Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/415-1007/14/MK
z 10 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, który wpłynął do Biura – 12 grudnia 2014 r., uzupełnionym 26 lutego 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodu z tytułu wykonania usług tłumaczenia:

• w części dotyczącej zakwalifikowania ww. przychodu do przychodów z umów zlecenia i o dzieło – jest nieprawidłowe,
  
• w części dotyczącej udokumentowania przychodu rachunkiem wystawionym przez serwis pośredniczący – jest prawidłowe,
  
• w części dotyczącej braku podstaw do opłacania zaliczek na podatek dochodowy w trakcie roku podatkowego – jest prawidłowe,
  
• w części dotyczącej wykazania przychodów z ww. tytułu w zeznaniu podatkowym na formularzu PIT-37 – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 12 grudnia 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodu z tytułu wykonania usług tłumaczenia.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych w piśmie z 10 lutego 2015 r. znak: IBPB II/1/415-1007/14/MK wezwano do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniono 26 lutego 2015 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca za pośrednictwem serwisu internetowego zrzeszającego tłumaczy wykonał usługę tłumaczenia. Y Ltd. (z siedzibą w Wielkiej Brytanii) prowadzi serwis internetowy www i świadczy usługi pośrednictwa w tłumaczeniu tekstów. Serwis działa na następujących zasadach: osoba szukająca tłumacza zgłasza taką potrzebę poprzez formularz na stronie internetowej serwisu w wyniku czego, do wszystkich tłumaczy w bazie zostaje rozesłane zapytanie o chęć podjęcia zlecenia. W wypadku akceptacji zlecenia, tłumacz otrzymuje drogą mailową plik z tekstem źródłowym i przystępuje do realizacji zlecenia. Gdy całość jest skończona, umieszcza przetłumaczony tekst w oknie dialogowym generowanym indywidualnie dla każdego zlecenia, na stronie serwisu i wysyła go. Przetłumaczony tekst trafia do odbiorcy.

W całym procederze zleceniodawca oraz tłumacz nie mają ze sobą absolutnie żadnego kontaktu, dlatego też podpisanie umowy o dzieło jest niemożliwe, tym bardziej, że całość opiera się o jak najszybsze przetłumaczenie tekstu. Często zleceniodawca jest obcokrajowcem a kwota zlecenia może wynosić poniżej 2 zł. Ostatniego dnia miesiąca, serwis generuje automatycznie zindywidualizowany angielski rachunek w imieniu tłumacza na kwotę całości zleceń z mijającego miesiąca po czym tradycyjnym przelewem bankowym dokonuje transferu środków. W miesiącu lipcu 2014 r. Wnioskodawcy udało się zarobić w ten sposób 642,81 zł świadcząc usługi tłumaczenia tekstów. Serwis nie zapewnia żadnych stałych dochodów a jedynym sposobem zarobku jest podejmowanie zleceń, w związku z czym nie istnieje żadna stała kwota dochodu.

Z uzupełnienia wniosku, które wpłynęło do Biura w dniu 26 lutego 2015 r. wynika, że:

• W rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych Wnioskodawca jest twórcą, a wykonywane przez niego tłumaczenia mają charakter twórczy i ich efektem jest dzieło w rozumieniu ww. wymienionej ustawy.
• Z serwisem Y Wnioskodawca zawarł umowę o współpracy, w której jako tłumacz zobowiązuje się przenieść prawa do tłumaczenia na usługodawcę w momencie przekazania gotowego tekstu.
• Wnioskodawcy nie są znane podmioty, dla których wykonuje poszczególne tłumaczenia, ponieważ działanie serwera internetowego Y uniemożliwia kontakt z usługodawcą. Dlatego też Wnioskodawca nie wie czy są to osoby prowadzące działalność czy też nie.
• Wykonywane przez Wnioskodawcę usługi odbywają się na zasadach przewidzianych przez umowę o dzieło z przekazaniem praw autorskich.
• Wnioskodawca nie zawiera żadnej umowy z usługodawcą, a jedynie umowę o współpracy z serwerem Y, który jest pośrednikiem między usługodawcą a tłumaczem.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy rachunki wystawione przez Y w imieniu Wnioskodawcy są wystarczającym dowodem na udokumentowanie transakcji i stanowią podstawę do rozliczenia i odprowadzenia podatku od osób fizycznych na zasadach ogólnych dotyczących umów o dzieło z przeniesieniem praw autorskich?

Czy prawidłowe jest rozliczenie tego dochodu i odprowadzenie zaliczki rozliczając dochód na rok 2014 w formularzu PIT-37 i odprowadzenie podatku na konto urzędu skarbowego do 30 kwietnia 2015 r.

Według Wnioskodawcy, prawidłowym jest udokumentowanie dochodu rachunkiem wystawionym w jego imieniu przez Y; stanowi on podstawę do rozliczenia dochodu w sposób przewidziany do rozliczenia umowy o dzieło z przeniesieniem praw autorskich.

Prawidłowym jest także, według Wnioskodawcy, zebranie tych wszystkich rachunków zgromadzonych w trakcie roku i rozliczenie zbiorowo w deklaracji PIT-37 za dany rok i odprowadzenie jednorazowo podatku w terminie obowiązującym dla rozliczenia rocznego, bez konieczności opłacania zaliczek w trakcie roku.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361, ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 9 ust. 1a ww. ustawy stanowi, że jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 29-30c, art. 30e oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów.

Z treści art. 9 ust. 2 ww. ustawy wynika, iż dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń (art. 11 ust. 1 ww. ustawy).

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisu art. 10 ust. 1 ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 2 i 7 tego przepisu:

• działalność wykonywana osobiście (pkt 2),
• kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c) (pkt 7).
  
  

Z treści art. 13 pkt 8 ustawy wynika, że za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

-z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Z kolei w myśl postanowień art. 18 ww. ustawy za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Wyliczenie zawarte w ww. art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma charakteru zamkniętego, na co wskazuje użycie wyrażenia „w szczególności”. Jednakże zgodnie z tym przepisem wprost zalicza się do przychodów z praw majątkowych przychody uzyskiwane z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, a także z odpłatnego zbycia tych praw.

Odrębnymi przepisami, o których mowa w przepisie są m.in. przepisy ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631, ze zm.).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Na podstawie art. 1 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

Z kolei w myśl art. 2 ust 1 ww. ustawy opracowanie cudzego utworu, w szczególności tłumaczenie, przeróbka, adaptacja, jest przedmiotem prawa autorskiego bez uszczerbku dla prawa do utworu pierwotnego.

Przychody z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich albo rozporządzania tymi prawami, występują wówczas, gdy spełnione są dwie przesłanki łącznie.

Po pierwsze, konieczne jest wystąpienie przedmiotu praw majątkowych (autorskich) w postaci utworu.

Po drugie zaś, osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich albo rozporządzaniem nimi, stanowić skutek takiego korzystania lub rozporządzenia w postaci odpowiedniego wynagrodzenia autorskiego.

Należy zaznaczyć, że jeżeli z umowy cywilnoprawnej, czy z zawartej w serwisem Y umowy o współpracy wynika, że nastąpi przeniesienie lub korzystanie z praw autorskich, to przychód z tego tytułu – mimo, że podstawą uzyskania przychodu jest konkretna umowa – należy kwalifikować do przychodów z praw majątkowych, o których mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Przy czym z art. 22 ust. 9a ww. ustawy wynika, iż w roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, nie mogą przekroczyć 1/2 kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Jeżeli podatnik udowodni, że koszty uzyskania przychodów były wyższe niż wynikające z zastosowania normy procentowej określonej w ust. 9 pkt 1-4 i pkt 6, koszty uzyskania przyjmuje się w wysokości kosztów faktycznie poniesionych. (…). (art. 22 ust. 10 ww. ustawy).

Przepis ust. 10 stosuje się również, jeżeli podatnik udowodni, że w roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, były wyższe niż kwota określona w ust. 9a (art. 22 ust. 10a ww. ustawy).

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego Wnioskodawca za pośrednictwem serwisu internetowego zrzeszającego tłumaczy wykonał usługę tłumaczenia. Y prowadzi serwis internetowy i świadczy usługi pośrednictwa w tłumaczeniu tekstów. Serwis działa na następujących zasadach: osoba szukająca tłumacza zgłasza taką potrzebę poprzez formularz na stronie internetowej serwisu w wyniku czego, do wszystkich tłumaczy w bazie zostaje rozesłane zapytanie o chęć podjęcia zlecenia. W wypadku akceptacji zlecenia, tłumacz otrzymuje drogą mailową plik z tekstem źródłowym i przystępuje do realizacji zlecenia. Gdy całość jest skończona, umieszcza przetłumaczony tekst w oknie dialogowym generowanym indywidualnie dla każdego zlecenia, na stronie serwisu i wysyła go. Przetłumaczony tekst trafia do odbiorcy. W całym procederze zleceniodawca oraz tłumacz nie mają ze sobą żadnego kontaktu. Ostatniego dnia miesiąca, serwis generuje automatycznie zindywidualizowany angielski rachunek w imieniu tłumacza na kwotę całości zleceń z mijającego miesiąca po czym tradycyjnym przelewem bankowym dokonuje transferu środków.

Wnioskodawca wskazał, że w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych jest twórcą, a wykonywane przez niego tłumaczenia mają charakter twórczy i ich efektem jest dzieło w rozumieniu ww. wymienionej ustawy. Z serwisem Y Wnioskodawca zawarł umowę o współpracy, w której jako tłumacz zobowiązuje się przenieść prawa do tłumaczenia na usługodawcę w momencie przekazania gotowego tekstu. Wnioskodawcy nie są znane podmioty, dla których wykonuje poszczególne tłumaczenia, ponieważ działanie serwera internetowego Y uniemożliwia kontakt z usługodawcą. Wykonywane przez Wnioskodawcę usługi odbywają się na zasadach przewidzianych przez umowę o dzieło z przekazaniem praw autorskich.

Wnioskodawca nie zawiera żadnej umowy z usługodawcą, a jedynie umowę o współpracy z serwerem Y, który jest pośrednikiem między usługodawcą a tłumaczem.

Skoro – jak stwierdza Wnioskodawca we wniosku – jest twórcą, wykonywane przez niego tłumaczenia mają charakter twórczy i ich efektem jest dzieło w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a ponadto jako tłumacz zobowiązuje się przenieść prawa autorskie do tłumaczenia na usługodawcę w momencie przekazania gotowego tekstu, to uzyskany przez Wnioskodawcę przychód z tego tytułu należy zakwalifikować do przychodów z praw majątkowych, o którym mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten nie powinien być zatem zakwalifikowany – co wykazano powyżej – do przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. do przychodów z umów zlecenia i o dzieło.

Należy zauważyć, że do przychodu z powyższego tytułu zastosowanie znajdują 50% koszty uzyskania przychodu, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy.

Ich zastosowanie jest bowiem możliwe gdy dana osoba uzyskuje przychód za wykonanie czynności będącej przedmiotem prawa autorskiego oraz dokonuje rozporządzenia prawami autorskimi do swojego utworu, czyli gdy przechodzą one na zamawiającego utwór lub gdy udzielona jest licencja na korzystanie z nich.

Jednakże należy zauważyć, iż zgodnie z art. 14b Ordynacji podatkowej minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej stanowi, iż ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego – rozumie się przez to przepisy m.in. ustaw podatkowych oraz przepisy wydanych na ich podstawie aktów wykonawczych. Natomiast poprzez ustawy podatkowe, zgodnie z art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej należy rozumieć ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Stosownie do tej definicji, ww. ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie stanowi przepisów prawa podatkowego, a więc działający w imieniu Ministra Finansów Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach nie jest upoważniony do interpretowania tej ustawy w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej.

W odniesieniu do udokumentowania przychodu z powyższego tytułu należy zauważyć, że z żadnych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wynika w jaki sposób prawidłowo dokumentować uzyskane przychody. Zatem należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że prawidłowym jest udokumentowanie przychodu (dochodu) rachunkiem wystawionym w imieniu Wnioskodawcy przez serwis pośredniczący, tj. Y i że stanowi on podstawę rozliczenia tego przychodu (dochodu).

Ponadto należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewidują obowiązku odprowadzania zaliczek przez samego podatnika w trakcie roku podatkowego z tytułu osiągnięcia dochodu określonego w art. 18 ww. ustawy. W szczególności nie znajduje do nich zastosowania przepis art. 44 ust. 1a ww. ustawy, który stanowi, iż podatnicy osiągający dochody bez pośrednictwa płatników:

1. ze stosunku pracy z zagranicy;
2. z emerytur i rent z zagranicy;
3. z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4 i 6-9, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 1

-są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy, według zasad określonych w ust. 3a.

Skoro zatem Wnioskodawca osiąga przychód z praw majątkowych, o których mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych bez pośrednictwa płatnika, to w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest obowiązany do samodzielnego obliczania i wpłacania zaliczek na podatek dochodowy w ciągu roku podatkowego.

Dochód z tego źródła podlega kumulacji z dochodami z innych źródeł, opodatkowanymi na tzw. zasadach ogólnych czyli według skali określonej w art. 27 ust. 1 ww. ustawy, uzyskanymi w ciągu roku podatkowego. Dochód ten należy wykazać w zeznaniu rocznym na formularzu PIT-36, składanym w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku, w którym został uzyskany.

Zgodnie bowiem z art. 45 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

W kwestii druku formularza zeznania rocznego uwzględniającego dochody uzyskane bez pośrednictwa płatników z tytułów określonych m.in. w art. 18 należy stwierdzić, iż wskazany przez Wnioskodawcę druk zeznania podatkowego za 2014 r. na formularzu PIT-37 nie znajduje zastosowania w przedmiotowym przypadku.

Druk zeznania na formularzu PIT-37 ma bowiem zastosowanie dla podatników, którzy w roku podatkowym:

1.wyłącznie za pośrednictwem płatnika uzyskali przychody ze źródeł położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegające opodatkowaniu na ogólnych zasadach przy zastosowaniu skali podatkowej, tj. w szczególności z tytułu:

• wynagrodzeń i innych przychodów ze stosunku służbowego, stosunku pracy (w tym spółdzielczego stosunku pracy) oraz pracy nakładczej,
• emerytur lub rent krajowych (w tym rent strukturalnych, rent socjalnych),
• świadczeń przedemerytalnych, zasiłków przedemerytalnych,
• należności z tytułu członkostwa w rolniczych spółdzielniach produkcyjnych lub innych spółdzielniach zajmujących się produkcją rolną,
• zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego,
• stypendiów,
• przychodów z działalności wykonywanej osobiście (m.in. z umów zlecenia, kontraktów menedżerskich, zasiadania w radach nadzorczych, pełnienia obowiązków społecznych, działalności sportowej),
• przychodów z praw autorskich i innych praw majątkowych,
• świadczeń wypłaconych z Funduszu Pracy lub z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych,
• należności za pracę przysługujących tymczasowo aresztowanym oraz skazanym,
• należności z umowy aktywizacyjnej,

2.nie prowadzili pozarolniczej działalności gospodarczej oraz działów specjalnych produkcji rolnej opodatkowanych na ogólnych zasadach przy zastosowaniu skali podatkowej,

3.nie są obowiązani doliczać do uzyskanych dochodów małoletnich dzieci,

4.nie obniżają dochodów o straty z lat ubiegłych.

Podatnicy, którzy nie spełniają wyżej wymienionych warunków, a ma do nich zastosowanie art. 45 ust. 1 ustawy, wypełniają zeznanie PIT-36.

Formularz PIT-36 jest bowiem przeznaczony dla podatników, do których ma zastosowanie art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i którzy niezależnie od liczby źródeł przychodów m.in. uzyskali przychody:

• z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub z innych umów o podobnym charakterze, opodatkowane na ogólnych zasadach,
• od których byli obowiązani samodzielnie opłacać zaliczki na podatek,
• ze źródeł przychodów położonych za granicą,
• z innych źródeł, opodatkowanych na ogólnych zasadach przy zastosowaniu skali podatkowej, od których ani płatnik, ani podatnik w ciągu roku podatkowego nie miał obowiązku odprowadzania zaliczek.
  
  

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać:

• w części dotyczącej zakwalifikowania ww. przychodu do przychodów z umów zlecenia i o dzieło – za nieprawidłowe,
• w części dotyczącej udokumentowania przychodu rachunkiem wystawionym przez serwis pośredniczący – za prawidłowe,
• w części dotyczącej braku podstaw do opłacania zaliczek na podatek dochodowy w trakcie roku podatkowego – za prawidłowe,
• w części dotyczącej wykazania przychodów z ww. tytułu w zeznaniu podatkowym na formularzu PIT-37 – za nieprawidłowe.
  
  

Do wniosku Wnioskodawca dołączył dokument. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny dołączonych do wniosku dokumentów (ich weryfikacji). Organ podatkowy rozpatruje sprawę wyłącznie w ramach stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz jego stanowiska.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.