Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/415-968/14/ASz
z 24 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) − Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 listopada 2014 r. (data wpływu do Biura − 26 listopada 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika związanych z przekazaniem urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych − jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 listopada 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika związanych z przekazaniem urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka (Wnioskodawca) w ramach wykonywanej przez siebie działalności gospodarczej świadczy usługi związane z rozprowadzaniem wody oraz oczyszczaniem ścieków w Gminie X. Na podstawie art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz.U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858, z późn. zm.) Spółka zawiera umowy dotyczące odpłatnego przekazania urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych z osobami fizycznymi, które wybudowały we własnym zakresie ww. urządzenia.

Obecnie, na skutek wejścia w życie art. 49 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.) Spółka również na jego podstawie zamierza zawierać umowy dotyczące odpłatnego przekazania ww. urządzeń przez osoby fizyczne.

Na podstawie ww. umowy oraz protokołu przekazania − przejęcia środka trwałego Wnioskodawca nabywa własność urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych od osób fizycznych. W oparciu o powyższą umowę Spółka dokonuje jednorazowej zapłaty wynagrodzenia na rzecz osób fizycznych, która odpowiada wartości przekazywanych urządzeń zgodnej z cenami rynkowymi.

Traktując powyższy rodzaj transakcji tak jak umowę sprzedaży, Spółka od wartości przejmowanych w ten sposób urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych odprowadzała podatek od czynności cywilnoprawnych.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w związku z zawarciem i wykonaniem umowy odpłatnego przekazania urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych w trybie art. 49 § 2 Kodeksu cywilnego, a także art. 31 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków powstaje po stronie Wnioskodawcy obowiązek sporządzenia informacji, o której mowa w art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT-8C) i przekazania jej podatnikowi (sprzedającym) oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika?

Wnioskodawca na wstępie przywołał treść art. 9 ust. 1 oraz art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Następnie wskazał, że w myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 przywołanej ustawy − źródłem przychodów są inne źródła. Przywołując treść art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stwierdził, że z powyższego przepisu wynika, iż katalog przychodów zaliczanych do tzw. przychodów z innych źródeł jest katalogiem otwartym, do którego jednakże należy zaliczyć tylko te przychody, które nie mogą zostać zakwalifikowane do pozostałych kategorii źródeł, szczegółowo wymienionych w treści art. 10 ust. 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nadmienił również, że zgodnie z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych − osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1 są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Wnioskodawca wskazał, że stosownie do art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków (Dz.U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858, z późn. zm.) − osoby, które wybudowały z własnych środków urządzenia wodociągowe i urządzenia kanalizacyjne, mogą je przekazać odpłatnie gminie lub przedsiębiorstwu wodociągowo-kanalizacyjnemu, na warunkach uzgodnionych w umowie. Na podstawie art. 49 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. − Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r. poz. 121, z póżn. zm.) − urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa. Osoba, która poniosła koszty budowy urządzeń, o których mowa w § 1, i jest ich właścicielem, może żądać, aby przedsiębiorca, który przyłączył urządzenia do swojej sieci, nabył ich własność za odpowiednim wynagrodzeniem, chyba że w umowie strony postanowiły inaczej. Z żądaniem przeniesienia własności tych urządzeń może wystąpić także przedsiębiorca (art. 49 § 2 Kodeksu cywilnego).

Uwzględniając ww. przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na wskutek zawarcia umowy odpłatnego przekazania urządzeń pomiędzy Wnioskodawcą, a osobą fizyczną, po stronie osoby fizycznej powstaje przychód. Przychód ten należy − stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych − zakwalifikować do źródła jakim jest odpłatne zbycie innych rzeczy. Skoro bowiem mamy do czynienia z umową odpłatnego przekazania wodociągu i kanalizacji, to przedmiotem tej umowy są urządzenia, które − w świetle art. 49 Kodeksu cywilnego − po fizycznym połączeniu z siecią przestają być częścią składową nieruchomości i uzyskują status samoistnych rzeczy ruchomych.

Należy zatem stwierdzić, że w przedstawionym stanie faktycznym mamy do czynienia ze zbyciem sieci wodno-kanalizacyjnej na rzecz Wnioskodawcy, a przychód uzyskany z jej zbycia, zgodnie z treścią art. 10 ust, 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zakwalifikować jako odpłatne zbycie innych rzeczy, a niejako przychód z tzw. „innych źródeł”, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy.

Tym samym w przedstawionym stanie faktycznym na Wnioskodawcy nie ciążą obowiązki płatnika, co oznacza, że Wnioskodawca nie jest zobowiązany do sporządzenia informacji o dochodach PIT-8C, o której mowa w art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Obowiązek sporządzenia tej informacji nie dotyczy bowiem dochodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Za stanowiskiem Wnioskodawcy przemawia stanowisko Ministra Finansów zajęte w następujących indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 19 lutego 2014 r., znak: IBPB II/1/415-1032/13/BJ,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 18 kwietnia 2014 r., znak: IBPB II/2/415-232/14/MM,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 20 maja 2014 r., znak: BPB II/1/415-162/14/BJ.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika związanych z przekazaniem urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych. Natomiast w zakresie obowiązku w podatku od czynności cywilnoprawnych oraz nadpłaty w tym podatku zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia, znak: IBPB II/1/436-364/14/ASz i IBPB II/1/4514-55/15/ASz.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361, ze zm.) – opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy – źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) -przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Natomiast w myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 przywołanej ustawy – źródłem przychodów są inne źródła.

Zgodnie z przepisem art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Jak wynika z powyższego przepisu katalog przychodów zaliczanych do tzw. przychodów z innych źródeł jest katalogiem otwartym, do którego jednakże należy zaliczyć tylko te przychody, które nie mogą zostać zakwalifikowane do pozostałych kategorii źródeł, szczegółowo wymienionych w treści art. 10 ust. 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nadmienić należy, że zgodnie z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów (PIT-8C) i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Ustawa o podatku dochodowym nie definiuje pojęcia „rzeczy”, należy więc w tym zakresie odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.). Zgodnie z art. 45 powołanej ustawy, rzeczami są tylko przedmioty materialne. Rzeczy dzielą się na ruchome oraz nieruchomości. W myśl art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntów przedmiot własności. Z powyższego wynika, że rzeczą ruchomą jest każdy przedmiot materialny niebędący nieruchomością. Część składowa rzeczy, zgodnie z art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego, nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych; natomiast w myśl § 2 tego artykułu, częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

Zgodnie z art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków (Dz.U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858, z późn. zm.) – osoby, które wybudowały z własnych środków urządzenia wodociągowe i urządzenia kanalizacyjne, mogą je przekazać odpłatnie gminie lub przedsiębiorstwu wodociągowo-kanalizacyjnemu, na warunkach uzgodnionych w umowie.

Na podstawie art. 49 § 1 ustawy Kodeks cywilny urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.

Osoba, która poniosła koszty budowy urządzeń, o których mowa w § 1, i jest ich właścicielem, może żądać, aby przedsiębiorca, który przyłączył urządzenia do swojej sieci, nabył ich własność za odpowiednim wynagrodzeniem, chyba że w umowie strony postanowiły inaczej. Z żądaniem przeniesienia własności tych urządzeń może wystąpić także przedsiębiorca (art. 49 § 2 Kodeksu cywilnego).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w ramach wykonywanej przez siebie działalności gospodarczej świadczy usługi związane z rozprowadzaniem wody oraz oczyszczaniem ścieków w Gminie X. Na podstawie art. 31 ust. 1 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków Spółka zawiera umowy dotyczące odpłatnego przekazania urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych z osobami fizycznymi, które wybudowały we własnym zakresie ww. urządzenia.

Obecnie, na skutek wejścia w życie art. 49 § 2 ustawy Kodeks cywilny, Spółka również na jego podstawie zamierza zawierać umowy dotyczące odpłatnego przekazania ww. urządzeń przez osoby fizyczne.

Na podstawie ww. umowy oraz protokołu przekazania − przejęcia środka trwałego Wnioskodawca nabywa własność urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych od osób fizycznych. W oparciu o powyższą umowę Spółka dokonuje jednorazowej zapłaty wynagrodzenia na rzecz osób fizycznych, która odpowiada wartości przekazywanych urządzeń zgodnej z cenami rynkowymi.

Mając na uwadze przywołane przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, że odpłatne przekazanie na rzecz Wnioskodawcy urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych wybudowanych przez osoby fizyczne w sytuacji, gdy to przekazanie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostaje dokonane przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie należy zakwalifikować do źródła przychodu jakim jest odpłatne zbycie rzeczy, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przedmiotem tej umowy są bowiem urządzenia, które w świetle cytowanego art. 49 Kodeksu cywilnego, po fizycznym połączeniu z siecią przestają być częścią składową nieruchomości i uzyskują status samoistnej rzeczy ruchomej. Oznacza to, że na Wnioskodawcy nie ciążą obowiązki płatnika. Nie jest on również obowiązany do wystawienia informacji PIT-8C. Obowiązek sporządzenia tej informacji nie dotyczy bowiem dochodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.