Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/415-197/13/HD
z 30 kwietnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 8 lutego 2013 r. (data wpływu 11 lutego 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wycofania z prowadzonej działalności gospodarczej nieruchomości, będącej środkiem trwałym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lutego 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wycofania z prowadzonej działalności gospodarczej nieruchomości, będącej środkiem trwałym.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 30 maja 2005 r. Wnioskodawczyni nabyła od gminy za kwotę 360.000 zł brutto nieruchomość, która stanowi niezabudowaną działkę gruntu o powierzchni 0,1654 ha w granicach administracyjnych wsi.

Przedmiotowa działka była i nadal stanowi niezabudowaną nieruchomością rolną (nieużytek), która obecnie znajduje się w takim samym stanie zainwestowania, jak w dniu zakupu.

Wnioskodawczyni nabyła przedmiotową nieruchomość na potrzeby prowadzonej przez nią jednoosobowej pozarolniczej działalności gospodarczej, którą prowadzi nieprzerwanie od początku lutego 2001 r., w oparciu o wpis do ewidencji działalności gospodarczej.

Na potrzeby działalności gospodarczej Wnioskodawczyni prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów oraz ewidencję środków trwałych. Wnioskodawczyni jest również zarejestrowanym płatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotowa działka została wprowadzona do ewidencji środków trwałych na podstawie faktury VAT z 22% stawką, którą Wnioskodawczyni odliczyła w deklaracji VAT-7.

Obecnie Wnioskodawczyni zamierza wycofać z ewidencji środków trwałych przedmiotową działkę i przeznaczyć ją na cele osobiste.

W związku z powyższym – w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych – zadano następujące pytanie.

Czy przekazanie gruntowej działki rolnej na cele osobiste spowoduje powstanie przychodu, który podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, przekazanie na cele osobiste nieruchomości gruntowej, znajdującej się w ewidencji środków trwałych działalności gospodarczej osoby fizycznej, nie spowoduje powstania przychodu, a co za tym idzie nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku będących środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi, ujętymi w ewidencji środków trwałych.

Zatem wycofanie z ewidencji środków trwałych i przeniesienie gruntów z działalności gospodarczej na potrzeby własne (tzw. przekazanie na cele prywatne), nie będzie miało charakteru odpłatnego zbycia środka trwałego, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, czy też w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec tego, w myśl art. 14 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie wystąpi przychód z działalności gospodarczej, a zatem nie wystąpi też podatek. Czynność ta nie wiąże się bowiem z odpłatnym zbyciem środka trwałego, a wycofana nieruchomość nadal stanowić będzie własność Wnioskodawczyni, którą będzie wykorzystywana jedynie na potrzeby osobiste. Zatem, opisana powyżej czynność będzie obojętna podatkowo.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

• pkt 3 – pozarolnicza działalność gospodarcza,
• pkt 8 – odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy, nie ma zastosowania do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy – nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat (art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy).

W myśl art. 10 ust. 3 ww. ustawy, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Z kolei przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej jest również odpłatne zbycie składników majątku wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

• ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Do przychodów, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy, nie zalicza się jednak, stosownie do treści art. 14 ust. 2c ww. ustawy, przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni zamierza przeznaczyć niezabudowaną działkę gruntu, która stanowi środek trwały prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, na cele osobiste.

Wobec powyższego, odnosząc powyższe regulacje prawne na grunt rozpatrywanej sprawy, stwierdzić należy, że wycofanie przedmiotowej nieruchomości z działalności gospodarczej nie spowoduje u Wnioskodawczyni powstania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej jak również z pozostałych źródeł przychodu. Przekazanie nieruchomości na cele osobiste nie wiąże się bowiem z odpłatnym zbyciem składnika majątku. Nie dojdzie do sprzedaży środka trwałego. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zaliczają czynności nieodpłatnego przekazywania lokalu użytkowego na cele osobiste podatnika do żadnej z kategorii źródeł przychodów, zatem opisana powyżej czynność jest dla Wnioskodawczyni obojętna podatkowo – nie powoduje obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.