2015.02.02 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/443-974/14-5/AS
z 2 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 13 października 2014 r. (data wpływu 20 października 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 15 stycznia 2015 r. (data wpływu 22 stycznia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania samochodu osobowego z działalności gospodarczej na cele prywatne oraz korekty podatku w związku ze sprzedażą używanego samochodu osobowego stanowiącego środek trwały (pytania nr 2 i 3 z wniosku) - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania samochodu osobowego z działalności gospodarczej na cele prywatne oraz korekty podatku w związku ze sprzedażą używanego samochodu osobowego stanowiącego środek trwały (pytania nr 2 i 3 z wniosku). Wniosek uzupełniono pismem w dniu 22 stycznia 2015 r. o doprecyzowanie sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą od 1 listopada 2001 r. polegającą na zarządzaniu nieruchomościami na zlecenie – PKD 68.32.Z.

Jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT.

Struktura sprzedaży Wnioskodawczyni przedstawia się następująco:

99% sprzedaży – to sprzedaż zwolniona, świadczenie usług zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień…, gdzie w paragrafie 3 punkt 1 podpunkt 3 wskazano zwolnienie usług zarządzania nieruchomościami, świadczonymi na zlecenie;
1% - to sprzedaż opodatkowana stawką 23%, polegająca na świadczeniu usług zarządzania nieruchomościami dla wspólnot użytkowych (niemieszkalnych).

Wnioskodawczyni dodała również, że wartość sprzedaży zwolnionej od podatku VAT na podstawie ww. rozporządzenia przekracza w danym roku wartość 150.000 zł, natomiast wartość sprzedaży opodatkowanej jest niewielka i nie przekracza w roku podatkowym 30.000 zł.

Z uzupełnienia z dnia 15 stycznia 2015 r. do wniosku wynika, że:

z tytułu nabycia samochodu nie przysługiwało Wnioskodawczyni prawo do odliczenia VAT naliczonego, gdyż proporcja sprzedaży wynosi 0% i nie pozwala to na odliczenie VAT naliczonego,
samochód będący przedmiotem zapytania jest wykorzystywany do czynności zwolnionych i opodatkowanych podatkiem od towarów i usług,
wartość sprzedaży samochodu przekracza 15.000,-zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy nie będąc wyrejestrowanym podatnikiem podatku VAT Wnioskodawczyni będzie mogła przekazać ww. samochód osobowy na cele prywatne, zgodnie z art. 7 pkt 2 ustawy o VAT i skorzystać z prawa opodatkowania tej czynności stawką „zw” – zwolniona?
Czy nie będąc wyrejestrowanym podatnikiem podatku VAT, Wnioskodawczyni będzie mogła przy sprzedaży tego samochodu ze stawką 23% skorzystać z art. 91 ust. 2 ustawy o VAT – „zmiana przeznaczenia” i odzyskać VAT jako korekta VAT „na plus”, wynikający z korekty 5-letniej, gdyż sprzedaż dotyczyłaby przychodów zwolnionych z opodatkowania i w jakim procencie byłoby to odliczenie?

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Ad. 1

Będąc podatnikiem podatku VAT – czynnym, Wnioskodawczyni ma prawo, przy wycofaniu środka trwałego na cele prywatne, skorzystać ze zwolnienia tej czynności od podatku VAT, gdyż czynności, które Zainteresowana wykonuje, korzystają ze zwolnienia z VAT, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

Ad. 2

Będąc podatnikiem VAT czynnym i sprzedając ten samochód w roku 2014 lub 2015 ze stawką 23%, Wnioskodawczyni będzie mogła skorzystać z zastosowania korekty „na plus” w miesiącu sprzedaży samochodu, co pozwoli odzyskać podatek ze sprzedaży w proporcji 1/5 za każdy kolejny rok, który nie upłynął do 5 lat od sprzedaży.

Wartość sprzedaży samochodu przekroczy 15.000,-zł. Podstawą tego jest to, że czynność sprzedaży dotyczyła czynności zwolnionych z opodatkowania – zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zatem, co do zasady, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), a także wszelkie inne przekazania oraz darowizny wskazane w pkt 1 i 2, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Tym samym, niespełnienie powyższego warunku jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towarów w świetle brzmienia art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy – jako wyłączonego spod zakresu działania ustawy o podatku od towarów i usług, bez względu na cel, na który zostały one przekazane.

Przepis art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wskazać należy zatem, że odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu wtedy, gdy są dokonywane przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tych czynności. Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług oraz czynnik podmiotowy – czynności muszą być wykonywane przez podatnika działającego w takim charakterze.

W myśl art. 86 ust. 1 ww. ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Jak wynika z powyższego przepisu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikom podatku od towarów i usług, w sytuacji gdy towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Aby zatem podatnik mógł obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z dokonanych zakupów, zakupy te muszą być związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych, przy czym związek ten winien mieć charakter bezsporny. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Z opisu wynika, że Wnioskodawczyni jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Prowadzi działalność gospodarczą polegającą na zarządzaniu nieruchomościami na zlecenie – PKD 68.32.Z. Struktura sprzedaży Zainteresowanej przedstawia się następująco: 99% sprzedaży to sprzedaż zwolniona, świadczenie usług zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień…, gdzie w paragrafie 3 punkt 1 podpunkt 3 wskazano zwolnienie usług zarządzania nieruchomościami, świadczonymi na zlecenie; natomiast 1% to sprzedaż opodatkowana stawką 23%, polegająca na świadczeniu usług zarządzania nieruchomościami dla wspólnot użytkowych (niemieszkalnych).

W roku 2014 Wnioskodawczyni wprowadziła do środków trwałych samochód osobowy, który poprzednio użytkowała na podstawie leasingu operacyjnego. Wartość wykupu przedmiotowego samochodu wyniosła około 650 zł. Zdaniem Wnioskodawczyni, wartość sprzedaży zwolnionej od podatku VAT na podstawie ww. rozporządzenia przekracza w danym roku wartość 150.000 zł, natomiast wartość sprzedaży opodatkowanej jest niewielka i nie przekracza w roku podatkowym 30.000 zł. Z tytułu nabycia samochodu nie przysługiwało Wnioskodawczyni prawo do odliczenia VAT naliczonego, gdyż proporcja sprzedaży wynosi 0% i nie pozwala to na odliczenie VAT naliczonego. Samochód będący przedmiotem zapytania jest wykorzystywany do czynności zwolnionych i opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Wartość sprzedaży samochodu przekracza 15.000 zł.

Jak wskazano powyżej, zasada wyrażona w art. 86 ust. 1 ustawy wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Wnioskodawczyni wskazała w opisie sprawy, że nie przysługiwało Jej prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego.

W konsekwencji, przekazanie przez Wnioskodawczynię na cele osobiste samochodu osobowego wykupionego wcześniej z leasingu operacyjnego nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy, a co za tym idzie, Wnioskodawczyni nie będzie mogła skorzystać z prawa opodatkowania tej czynności stawką zwolnioną.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy dotyczące pytania nr 1 uznano za nieprawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą również kwestii korekty podatku w związku ze sprzedażą używanego samochodu osobowego stanowiącego środek trwały.

W myśl art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 – art. 90 ust. 2 ustawy.

Proporcję, o której mowa w ust. 2, na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W oparciu o art. 90 ust. 4 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 3 określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do dokonania korekty zostały określone w art. 91 ustawy.

Stosownie do treści art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Przepis art. 91 ust. 2 ustawy stanowi, że w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy, o czym stanowi art. 91 ust. 3 ustawy.

Ponadto, w świetle art. 91 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy (art. 91 ust. 5 ustawy).

Na mocy art. 91 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Zgodnie z brzmieniem art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Na podstawie art. 91 ust. 7a ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

W oparciu o art. 91 ust. 7b ustawy, w przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

Jak stanowi ust. 7c powołanego artykułu, jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje – korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

Ponadto, w myśl art. 91 ust. 7d ustawy, w przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.

Jak wskazano w art. 91 ust. 7 ustawy, podatnik ma obowiązek skorygowania podatku naliczonego w sytuacji, gdy:

miał prawo do odliczenia podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo
nie miał takiego prawa,

a następnie zmieniło się prawo do odliczenia VAT od tego towaru lub usługi.

Przy czym dokonanie korekty VAT w związku ze zmianą przeznaczenia towaru konieczne jest tylko w przypadku, gdy zmiana ta następuje w tzw. okresie korekty.

Dla środków trwałych niebędących nieruchomościami wynosi on 5 lat lub 12 miesięcy, w zależności od wartości początkowej środka trwałego. Jeśli wartość ta przekracza 15.000 zł, korekta jest dokonywana w ciągu kolejnych 5 lat, licząc od roku, w którym został on oddany do użytkowania, z tym że za dany rok koryguje się odpowiednią (1/5) część odliczonego podatku naliczonego. Natomiast jeśli wartość początkowa środka trwałego nie przekracza 15.000 zł, wówczas okres korekty wynosi 12 miesięcy, licząc od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towar do użytkowania.

Jak wynika z opisu sprawy, w roku 2014 Zainteresowana wprowadziła do środków trwałych samochód osobowy, który poprzednio użytkowała na podstawie umowy leasingu operacyjnego. Wartość wykupu przedmiotowego samochodu wyniosła ok. 650 zł, co oznacza, że wartość ta jest jednocześnie wartością początkową środka trwałego.

Zatem z uwagi na fakt, że wartość początkowa samochodu będącego przedmiotem wniosku nie przekracza 15.000 zł, okres korekty wynosi 12 miesięcy, licząc od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towar do użytkowania, a więc od dnia wykupu samochodu.

Zatem w sytuacji, gdy Wnioskodawczyni dokona sprzedaży samochodu w roku 2014, tj. w okresie korekty, będzie miała prawo w miesiącu sprzedaży do dokonania jednorazowej korekty nieodliczonego przy wykupie samochodu podatku VAT.

Natomiast w sytuacji, gdy sprzedaż samochodu nastąpi w roku 2015, po upływie 12 miesięcy od momentu oddania go do użytkowania, możliwość dokonania korekty nie wystąpi.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy dotyczące pytania nr 2 uznano za nieprawidłowe.

Zatem, udzielając odpowiedzi na zadane we wniosku pytania należy stwierdzić:

Ad. 1

Wnioskodawczyni – nie będąc wyrejestrowanym podatnikiem podatku VAT – będzie mogła przekazać samochód osobowy wykupiony wcześniej z leasingu operacyjnego na cele prywatne zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy, jednakże czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy wskazać, że w przedstawionym we wniosku z dnia 13 października 2014 r. własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego Wnioskodawczyni twierdzi, że: „Będąc podatnikiem podatku VAT – czynnym, Wnioskodawczyni ma prawo, przy wycofaniu środka trwałego na cele prywatne, skorzystać ze zwolnienia tej czynności od podatku VAT, gdyż czynności, które Zainteresowana wykonuje, korzystają ze zwolnienia z VAT, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.” Tut. Organ zauważa, że pomimo identycznego skutku podatkowego dla podatnika podatku od towarów i usług (brak konieczności wykazania podatku należnego z tytułu przedmiotowej dostawy) – pojęcia „nie podlega opodatkowaniu” i „zwolnione od podatku” nie są tożsame, a w rozpatrywanej sprawie ma miejsce sytuacja, w której nieodpłatne przekazanie nie podlega opodatkowaniu. W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Ad. 2

Wnioskodawczyni – nie będąc wyrejestrowanym podatnikiem podatku VAT - sprzedając ww. samochód ze stawką 23% w roku 2014, czyli w okresie korekty, będzie miała prawo w miesiącu jego sprzedaży dokonać jednorazowej korekty nieodliczonego przy wykupie podatku od towarów i usług. Jeśli natomiast sprzedaż nastąpi w roku 2015, po upływie 12 miesięcy od momentu oddania samochodu do użytkowania, Wnioskodawczyni nie będzie miała prawa do dokonania korekty.

Tut. Organ informuje ponadto, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Zainteresowanej. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniami – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności stawki podatku VAT z tytułu sprzedaży samochodu, ponieważ kwestia ta nie była przedmiotem zapytania.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji rozpatrzono wniosek w części dotyczącej pytania 2 i 3 z wniosku, natomiast w części dotyczącej pytania nr 1 z wniosku wydano w dniu 14 stycznia 2015 r. interpretację indywidualną nr ILPP1/443-974/14-3/AS.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin