Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/443-1470/14/RS
z 23 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 24 października 2014 r. (data wpływu 28 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności wycofania z ewidencji środków trwałych nieruchomości, udziałów w sp. z o.o. oraz praw i obowiązków w spółce komandytowej, oraz braku obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego z tytułu ww. czynności – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności wycofania z ewidencji środków trwałych nieruchomości, udziałów w sp. z o.o. oraz praw i obowiązków w spółce komandytowej, oraz braku obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego z tytułu ww. czynności.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi indywidualną działalność gospodarczą, polegającą m.in. na sprzedaży hurtowej i detalicznej materiałów budowlanych, produkcji betonu oraz działalności developerskiej (mieszkaniowo-usługowej), wynajmie nieruchomości, działalności handlowej (franszyza) oraz działalności ośrodka wypoczynkowego.

Do aktywów przedsiębiorstwa należą m. in.: nieruchomości (grunty wraz zabudowaniami), środki trwałe w budowie, urządzenia techniczne i środki transportu oraz należności. W składnikach majątkowych ww. działalności wykazane są także udziały w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością oraz spółce komandytowej. Wnioskodawca zatrudnia kilkudziesięciu pracowników.

Aktualnie zamierza Wnioskodawca zrestrukturyzować swoje przedsiębiorstwo celem optymalnego zorganizowania działalności operacyjnej (produkcyjno-handlowej i usługowej) oraz efektywniejszego ukształtowania przedsiębiorstwa pod względem ewentualnych praw spadkobierców i zapewnienia w przyszłości płynnego prowadzenia przedsiębiorstwa. W tym celu rozważane jest przekształcenie dotychczasowej działalności Wnioskodawcy w spółkę z o.o. - na podstawie art. 551 § 5 w zw. z art. 5841 i n. KSH. Istotne w procesie restrukturyzacji jest również wyraźne rozdzielenie majątku prywatnego od tego, ściśle związanego z prowadzoną działalnością, który stanie się własnością spółki. Z uwagi na różnorodne obszary prowadzonej działalności, przed przekształceniem, nastąpiłoby wycofanie z dotychczasowej działalności gospodarczej niektórych składników majątkowych (wybranych nieruchomości niemieszkalnych m. in. w miejscowości S., T., C. oraz udziałów). Wycofane uprzednio nieruchomości mogłyby być w przyszłości wynajmowane/dzierżawione m. in. powstałej w wyniku przekształcenia spółce z o.o. Wycofanie tych składników majątkowych nastąpiłoby poprzez wykreślenie ich z ewidencji podatkowych i tym samym przyporządkowane zostałyby do majątku prywatnego Wnioskodawcy. Wycofanie tych składników majątkowych w jakikolwiek sposób nie wpłynęłoby na prowadzoną w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy działalność, gdyż do dnia przekształcenia udostępniłby wybrane składniki (nieruchomości) na potrzeby prowadzonej działalności, a z chwilą przekształcenia weszłyby w życie umowy najmu/dzierżawy, na podstawie których spółka (już odpłatnie) wykorzystywałaby te składniki na swoje potrzeby.

Z dniem przekształcenia przedsiębiorstwo Wnioskodawcy stałoby się przedsiębiorstwem spółki z o.o., w skład którego wchodziłyby m. in. nieruchomości, które wcześniej nie zostały wycofane ewidencyjnie do majątku prywatnego Wnioskodawcy.

Nieruchomości wycofane z działalności gospodarczej byłyby wynajmowane przez Wnioskodawcę, który po przekształceniu utraciłby status przedsiębiorcy (po przekształceniu podlega on wykreśleniu z ewidencji działalności gospodarczej). Intencją Wnioskodawcy jest ograniczenie się wyłącznie do czerpania pożytków cywilnych z rzeczy, bez angażowania się w zarządzanie nieruchomościami, ich remonty itp. W przyszłych umowach najmu będzie dążył do maksymalnego ograniczenia swojej roli, jako wykonawcy, albowiem nie będzie dysponował żadnymi specjalnymi środkami niezbędnymi do aktywnego zarządzania i utrzymywania nieruchomości (np. osobami do utrzymywania porządku itp.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy wycofanie przez Wnioskodawcę składników majątkowych przedsiębiorstwa - nieruchomości, tj. środków z prowadzonej działalności gospodarczej do majątku prywatnego celem ich wynajmu w przyszłości (opodatkowanego VAT) podlega opodatkowaniu VAT i czy wywołuje po stronie Wnioskodawcy jakiekolwiek skutki w podatku od towarów i usług (VAT) ?
   
2. Czy wycofanie przez Wnioskodawcę składników majątkowych przedsiębiorstwa - udziałów w spółce z o.o. i praw i obowiązków w spółce komandytowej gospodarczej do majątku prywatnego podlega opodatkowaniu VAT?
   
3. Czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 w zw. z art. 90 ust. 2-10 UVAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, formalne (nie następuje zmiana właściciela) przeniesienie niemieszkalnej nieruchomości z pozarolniczej działalności gospodarczej (ściślej - wykreślenie wybranych środków z ewidencji podatkowych i księgowych) do majątku prywatnego celem uzyskiwania w przyszłości przychodów z najmu nie podlega opodatkowaniu VAT. Nie stanowiąc odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu art. 5 UVAT nie stanowi także przekazania na cele osobiste podatnika w rozumieniu art. 7 ust. 2 UVAT.

Wnioskodawca w pełni podziela wykładnię tut. organu i przyjmując za własne przedstawia stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy wyrażone w postanowieniu z dnia 14 października 2010 r. w sprawie ITPP2/443-569/10/AD, które wydane zostało w analogicznym stanie faktycznym:

„Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że jest Pan właścicielem nieruchomości niemieszkalnej, która jest przedmiotem najmu na rzecz dwóch kontrahentów. W grudniu 2010 r. zamierza Pan ją wycofać z ewidencji środków trwałych aby od 1 stycznia 2011 r. w dalszym ciągu wynajmować na rzecz tych samych kontrahentów, naliczając podatek od towarów i usług. Nieruchomość została oddana do użytkowania w dniu 28 lutego 2008 r. Dokonał Pan odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na jej budowę. Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w tym przypadku nie nastąpi dostawa towaru w rozumieniu art. 7 ust. 2 powołanej ustawy, bowiem nie nastąpi przekazanie lokalu na cele osobiste. Lokal ten jako towar nadal będzie wykorzystywany przez Pana w sposób ciągły dla celów zarobkowych, o czym świadczy jego planowana dzierżawa. Zatem nadal będzie Pan prowadził działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, polegającą na wydzierżawianiu lokalu. W konsekwencji czynność polegająca na wycofaniu nieruchomości z ewidencji środków trwałych - w sytuacji gdy będzie ona w dalszym ciągu wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych - nie będzie rodziła żadnych konsekwencji w podatku od towarów i usług, w tym obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego."

Ponadto, w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 24 lipca 2013 r. w sprawie ILPP2/443-432/13-2/SJ sformułowano następujący pogląd: „w odniesieniu do składnika majątku - nieruchomości niemieszkalnej (lokali użytkowych wraz z gruntem), którą Wnioskodawca ma zamiar wynajmować, nie będzie miał zastosowania art. 7 ust. 2 oraz art. 14 ust. 1 i ust. 2 ustawy. Przedmiotowa nieruchomość bowiem - jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego - nie będzie przekazana do majątku osobistego Zainteresowanego i nie będzie wykorzystana na cele prywatne, lecz w związku z przeznaczeniem jej do wynajmu, będzie nadal przez Wnioskodawcę wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Wskazać należy, iż Wnioskodawca oddając w najem składniki majątku po ich wykreśleniu z ewidencji środków trwałych oraz po wykreśleniu z zakresu prowadzonej działalności gospodarczej usług wynajmu i dzierżawy nieruchomości nie utraci statusu podatnika podatku VAT w tym zakresie. Powyższe wynika z faktu, iż oddanie przedmiotowych lokali użytkowych w najem poza dotychczasową działalnością gospodarczą - na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług - de facto skutkować będzie wykonywaniem działalności gospodarczej (polegającej na wynajmie nieruchomości), zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy, oraz dokonywaniem czynności opodatkowanych (czynsz z tytułu najmu), określonych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Jak bowiem wskazano wyżej, świadczenie usług najmu stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, jeśli tylko jest świadczone w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Reasumując, wycofanie z ewidencji środków trwałych lokali użytkowych wraz z gruntem, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, ponieważ nie jest to czynność przewidziana w art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług".

Podobne stanowisko, z powołaniem się na interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 8 kwietnia 2010 r. w sprawie ILPP1/443-105/10-4/BD przyjął S. Zieleń („Obrót nieruchomościami a podatki dochodowe i VAT. Problemy praktyczne", Wrocław 2013, s. 725-726). Powyższe stanowisko jest zasadne, gdyż przekazanie towarów na cele osobiste powinno być utożsamiane z ich konsumpcją, tj. wykorzystaniem przez podatnika na własne, niekomercyjne cele i tym samym dla celów niezarobkowych, czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT. Natomiast w sytuacji, gdy wyłączone z działalności gospodarcze nieruchomości będą wynajmowane, a uzyskiwany czynsz opodatkowany VAT, to przepis art. 7 ust. 2 UVAT nie powinien mieć zastosowania. Przedstawione interpretacje wskazują na utrwaloną już w praktyce organów podatkowych wykładnię przedmiotowego przepisu, zgodną ze stanowiskiem Wnioskodawcy.

Ad 2

Wycofanie z przedsiębiorstwa do majątku prywatnego udziałów w spółce z o.o. i spółce komandytowej nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Uzasadnieniem dla tego stanowiska są nie tylko argumenty przedstawione w uzasadnieniu stanowiska dotyczące pytania nr 1, lecz również to, że, co do zasady, transakcje związane z udziałami w spółkach nie są, co do zasady, uznawane za dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 5 UVAT.

Ad 3

Zgodnie z art. 91 ust. 1 UVAT, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego. W myśl art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1 podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

W przypadku, gdy w okresie korekty, o której mowa w ust 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty (art 91 ust. 4). Natomiast, jak mowa w art. 91 ust. 5 UVAT, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

W świetle art. 91 ust. 6 UVAT, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1. opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi,
   
2. zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi (art. 91 ust. 7).

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3.

Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty (art. 91 ust. 7a).

Na marginesie należy także zauważyć, że wskazane przepisy nie mają jednak zastosowania w odniesieniu do przypadków określonych w art. 163 ust. 2 UVAT, z którego wynika, że w stosunku do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych przed dniem 1 maja 2004 r. stosuje się przepisy art. 20 ust. 5 ustawy, o której mowa w art. 175 (tj. ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym nie przewidywał on korekty podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług zaliczanych do środków trwałych podlegających amortyzacji po okresie dłuższym niż 6 miesięcy).

W ocenie Wnioskodawcy, powyższe przepisy nie nakładają na niego obowiązku dokonania korekty albowiem:

• wycofanie nieruchomości z działalności gospodarczej do majątku prywatnego celem ich wynajmu nie stanowi odpłatnej dostawy;

• nieruchomości nadal będą przez niego (lecz nie jako przedsiębiorcę) wykorzystywane do czynności opodatkowanych tj. wynajmu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.