Interpretacja Ministra Finansów
PT8/033/121/749/PSG/14/RD94595
z 16 października 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) Minister Finansów, wobec stwierdzenia nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 5 listopada 2010 r. nr ITPP2/443-850/10/AP, wydanej w imieniu Ministra Finansów, przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy dla Miasta …, na wniosek z dnia 11 sierpnia 2010 r. (data wpływu 16 sierpnia 2010 r.), uzupełniony pismem z dnia 29 października 2010 r. (data wpływu 3 listopada 2010 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w przedmiocie opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności sprzedaży prawa własności gruntu na rzecz jego dotychczasowego użytkownika wieczystego, zmienia ww. interpretację z urzędu stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w ww. wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 sierpnia 2010 r do Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy wpłynął wniosek z dnia 11 sierpnia 2010 r., złożony przez Miasto … (dalej: Wnioskodawca), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności sprzedaży prawa własności gruntu na rzecz jego dotychczasowego użytkownika wieczystego. Wniosek został następnie uzupełniony pismem z dnia 29 października 2010 r. (data wpływu 3 listopada 2010 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Gmina na wniosek Banku zamierza sprzedać nieruchomość gruntową oddaną uprzednio w użytkowanie wieczyste. Prawo użytkowania wieczystego na rzecz Banku zostało ustanowione aktem notarialnym sporządzonym w dniu 2 września 1994 r. na okres 99 lat. Sprzedaż nieruchomości gruntowej dotychczasowemu użytkownikowi wieczystemu nastąpi w trybie bezprzetargowym na podstawie art. 32 i art. 37 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651, z późn. zm.), w drodze umowy zawartej w formie aktu notarialnego.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 29 października 2010 r. Wnioskodawca poinformował, iż nieruchomość będąca przedmiotem sprzedaży na rzecz użytkownika wieczystego Banku jest zabudowana częścią budynku banku. Teren jest utwardzony kostką polbrukową, częściowo ogrodzony, z bramą metalową. Budynki i budowle znajdujące sie na gruncie są własnością użytkownika wieczystego. Przedmiotem dostawy będzie sam grunt. Transakcja sprzedaży obejmuje sprzedaż prawa własności nieruchomości gruntowej.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż nieruchomości na rzecz jej użytkownika wieczystego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości na rzecz użytkownika wieczystego nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 powołanej ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Z definicji dostawy towarów wynika, że obejmuje ona w znaczeniu podatkowym ustanowienie prawa użytkowania wieczystego, które daje użytkownikowi wieczystemu prawo do rozporządzania gruntem jak właściciel. Użytkownik wieczysty uzyskuje władztwo nad gruntem w chwili ustanowienia prawa użytkowania wieczystego. Znajduje to wyraz zarówno w swobodzie korzystania z gruntu i czerpania z niego pożytków w sposób niemalże taki, jak w przypadku właściciela tego gruntu, jak i w możliwości przeniesienia takiego władztwa na inny podmiot, jak przy dokonywaniu sprzedaży gruntu przez właściciela. W omawianym przypadku do ustanowienia tego prawa doszło w roku 1994, a więc w momencie, gdy czynność ta nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Sprzedaż nieruchomości na rzecz użytkownika wieczystego nie stanowi przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, a jedynie powoduje zmianę tytułu prawnego do nieruchomości. Zatem transakcja sprzedaży nie może być traktowana jako ponowna dostawa tego samego towaru między tymi samymi stronami, bowiem nie spełnia dyspozycji art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Takie stanowisko wynika z wyroków sądowych: WSA w Krakowie sygn. akt : I SA/Kr 605/10 z dnia 24 maja 2010 r., WSA w Lublinie sygn. akt I SA/Lu 134/07 z dnia 11 lipca 2007 r.

W dniu 5 listopada 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając, na podstawie przepisów § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), w imieniu Ministra Finansów – wydał interpretację indywidualną, nr ITPP2/443-850/10/AP, w której uznał, iż w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w wydanej interpretacji indywidualnej przywołał przepisy:

• art. 2 pkt 6, art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 7 ust. 1, art. 29 ust. 5, art. 41 ust. 1 i art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.);
• art. 11, art. 12, art. 32 ust. 1, 1a, 2 i 3 oraz art. 37 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603, z późn. zm.);
• art. 46 § 1 i art. 235 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.)
  
  
  oraz odniósł ich treść do stanu faktycznego, pytania i stanowiska, przedstawionych przez Wnioskodawcę we wniosku o wydanie interpretacji.
  

W uzasadnieniu przedmiotowej interpretacji organ podatkowy wskazał, iż w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania przepis art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług. Dostawa na rzecz użytkownika wieczystego gruntu będzie podlegała opodatkowaniu - stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy - podstawową stawką podatku w wysokości 22%. Sprzedaż przedmiotowego gruntu nie może korzystać ze zwolnienia od podatku z uwagi na fakt, iż nie jest to grunt niezabudowany inny niż budowlany bądź przeznaczony pod zabudowę.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 14e § 1 ustawy Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

W wyniku przeprowadzonej analizy przedmiotowej sprawy stwierdzono, że interpretacja indywidualna z dnia 5 listopada 2010 r. nr ITPP2/443-850/10/AP, wydana w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy jest nieprawidłowa, dlatego też uzasadnione jest dokonanie jej zmiany. Zdaniem Ministra Finansów stanowisko Wnioskodawcy wyrażone we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) – dalej: ustawa o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się m.in. przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste (pkt 6) oraz zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6 (pkt 7).

Zgodnie z art. 232 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.), grunty stanowiące własność Skarbu Państwa położone w granicach administracyjnych miast oraz grunty Skarbu Państwa położone poza tymi granicami, lecz włączone do planu zagospodarowania przestrzennego miasta i przekazane do realizacji zadań jego gospodarki, a także grunty stanowiące własność jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków mogą być oddawane w użytkowanie wieczyste osobom fizycznym i osobom prawnym.

Zgodnie z uchwałą NSA z dnia 8 stycznia 2007 r. sygn. akt I FPS 1/06: „W wyniku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem /towarem - w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy/ na rzecz użytkownika wieczystego, co pozwala mu rozporządzać nim jak właściciel. Znajduje to wyraz zarówno w swobodzie korzystania z gruntu i czerpania z niego pożytków w sposób niemalże taki jak w przypadku właściciela tego gruntu, jak również w możliwości przeniesienia takiego władztwa na inny podmiot, tak jak ma to miejsce w przypadku dokonywania sprzedaży gruntu przez właściciela.

Właśnie z uwagi na uznanie użytkowania wieczystego za prawo rzeczowe o charakterze zbliżonym do prawa własności, a nie do praw rzeczowych ograniczonych, nie było konieczne odrębne wymienianie tego prawa w definicji dostawy zawartej w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT (...) Z pierwszej części definicji „dostawy towaru”, zawartej w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT /część zdania zakończona drugim przecinkiem/ wynika, że obejmuje ona w znaczeniu podatkowym ustanowienie prawa użytkowania wieczystego, które daje użytkownikowi wieczystemu prawo do rozporządzania gruntem jak właściciel, czyli w sposób podobny pod względem skutków ekonomicznych do właściciela.

Konsekwencją stanowiska, że oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste stanowi dostawę towarów będzie stwierdzenie, że w przypadku gdy taka czynność nastąpiła w przed dniem 1 maja 2004 r. (...) nie podlega ona obecnie podatkowi od towarów i usług. W przypadku dostawy towarów zasadą jest bowiem, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru / art. 19 ust. 1 ustawy o VAT/. W momencie zaś ustanowienia użytkowania wieczystego ta czynność nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym. Tym samym opłaty dotyczące czynności niepodlegającej opodatkowaniu nie mogą być objęte podatkiem od towarów i usług po wejściu w życie nowej regulacji prawnej. (...)

Wobec powyższego należy uznać, że opłata roczna z tytułu użytkowania wieczystego gruntów, ustanowionego przed dniem 1 maja 2004 r., gdy taka czynność nie podlegała podatkowi od towarów i usług, po wejściu w życie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. w sprawie podatku od towarów i usług /Dz. U. nr 54 poz. 535 ze zm./ ani nie zawiera w sobie należnego podatku, ani też nie powinna być powiększona o taki podatek na podstawie przepisów tej ustawy.”.

Zgodnie z powyższym nabycie prawa własności nieruchomości przez dotychczasowego użytkownika, w przypadku gdy ustanowienie użytkowania wieczystego nastąpiło przed dniem 1 maja 2004 r., co do zasady jest zdarzeniem niewywołującym skutków w zakresie podatku od towarów i usług. Nabycie prawa do rozporządzania nieruchomością jak właściciel nastąpiło bowiem już z chwilą zawarcia umowy o ustanowienie prawa wieczystego użytkowania, które to ustanowienie przed dniem 1 maja 2004 r. nie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Skoro zatem w przedmiotowej sprawie Bank nabył – w momencie ustanowienia na jego rzecz prawa użytkowania wieczystego – prawo do rozporządzania nieruchomością jak właściciel, to czynność przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności jest czynnością neutralną pod względem opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, iż zbycie nieruchomości gruntowej na rzecz dotychczasowego użytkownika wieczystego nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług należy uznać za prawidłowe.

Ponadto należy zauważyć, że organ podatkowy błędnie wskazał w wydanej interpretacji indywidualnej, iż wniosek o wydanie interpretacji prawa podatkowego dotyczy zdarzenia przyszłego, podczas gdy zarówno w treści tego wniosku, jak i w treści uzupełnienia Wnioskodawca zaznaczył, iż wniosek dotyczy zaistniałego stanu faktycznego.

W świetle powyższego należało z urzędu zmienić interpretację indywidualną z dnia 5 listopada 2010 r. nr ITPP2/443-850/10/AP, wydaną w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

Wnioskodawcy przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację zmieniającą interpretację indywidualną. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów – w terminie czternastu dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa (art. 47 i 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Minister Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.