Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP3/443-627/14/MD
z 23 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 21 października 2014 r. (data wpływu 27 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania w przypadku udzielania rabatów i upustów związanych z wykonywaniem badań technicznych pojazdów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług m.in w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania w przypadku udzielania rabatów i upustów związanych z wykonywaniem badań technicznych pojazdów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Na podstawie decyzji Dyrektora … nr … z dnia .. 2010 r. oraz zaświadczenia nr … z dnia … 2004 r. Starosty K. sp. z o. o. w … (dalej jako „Spółka”) prowadzi stację kontroli pojazdów.

Zgodnie z treścią art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym, (Dz. U. z 2012 r., poz. 1137, z późn. zm.), działalność związana z prowadzeniem stacji kontroli pojazdów jest działalnością regulowaną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2013 r., poz. 672, z późn. zm.) i wymaga wpisu do rejestru przedsiębiorców prowadzących stację kontroli pojazdów. Działalność stacji polega m.in. na wykonywaniu badań technicznych pojazdów.

Rozporządzeniem z dnia 29 września 2004 r. w sprawie wysokości opłat związanych z prowadzeniem badań technicznych pojazdów (Dz. U. Nr 223, poz. 2261, z późn. zm.), Minister Infrastruktury określił wysokość opłat za wykonanie określonych badań technicznych. Opłaty określono jako kwoty sztywne zawierające VAT. Spółka wykonując badania techniczne pojazdów stosuje ściśle opłaty określone w ww. rozporządzeniu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przedsiębiorca uprawniony do prowadzenia stacji kontroli pojazdów może stosować upusty i obniżki opłat określonych ww. rozporządzeniu Ministra Infrastruktury, co za tym idzie, czy podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług będzie rzeczywiście obniżona kwota opłaty za badania techniczne po odjęciu kwoty opustu lub obniżki, czy też kwota ustalona zgodnie z zapisem rozporządzenia?

Zdaniem Spółki, nie można stosować opustów i obniżek opłat za badania techniczne pojazdów, które określone zostały jako kwoty sztywne, uwzględniające VAT. Opłaty o których mowa w ww. rozporządzeniu Ministra Infrastruktury określone zostały jednoznacznie w sposób nie budzący wątpliwości co do ich wysokości, przy czym rozporządzenie nie zawiera przepisu, który dawałby możliwość przedsiębiorcy do samodzielnego kształtowania wysokości opłaty. Zważywszy na treść przepisu art. 537 § 1 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym jeżeli w miejscu i czasie zawarcia umowy sprzedaży obowiązuje zarządzenie według którego za rzeczy danego rodzaju lub gatunku może być zapłacona jedynie cena ściśle określona to cena ta wiąże strony bez względu na to jaką cenę w umowie ustaliły, należy przyjąć, że opłaty za badania techniczne pojazdów określone w ww. rozporządzeniu mają charakter ceny sztywnej a nie maksymalnej, a co za tym, idzie opłaty te nie mogą być w żaden sposób obniżane, ani też nie może być od nich udzielany opust.

Mając powyższe na względzie Spółka przyjęła, że skoro opłata nie może być obniżona, podstawą do opodatkowania VAT jest kwota opłat określona przepisami rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 29 września 2004 r. w sprawie wysokości opłat związanych z prowadzeniem stacji kontroli pojazdów oraz przeprowadzaniem badań technicznych pojazdów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na wstępie tej części uzasadnienia interpretacji zaznaczyć należy, że kwestia zasadności stosowania opustów i obniżek określonych w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 29 września 2004 r. w sprawie wysokości opłat związanych z prowadzeniem stacji kontroli pojazdów oraz przeprowadzaniem badań technicznych pojazdów nie może być przedmiotem interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

W myśl bowiem art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) – dalej jako „Ordynacja podatkowa” – minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Wniosek o interpretację indywidualną może dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych (art. 14b § 2 Ordynacji podatkowej).

Zgodnie zaś z § 3 art. 14b Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Interpretacja ma zatem dotyczyć zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w odniesieniu do zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych.

Przez przepisy prawa podatkowego – w myśl art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej – należy rozumieć przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Ustawy podatkowe – zgodnie z definicją art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej – to ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Jak wynika z treści powołanych przepisów, przedmiotem wniosku o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego może być ocena prawna danego stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego, dotyczącego wnioskodawcy, dokonywana na gruncie przepisów prawa podatkowego. Organ wydający interpretację rozstrzyga, czy zainteresowany prawidłowo ocenia kwestię wpływu zaistnienia opisanej sytuacji faktycznej na jego obowiązki i uprawnienia wynikające z unormowań prawa podatkowego.

Oznacza to, że wnioskodawca ma uprawnienia do uzyskania od organu podatkowego interpretacji prawa podatkowego w każdej indywidualnej sprawie, która może kształtować jego prawa i obowiązki na gruncie określonej regulacji podatkowej. Wynika z tego, że odnośnie każdego podatku zainteresowany może żądać od organu wykładni co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów normujących ten podatek w jego indywidualnej sprawie, który indywidualizuje zakres jego sprawy. W szczególności zatem żądanie uzyskania interpretacji indywidualnej prawa podatkowego odnosi się do stanów faktycznych (zdarzeń przyszłych) przedstawionych przez wnioskodawcę, co do których wykładnia znajdujących w nich zastosowanie przepisów podatkowych może rzutować na prawidłowe rozliczenie wnioskodawcy w ramach tego podatku.

W efekcie wnioskodawca ma uzyskać rzetelną informację, jak – w dotyczącym go stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) – organ podatkowy interpretuje przepisy podatkowe znajdujące w nim zastosowanie, co może mieć wpływ na prawidłowość dokonania przez niego rozliczenia tegoż podatku.

Jeden z aktów prawnych podanych przez Spółkę m.in. w poz. 61 formularza ORD-IN (Przepisy prawa podatkowego, które mają być przedmiotem interpretacji indywidualnej), tj. rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 29 września 2004 r. w sprawie wysokości opłat związanych z prowadzeniem stacji kontroli pojazdów oraz przeprowadzaniem badań technicznych pojazdów, na tle którego Spółka powzięła jedną ze swoich wątpliwości, nie jest ustawą podatkową w rozumieniu art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej. Stąd nie może być podstawą do rozstrzygania o ewentualnych prawa lub obowiązkach podatkowych Spółki.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) – zwanej dalej „ustawą” – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jak stanowi art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl ust. 6 ww. artykułu, podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Stosownie do brzmienia ust. 7 tego artykułu, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;

1. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Według ust. 10 tego artykułu, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

1. kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
2. wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
3. zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
4. wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Spółka prowadzi stację kontroli pojazdów. Działalność stacji polega m.in. na wykonywaniu badań technicznych pojazdów. Rozporządzeniem z dnia 29 września 2004 r. w sprawie wysokości opłat związanych z prowadzeniem badań technicznych pojazdów Minister Infrastruktury określił wysokość opłat za wykonanie określonych badań technicznych. Opłaty określono jako kwoty sztywne zawierające VAT. Spółka wykonując badania techniczne pojazdów stosuje ściśle opłaty określone w ww. rozporządzeniu.

Na tym tle Spółka powzięła wątpliwość dotyczącą m.in. podstawy opodatkowania w przypadku udzielania rabatów i upustów związanych z wykonywaniem ww. badań technicznych pojazdów.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że podstawą opodatkowania w podatku od towarów i usług będzie – niezależnie od tego czy Spółka zastosuje rabaty i opusty – wszystko, co stanowi zapłatę, którą Spółka (jako usługodawca) otrzymała lub ma otrzymać z tytułu wykonywania usług badań technicznych pojazdów, od usługobiorcy (lub osoby trzeciej). Wprowadzenie rabatów i opustów jest natomiast suwerenną decyzją Spółki lub kwestią, którą należy badać na podstawie przepisów innych niż przepisy prawa podatkowego, dlatego zasadność ich stosowania (jak już wykazano powyżej) nie mogła być zweryfikowana w drodze wydania interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.