Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-1009/14-4/SM
z 9 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 23 września 2014 r. (data wpływu 6 października 2014 r.), uzupełnionym w dniu 24 listopada 2014 r. (data wpływu 25 listopada 2014 r.) w odpowiedzi na wezwanie nr IPPP3/443-1009/14-2/SM z dnia 14 listopada 2014 r. (skutecznie doręczone w dniu 21 listopada 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu rozliczenia świadczonych usług - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 października 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu rozliczenia świadczonych usług.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 22 listopada 2014 r. w dniu 24 listopada 2014 r. (data wpływu 25 listopada 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe:

Wnioskodawca Sp. z o.o. (dalej „Spółka”) prowadzi działalność poprzez serwis internetowy. Usługa realizowana za pomocą tego serwisu polega na utrzymywaniu bazy ofert miejsc postojowych przeznaczonych do parkowania pojazdów, wraz z algorytmami wyszukiwania informacji w niej zawartych. Baza danych działa w sposób automatyczny, według określonego algorytmu i co do zasady nie wymaga ingerencji Spółki. Użytkownicy, dzięki rejestracji i utworzeniu w serwisie konta, mogą umieszczać w nim ogłoszenia (ofertę miejsca postojowego) lub dokonywać poszukiwań takiego miejsca przy wykorzystywaniu wbudowanego w serwis narzędzia wyszukiwania. Dzięki efektywnemu korzystaniu z tej bazy oraz serwisu internetowego Spółki, jej użytkownicy: Gospodarz - podmiot udostępniający miejsce postojowe oraz Gość - podmiot wykorzystujący miejsce postojowe udostępniane przez Gospodarza, mogą zawrzeć bezpośrednio między sobą umowę o korzystanie z takiego miejsca. Spółka nie jest stroną tej umowy. W zamian za zawarcie umowy pomiędzy Gospodarzem a Gościem, dzięki wykorzystaniu przez powyższe podmioty prowadzonej przez Spółkę bazy danych i skuteczne zawarcie między Gospodarzem a Gościem umowy, otrzymuje ona wynagrodzenie, którego wysokość, zasady pobierania i ustalania określa szczegółowo Regulamin serwisu. Spółka przekazuje wpłacone na rzecz Gospodarza wynagrodzenie za pośrednictwem operatora płatności PayU lub PayPal, potrącając przy tej okazji należne jej wynagrodzenie za wykonaną usługę. Regulamin przewiduje, iż wynagrodzenie za usługę Spółki pobierane jest tylko od Gospodarza.

Przyjęty model biznesowy zakłada, że przeważająca część umów udostępnienia Miejsca Postojowego zostanie zawarta pomiędzy podmiotami, które nie są podatnikami podatku od towarów i usług lub podatku od wartości dodanej. Tym samym, zapłata wynagrodzenia na rzecz Spółki za wykonaną usługę będzie co do zasady pochodziła od podmiotu, który nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług lub podatku od wartości dodanej. Podmioty te, mogą mieć miejsce zamieszkania w dowolnym kraju, ponieważ Spółka nie ogranicza terytorialnie możliwości korzystania z serwisu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy miejsce świadczenie usługi wykonywanej przez Spółkę, świadczonej na rzecz podmiotów spoza Polski, nie będących podatnikami podatku od wartości dodanej należy rozpoznawać w oparciu o przepis art. 28k ustawy o VAT, który wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2015 r.?
2. Czy po dokonaniu rejestracji, o której mowa w rozdziale 6a, który wejdzie w życie w Polsce z dniem 1 stycznia 2015 r. Spółka będzie mogła rozliczać się zgodnie z procedurą szczególną rozliczania VAT, o której mowa w art. 130a ust. 2 pkt 3 ustawy o VAT?
3. Czy zapłata podatku na rzecz polskiego organu podatkowego, zgodnie z procedurą szczególną rozliczania VAT, o której mowa w art. 130a ust. 2 pkt 3 ustawy o VAT doprowadzi do wygaśnięcia zobowiązania podatkowego zgodnie z art. 59 Ordynacji podatkowej?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

W zakresie pytania nr 1, zdaniem Spółki, z uwagi na świadczenie usług elektronicznych, czyli usług, świadczonych drogą elektroniczną, o których mowa w art. 7 rozporządzenia 282/2011, miejscem świadczenia tych usług na rzecz podmiotów spoza Polski, nie będących podatnikami podatku od wartości dodanej, zgodnie z art. 28k ustawy o VAT, który wejdzie w życie od 1 stycznia 2015 r. jest miejsce, w którym podmioty nabywające usługę posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

W zakresie pytania nr 2, zdaniem Spółki, po dokonaniu rejestracji, zgodnie z zasadami opisanymi w rozdziale 6a ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2015 r. Spółka będzie mogła rozliczać się zgodnie z procedurą szczególną rozliczania VAT, o której mowa w art. 130a ust. 2 pkt 3 ustawy o VAT.

W zakresie pytania 3, zdaniem Spółki, zapłata podatku na rzecz polskiego organu podatkowego, zgodnie z procedurą szczególną rozliczania VAT, o której mowa w art. 130a ust. 2 pkt 3 ustawy o VAT, doprowadzi do wygaśnięcia zobowiązania zgodnie z art. 59 Ordynacji podatkowej.

Uzasadnienie

Na wstępie należy zaznaczyć, iż podatnik ma prawo do złożenia wniosku o interpretację przepisów prawa podatkowego, które są już opublikowane w Dzienniku Ustaw, jednak z uwagi na przyjęte w stosunku do tych przepisów przepisy przejściowe, nie weszły one jeszcze w życie. Zgodnie bowiem z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Minister Finansów, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w Jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego. Pojęcie przepisów prawa podatkowego zostało zdefiniowane w art. 3 pkt 2 powyżej powołanej ustawy, przez które to rozumie się w szczególności przepisy ustaw podatkowych. Definicja ta nie wyklucza z pojęcia przepisów prawa podatkowego, przepisów opublikowanych w Dzienniku Ustaw, jednak jeszcze nie obowiązujących, które są formalnie, w świetle Ordynacji podatkowej, ustawami prawa podatkowego.

W zakresie pytania 1.

Od 1 stycznia 2015 r. na podstawie ustawy z dnia 25 lipca 2014 r., ogłoszonej w Dzienniku Ustaw z dnia 3 września 2014 r. (Dz. U. z 2014 r., poz. 1171) wejdzie w życie przeważająca część nowych regulacji zawartych w powyższej ustawie. Przepisy te dotyczą zasad ustalania miejsca świadczenia określonych grup usług: telekomunikacyjnych, nadawczych oraz elektronicznych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami VAT.

Na podstawie przepisów obowiązujących w dacie złożenia niniejszego wniosku, powyższe usługi są opodatkowane co do zasady w państwie, w którym usługodawca ma siedzibę działalności gospodarczej. Po pierwszym stycznia 2015 r., zgodnie z art. 28k ustawy o VAT, usługi te wykonywane na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, będą miały miejsce świadczenia w państwie, w którym podmioty będą posiadać siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Usługi elektroniczne definiowane są w art. 2 pkt 26 ustawy w jej brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2015 r., poprzez odwołanie się do art. 7 Rozporządzenia. Zgodnie z powyższym przepisem polegają na świadczeniu ich za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej, których świadczenie - ze względu na ich charakter - jest zasadniczo zautomatyzowane i wymaga minimalnego udziału człowieka, a ich wykonanie bez wykorzystania technologii informacyjnej jest niemożliwe. Usługi świadczone przez Spółkę, spełniają powyższe przesłanki warunkujące ich klasyfikację do usług wskazanych w powyżej powołanych przepisach, a więc:

• świadczone są za pomocą Internetu,
  

• funkcjonowanie serwisu internetowego Spółki jest zasadniczo zautomatyzowanei wymaga minimalnego udziału człowieka,
  

• nie ma możliwości, aby serwis działał bez wykorzystania technologii informacyjnej.
  
  
  

Do usług elektronicznych, zgodnie z Rozporządzeniem, zalicza się usługi generowane automatycznie przez komputer i przesyłane poprzez Internet lub sieć elektroniczną w odpowiedzi na określone dane wprowadzone przez usługobiorcę. W procesie świadczenia usługi przez Spółkę, Użytkownicy mają możliwość przedstawienia oferty a także jej wyszukania wskutek wprowadzonych przez użytkowników danych. Wprowadzenie danych przez Użytkownika polegających na akceptacji oferty, prowadzi z kolei do finalizacji usługi poprzez zawarcie pomiędzy Użytkownikami umowy.

Należy podkreślić, iż usługi świadczone przez Spółkę nie są wyłączone z zakresu usług elektronicznych na podstawie ust. 3 art. 7 Rozporządzenia.

W konsekwencji, przedmiotowe usługi, opisane w stanie faktycznym, powinny być od 1 stycznia 2015 r. opodatkowane w miejscu wskazanym w art. 28k ustawy o VAT czyli w kraju, w którym nabywca usługi nie będący podatnikiem będzie posiadał siedzibę, miejsce zamieszkania lub stałe miejsce pobytu. Oznacza to, że przy rozliczaniu podatku z tytułu świadczenia przedmiotowych usług, zastosowanie znajdą właściwe regulacje danego państwa członkowskiego UE, w którym wystąpi faktyczna konsumpcja usługi. Konsekwencją będzie konieczność stosowania stawek VAT właściwych dla poszczególnych państw członkowskich UE, jak również dokumentowania świadczonych usług na zasadach wynikających z lokalnych przepisów danego kraju w miejscu świadczenia.

W zakresie pytania nr 2.

Ponieważ Spółka będzie podatnikiem świadczącym usługi elektroniczne, dla których miejscem świadczenia będzie miejsce określone zgodnie z art. 28k ustawy o VAT, na rzecz osób niebędących podatnikami, o których mowa w art. 28a ustawy o VAT, mających siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu w państwie członkowskim konsumpcji, powinna mieć prawo do złożenia zgłoszenia informującego o zamiarze skorzystania z procedury szczególnej rozliczania VAT w państwie członkowskim, w którym posiada siedzibę działalności gospodarczej, czyli w Polsce.

Po złożeniu takiego zgłoszenia i identyfikacji Spółki na potrzeby procedury szczególnej rozliczania VAT, zgodnie z art. 130c ust. 1 ustawy o VAT Spółka będzie miała obowiązek składać za pomocą środków komunikacji elektronicznej deklaracje na potrzeby rozliczenia VAT, do Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście w ramach procedury szczególnej, o której mowa w art. 130a ust. 2 pkt 3 ustawy o VAT.

W zakresie pytania nr 3.

Zgodnie z art. 130c ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy zidentyfikowani na potrzeby procedury szczególnej rozliczania VAT, o której mowa w art. 130a ust. 2 pkt 3, są obowiązani składać za pomocą środków komunikacji elektronicznej deklaracje, do Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście. Deklaracje VAT składa się za okresy kwartalne w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale. Zgodnie z art. 130c ust. 8 ustawy o VAT, w terminie wskazanym powyżej, podatnicy są obowiązani do wpłacania kwot VAT w euro, na rachunek bankowy drugiego urzędu skarbowego. W konsekwencji, zdaniem Spółki, po dokonaniu wpłaty, zgodnie z art. 59 Ordynacji podatkowej, zobowiązanie podatkowe z tytułu świadczenia przez Spółkę usług elektronicznych, wygaśnie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów – stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ustawy – należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jak wynika z definicji zawartej w art. 2 pkt 26 ustawy, przez usługi elektroniczne rozumie się usługi świadczone drogą elektroniczną, o których mowa w art. 7 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 77 z 23.03.2011, s. 1).

Mocą ustawy z dnia 25 lipca 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Ordynacja podatkowa (Dz. U. poz. 1171), ww. art. 2 pkt 26 ustawy z dniem 1 stycznia 2015 r. otrzymuje następujące brzmienie: „usługach elektronicznych – rozumie się przez to usługi świadczone za pomocą środków komunikacji elektronicznej, o których mowa w art. 7 rozporządzenia 282/2011.”

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. rozporządzenia Rady (UE), do „usług świadczonych drogą elektroniczną, o których mowa w dyrektywie 2006/112/WE, należą usługi świadczone za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej, których świadczenie – ze względu na ich charakter - jest zasadniczo zautomatyzowane i wymaga minimalnego udziału człowieka, a ich wykonanie bez wykorzystania technologii informacyjnej jest niemożliwe”.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ww. rozporządzenia Rady (UE), ustęp 1 obejmuje w szczególności:

1. ogólnie dostawy produktów w formie cyfrowej, łącznie z oprogramowaniem, jego modyfikacjami lub nowszymi wersjami;
2. usługi umożliwiające lub wspomagające obecność przedsiębiorstw lub osób w sieci elektronicznej, takich jak witryna lub strona internetowa;
3. usługi generowane automatycznie przez komputer i przesyłane poprzez Internet lub sieć elektroniczną w odpowiedzi na określone dane wprowadzone przez usługobiorcę;
4. odpłatne przekazywanie prawa do wystawiania na aukcji towarów lub usług za pośrednictwem witryny internetowej działającej jako rynek online, na którym potencjalni kupujący przedstawiają swoje oferty przy wykorzystaniu automatycznych procedur oraz na którym strony są informowane o dokonaniu sprzedaży za pomocą poczty elektronicznej generowanej automatycznie przez komputer;
5. pakiety usług internetowych oferujące dostęp do informacji, w których element telekomunikacyjny ma charakter pomocniczy i drugorzędny (to znaczy pakiety wykraczające poza oferowanie samego dostępu do Internetu i obejmujące inne elementy, takie jak strony, które umożliwiają dostęp do aktualnych wiadomości, informacji meteorologicznych lub turystycznych, gier, umożliwiają hosting witryn internetowych, dostęp do grup dyskusyjnych; itp.);
6. usługi wyszczególnione w załączniku I.
   
   

W myśl ust. 3 omawianego artykułu, ustęp 1 nie obejmuje w szczególności:

1. usług nadawczych radiowych i telewizyjnych;
2. usług telekomunikacyjnych;
3. towarów, w przypadku których zamawianie i obsługa zamówienia odbywają się elektronicznie;
4. płyt CD-ROM, dyskietek i podobnych nośników fizycznych;
5. materiałów drukowanych, takich jak książki, biuletyny, gazety lub czasopisma;
6. płyt CD i kaset magnetofonowych;
7. kaset wideo i płyt DVD;
8. gier na płytach CD-ROM;
9. usług świadczonych przez specjalistów, takich jak prawnicy i doradcy finansowi, którzy udzielają swym klientom porad za pomocą poczty elektronicznej;
10. usług edukacyjnych, w ramach których treść kursu przekazywana jest przez nauczyciela za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej (tzn. przez zdalne połączenie);
11. usług fizycznych off-line naprawy sprzętu komputerowego;
12. hurtowni danych off-line;
13. usług reklamowych, w szczególności w gazetach, na plakatach i w telewizji;
14. usług centrum wsparcia telefonicznego;
15. usług edukacyjnych obejmujących wyłącznie kursy korespondencyjne, takie jak kursy za pośrednictwem poczty;
16. konwencjonalnych usług aukcyjnych, przy których niezbędny jest bezpośredni udział, niezależnie od sposobu składania ofert;
17. usług telefonicznych z elementem wideo, znanych też pod nazwą usług wideofonicznych;
18. dostępu do Internetu i stron World Wide Web;
19. usług telefonicznych świadczonych przez Internet.
    
    

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Należy zauważyć, że wskazane powyżej rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. w odniesieniu do miejsca świadczenia usług zostało zmienione rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) nr 1042/2013 z dnia 7 października 2013 r. Zmiany te wynikają z dyrektywy Rady 2008/8/WE z dnia 12 lutego 2008 r., która art. 5 zmienia z dniem 1 stycznia 2015 r. dyrektywę 2006/112/WE w odniesieniu do miejsca świadczenia usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych i usług elektronicznych na rzecz osób niebędących podatnikami (ostatecznych konsumentów). Stosownie do obowiązującego od 1 stycznia 2015 r. art. 58 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r „Miejscem świadczenia następujących usług na rzecz osób niebędących podatnikami jest miejsce, w którym osoba taka ma siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu: a) usługi telekomunikacyjne; b) usługi nadawcze radiowe i telewizyjne; c) usługi świadczone drogą elektroniczną, w szczególności, o których mowa w załączniku II. W przypadku gdy usługodawca i usługobiorca kontaktują się za pomocą poczty elektronicznej, samo w sobie nie oznacza to, że świadczona usługa jest usługą świadczoną drogą elektroniczną.”

Mocą ustawy z dnia 25 lipca 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2014 r., poz. 1171), z dniem 1 stycznia 2015 r. art. 28k ustawy o podatku od towarów i usług otrzymuje następujące brzmienie: „Miejscem świadczenia usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych i usług elektronicznych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym podmioty te posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.”

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania rozdziału dotyczącego miejsca świadczenia przy świadczeniu usług:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
      
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność poprzez serwis internetowy. Usługa realizowana za pomocą tego serwisu polega na utrzymywaniu bazy ofert miejsc postojowych przeznaczonych do parkowania pojazdów, wraz z algorytmami wyszukiwania informacji w niej zawartych. Baza danych działa w sposób automatyczny, według określonego algorytmu i co do zasady nie wymaga ingerencji Spółki. Użytkownicy, dzięki rejestracji i utworzeniu w serwisie konta, mogą umieszczać w nim ogłoszenia (ofertę miejsca postojowego) lub dokonywać poszukiwań takiego miejsca przy wykorzystywaniu wbudowanego w serwis narzędzia wyszukiwania. Dzięki efektywnemu korzystaniu z tej bazy oraz serwisu internetowego Spółki, jej użytkownicy: Gospodarz - podmiot udostępniający miejsce postojowe oraz Gość - podmiot wykorzystujący miejsce postojowe udostępniane przez Gospodarza, mogą zawrzeć bezpośrednio między sobą umowę o korzystanie z takiego miejsca. Spółka nie jest stroną tej umowy. W zamian za zawarcie umowy pomiędzy Gospodarzem o Gościem, dzięki wykorzystaniu przez powyższe podmioty prowadzonej przez Spółkę bazy danych i skuteczne zawarcie między Gospodarzem o Gościem umowy, otrzymuje ona wynagrodzenie, którego wysokość, zasady pobierania i ustalania określa szczegółowo Regulamin serwisu. Spółka przekazuje wpłacone na rzecz Gospodarza wynagrodzenie za pośrednictwem operatora płatności PayU lub PayPal, potrącając przy tej okazji należne jej wynagrodzenie za wykonaną usługę. Regulamin przewiduje, iż wynagrodzenie za usługę Spółki pobierane jest tylko od Gospodarza.

Przyjęty model biznesowy zakłada, że przeważająca część umów udostępnienia Miejsca Postojowego zostanie zawarta pomiędzy podmiotami, które nie są podatnikami podatku od towarów i usług lub podatku od wartości dodanej. Tym samym, zapłata wynagrodzenia na rzecz Spółki za wykonaną usługę będzie co do zasady pochodziła od podmiotu, który nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług lub podatku od wartości dodanej. Podmioty te, mogą mieć miejsce zamieszkania w dowolnym kraju, ponieważ Spółka nie ogranicza terytorialnie możliwości korzystania z serwisu.

Wątpliwości Spółki dotyczą określenia miejsca świadczenia ww. usługi.

W tym miejscu należy zauważyć, że zgodnie z ww. art. 7 ust. 1 ww. rozporządzenia Rady (UE), 282/2011 do usług świadczonych drogą elektroniczną, należą usługi świadczone za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej, których świadczenie – ze względu na ich charakter - jest zasadniczo zautomatyzowane i wymaga minimalnego udziału człowieka, a ich wykonanie bez wykorzystania technologii informacyjnej jest niemożliwe.

Jednocześnie w myśl art. 7 ust. 2 lit. c) ww. rozporządzenia, ustęp 1 obejmuje w szczególności usługi generowane automatycznie przez komputer i przesyłane poprzez Internet lub sieć elektroniczną w odpowiedzi na określone dane wprowadzone przez usługobiorcę.

W sytuacji opisanej we wniosku ww. warunki są spełnione.

Usługi świadczone przez Spółkę:

• świadczone są za pomocą Internetu,
  

• funkcjonowanie serwisu internetowego Spółki jest zasadniczo zautomatyzowane i wymaga minimalnego udziału człowieka,
  

• nie ma możliwości, aby serwis działał bez wykorzystania technologii informacyjnej.
  
  
  

Ponadto w procesie świadczenia usługi przez Spółkę, Użytkownicy mają możliwość przedstawienia oferty, a także jej wyszukania wskutek wprowadzonych przez użytkowników danych. Wprowadzenie danych przez Użytkownika polegających na akceptacji oferty, prowadzi z kolei do finalizacji usługi poprzez zawarcie pomiędzy Użytkownikami umowy.

Zatem przedmiotowe usługi będą usługami elektronicznymi, których miejsce świadczenia na rzecz podmiotów niebędacych podatnikami będzie ustalane na podstawie art. 28k ustawy, tj. będzie to miejsce, w którym podmioty te posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

W rozdziale 6a ustawy uregulowano procedurę szczególną dotyczącą usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych lub usług elektronicznych świadczonych przez podmioty mające siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej, ale nieposiadające takiej siedziby w państwie członkowskim konsumpcji, na rzecz osób niebędących podatnikami, o których mowa w art. 28a.

Zgodnie z art. 130a pkt 3 ustawy, ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o procedurze szczególnej rozliczania VAT - rozumie się przez to rozliczenie VAT należnego z tytułu świadczenia usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych lub usług elektronicznych państwu członkowskiemu konsumpcji, w którym podatnik nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

W myśl art. 130b ust. 1 ustawy, podatnik świadczący usługi telekomunikacyjne, usługi nadawcze lub usługi elektroniczne, dla których miejscem świadczenia jest miejsce określone zgodnie z art. 28k, na rzecz osób niebędących podatnikami, o których mowa w art. 28a, mających siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu w państwie członkowskim konsumpcji, może złożyć zgłoszenie informujące o zamiarze skorzystania z procedury szczególnej rozliczania VAT w państwie członkowskim, w którym posiada:

1. siedzibę działalności gospodarczej albo
2. stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, jeżeli nie posiada siedziby działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej, albo
3. stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej i które wybiera w celu złożenia zgłoszenia, jeżeli nie posiada siedziby działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej, ale posiada więcej niż jedno stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej.
   
   

Państwo członkowskie, w którym podatnik złożył zgłoszenie, uznaje się za państwo członkowskie identyfikacji (art. 130b ust. 2 ustawy).

Zgodnie z art. 130b ust. 4-5 ustawy, w przypadku gdy państwem członkowskim identyfikacji jest Rzeczpospolita Polska, zgłoszenia dokonuje się za pomocą środków komunikacji elektronicznej do naczelnika drugiego urzędu skarbowego.

Naczelnik drugiego urzędu skarbowego dokonuje identyfikacji podatnika na potrzeby procedury szczególnej rozliczania VAT i potwierdza zgłoszenie, wykorzystując numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku.

Zatem po dokonaniu rejestracji zgodnie z ww. przepisami, Spółka będzie mogła rozliczać się zgodnie z procedurą szczególną rozliczania podatku VAT, o której mowa w ww. art. 130a pkt 3 ustawy.

Stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 130c ust. 1 ustawy, podatnicy zidentyfikowani na potrzeby procedury szczególnej rozliczania VAT są obowiązani składać za pomocą środków komunikacji elektronicznej deklaracje na potrzeby rozliczenia VAT, zwane dalej „deklaracjami VAT”, do Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście, zwanego dalej „drugim urzędem skarbowym”.

W myśl art. 130c ust. 2 ustawy, deklaracje VAT składa się za okresy kwartalne w terminie do 20. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale.

Stosownie do art. 130c ust. 4 ustawy, deklaracja VAT powinna zawierać:

1. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku;
   
2. dla każdego państwa członkowskiego konsumpcji, w którym VAT jest należny:
   1. całkowitą wartość usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych oraz usług elektronicznych pomniejszoną o kwotę VAT,
      
   2. całkowitą kwotę podatku należnego przypadającą na usługi, o których mowa w lit. a, wraz z jej podziałem na kwoty
   3. stawki VAT;
   
   
   

Zgodnie z art. 130c ust. 8 ustawy, podatnicy są obowiązani do wpłacania kwot VAT w euro, wskazując deklarację VAT, której dotyczy wpłata, w terminie, o którym mowa w ust. 2, na rachunek bankowy drugiego urzędu skarbowego.

W myśl art. 59 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.), zobowiązanie podatkowe wygasa w całości lub w części wskutek zapłaty.

Zatem po dokonaniu przez Spółkę zapłaty kwoty podatku wynikającej ze złożonej deklaracji, wygaśnie zobowiązanie podatkowe z tytułu świadczenia przez Spółkę usług elektronicznych.

Stanowisko w zakresie pytania nr 3 jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.