Żadna z powyższych sytuacji nie dotyczy Pana transakcji, a więc nie ma zastosowania wyłączenie, o którym mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

Słuszność tego stanowiska poparta jest wyrokiem Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 maja 2014 r. sygn. akt I FSK 666/13. NSA uznał, że dla utraty prawa do zwolnienia podmiotowego z VAT nie jest wystarczający sam fakt dokonywania dostaw towarów akcyzowych, lecz okoliczność, że to na jednostkowo określonym podatniku ciąży obowiązek podatkowy w podatku akcyzowym. Ustawodawca począwszy od 1 stycznia 2014 r. doprecyzował brzmienie art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług, stanowiącego o grupie podatników, do których nie stosuje się zwolnień przewidzianych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT. Nowe brzmienie art. 113 ust. 13 nie budzi już wątpliwości, że podatnik korzystający ze zwolnienia od VAT nie traci prawa do zwolnienia w przypadku sprzedaży samochodu osobowego, stanowiącego u niego środek trwały podlegający amortyzacji. Również ta poprawka – w Pana ocenie – świadczy o słuszności ww. stanowiska. Jeżeli w obecnym stanie prawnym nie ma żadnych wątpliwości, co do dalszego korzystania z prawa do zwolnienia z VAT przy sprzedaży samochodu osobowego, to należy rozumować, że ustawodawca nie zmienił przepisu lecz go uściślił. Inne rozumowanie prowadziłoby do nadmiernego fiskalizmu, niepopartego wprost przepisami podatkowymi. Również Naczelny Sąd Administracyjny w przywołanym wyroku stwierdza, że zamierzeniem ustawodawcy było doprecyzowanie art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b, w sposób umożliwiający skorzystanie ze zwolnienia od podatku dla dostawy używanych samochodów osobowych, zaliczanych przez podatnika do środków trwałych podlegających amortyzacji.

Ukazanie się wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 maja 2014 r. sygn. akt I FSK 666/13 spowodowało, że ma Pan wątpliwości, co do właściwej wykładni art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b ustawy. Jako przeciętny obywatel chce Pan mieć pewność, że wszystkie działania prowadzone w ramach działalności gospodarczej wynikają z prawidłowej interpretacji przepisów podatkowych. Nie może się Pan zgodzić z sytuacją, w której jeden podatnik może korzystać ze zwolnienia podmiotowego, przy sprzedaży samochodu osobowego – środka trwałego, a drugi traci zwolnienie, na podstawie tego samego zapisu w ustawie o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Z uwagi na fakt, że wniosek dotyczy stanu faktycznego zaistniałego w 2012 r., oceny prawnej stanowiska dokonuje się na podstawie przepisów obowiązujących w 2012 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z ww. przepisami, samochód spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku (art. 29 ust. 1 ustawy).

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Należy również wskazać, że nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej – na podstawie ust. 2 tego artykułu – rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 96 ust. 1 podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl ust. 2 tego artykułu, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Jak stanowi ust. 5 tego artykułu, jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę (…).

Na mocy art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników:

1. dokonujących dostaw:





1. wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali,
   
2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, z wyjątkiem energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0) i wyrobów tytoniowych w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym,
   
3. nowych środków transportu,
   
4. terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę;


2. świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie;
   
3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Mając na uwadze art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b ustawy, stwierdzić należy, że podatnicy dokonujący dostawy towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, niezależnie od wielkości obrotów. Oznacza to, że podatnicy dokonujący dostaw tych towarów, nawet w przypadku obrotów nieprzekraczających kwoty limitu określonej w art. 113 ust. 1 ustawy, są podatnikami tego podatku i stosownie do zapisu art. 96 ust. 1 ustawy, obowiązani są przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 ustawy, złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług.

Z treści wniosku wynika, że w dniu 16 listopada 2011 r. rozpoczął Pan prowadzić działalność gospodarczą w zakresie usług geodezyjnych – PKD 71.12.Z, z wyłączeniem doradztwa w tym zakresie, korzystając ze zwolnienia od VAT z uwagi na osiąganie niskich obrotów. W dniu 2 stycznia 2012 r. zakupił Pan używany samochód osobowy, który wprowadził do ewidencji środków trwałych. Samochód w momencie zakupu opodatkowany był przez osobę sprzedającą ze stawką VAT zwolnioną. Pod koniec czerwca 2012 r. podjął Pan decyzję o sprzedaży samochodu, który sprzedał w dniu 30 sierpnia 2012 r. Na koniec 2012 r. Pana przychód ogółem z prowadzonej działalności gospodarczej wyniósł 159.750 zł, w tym kwota 10.800 zł stanowiła przychód z tytułu sprzedaży środka trwałego, jakim był samochód osobowy. Transakcja sprzedaży samochodu nie podlegała opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

W przedmiotowej sprawie należy mieć na względzie art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od towarów i usług w powiązaniu z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626, z późn. zm.), zgodnie z którym ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Sprzedał Pan samochód osobowy, który to towar - mając na uwadze literalne brzmienie art. 1 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym - podlegał opodatkowaniu podatkiem akcyzowym. Zatem w okolicznościach niniejszej sprawy, pomimo nieprzekroczenia kwoty obrotu, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, tj. kwoty 150.000 zł, nie mógł Pan korzystać ze zwolnienia podmiotowego z uwagi na brzmienie ww. art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b) ustawy. Tym samym, z uwagi na przepis art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług, stwierdzić należy, że w związku ze sprzedażą samochodu osobowego, który stanowi towar opodatkowany podatkiem akcyzowym w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, utracił Pan prawo do zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ust. 1 ustawy.

Na powyższą ocenę nie ma wpływu fakt, że na etapie przedmiotowej sprzedaży nie wystąpił obowiązek podatkowy w podatku akcyzowym.

W konsekwencji, dokonując sprzedaży samochodu osobowego, która stanowiła czynność określoną w art. 5 ustawy, zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy, powinien Pan złożyć do naczelnika urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług i zarejestrować się jako podatnik VAT czynny.

W kontekście powyższego uzasadnienia, stanowiska organu nie może zmienić argumentacja zawarta w powołanym przez wyroku Wnioskodawcę wyroku NSA z dnia 6 maja 2014 r. sygn. akt I FSK 666/13. Stwierdzić bowiem należy, że wyrok ten stanowi rozstrzygnięcie w konkretnej sprawie. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej w swoim rozdziale III określa zamknięty katalog źródeł prawa powszechnie obowiązującego. Nie przewiduje on takiej mocy dla orzecznictwa sądowego, w tym orzecznictwa sądów administracyjnych (w Polsce nie obowiązuje system precedensów sądowych).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.