Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP2/443-826/14-4/JS
z 4 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 27 października 2014 r. (data wpływu 5 listopada 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 stycznia 2015 r. (data wpływu 26 stycznia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów oraz momentu powstania obowiązku podatkowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, momentu powstania obowiązku podatkowego oraz braku obowiązku wystawienia faktury przez przedstawiciela podatkowego w Austrii.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 stycznia 2015 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz brakującą opłatę.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, czyli firma…. jest zarejestrowana jako podatnik VAT UE, posiada właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy (zawierający dwuliterowy kod stosowany w kraju) dla transakcji od wartości dodanej. Zainteresowany kupuje towar poza Unią Europejską, tj. w Republice Korei Południowej. Firma koreańska wystawia Wnioskodawcy faktury za zakupione towary w walucie obcej EUR lub USD. Towary te są transportowane z Korei Południowej do Austrii, gdzie następnie zostają zgłoszone do odprawy celnej oraz dopuszczone do obrotu przez austriackiego przedstawiciela podatkowego Wnioskodawcy (z nadanym numerem VAT z przedrostkiem ATU). Następnie towary te są przewożone z Austrii do Polski przez firmę transportową na koszt Wnioskodawcy. Fakturę za sprzedaż towaru wystawia kontrahent z kraju trzeciego i to jemu Wnioskodawca płaci bezpośrednio za towar. Numer NIP przedstawiciela fiskalnego z Austrii widnieje na dokumentach celnych (PZC). Po zakończeniu odprawy celnej Wnioskodawca dokonuje przemieszczenia towaru z terytorium Austrii na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

W piśmie z dnia 21 stycznia 2015 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że:

1. Firma … ., czyli Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT.
2. Firma … ., czyli Wnioskodawca kupuje w Republice Korei Południowej komponenty plastikowe, które wykorzystuje do swojej działalności (montażu).
3. Wnioskodawca kupuje towar w Republice Korei Południowej od dnia 23 września 2013 r. (data pierwszej faktury z Korei) i transakcje te trwają do dnia dzisiejszego (z różną częstotliwością, średnio raz w miesiącu).
4. Pierwsza odprawa celna zakupionych towarów była w listopadzie 2013 r.
5. Pierwsza dostawa zakupionych w Korei Południowej towarów dotarła do Wnioskodawcy w listopadzie 2013 r.
6. Austriacki przedstawiciel podatkowy odprawia w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy towary, które są zakupione w Korei Południowej (w załączeniu kserokopia upoważnienia/zlecenia wystawionego przez Zainteresowanego potwierdzona za zgodność z oryginałem) – Załącznik nr 1.
7. Wnioskodawca wykorzystuje zakupione towary (komponenty) do swojej działalności gospodarczej.
8. Wnioskodawca oprócz faktury wystawionej przez firmę koreańską posiada również austriackie dokumenty celne, na których widnieje data odprawy i która zarazem jest datą wystawienia dokumentu celnego (pierwszy taki dokument celny był wystawiony w listopadzie 2013 r.; kserokopia w załączeniu potwierdzona za zgodność z oryginałem) – Załącznik nr 2.

Na dokumencie widnieje nazwa firmy Wnioskodawcy, czyli …., jego dane oraz numer VAT UE (dane kontrahenta/Wnioskodawcy, dla którego odprawiane są towary). Firma koreańska przesyła również list transportowy wystawiony na Wnioskodawcę.

1. Od przedstawiciela podatkowego Wnioskodawca otrzymuje (w zakresie przedmiotowej transakcji) austriacki dokument celny poświadczający dokonanie odprawy. Dokumenty te zostają wystawione w dniu dokonania odprawy, czyli w przypadku Zainteresowanego jest to data: listopad 2013 r. (pierwsza odprawa, transakcje zakupu z Korei trwają do dnia dzisiejszego). Spółka traktuje ww. transakcje na podstawie posiadanych dokumentów jako transakcje wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy zaistniała sytuacja jest dla Wnioskodawcy importem czy też wewnątrzwspólnotowym nabyciem towaru (oznaczone jako pytanie nr 1 wniosku ORD-IN)?
2. Kiedy powstaje obowiązek podatkowy dla Wnioskodawcy (oznaczone jako pytanie nr 2 wniosku ORD-IN)?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1

Powołując się na istniejące interpretacje oraz ustawę z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) Wnioskodawca uważa, iż zaistniała sytuacja jest dla niego wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów jeśli zostaną spełnione warunki określone w art. 11 ust. 1 ustawy o VAT.

„Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.”

Wnioskodawca spełnił powyższe warunki więc uznaje, że zakupy towarów jakie dokonuje od koreańskich dostawców, które odprawiane są przez austriackiego przedstawiciela podatkowego, a następnie transportowane do Polski, może uznać za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy VAT przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju. Natomiast gdy przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego następuje na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego Wspólnoty, nie dochodzi do importu towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem w sytuacji opisanej w pytaniu import towarów z terytorium państwa trzeciego (Republika Korei Południowej) podlegał rozliczeniu w Republice Austrii. Zatem przywóz towarów z państwa trzeciego na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju – co ma miejsce w niniejszym przypadku – nie stanowi importu towarów na terytorium Polski.

Stosownie do art. 9 ust. 1 u.p.t.u. przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Ad. 2

Zgodnie z treścią art. 20 ust. 5 ustawy o VAT „w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku pod wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9 oraz art. 20b”.

Zauważyć należy, że w tej sprawie fakturę sprzedaży towaru wystawia kontrahent z kraju trzeciego, a nie podatnik podatku od wartości dodanej. Brak jest również podstawy do wystawienia faktury sprzedaży towaru przez przedstawiciela podatkowego, ponieważ Wnioskodawca przemieszcza towary należące do jego przedsiębiorstwa z terytorium Austrii na terytorium kraju. Dlatego przy nietransakcyjnym przemieszczeniu towarów obowiązek powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu dokonania dostawy. Za dzień dokonania dostawy należy przyjąć dzień dostarczenia towaru do Polski.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 7 ustawy, przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Stosownie do dyspozycji art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Natomiast art. 9 ust. 2 ustawy stanowi, iż wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ma miejsce pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
   1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
   2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a – z zastrzeżeniem art. 10;
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.
   
   

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Natomiast art. 12 ust. 1 ustawy określa zamknięty katalog sytuacji, w których przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy, nie uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (zastrzeżenia te nie mają zastosowania w niniejszej sprawie).

Ponadto, w świetle art. 79 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. UE L Nr 302, str. 1, z późn. zm.), dopuszczenie do swobodnego obrotu nadaje towarowi niewspólnotowemu status celny towaru wspólnotowego. Oznacza to, że po spełnieniu wszystkich formalności, a zwłaszcza po dokonaniu zgłoszenia celnego oraz zapłaceniu należności celno-podatkowych, można swobodnie dysponować towarem na obszarze celnym Unii Europejskiej.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT oraz jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE, posiada właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy (zawierający dwuliterowy kod stosowany w kraju) dla transakcji od wartości dodanej. Zainteresowany kupuje towar poza Unią Europejską, tj. w Republice Korei Południowej. Firma koreańska wystawia Wnioskodawcy faktury za zakupione towary w walucie obcej EUR lub USD. Towary te są transportowane z Korei Południowej do Austrii, gdzie następnie zostają zgłoszone do odprawy celnej oraz dopuszczone do obrotu przez austriackiego przedstawiciela podatkowego Wnioskodawcy (z nadanym numerem VAT z przedrostkiem ATU). Następnie towary te są przewożone z Austrii do Polski przez firmę transportową na koszt Wnioskodawcy. Fakturę za sprzedaż towaru wystawia kontrahent z kraju trzeciego i to jemu Wnioskodawca płaci bezpośrednio za towar. Numer NIP przedstawiciela fiskalnego z Austrii widnieje na dokumentach celnych (PZC). Po zakończeniu odprawy celnej Wnioskodawca dokonuje przemieszczenia towaru z terytorium Austrii na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

Wnioskodawca kupuje w Republice Korei Południowej komponenty plastikowe, które wykorzystuje do swojej działalności (montażu). Zainteresowany kupuje towar w Republice Korei Południowej od dnia 23 września 2013 r. (data pierwszej faktury z Korei) i transakcje te trwają do dnia dzisiejszego (z różną częstotliwością, średnio raz w miesiącu). Pierwsza odprawa celna zakupionych towarów była w listopadzie 2013 r. Pierwsza dostawa zakupionych w Korei Południowej towarów dotarła do Wnioskodawcy w listopadzie 2013 r. Austriacki przedstawiciel podatkowy odprawia w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy towary, które są zakupione w Korei Południowej. Wnioskodawca wykorzystuje zakupione towary (komponenty) do swojej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca oprócz faktury wystawionej przez firmę koreańską posiada również austriackie dokumenty celne, na których widnieje data odprawy i która zarazem jest datą wystawienia dokumentu celnego (pierwszy taki dokument celny był wystawiony w listopadzie 2013 r.). Na dokumencie widnieje nazwa firmy Wnioskodawcy, jego dane oraz numer VAT UE (dane kontrahenta/Wnioskodawcy, dla którego odprawiane są towary). Firma koreańska przesyła również list transportowy wystawiony na Zainteresowanego. Od przedstawiciela podatkowego Wnioskodawca otrzymuje (w zakresie przedmiotowej transakcji) austriacki dokument celny poświadczający dokonanie odprawy. Dokumenty te zostają wystawione w dniu dokonania odprawy, czyli w przypadku Zainteresowanego jest to data: listopad 2013 r. (pierwsza odprawa, transakcje zakupu z Korei trwają do dnia dzisiejszego). Spółka traktuje ww. transakcje na podstawie posiadanych dokumentów jako transakcje wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów.

Ad. 1.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że – jak wynika z okoliczności sprawy – Wnioskodawca nabywa towary (komponenty plastikowe) od kontrahenta z Korei Południowej. Towary te są transportowane z Korei Południowej do Austrii, gdzie następnie zostają zgłoszone do odprawy celnej oraz dopuszczone do obrotu przez austriackiego przedstawiciela podatkowego Wnioskodawcy (z nadanym numerem VAT z przedrostkiem ATU). Numer NIP przedstawiciela fiskalnego z Austrii widnieje na dokumentach celnych (PZC). Następnie z Austrii przedmiotowe towary są przewożone do Polski. Zatem, w związku z dokonanym na terytorium Austrii importem towarów, Wnioskodawca staje się podatnikiem podatku od wartości dodanej w tym państwie, a towary dopuszczane do obrotu na terytorium Austrii uzyskują status towaru wspólnotowego.

Tym samym Wnioskodawca dla tej transakcji działa w innym państwie członkowskim (tj. na terytorium Austrii) w charakterze podatnika podatku od wartości dodanej. O tym, czy dany podmiot jest podatnikiem podatku od wartości dodanej (podobnie jak podatku od towarów i usług) czy też nie, nie decyduje fakt zarejestrowania się podmiotu dla celów tego podatku, ale charakter czynności wykonywanych przez ten podmiot. Nawet jeśli podmiot nie jest zarejestrowany w tym państwie członkowskim jako podatnik podatku od wartości dodanej, to de facto występuje jako taki podatnik z uwagi na fakt wykonania czynności podlegającej opodatkowaniu tym podatkiem, tj. importu towarów. Towar został zaimportowany przez Wnioskodawcę do Austrii w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Dalsze przemieszczenie przez Wnioskodawcę własnych towarów, uprzednio zaimportowanych i dopuszczonych do obrotu w Austrii, stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy.

Reasumując, przemieszczanie własnych towarów (uprzednio zaimportowanych z Korei Południowej), z terytorium Austrii na terytorium Polski, stanowi dla Wnioskodawcy wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, które podlega opodatkowaniu na terytorium kraju stawką właściwą dla nabytego towaru.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Ad. 2.

Zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy, w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9 oraz art. 20b. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio.

Stosownie do art. 20 ust. 1a ustawy, w przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wykonywanej w sposób ciągły przez okres dłuższy niż miesiąc uważa się ją za dokonaną z upływem każdego miesiąca do czasu zakończenia dostawy tych towarów.

Z treści wniosku wynika, że fakturę za sprzedaż towaru wystawia firma koreańska i faktura ta jest związana z importem towarów, który ma miejsce na terytorium Austrii. Wnioskodawca zaś będąc podatnikiem podatku VAT – jak wskazano powyżej – dokonuje wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy.

Biorąc pod uwagę okoliczności sprawy należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie zasada określenia obowiązku podatkowego w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów na podstawie wystawionej faktury nie ma zastosowania, ponieważ w przedmiotowej sprawie dochodzi do przemieszczenia towarów należących do Wnioskodawcy z terytorium Austrii na terytorium Polski.

Zatem w okolicznościach niniejszej sprawy obowiązek podatkowy z tytułu dokonanych transakcji wewnątrzwspólnotowych nabyć przedmiotowych towarów (komponentów plastikowych) powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano poszczególnych dostaw towarów, tj. dostarczono towary z innego państwa członkowskiego na terytorium kraju.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Końcowo należy wskazać, że analiza załączników dołączonych do wniosku o wydanie interpretacji w indywidualnej sprawie nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w zakresie uznania transakcji za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów oraz momentu powstania obowiązku podatkowego. Natomiast wniosek w zakresie braku obowiązku wystawienia faktury przez przedstawiciela podatkowego w Austrii został załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.