Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/415-942/14/MW
z 20 listopada 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 9 września 2014 r. (data wpływu 16 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie korekty przychodów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie korekty przychodów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zawarł ze Spółką Akcyjną w dniu 31 stycznia 2009 r. umowę najmu hali stanowiącej własność Wnioskodawcy. W 2011 r., 2012 r. i 2013 r. Wnioskodawca wystawił aneksy do umowy najmu podwyższające miesięczny czynsz na każdy rok i przesłał w dwóch egzemplarzach do Spółki Akcyjnej. Po przesłaniu poszczególnych aneksów Wnioskodawca fakturował czynsz uwzględniając podwyżkę.

W maju bieżącego roku w trakcie analizowania dokumentacji najmu Wnioskodawca ustalił, że nie otrzymał zwrotu podpisanych kopii aneksów od Spółki Akcyjnej. Kontrahent Wnioskodawcy uznał, że Wnioskodawca bezpodstawnie fakturował podwyższony czynsz i zażądał zwrotu różnicy zawyżonego czynszu za okres trzech lat wstecz od miesiąca kwietnia 2014 r. do maja 2011 r. oraz wystawienia faktur korygujących za wyżej wymieniony okres. Nie spełnienie powyższych żądań spowoduje wypowiedzenie umowy najmu przez Spółkę Akcyjną i skierowanie sprawy na drogę postępowania sądowego o zwrot nadpłaconego czynszu. Spółka Akcyjna jest ważnym kontrahentem Wnioskodawcy ponieważ miesięczny czynsz za halę stanowi około 35 % miesięcznego Jego przychodu. Wnioskodawca wystawił faktury korygujące za 3 lata wstecz, natomiast zwrot nadpłaty rozłożono na 13 miesięcznych rat począwszy od sierpnia 2014 r. do sierpnia 2015 r. Raty będą potrącane przez Spółkę Akcyjną z bieżących płatności za czynsz.

Odbiór faktur korygujących został potwierdzony 11 sierpnia 2014 r.

Od zawyżonych faktur został odprowadzony podatek od towarów i usług i podatek dochodowy od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

W jakim okresie należy skorygować podatek dochodowy od osób fizycznych skoro nadpłata będzie spłacona w ratach w okresie od sierpnia 2014 r. do sierpnia 2015 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy, korektę podatku dochodowego od osób fizycznych, a konkretnie zmniejszenia przychodu należy dokonać w miesiącu sierpniu 2014 r., ponieważ w okresie wcześniejszym nie kwestionowano wartości faktur i opłacono je w 100%. Reklamacja miała miejsce w bieżącym roku a nadpłata będzie spłacana w 13 ratach na przełomie 2014/2015 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.), za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przychodem należnym jest zatem przychód, który w następstwie działalności gospodarczej stał się należnością (wierzytelnością) ustaloną między stronami.

Zasady rozpoznawania przychodów określonych w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uregulowane są w art. 14 ust. 1c-1i.

W myśl art. 14 ust. 1c ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h i 1i, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
   
2. uregulowania należności.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zawarł ze Spółką Akcyjną w dniu 31 stycznia 2009 r. umowę najmu hali stanowiącej własność Wnioskodawcy. W 2011 r., 2012 r. i 2013 r. Wnioskodawca wystawił aneksy do umowy najmu podwyższające miesięczny czynsz na każdy rok i przesłał w dwóch egzemplarzach do Spółki Akcyjnej. Po przesłaniu poszczególnych aneksów Wnioskodawca fakturował czynsz uwzględniając podwyżkę.

W maju bieżącego roku w trakcie analizowania dokumentacji najmu Wnioskodawca ustalił, że nie otrzymał zwrotu podpisanych kopii aneksów od Spółki Akcyjnej. Kontrahent Wnioskodawcy uznał, że Wnioskodawca bezpodstawnie fakturował podwyższony czynsz i zażądał zwrotu różnicy zawyżonego czynszu za okres trzech lat wstecz od miesiąca kwietnia 2014 r. do maja 2011 r. oraz wystawienia faktur korygujących za wyżej wymieniony okres. Wnioskodawca wystawił faktury korygujące za 3 lata wstecz, natomiast zwrot nadpłaty rozłożono na 13 miesięcznych rat począwszy od sierpnia 2014 r. do sierpnia 2015 r. Raty będą potrącane przez Spółkę Akcyjną z bieżących płatności za czynsz. Odbiór faktur korygujących został potwierdzony 11 sierpnia 2014 r.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera przepisów regulujących zasady dokonywania korekty przychodów. Nie zawiera także uregulowań dotyczących momentu powiększenia (zmniejszenia) przychodów, tj. wskazujących czy przychód powiększa się (pomniejsza) w dacie wystawienia faktury korygującej (na bieżąco), czy też w dacie powstania przychodu należnego.

Wobec powyższego, należy posłużyć się literalną wykładnią wyżej powołanych przepisów, która prowadzi do wniosku, że do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są należne podatnikowi, czyli są wymagalne, niewątpliwe i bezwarunkowe. Dla ustalenia przychodu istotnym zagadnieniem jest określenie daty uzyskania przychodu, z którą ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych łączy moment powstania obowiązku podatkowego. Pierwszeństwo w kształtowaniu daty powstania przychodu należnego ma dzień dokonania czynności – wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego wykonania usługi lub jej częściowego wykonania.

Natomiast, faktura korygująca nie dokumentuje odrębnego, niezależnego zdarzenia gospodarczego, lecz odnosi się ściśle do stanu zaistniałego w przeszłości. Późniejsze wystawienie faktury korygującej nie powoduje bowiem zmiany daty powstania przychodu, wpływa jedynie na jego wysokość. Punktem odniesienia do faktury korygującej jest zatem faktura pierwotna. Dokonana korekta powinna zatem mieć wpływ na przychody należne, które wystąpiły, bowiem dotyczy ona uprzednio wykazanych przychodów, a nie jakichkolwiek innych przychodów.

Celem wystawienia faktury korygującej jest wykazanie prawidłowej wysokości już osiągniętego przychodu, należnego za dany okres rozliczeniowy. Faktura korygująca nie zmienia daty zdarzenia gospodarczego związanego z powstaniem tego przychodu, nie zmienia też daty powstania obowiązku podatkowego.

Należy przy tym podkreślić, iż faktura jest dowodem księgowym stanowiącym podstawę ujmowania w księgach przychodu należnego oraz wskazuje na wielkość i wartość sprzedaży. Powinna więc potwierdzić jednoznacznie wartość transakcji. Natomiast faktury korygujące tę wartość korygują. Przychód należny wskazany na fakturze może być zatem korygowany przez wystawienie faktury korygującej. Faktura korygująca odnosi się więc do konkretnej faktury sprzedaży.

W konsekwencji istnieje konieczność dokonania korekty przychodu należnego oraz jego pochodnych (dochód, należny podatek).

Przy czym, korekta przychodu należnego, wynikająca z korekty wystawionych faktur, winna zostać dokonana wstecz, do okresu zaewidencjonowania faktury pierwotnej. Jak już wskazano, wystawione faktury pierwotne nieprawidłowo dokumentują stan faktyczny (nienależny przychód), a korekty nie generują nowego momentu powstania przychodu, lecz odnoszą się do przychodu uprzednio wykazanego.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera przepisów określających zasady dokonywania korekt przychodów. Należy jednakże zauważyć, że korekta przychodu winna odnosić skutek w okresie, w którym przychód został wykazany. Korekty należy dokonać w dacie powstania przychodu, a więc w przypadku Wnioskodawcy w dniu wystawienia pierwotnych faktur w latach 2011, 2012, 2013 i 2014.

Błędne jest zatem stanowisko Wnioskodawcy, że korekty przychodu należy dokonać w miesiącu sierpniu 2014 r. – w miesiącu zwrotu pierwszej raty nadpłaty.

Wystawione faktury korygujące dotyczące przychodów ze świadczenia usług w latach poprzednich powinny być uwzględnione w okresach rozliczeniowych, w których powstał obowiązek podatkowy. Faktura korygująca wskazuje właściwy przychód ze sprzedaży, korekta przychodu wynikająca z faktur korygujących, powinna być zatem odnoszona do uprzednio wykazanego przychodu należnego. Następstwem powyższego będzie konieczność uwzględnienia ww. korekty przychodów w złożonych za poszczególne lata zeznaniach podatkowych.

Z przepisu art. 72 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej wynika, że za nadpłatę uważa się kwotę nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku.

Jednocześnie należy dodać, że zgodnie z art. 81 § 1 ww. ustawy, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty (art. 81 § 2 cyt. ustawy).

W myśl art. 3 pkt 5 Ordynacji podatkowej, ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach, należy przez to rozumieć również zeznania podatkowe, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Zatem jeżeli złożone zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w latach ubiegłych zawierają nieprawidłowe dane (przychód, koszty) to należy złożyć korygującą deklarację wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.