Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/1/415-1468/14/ŚS
z 3 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 1 grudnia 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 4 grudnia 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania odszkodowania otrzymanego w następstwie spalenia budynku, o którym mowa we wniosku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 grudnia 2014 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania odszkodowania otrzymanego w następstwie spalenia budynku, o którym mowa we wniosku.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W okresie od 28 grudnia 2006 r. do 30 sierpnia 2012 r. Wnioskodawczyni prowadziła sezonowo działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług gastronomicznych. Do działalności tej wykorzystywała budynek drewniany, który ujęty został w ewidencji środków trwałych. Był on amortyzowany do 30 sierpnia 2012 r. Z dniem likwidacji działalności budynek został wycofany z ewidencji środków trwałych. W dniu 7 września 2014 r. budynek spłonął doszczętnie. W okresie od dnia likwidacji działalności gospodarczej do dnia spalenia się budynku Wnioskodawczyni ponosiła stałe koszty utrzymania i zabezpieczenia tego budynku. Opłacała podatek od nieruchomości, czynsz dzierżawny za grunt pod budynkiem, opłatę stałą za energię, ubezpieczenie budynku od ognia i innych żywiołów. W dniu 27 października 2014 r. Wnioskodawczyni otrzymała od ubezpieczyciela odszkodowanie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy przedmiotowe odszkodowanie korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. W przypadku odpowiedzi negatywnej, czy przychód z przedmiotowego odszkodowania, mam prawo pomniejszyć o niezamortyzowaną część wartości początkowej budynku, poniesione koszty związane z utrzymywaniem budynku ponoszone po likwidacji działalności gospodarczej, które nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodu tej działalności?
   
   

Ad.1

Zdaniem Wnioskodawczyni, otrzymane odszkodowanie korzysta ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: updof). Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 4 lit. a) updof, wyłączone ze zwolnienia przedmiotowego są odszkodowania za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane zgodnie z art. 27 ust. 1 lub art. 30c. Zdaniem Wnioskodawczyni, cytowany powyżej przepis, nie ma w jej przypadku zastosowania, ponieważ od 1 września 2012 r. nie prowadzi działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy, źródłem przychodu jest odpłatne zbycie z zastrzeżeniem ust. 2 nieruchomości, jeżeli nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie. Natomiast zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 3 updof, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności i nie upłynęło 6 lat od pierwszego dnia miesiąca następującego po ich wycofaniu do dnia ich odpłatnego zbycia. Cytowane przepisy wyraźnie wskazują na czynność odpłatnego zbycia. Zdaniem Wnioskodawczyni, w jej przypadku nie zbyła tego budynku, lecz poniosła stratę w wyniku pożaru, za którą otrzymała odszkodowanie. Budynek utrzymywała, ponieważ liczyła, że w sytuacji poprawy koniunktury, ponownie rozpocznie działalność gospodarczą (nie koniecznie z zakresu usług gastronomicznych).

Ad. 2.

W przypadku negatywnej odpowiedzi na pyt 1, Wnioskodawczyni uważa, że zgodnie z art. 22 ust. 1 updof, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy. Ma więc prawo pomniejszyć przychód otrzymany w ramach odszkodowania o wydatki ponoszone tytułem stałych opłat związanych z utrzymaniem tego budynku (czynsz dzierżawny, opłatę stałą za prąd, podatek od nieruchomości, koszty ubezpieczenia budynku). Opłaty te ewidentnie zabezpieczały źródło przychodu z przyszłej działalności gospodarczej. Art. 23 updof w katalogu kosztów negatywnych nie wymienia tego rodzaju kosztów.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 5 updof, nie uważa się za koszty uzyskania przychodu strat w środkach trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w części pokrytej sumą odpisów amortyzacyjnych. Z przepisu tego wynika, że kosztem uzyskania przychodu jest niezamortyzowana część wartości początkowej budynku, która nie stanowiła kosztów działalności. W związku z tym Wnioskodawczyni uważa, że ma prawo pomniejszyć przychód również o niezamortyzowaną część wartości początkowej budynku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Co do zasady, przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej są wszelkie przysporzenia majątkowe, uzyskane w związku z tą działalnością, o ile ustawa nie włącza ich z tej kategorii.

Stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 12 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również otrzymane odszkodowania za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej. Natomiast stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 4 lit. a) ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych, z wyjątkiem odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane zgodnie z art. 27 ust. 1 lub art. 30c.

Zatem zwolnienie, o którym mowa w ww. przepisie nie obejmuje m.in. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Składnikami majątku związanymi z prowadzeniem działalności gospodarczej, będą zarówno środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, jak i wszelkie inne przedmioty, które są w funkcjonalny sposób związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, zwłaszcza wszelkie przedmioty wykorzystywane w działalności.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni w okresie od 28 grudnia 2006 r. do 30 sierpnia 2012 r. prowadziła sezonowo działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług gastronomicznych. Do działalności tej wykorzystywała budynek drewniany, który został ujęty w ewidencji środków trwałych i był amortyzowany do 30 sierpnia 2012 r. Z dniem likwidacji działalności Wnioskodawczyni wycofała budynek z ewidencji środków trwałych. W dniu 7 września 2014 r. budynek doszczętnie spłonął. W okresie od dnia likwidacji działalności gospodarczej do dnia spalenia się budynku Wnioskodawczyni ponosiła stałe koszty utrzymania i zabezpieczenia tego budynku (opłacała podatek od nieruchomości, czynsz dzierżawny za grunt pod budynkiem, ponosiła wydatki z tytułu opłat stałych za energię, ubezpieczenie budynku od ognia i innych żywiołów). W dniu 27 października 2014 r. Wnioskodawczyni otrzymała od ubezpieczyciela odszkodowanie.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że skoro 30 sierpnia 2012 r. Wnioskodawczyni zakończyła prowadzenie działalności gospodarczej, co oznacza że z tą datą budynek przestał być składnikiem majątku związanym z prowadzoną działalnością gospodarczą, to odszkodowanie wypłacone 27 października 2014 r. w związku ze spaleniem (7 września 2014 r.) budynku nie jest odszkodowaniem za szkody dot. składnika majątku związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą, co oznacza że przychód ten korzysta ze zwolnienia z opodatkowania określonego w art. 21 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nadmienić przy tym należy, że skoro ww. budynek uległ spaleniu, na gruncie niniejszej sprawy nie zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania odszkodowania otrzymanego w następstwie spalenia budynku, o którym mowa we wniosku jest prawidłowe. W związku z powyższym, skoro jak wskazano wyżej, otrzymane odszkodowanie jest zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych to tym samym pytanie (oznaczone we wniosku nr 2) w zakresie możliwości pomniejszenia uzyskanego z ww. tytułu przychodu o niezamortyzowaną część budynku oraz koszty poniesione na utrzymanie i zabezpieczenie budynku oraz stanowisko Wnioskodawczyni w powyższym zakresie uznać należało za bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.