Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/436-366/14/MCZ
z 20 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 24 listopada 2014 r. (data wpływu do Biura – 26 listopada 2014 r.), uzupełnionym 2 lutego 2015 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowaniu ustanowienia służebności osobistej w ramach umowy dożywocia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 listopada 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej skutków podatkowych ustanowienia służebności osobistej w ramach umowy dożywocia.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego w piśmie z 22 stycznia 2015 r. znak: IBPB II/1/436-366/14/MCZ wezwano o jego uzupełnienie. Wniosek uzupełniono 2 lutego 2015 r.

W odpowiedzi na ww. pismo Wnioskodawczyni wskazała (poz. 61 formularza ORD-IN), że przedmiotem wniosku są wyłącznie przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Dnia 16 października 2014 r., Wnioskodawczyni podpisała przed notariuszem umowę dożywocia. Pani C.K. przeniosła na Wnioskodawczynię (wnuczkę brata) własność lokalu mieszkalnego. W zamian za to Wnioskodawczyni zobowiązała się zapewnić cioci (Pani C.K.) dożywotnie utrzymanie. Ponadto Wnioskodawczyni ustanowiła na rzecz Pani C.K. nieodpłatną służebność mieszkania, polegającą na bezpłatnym dożywotnim korzystaniu przez ciocię z całego lokalu mieszkalnego.

Wartość tej nieruchomości została określona na kwotę 90.000 zł.

W dniu sporządzenia umowy pobrano podatek od czynności cywilnoprawnych w wysokości 1.800 zł oraz opłaty za: wypis prawa własności oraz wpis służebności i dożywocia a także za wpis o wykreśleniu hipoteki – łącznie 700 zł.

W związku z powyższym – po przeformułowaniu w uzupełnieniu wniosku – zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni, mająca status osoby zainteresowanej, w rozumieniu art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, powinna odprowadzić podatek od spadków i darowizn od ustanowienia służebności osobistej w ramach umowy dożywocia opisanej we wniosku?

Zdaniem Wnioskodawczyni, od powyższej umowy dożywocia należało pobrać jedynie podatek od czynności cywilnoprawnych. Natomiast na podstawie obowiązujących przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn nie ma podstaw do pobrania podatku od spadków i darowizny od umowy nieodpłatnego ustanowienia służebności mieszkania.

Uzasadniając swoje stanowisko Wnioskodawczyni wskazała, że art. 908 § 1 Kodeksu cywilnego określa obowiązki nabywcy, który nabywa nieruchomość na podstawie umowy dożywocia. Z przepisu tego wynika, że strony umowy mogą w akcie notarialnym zawrzeć również inne postanowienia. Natomiast § 2 art. 908 Kodeksu cywilnego jest dalszym ciągiem zobowiązań nabywcy, zgodnie z nim „jeżeli w umowie o dożywocie nabywca nieruchomości zobowiązał się obciążyć ją na rzecz zbywcy użytkowaniem, którego wykonywanie jest ograniczone do części nieruchomości, służebnością mieszkania lub inną służebnością osobistą albo spełniać powtarzające się świadczenia w pieniądzach lub w rzeczach oznaczonych co do gatunku, użytkowanie, służebność osobista oraz uprawnienie do powtarzających się świadczeń należą do treści prawa dożywocia”.

Skoro powyższy przepis wyraźnie przewiduje – przy zawieraniu umowy o dożywocie – dodatkowe ustalenie, np. prawo dożywotnie bezpłatnego użytkowania lub nieodpłatnej dożywotniej służebności mieszkania, stwierdzając równocześnie, że takie uprawnienie należy do treści prawa dożywocia, a umowa o dożywocie opodatkowana jest jedynie w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych – do opisanej sytuacji nie mają zastosowania przepisy o podatku od spadków i darowizn.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, iż przedmiotem niniejszej interpretacji – zgodnie ze wskazaniem dokonanym w uzupełnieniu wniosku – jest ocena stanowiska Wnioskodawczyni dotycząca wyłącznie podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowaniu ustanowienia służebności osobistej w ramach umowy dożywocia. Wobec czego stanowisko Wnioskodawczyni zajęte w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostało potraktowane jako element wniosku niepodlegający ocenie Organu w zakresie będącym przedmiotem wniosku.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 ze zm.) podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.

W myśl art. 5 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Z treści wniosku i jego uzupełnienia wynika, że 16 października 2014 r., podpisana została notarialna umowa dożywocia. Zgodnie z tą umową Pani C.K. przeniosła na Wnioskodawczynię własność lokalu mieszkalnego a Wnioskodawczyni ustanowiła na rzecz Pani C.K. nieodpłatną służebność mieszkania, polegającą na bezpłatnym dożywotnim korzystaniu przez Panią C.K. z całego lokalu mieszkalnego.

Mając na uwadze stan faktyczny wniosku oraz treść art. 1 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku od spadków i darowizn, stwierdzić należy, że ponieważ to Wnioskodawczyni ustanowiła w ramach umowy dożywocia na rzecz Pani C.K. nieodpłatną służebność mieszkania, polegająca na bezpłatnym dożywotnim korzystaniu przez Panią C.K. z całego lokalu mieszkalnego, to na podstawie zawartej 16 października 2014 r. umowy Wnioskodawczyni nie nabyła żadnego prawa tytułem nieodpłatnej służebności. Nabywającym tytułem nieodpłatnej służebność jest Pani C.K.

To oznacza, że po stronie Wnioskodawczyni nie powstał z tytułu ww. umowy obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn. Przy czym brak tego obowiązku nie wynika, z tego, że ustanowiona na rzecz Pani C.K. nieodpłatna służebność nastąpiła w ramach umowy dożywocia, ale dlatego, że na podstawie ww. umowy na rzecz Wnioskodawczyni nie została ustanowiona nieodpłatna służebność.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe, choć z innych przyczyn niż wskazano we wniosku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie wskazuje się, iż organ podatkowy rozpatruje sprawę tylko i wyłącznie w granicach zdarzenia/stanu faktycznego przedstawionego we wniosku przez wnioskodawcę. Organ podatkowy nie ocenia zgodności opisu zdarzenia/stanu faktycznego sformułowanego we wniosku z rzeczywistością. Jeżeli zdarzenie/stan faktyczny przedstawiony we wniosku nie odpowiada rzeczywistości, interpretacja nie wywołuje skutków prawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.