeniu: rozpoczynające swoją przygodę z żaglami, jak również zdobywające kolejne stopnie i patenty, a ponadto, iż w omawianym przypadku żeglowanie nie ma charakteru zawodowego we wniosku o interpretację opisano te rejsy jako „rekreacyjne”.

Odpłatne szkolenia oraz warsztaty żeglarskie są formą szkolenia żeglarskiego, opisane jak powyżej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż organizowanych przez Wnioskodawcę poza terytorium RP odpłatnych rejsów szkoleniowych, wypoczynkowych i rekreacyjnych morskich i śródlądowych, szkoleń oraz warsztatów żeglarskich dla osób fizycznych będących obywatelami Polski, innych krajów Unii Europejskiej oraz spoza Unii Europejskiej, nieprowadzących działalności gospodarczej wliczana jest do limitu sprzedaży, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że sprzedaż organizowanych przez Wnioskodawcę poza terytorium RP odpłatnych rejsów szkoleniowych, wypoczynkowych i rekreacyjnych morskich i śródlądowych, szkoleń oraz warsztatów żeglarskich dla osób fizycznych będących obywatelami Polski, innych krajów Unii Europejskiej oraz spoza Unii Europejskiej, nieprowadzących działalności gospodarczej nie wlicza się do limitu sprzedaży, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Z kolei w myśl art. 113 ust. 2 ustawy o VAT, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
1. transakcji związanych z nieruchomościami,
2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-42,
3. usług ubezpieczeniowych,
- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Poprzez sprzedaż należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, zgodnie z art. 2 pkt 22) ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż organizowanych przez Wnioskodawcę poza terytorium RP odpłatnych rejsów szkoleniowych, wypoczynkowych i rekreacyjnych morskich i śródlądowych szkoleń oraz warsztatów żeglarskich dla osób fizycznych będących obywatelami Polski, innych krajów Unii Europejskiej oraz spoza Unii Europejskiej, nieprowadzących działalności gospodarczej należy kwalifikować, jako świadczenie usług poza terytorium kraju.

Na potwierdzenie powyższego stanowiska Wnioskodawca wskazuje na treść interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 29 maja 2012 roku nr IPPP3/443-1417/11-7/LK, zgodnie z którą „usługi szkolenia na patenty żeglarskie i motorowodne świadczone na rzecz osób fizycznych niebędących podatnikami w myśl art. 28a będą opodatkowane w miejsce wykonywania tych usług. Bowiem usługi te są usługami w zakresie edukacji wykonywanymi na wodach poza terytorium Polski i zgodnie z art. 29g ust. 2 będą opodatkowane w miejscu wykonywania tych usług. Tym samym nie będą podlegały opodatkowaniu na terytorium Polski”.

Wnioskodawca podkreśla, że zgodnie ze swoim statutem, może prowadzić odpłatną działalność pożytku publicznego w zakresie działalności sportowej, rozrywkowej i rekreacyjnej.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT poprzez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (..).

Stosownie do art. 28c ust. 1 ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d, art. 28e, art. 28f ust. 1, 2 i 3 i art. 28g ust. 2 i art. 28h-28n.

W myśl art. 28g ust. 2 ustawy o VAT miejscem świadczenia usług w dziedzinie kultury, sztuki, sportu, nauki, edukacji, rozrywki oraz podobnych usług, takich jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych do tych usług, w tym świadczenia usług przez organizatorów usług w tych dziedzinach, świadczonych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, jest miejsce, w którym ta działalność faktycznie jest wykonywana.

Należy zatem stwierdzić, iż sprzedaż organizowanych przez Wnioskodawcę poza terytorium RP odpłatnych rejsów szkoleniowych, wypoczynkowych i rekreacyjnych morskich i śródlądowych, szkoleń oraz warsztatów żeglarskich dla osób fizycznych będących obywatelami Polski, innych krajów Unii Europejskiej oraz spoza Unii Europejskiej, nieprowadzących działalności gospodarczej, będzie opodatkowana w miejscu wykonywania tych usług, tj. poza terytorium Polski. Usługi te nie stanowią zatem sprzedaży w rozumieniu ustawy o VAT (jako sprzedaż należy powiem kwalifikować usługi świadczone na terytorium kraju, a nie poza nim).

Mając powyższe na uwadze, do limitu sprzedaży, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT nie wlicza się sprzedaży organizowanych przez Wnioskodawcę poza terytorium RP odpłatnych rejsów szkoleniowych, wypoczynkowych i rekreacyjnych morskich i śródlądowych, szkoleń oraz warsztatów żeglarskich dla osób fizycznych będących obywatelami Polski, innych krajów Unii Europejskiej oraz spoza Unii Europejskiej, nieprowadzących działalności gospodarczej.

Na poparcie stanowiska, że w przypadku świadczenia usług poza terytorium kraju nie należy powstałego przychodu wliczać do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, Wnioskodawca wskazuje ponadto na interpretację indywidualną Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście z dnia 8 września 2005 roku, zgodnie z którą „świadczenie przez Podatnika usług sanitarnych w Szwecji nie podlega opodatkowaniu w Polsce, zatem przychód uzyskiwany z tego tytułu nie jest wliczany do wartości sprzedaży opodatkowanej, o której nowa w art. 113 ust. 1 cytowanej ustawy”.

Z kolei Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w Interpretacji indywidualnej z dnia 8 listopada 2012 roku nr IPTPP2/443-194/12-4/IR stwierdził, że ,,w przypadku świadczonych usług informatycznych, których miejscem świadczenia jest terytorium Niemiec, obrotu z tego tytułu nie wlicza się do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. Wskazać bowiem należy, iż miejsce opodatkowania przedmiotowych usług znajduje się poza terytorium Polski”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Stosownie do ust. 2 ww. artykułu, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
1. transakcji związanych z nieruchomościami,
2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
3. usług ubezpieczeniowych
- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Z wniosku wynika, że Fundacja organizuje na wodach Unii Europejskiej i poza jej granicami odpłatne rejsy szkoleniowe, wypoczynkowe i rekreacyjne, morskie i śródlądowe, szkolenia oraz warsztaty żeglarskie dla osób fizycznych będących obywatelami Polski, innych krajów Unii Europejskiej oraz spoza Unii Europejskiej, nieprowadzących działalności gospodarczej. W uzupełnieniu do wniosku Fundacja wskazała, że realizowane usługi nie są usługami turystycznymi, Fundacja nie jest biurem turystycznym, nie korzysta ze szczególnych procedur opodatkowania podatkiem VAT opisanych w art. 119 ustawy o VAT, gdyż nie spełnia warunków. Nie nabywa usług dla bezpośredniej korzyści turystów. Świadczona przez Fundację usługa w związku z organizacją odpłatnych rejsów jest usługą szkoleniową, w ramach której uczestnicy mogą uzyskać stosowną wiedzę, doświadczenie i praktykę wymaganą przez przepisy prawa jako podstawę uzyskiwania określonych stopni żeglarskich. Ponadto Fundacja wskazała, że wymogi prawa determinują charakter prowadzonych przez Wnioskodawcę szkoleń, przebywanie przez określony (często nieprzerwany) czas na morzu wymaga zamieszkiwania na statku, spożywania w trakcie rejsów posiłków, które przygotowywane są przez załogę statku – zatrudnioną lub współpracującą w jakiejkolwiek innej formie z Fundacją. Z tego względu usługa szkoleniowa zawiera w sobie również usługę zaokrętowania, zamieszkania i wydawania posiłków - ale wymienione tu usługi nie mają charakteru samodzielnego i nie są elementem kluczowym usługi, lecz całościowo składają się na jedną kompleksową usługę szkoleniową.

Fundacja ma wątpliwości czy wartość świadczonych przez nią usług powinna być wliczana do limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Należy zauważyć, że w art. 113 ustawy ustawodawca posługuje się pojęciem „sprzedaży”. Przez „sprzedaż”, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. A zatem tylko czynności spełniające definicję zawartą w art. 2 pkt 22 mogą być wliczane do limitu, o którym mowa w art. 113 ustawy.

Aby zatem odpowiedzieć na wątpliwości Wnioskodawcy, sformułowane w pytaniu, należy ustalić, czy wykonywane przez Wnioskodawcę czynności w postaci organizowania rejsów o charakterze szkoleniowym, edukacyjnym poza terytorium Polski stanowią „sprzedaż” w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, w tym przypadku czy stanowią świadczenie usług na terytorium kraju.

W tym celu istotne jest ustalenie miejsca świadczenia usługi wykonywanej przez Wnioskodawcę. Miejsce świadczenia tej usługi jest jednoznaczne z miejscem jej opodatkowania. Przy czym miejsce świadczenia zależy nie tylko od charakteru danej usługi ale również od tego czy usługa jest świadczona na rzecz podatnika czy też na rzecz osoby niebędącej podatnikiem.

Ustawa o VAT, dla celów określenia miejsca świadczenia usługi posługuje się definicją „podatnika” zawartą w art. 28a ustawy.

Zgodnie z tym przepisem:

ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Co do zasady, zgodnie z art. 28c ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d, art. 28e, art. 28f ust. 1, 2 i 3, art. 28g ust. 2 i art. 28h-28n.

W przypadku gdy usługi są świadczone ze stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługodawcy znajdującego się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej (art. 28c ust. 2).

W przypadku gdy usługodawca nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu (art. 28c ust. 3).

Ustawa przewiduje jednak wyjątki od powyższej zasady. I tak, zgodnie z art. 28g ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają.

Miejscem świadczenia usług w dziedzinie kultury, sztuki, sportu, nauki, edukacji, rozrywki oraz podobnych usług, takich jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych do tych usług, w tym świadczenia usług przez organizatorów usług w tych dziedzinach, świadczonych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, jest miejsce, w którym ta działalność faktycznie jest wykonywana (art. 28g ust. 2).

Powyższy przepis jest odzwierciedleniem przepisu art. 53 i 54 dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.). Zgodnie z art. 53 dyrektywy 112, miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają.

Natomiast stosownie do art. 54 ust. 1 dyrektywy 112, miejscem świadczenia usług oraz świadczenia usług pomocniczych związanych z działalnością kulturalną, artystyczną, sportową, naukową, edukacyjną, rozrywkową lub podobną, taką jak targi i wystawy, w tym świadczenia usług przez organizatorów takiej działalności, świadczonych na rzecz osoby niebędącej podatnikiem, jest miejsce, w którym ta działalność faktycznie jest wykonywana.

W myśl ust. 2 ww. artykułu, miejscem świadczenia następujących usług świadczonych na rzecz osoby niebędącej podatnikiem jest miejsce, w którym usługi są faktycznie świadczone:

czynności pomocnicze do usług transportowych, takie jak załadunek, rozładunek, przeładunek i podobne czynności;
wycena rzeczowego majątku ruchomego lub prace na tym majątku.

Z cytowanych powyżej uregulowań ustawy o podatku od towarów i usług jak również dyrektywy 112, wynika, że miejscem świadczenia usług wymienionych w tych przepisach jest miejsce fizycznego wykonania tego typu usługi. Zasada ta ma zastosowanie m.in. do usług mających charakter działalności naukowej i edukacyjnej prowadzonej na rzecz osób niebędących podatnikami.

A zatem miejscem świadczenia odpłatnych rejsów, mających charakter edukacyjny, szkoleniowy dla osób fizycznych będących obywatelami Polski, innych krajów Unii Europejskiej oraz spoza Unii Europejskiej nieprowadzących działalności gospodarczej, które to rejsy odbywają się poza terytorium Polski, będzie miejsce, gdzie te rejsy faktycznie się odbywają. Oznacza to, że usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie podlegają opodatkowaniu na terytorium Polski. Nie stanowią one więc sprzedaży na terytorium kraju, o której mowa w art. 2 pkt 22 ustawy.

W konsekwencji wartość świadczonych przez Wnioskodawcę usług, które nie podlegają opodatkowaniu na terytorium kraju nie powinna być wliczana do limitu sprzedaży, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

A zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin