2015.02.13 - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP4/443-789/14-9/BM
z 13 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia z dnia 23 października 2014 r. (data wpływu 28 października 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 stycznia 2015 r. (data wpływu 28 stycznia 2015 r.) oraz w dniu 11 lutego 2015 r. o opłatę, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy czynności wykreślenia budynku z ewidencji środków trwałych i przekazania go do majątku osobistego (nie na cele osobiste) oraz możliwości prowadzenia wynajmu jako podatnik VAT zwolniony – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy czynności wykreślenia budynku z ewidencji środków trwałych i przekazania go do majątku osobistego (nie na cele osobiste) oraz możliwości prowadzenia wynajmu jako podatnik VAT zwolniony.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 22 stycznia 2015 r. (data wpływu 28 stycznia 2015 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy oraz w dniu 11 lutego 2015 r. o opłatę.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do CEIDG oraz jest podatnikiem VAT czynnym.

Działalność obejmuje prowadzenie warsztatu samochodowego - naprawa i konserwacja pojazdów samochodowych. W 2009 r. Wnioskodawca wybudował nowy budynek warsztatu samochodowego i przeniósł do niego działalność gospodarczą. Budynek warsztatu Wnioskodawca wybudował metodą gospodarczą, wiele robót wykonując samodzielnie. Na materiały i niektóre usługi wnioskodawca otrzymał faktury, od których miał możliwość odliczenia podatku VAT. Wartość faktur dokumentujących koszty poniesionych nakładów na budowę budynku to 82134,60zł netto i od nich odliczono VAT. Wnioskodawca zakupił w późniejszym okresie wyposażenie: podnośnik (zakup luty 2009) na kwotę 8500zł VAT naliczony 1870zł; tester usterek (zakup kwiecień 2010) na kwotę 25000zł, VAT naliczony 5500zł od tych zakupów także Wnioskodawca odliczył podatek VAT.

Budynek warsztatu wraz z wyposażeniem został ujęty w ewidencji środków trwałych prowadzonej działalności gospodarczej. Od momentu uzyskania pozwolenia na użytkowanie budynku Wnioskodawca sam prowadził w nim działalność gospodarczą. Wnioskodawca wskazał, iż pozostaje w związku małżeńskim i nie ma rozdzielności majątkowej z żoną. Budynek nigdy nie był wynajmowany osobie trzeciej. Ze względu na stan zdrowia Wnioskodawca chciałby zamknąć działalność gospodarczą dokonując wykreślenia z CEIDG. Wnioskodawca chciałby wynajmować warsztat komuś innemu na podstawie umowy najmu już jako osoba nieprowadząca działalności gospodarczej, jako podatnik VAT zwolniony opodatkowując uzyskane dochody podatkiem dochodowym 8,5% ryczałtem.

Po likwidacji działalności gospodarczej składniki majątku firmowego staną się składnikami majątku osobistego (niezwiązanego z działalnością gospodarczą ale też nie będą wykorzystywane na cele osobiste - budynek warsztatu jest przystosowany do wykonywania w nim tylko takiego rodzaju działalności). Pozostałe po działalności Wnioskodawcy składniki majątku Wnioskodawca chciałby wynajmować na podstawie umowy najmu osobie prowadzącej działalność. Do chwili obecnej budynek wraz z wyposażeniem nie był wynajmowany. Przychody z tego najmu powinny wynieść ok. 5000zł miesięcznie, Wnioskodawca nie zamierza nabywać innych nieruchomości czy ruchomości które mógłby wynajmować. Budynek warsztatu od chwili oddania do użytkowania do dziś nie był ulepszany.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż działalność gospodarczą prowadzi od 11.08.2003r. w obecnym zakresie, wcześniej Wnioskodawca prowadził działalność w innym zakresie oraz w formie spółki.

Wnioskodawca zrezygnował ze zwolnienia od podatku o którym mowa w art. 113 ust. 1 od dnia 01-01-1997r., na dzień wysłania wniosku Wnioskodawca pozostaje podatnikiem VAT.

Wnioskodawca zamierza zamknąć działalność i skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług w 2015 r.

Wartość sprzedaży za 2014 r. nie przekroczyła wartości 150 000 zł.

W odpowiedzi na pytanie, czy Wnioskodawca wykorzystywał cały budynek warsztatu dla potrzeb działalności, Wnioskodawca wskazał, że tak, cały budynek był wykorzystywany do działalności gospodarczej.

W odpowiedzi na pytanie, czy po wykreśleniu z CEIDG Wnioskodawca będzie wynajmował cały budynek warsztatu, Wnioskodawca podał, że tak, zamierza cały budynek warsztatu wynajmować po zakończeniu działalności i wykreśleniu jej z CEIDG.

Wnioskodawca wskazał, iż budynek warsztatu jest środkiem trwałym i podlega amortyzacji od wartości 82 134,60 zł wg stawki 2,5%.

Budynek został wprowadzony do ewidencji środków trwałych i użytkowany od 01.12.2009r. Budynek wraz z wyposażeniem był i nadal jest wykorzystywany do czynności opodatkowanych.

Wyposażenie: tester usterek został sprzedany 15.l2.2014 r. z naliczeniem 23% VAT a przed sprzedażą był środkiem trwałym podlegającym amortyzacji od 04-05-2010 r., podnośnik oddany do użytkowania 01-12-2009 r. (zakupiony 24.02.2009 r.) jest nadal środkiem trwałym podlega amortyzacji wg stawki 10% jednak prawdopodobnie zostanie sprzedany jak tylko Wnioskodawca znajdzie nabywcę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Czy wykreślenie z ewidencji środków trwałych budynku i przekazanie do majątku osobistego (nie na cele osobiste) będzie podlegało zwolnieniu z podatku VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT - działalność w tym budynku Wnioskodawca prowadzi ponad 5 lat, czy prowadzenie przez Wnioskodawcę w tym budynku działalności wyczerpuje definicję "pierwszego zasiedlenia"? Czy po wycofaniu budynku do majątku osobistego i zastosowaniu wyżej wymienionego zwolnienia Wnioskodawca będzie mógł go wynajmować jako podatnik VAT zwolniony (korzystający ze zwolnienia zgodnie z art. 113 ust.1 ustawy o podatku od towarów i usług)?

Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca ma możliwość przy wycofaniu budynku do majątku osobistego skorzystania ze zwolnienia zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT bowiem zgodnie z definicją pierwszego zasiedlenia jest to oddanie do użytkowania w wykonaniu czynności opodatkowanych pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynku (a Wnioskodawca jest użytkownikiem budynku od 2009) po ich wybudowaniu (…) Po wycofaniu budynku z EŚT i przekazaniu do majątku osobistego (nie na cele osobiste) Wnioskodawca będzie mógł go wynajmować jako podatnik VAT zwolniony (korzystający ze zwolnienia zgodnie z art. 113 ust. l ustawy o podatku od towarów i usług).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Natomiast w art. 8 ust. 1 ustawy zdefiniowano, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z treści ww. przepisu wynika, iż dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku lub budowli kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Według art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Użyte w art. 2 pkt 14 ustawy sformułowanie „w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu” wskazuje na katalog czynności wymienionych w art. 5 ustawy, czyli dana czynność musi podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, choć nie jest konieczne, aby faktycznie był naliczony podatek od tej czynności – może to być czynność zwolniona od podatku.

Z powyższej definicji wynika, iż oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy rozumieć umowę sprzedaży, a także umowy najmu i dzierżawy podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, iż dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej dwa lata.

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
1. transakcji związanych z nieruchomościami,
2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
3. usług ubezpieczeniowych
- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W myśl art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1 (art. 113 ust. 9 ustawy).

Stosownie do treści art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1 (art. 113 ust. 11 ustawy).

Stosownie do art. 113 ust. 11a ustawy, przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio do podatnika będącego osobą fizyczną, który przed zakończeniem działalności gospodarczej utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, a następnie rozpoczął ponownie wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5.

Art. 113 ust. 13 ustawy stanowi, że zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

dokonujących dostaw:
1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
  - energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
  - wyrobów tytoniowych,
  - samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
4. terenów budowlanych,
5. nowych środków transportu;

świadczących usługi:
1. prawnicze,
2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
3. jubilerskie;

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą oraz jest podatnikiem VAT czynnym.

Działalność obejmuje prowadzenie warsztatu samochodowego - naprawa i konserwacja pojazdów samochodowych. W 2009 r. Wnioskodawca wybudował nowy budynek warsztatu samochodowego i przeniósł do niego działalność gospodarczą. Budynek warsztatu Wnioskodawca wybudował metodą gospodarczą, wiele robót wykonując samodzielnie. Na materiały i niektóre usługi Wnioskodawca otrzymał faktury, od których miał możliwość odliczenia podatku VAT. Wnioskodawca zakupił w późniejszym okresie wyposażenie: podnośnik (zakup luty 2009) na kwotę 8500zł VAT naliczony 1870zł; tester usterek (zakup kwiecień 2010) na kwotę 25000zł, VAT naliczony 5500zł od tych zakupów także Wnioskodawca odliczył podatek VAT.

Budynek warsztatu wraz z wyposażeniem został ujęty w ewidencji środków trwałych prowadzonej działalności gospodarczej. Budynek nigdy nie był wynajmowany osobie trzeciej. Ze względu na stan zdrowia Wnioskodawca chciałby zamknąć działalność gospodarczą dokonując wykreślenia z CEIDG. Wnioskodawca chciałby wynajmować warsztat komuś innemu na podstawie umowy najmu już jako osoba nieprowadząca działalności gospodarczej, jako podatnik VAT zwolniony opodatkowując uzyskane dochody podatkiem dochodowym 8,5% ryczałtem.

Po likwidacji działalności gospodarczej składniki majątku firmowego staną się składnikami majątku osobistego (niezwiązanego z działalnością gospodarczą ale też nie będą wykorzystywane na cele osobiste - budynek warsztatu jest przystosowany do wykonywania w nim tylko takiego rodzaju działalności). Pozostałe po działalności Wnioskodawcy składniki majątku Wnioskodawca chciałby wynajmować na podstawie umowy najmu osobie prowadzącej działalność. Do chwili obecnej budynek wraz z wyposażeniem nie był wynajmowany. Przychody z tego najmu powinny wynieść ok. 5000 zł miesięcznie. Budynek warsztatu od chwili oddania do użytkowania do dziś nie był ulepszany.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż działalność gospodarczą prowadzi od 11.08.2003 r. w obecnym zakresie, wcześniej Wnioskodawca prowadził działalność w innym zakresie oraz w formie spółki.

Wnioskodawca zrezygnował ze zwolnienia od podatku o którym mowa w art. 113 ust. 1 od dnia 01-01-1997r., na dzień wysłania wniosku Wnioskodawca pozostaje podatnikiem VAT.

Wnioskodawca zamierza zamknąć działalność i skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług w 2015 r.

Wartość sprzedaży za 2014 r. nie przekroczyła wartości 150 000 zł.

W celu odpowiedzi na pytanie czy wykreślenie z ewidencji środków trwałych budynku i przekazanie do majątku osobistego (nie na cele osobiste) będzie podlegało zwolnieniu z podatku VAT zgodnie z art. 43 ust t pkt 10 ustawy o VAT, należy w pierwszej kolejności ustalić czy ww. czynność przekazania budynku do majątku osobistego (nie na cele osobiste) stanowi dostawę towarów.

Należy zauważyć, iż umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony – zarówno wynajmującego, jak i najemcę – określone przepisami obowiązki.

Jak wynika z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz, przy czym – jak wynika z § 2 tego samego artykułu – czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju.

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem, biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem będzie prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji najem budynku stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie nie nastąpi dostawa towaru w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy, bowiem nie nastąpi przekazanie budynku na cele osobiste. Przedmiotowy budynek jako towar będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę w sposób ciągły do celów zarobkowych, o czym świadczy planowany wynajem budynku. Zatem Zainteresowany będzie nadal działał w charakterze podatnika o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy i będzie prowadził działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. W konsekwencji czynność przekazania budynku do majątku osobistego, w sytuacji gdy będzie on w dalszym ciągu wykorzystywany do działalności gospodarczej – nie będzie skutkowała opodatkowaniem podatkiem VAT przedmiotowej czynności.

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części (…). Zatem, skoro jak wskazano wyżej, ww. czynność przekazania budynku do majątku osobistego, ale nie na cele osobiste, nie będzie stanowiła odpłatnej dostawy towarów, zatem do ww. czynności nie będzie miało zastosowania zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W związku z powyższym, rozpatrywanie kwestii, czy prowadzenie przez Wnioskodawcę w tym budynku działalności wyczerpuje definicję "pierwszego zasiedlenia", jest bezprzedmiotowe.

Jednocześnie należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca zrezygnował ze zwolnienia w 1997 r., zatem stosownie do przepisu art. 113 ust. 11 ustawy, Wnioskodawca będzie mógł ponownie skorzystać ze zwolnienia o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Podkreślić w tym miejscu należy, że zwolnienie o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy jest określane na cały rok. Oznacza to, iż skorzystanie/ponowne skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług możliwe jest wyłącznie od początku danego roku podatkowego, tj. od dnia 1 stycznia, tym samym nie jest możliwy wybór zwolnienia od dowolnego miesiąca w danym roku podatkowym.

Zatem, uwzględniając także fakt, iż wartość sprzedaży o której mowa w art. 113 ust. 1 w związku z art. 113 ust. 2 ustawy nie przekroczyła w 2014 r. kwoty 150.000 zł, Wnioskodawca mógł skorzystać ze zwolnienia o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy od 1 stycznia 2015 r.

Jeżeli natomiast Wnioskodawca nie dokonał wyboru zwolnienia z art. 113 ust. 1 ustawy od początku 2015 roku, będzie mógł z tego zwolnienia skorzystać od początku 2016 r., pod warunkiem, że wartość sprzedaży o której mowa w ww. art. 113 ust. 1 ustawy w związku z ust. 2 tego artykułu, w roku 2015 nie przekroczy kwoty 150 000 zł.

Oceniając zatem całościowo stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym czynność przekazania budynku do majątku osobistego będzie korzystała ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin