2014.11.10 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-830/14-4/AK
z 10 listopada 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 28 lipca 2014 r. (data wpływu 31 lipca 2014 r.) uzupełnionym pismem – brak daty sporządzenia (data wpływu 4 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem w dniu 4 listopada 2014 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, prowadzącą działalność gospodarczą w szczególności w zakresie produkcji betonu towarowego, sklasyfikowanego w grupowaniu PKWiU z 2008 r. 23.63 i zaprawy cementowo-piaskowej sklasyfikowanej w grupowaniu PKWiU z 2008 r. 23.64.

Produkcja i sprzedaż betonu dokonywana jest dla firm, instytucji, a także dla klientów indywidualnych. W celu zwiększenia atrakcyjności oferty beton dostarczany jest na budowę specjalistycznym samochodem (gruszka do betonu) oraz samochodem wyposażonym w pompę do betonu (pompo-gruszka). Dodatkowo w razie potrzeby Spółka oferuje pracę specjalistycznego urządzenia do pompowania betonu na duże odległości lub wysokości (pompa do betonu). Produkcja betonu oraz zaprawy cementowo-piaskowej produkowana jest we własnym zakresie przez Wnioskodawcę natomiast transport oraz wykonywanie usług dodatkowych związanych z produkcją i dostawą betonu, w tym podawanie betonu na budowie (pompowanie betonu) wykonywane jest przez Wnioskodawcę za pomocą firm podwykonawczych działających na zlecenie Wnioskodawcy. Wnioskodawca zatem co do zasady w umowach z kontrahentami świadczy jednorazowo i kompleksowo produkcję i dostawę betonu towarowego oraz zaprawy cementowo-piaskowej wraz z usługami transportu oraz podawania betonu na budowie (pompowania betonu). Poprzez dostawę, wylewanie i pompowanie betonu wykonywana jest przez innych uczestników procesu budowlanego robota budowlana (np. budowa fundamentu lub stropu). W związku z produkcją betonu, jego transportem oraz pompowaniem Wnioskodawca nalicza swoim kontrahentom także dodatkowe opłaty z tytułu np.: dodatkowego czasu rozładunku, dopełnienia transportowego, dodatków technologicznych do betonu, czy też podgrzania betonu.

Obecnie Wnioskodawca wykonuje działalność opisaną powyżej na rzecz swoich klientów (konsumentów, podmiotów prowadzących działalność gospodarczą i innych podmiotów) bez specyfikowania przez klientów celu przeznaczenia i wykorzystywania wyprodukowanego dostarczonego i podanego przez Wnioskodawcę betonu. Z klientami ustalana jest cena sprzedaży, w której określone są cena betonu oraz jego dostawy na teren budowy, wylania lub podania przy użyciu pompy do betonu na wskazane przez klienta odległości lub wysokości, a także naliczane są opłaty dodatkowe opisane powyżej (dodatkowy czas rozładunku itd.), przy czym cena netto z tytułu kompleksowego wykonania przedmiotu umowy powiększana jest o stawkę podatku VAT w wysokości 23%.

Wnioskodawca przewiduje wykonywanie działalności opisanej powyżej również dla inwestycji objętych społecznym programem mieszkaniowym, tj. poprzez świadczenie na rzecz podmiotów realizujących budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 z późniejszymi zmianami). Wnioskodawca przewiduje zatem wykonywanie działalności opisanej powyżej na rzecz:

bezpośrednio inwestora realizującego budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym;
generalnego wykonawcy, który wykonuje roboty budowlane na rzecz inwestora realizującego budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym;
podwykonawcy generalnego wykonawcy, który wykonuje roboty budowlane na rzecz inwestora realizującego budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym (oraz dalszych podwykonawców).

W uzupełnieniu Zainteresowany wskazał, że:

Przedmiotem umowy Wnioskodawcy z kontrahentem jest:
- wyprodukowanie betonu,
- jego transport na budowę,
- wylanie betonu we wskazanym przez kontrahenta miejscu bezpośrednio ze specjalistycznego samochodu (gruszka do betonu) lub samochodem wyposażonym w pompę do betonu (pompo-gruszka),
- w razie potrzeby wylania betonu na duże odległości lub wysokości usługa Wnioskodawcy poszerzona jest o pompowanie betonu za pomocą pompy do betonu,
- nadzór technologiczny (w szczególności: kontrola gęstości mieszanki, pobór próbek do laboratorium, decyzja o dozowaniu dodatków chemicznych stosownie do potrzeb betonu, doradztwo w sposobie formowania i zagęszczania mieszanki w celu osiągnięcia optymalnych efektów) nad procesem wbudowywania betonu*).
* wbudowywanie betonu – układanie mieszanki betonowej; proces technologiczny przeniesienia mieszanki betonowej z pojazdu transportującego mieszankę, np. samochodowej mieszarki (gruszka) do miejsca wbudowania (np. szalunek lub inna forma) i zagęszczenia wg. wybranej metody.
2. Czynności wymienione powyżej wykonywane są odpowiednio:
Tabela – załącznik pdf – str. 8.
W ocenie Wnioskodawcy, na podstawie uzyskanego od kontrahenta oświadczenia o zaliczeniu obiektu budowlanego do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12-12c ustawy, czynności opisane w pkt 1 i 2 niniejszego pisma mieszczą się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust.12 ustawy o VAT.
Czynności zdarzenie przyszłego, których dotyczą pytania zawarte we wniosku z dn. 28.07.2014 t. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku, wykonywane będą przez Wnioskodawcę wyłącznie w obiektach budowlanych zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym lub – jak zostało to sformułowane w III.3, wniosku- wyłącznie w części objętej społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12-12c ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy wykonywanie przez Wnioskodawcę działalności opisanej w opisie sprawy na rzecz bezpośrednio inwestora realizującego budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym; na rzecz generalnego wykonawcy, który wykonuje roboty budowlane na rzecz inwestora realizującego budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, czy też na rzecz podwykonawcy generalnego wykonawcy, który wykonuje roboty budowlane na rzecz inwestora realizującego budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym (oraz dalszych podwykonawców), opodatkowane jest stawką podstawową 23% VAT, czy stawkę preferencyjną 8% VAT w związku z wykonywaniem przez Wnioskodawcę działalności na rzecz budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym?
Czy, w przypadku potwierdzenia uprawnienia stosowania przez Wnioskodawcę stawki 8% VAT w sytuacjach opisanych powyżej) jakiekolwiek znaczenie dla możliwości stosowania stawki 8% VAT ma fakt wykonywania przez Wykonawcę działalności w części przez swoich podwykonawców, tj. wykonując działalność Wykonawca korzysta np. w zakresie transportu lub pompowania betonu z usług firm zewnętrznych, przy czym firmy te działają tylko na zlecenie Wnioskodawcy, a sam Wnioskodawca w całości odpowiedzialny jest za kompleksowe wykonanie umowy w zakresie zarówno produkcji betonu, jego transportu i podania betonu (pompowania betonu) wobec swego kontrahenta, tj. inwestora, generalnego wykonawcy lub podwykonawcy generalnego wykonawcy?
Czy wykonywanie przez Wnioskodawcę działalności opisanej powyżej w związku z realizacją inwestycji budowlanej częściowo objętej społecznym programem mieszkaniowym, (tj. daną inwestycją budowlaną objęta jest zarówno budowa lokali użytkowych oraz lokali mieszkalnych) ale zgodnie z treścią zawartej przez Wnioskodawcę z kontrahentem umowy, tj. inwestorem lub generalnym wykonawcą lub podwykonawcą generalnego wykonawcy (dalszymi podwykonawcami), działalność Wnioskodawcy świadczona będzie w ramach danej inwestycji wyłącznie dla części objętej społecznym programem mieszkaniowym (tj. produkcja betonu, jego dostawa oraz podanie betonu - pompowanie betonu świadczone będzie tylko dla lokali mieszkalnych), Wnioskodawca zobowiązany jest stosować podstawową stawkę 23% VAT, czy też uprawniony jest stosować stawę preferencyjną 8% VAT?
Czy Wnioskodawca wykazuje uprawnienie do stosowania preferencyjnej stawki 8% VAT w związku z wykonywaniem działalności opisanej powyżej na potrzeby społecznego budownictwa mieszkaniowego poprzez uzyskanie od kontrahenta oświadczenia o realizacji inwestycji objętej społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 z późniejszymi zmianami) oraz kopii decyzji o pozwoleniu na budowę zatwierdzającej dany projekt budowlany?
Czy właściwym i wystarczającym dla skorzystania przez Wnioskodawcę z preferencyjnej stawki 8% VAT z tytułu wykonywanej działalności na potrzeby budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym jest zastosowanie na fakturze VAT jednego ogólnego opisu usługi „Kompleksowa usługa budowlana” oraz zamieszczenie na niej, poza załączeniem dokumentów WZ i kwitów pracy urządzeń i pojazdów specjalistycznych, specyfikacji określającej konkretnie ilość podanego betonu oraz usług dodatkowych w stosowanych jednostkach miary (dodatki technologiczne do betonu, podgrzewanie betonu, praca pompy, dodatkowy czas rozładunku, inne usługi dodatkowe ściśle związane z dostawą)?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

W ocenie Wnioskodawcy, dla uprawnienia stosowania preferencyjnej stawki 8% VAT, nie ma znaczenia, czy działalność Wnioskodawcy opisana w zdarzeniu przyszłym wykonywana jest na rzecz bezpośrednio inwestora realizującego budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym; na rzecz generalnego wykonawcy, który wykonuje roboty budowlane na rzecz inwestora realizującego budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, czy też na rzecz podwykonawcy generalnego wykonawcy (dalszego podwykonawcy), który wykonuje roboty budowlane na rzecz inwestora realizującego budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym. Przesłanką decydującą o uprawnieniu Wnioskodawcy do stosowania preferencyjnej stawki 8% VAT (art. 41 ust. 12, 12a-12c ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 z późniejszymi zmianami) jest tylko fakt uczestnictwa przez ww. podmioty przy inwestycji (budowie) objętej społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu w/w ustawy. Jeżeli zatem inwestor, generalny wykonawca lub podwykonawca generalnego wykonawcy (lub każdy dalszy podwykonawca) uczestniczą w realizacji budowy objętej społecznym programem mieszkaniowym, to działalność Wnioskodawcy opisana powyżej świadczona na rzecz ww. kontrahentów wchodzi w zakres budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym i z tego tytułu korzysta z uprzywilejowania, tj. Wnioskodawca uprawniony jest stosować stawę preferencyjną 8% VAT dla działalności opisanej powyżej w pkt. II. Ponadto, ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 z późniejszymi zmianami) w zakresie w jakim dotyczy budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym (w szczególności art. 41 ust. 12 i 12a-12c) nie uzależnia stosowania stawki 8% VAT od tego, na rzecz jakiego podmiotu w złożonej często strukturze wykonawczej realizowana jest dostawa, czy budowa, ale stosowanie stawki 8% VAT warunkuje realizacją budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu tej ustawy.

Z powyższych względów Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż uprawniony jest stosować stawkę preferencyjną 8% VAT w zakresie swojej działalności świadczonej przy inwestycjach/budowach objętych społecznym programem mieszkaniowym niezależnie od tego, czy świadczy na rzecz inwestora realizującego budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym; na rzecz generalnego wykonawcy, który wykonuje roboty budowlane na rzecz inwestora realizującego budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, czy też na rzecz podwykonawcy generalnego wykonawcy, który wykonuje roboty budowlane na rzecz inwestora realizującego budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym (względnie na rzecz dalszych podwykonawców).

Ad. 2

W ocenie Wnioskodawcy, dla stosowania preferencyjnej stawki 8% VAT z tytułu wykonywanej działalności w ramach budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym nie ma znaczenia, iż część swoich obowiązków, w szczególności związanych z transportem i pompowaniem betonu, Wnioskodawca wykonuje wobec swoich kontrahentów przy pomocy podwykonawców. Wnioskodawca wyjaśnia, iż jego podwykonawcy działają tylko na zlecenie Wnioskodawcy, a sam Wnioskodawca w całości odpowiedzialny jest za kompleksowe wykonanie umowy w zakresie zarówno produkcji betonu, jego transportu/dostawy i podania betonu (pompowania betonu) wobec swego kontrahenta, tj. inwestora, generalnego wykonawcy lub podwykonawcy generalnego wykonawcy (względnie dalszych podwykonawców). Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 z późniejszymi zmianami) w zakresie w jakim dotyczy budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, w szczególności art. 41 ust. 12, ust. 12a-12c, nie warunkuje stosowania stawki 8% VAT od tego, w jaki sposób, tj. czy Wnioskodawca wyłącznie własnymi siłami, czy też za pomocą podwykonawców, wykona dostawę lub budowę - istotne jest natomiast, aby dostawa lub budowa dotyczyły budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu ww. ustawy.

Z powyższych względów Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż uprawniony jest stosować stawkę preferencyjną 8% VAT niezależnie od tego, czy własnymi siłami, czy też przy pomocy podwykonawców wykonuje działalność opisaną powyżej w pkt. II dotycząca i związaną z budownictwem objętym społecznym programem mieszkaniowym.

Ad. 3

W ocenie Wnioskodawcy, w sytuacji gdy dana inwestycja budowlana objęta jest tylko częściowo społecznym programem mieszkaniowym, tj. budowane są zarówno lokale użytkowe jak i lokale mieszkalne, ale z treści zawartej przez Wnioskodawcę z kontrahentem umowy, tj. inwestorem lub generalnym wykonawcą lub podwykonawcą generalnego wykonawcy (względnie dalszymi podwykonawcami) wynikać wyraźnie będzie, iż Wnioskodawca świadczył będzie w ramach danej inwestycji wyłącznie dla części objętej społecznym programem mieszkaniowym (tj. produkcja betonu, jego dostawa oraz podanie betonu – pompowanie betonu świadczone będzie tylko dla lokali mieszkalnych), to Wnioskodawca uprawniony będzie stosować stawę 8% VAT do wykonanego świadczenia.

Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 z późniejszymi zmianami) w zakresie w jakim dotyczy budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, w szczególności art. 41 ust. 12 oraz ust. 12a-12c, nie stanowi, że w sytuacji opisanej powyżej po stronie Wnioskodawcy wyłączone jest w całości lub w części uprawnienie do stosowania preferencyjnej stawki 8% VAT. Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż wobec wyraźnego uregulowania w umowie z kontrahentem, iż świadczenie Wnioskodawcy dotyczyć będzie wyłącznie części objętej społecznym programem mieszkaniowym (tj. produkcja betonu, jego dostawa oraz podanie betonu – pompowanie betonu świadczone będzie tylko dla lokali mieszkalnych), a także wobec faktycznego spełnienia świadczenia przez Wnioskodawcę dla tej części, Wnioskodawca na podstawie przepisów art. 41 ust. 12, ust. 12a-l2c ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., nr 177, poz. 1054 z późniejszymi zmianami) uprawniony jest stosować preferencyjną stawkę 8% VAT dla spełnionego świadczenia.

Ad. 4

W ocenie Wnioskodawcy dla wykazania przez Wnioskodawcę uprawnienia do stosowania preferencyjnej stawki 8% VAT w związku z wykonywaniem działalności opisanej powyżej na potrzeby społecznego budownictwa mieszkaniowego wystarczającym jest pozyskanie od kontrahenta (inwestora, generalnego wykonawcy, podwykonawcy generalnego wykonawcy, względnie dalszego podwykonawcy) oświadczenia o realizacji inwestycji objętej społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 z późniejszymi zmianami) czy też kopii decyzji o pozwoleniu na budowę zatwierdzającej dany projekt budowlany.

Przesłanką stosowania preferencyjnej stawki 8% VAT, w szczególności na podstawie przepisu art. 41 ust. 12 oraz ust. 12a-12c ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 z późniejszymi zmianami) jest faktyczne wykonywanie przez Wnioskodawcę opisanej działalności na potrzeby społecznego budownictwa mieszkaniowego, a Wnioskodawca poprzez pozyskanie od kontrahenta oświadczenia o realizacji inwestycji objętej społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 z późniejszymi zmianami) czy też kopii decyzji o pozwoleniu na budowę zatwierdzającej dany projekt budowlany dopełnia aktu należytej staranności dla przyjęcia, że jest uprawniony do stosowania stawki 8% VAT.

W związku z powyższym Wnioskodawca stoi na stanowisku, że pozyskując od kontrahenta oświadczenie o realizacji inwestycji objętej społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 z późniejszymi zmianami) czy też kopię decyzji o pozwoleniu na budowę zatwierdzającej dany projekt budowlany dopełnia aktu należytej staranności, co uprawnia go do przyjęcia, że jest uprawniony do stosowania stawki 8% VAT.

Ad. 5

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku 8% stawki podatku VAT w sytuacji dostaw betonu oraz zabetonowania tym betonem elementów budynku objętego społecznym programem mieszkaniowym właściwym i spełniającym wymagania stawiane przez przepisy prawa jest użycie na fakturze wystawianej przez Wnioskodawcę określenia „Kompleksowa usługa budowlana”, gdyż określenia „Kompleksowa usługa budowlana” oddaje semantyczny, merytoryczny oraz zwyczajowy sens dokonanej czynności, tj. produkcję i dostawę betonu w celu zabetonowania tym betonem elementów budynku.

Nie stoi również w sprzeczności z prawem oraz faktem użycia na fakturze nazwy ogólnej dokonanych czynności „Kompleksowej usługi budowlanej” zamieszczenie na fakturze jako elementu fakultatywnego – poza załączeniem standardowych dokumentów WZ oraz kwitów pracy pojazdów i urządzeń specjalistycznych – specyfikacji określającej konkretnie ilość podanego betonu oraz usług dodatkowych w stosowanych jednostkach miary (dostarczony beton, dodatki technologiczne do betonu, podgrzewanie betonu, praca pompy, dodatkowy czas rozładunku, inne usługi dodatkowe ściśle związane z dostawą).

Wnioskodawca wskazuje, iż art. 106 e-f Ustawy VAT określa, jakie elementy powinna zawierać faktura. Jednym z nich jest wymóg zawarcia na niej nazwy (rodzaju) towaru lub usługi. Zapis ten oznacza, że sposób przedstawienia danych niezbędnych do określenia przedmiotu opodatkowania ma umożliwiać identyfikację zakupionego towaru lub usługi. Zdaniem Wnioskodawcy określenie „Kompleksowa usługa budowlana” spełnia ten wymóg. Jednocześnie Wnioskodawca zauważa, że elementy faktury określane w art. 106 e-f ustawy o VAT nie stanowią katalogu zamkniętego, co oznacza, że dopuszczone są na fakturze informacje fakultatywne, w tym również specyfikacja określająca konkretne ilości podanego betonu oraz usług dodatkowych w stosowanych jednostkach miary (dodatki technologiczne do betonu, podgrzewanie betonu, praca pompy, dodatkowy czas rozładunku, inne usługi dodatkowe ściśle związane z dostawą).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, (…).

Stawka podatku, na postawie art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zarówno w przepisach ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku w stosunku do niektórych czynności.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, stosuje się – w myśl art. 41 ust. 12 ustawy – do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym - zgodnie z art. 41 ust. 12a ww. ustawy o VAT - rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Natomiast w myśl ust. 12b ww. art. 41, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, określonego w ust. 12a, nie zalicza się:

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Należy zwrócić uwagę na brzmienie art. 2 pkt 12 ustawy, zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Należy w tym miejscu wskazać, że dla celów podatku VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), która to klasyfikacja stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z przepisami ww. rozporządzenia, budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych.

Natomiast budynki mieszkalne to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadku, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Wg podziału obiektów budowlanych na sekcje i działy w PKOB w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne, natomiast w dziale 12 budynki niemieszkalne.

Dział 11 PKOB obejmuje trzy grupy:

Budynki mieszkalne jednorodzinne - 111,
Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe - 112,
Budynki zbiorowego zamieszkania - 113.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć budowa, remont modernizacja, termomodernizacja oraz przebudowa, dlatego też w tym zakresie można odwołać się do przepisów prawa budowlanego.

Z uregulowań zawartych w art. 3 pkt 1a i pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r., poz. 1409 z późn. zm.), wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

W myśl art. 3 ww. ustawy Prawo budowlane, ilekroć w ustawie jest mowa o:

budowie – należy przez to rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego (pkt 6),
robotach budowlanych – należy przez to rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego (pkt 7),
przebudowie – należy przez to rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; (…) (pkt 7a),
remoncie – należy przez to rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych, polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym (pkt 8).

Modernizacja to „unowocześnienie i usprawnienie czegoś”- według internetowego słownika języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.).

Analiza powołanych wyżej przepisów prowadzi do wniosku, że warunkiem zastosowania 8% stawki, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy budynków lub ich części. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej 8% stawki podatku.

Natomiast w przypadku budownictwa nieobjętego społecznym programem mieszkaniowym (budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m² oraz lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m²), preferencyjną stawkę VAT w wysokości 8% stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej te obiekty do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Jak wskazano w opisie sprawy, przedmiotem umowy Wnioskodawcy z kontrahentem jest:

wyprodukowanie betonu,
jego transport na budowę,
wylanie betonu we wskazanym przez kontrahenta miejscu bezpośrednio ze specjalistycznego samochodu (gruszka do betonu) lub samochodem wyposażonym w pompę do betonu (pompo-gruszka),
w razie potrzeby wylania betonu na duże odległości lub wysokości usługa Wnioskodawcy poszerzona jest o pompowanie betonu za pomocą pompy do betonu,
nadzór technologiczny (w szczególności: kontrola gęstości mieszanki, pobór próbek do laboratorium, decyzja o dozowaniu dodatków chemicznych stosownie do potrzeb betonu, doradztwo w sposobie formowania i zagęszczania mieszanki w celu osiągnięcia optymalnych efektów) nad procesem wbudowywania betonu*).

Produkcja betonu oraz zaprawy cementowo-piaskowej produkowana jest we własnym zakresie przez Wnioskodawcę natomiast transport oraz wykonywanie usług dodatkowych związanych z produkcją i dostawą betonu, w tym podawanie betonu na budowie (pompowanie betonu) wykonywane jest przez Wnioskodawcę za pomocą firm podwykonawczych działających na zlecenie Wnioskodawcy. Wnioskodawca zatem co do zasady w umowach z kontrahentami świadczy jednorazowo i kompleksowo produkcję i dostawę betonu towarowego oraz zaprawy cementowo-piaskowej wraz z usługami transportu oraz podawania betonu na budowie (pompowania betonu). Poprzez dostawę, wylewanie i pompowanie betonu wykonywana jest przez innych uczestników procesu budowlanego robota budowlana (np. budowa fundamentu lub stropu). W związku z produkcją betonu, jego transportem oraz pompowaniem Wnioskodawca nalicza swoim kontrahentom także dodatkowe opłaty z tytułu np.: dodatkowego czasu rozładunku, dopełnienia transportowego, dodatków technologicznych do betonu, czy też podgrzania betonu.

Opisane powyżej świadczenia będą wykonywane wyłącznie w obiektach budowlanych zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, w rozumieniu art. 41 ust. 12 i 12a-c ustawy, z zastrzeżeniem powierzchni domów mieszkalnych do 300 m² powierzchni użytkowej, a lokali mieszkalnych do 150 m² pow. użytkowej.

Należy zauważyć, że przy ustaleniu właściwej stawki podatku VAT decydujące znaczenie ma ustalenie, co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów czy świadczy usługę oraz czy czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy (dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja, przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym).

Strony w umowach określają co jest przedmiotem sprzedaży. Jeżeli przedmiotem umowy będzie sprzedaż materiałów wraz ze świadczoną usługą, wówczas nie można z niej wyłączyć poszczególnych elementów kosztów do odrębnej sprzedaży, ponieważ obrotem podatnika jest uzgodniona kwota za wykonanie określonej usługi, bez względu na jej poszczególne elementy (materiały, robocizna, transport, zużyta energia, narzędzia itp.). Wyliczenie co składa się na wykonaną usługę ma istotne znaczenie informacyjne przy ustalaniu ceny, jednak nie może uzasadniać odrębnego kwalifikowania poszczególnych elementów zawartych w tym wyliczeniu (dla celów podatkowych).

Jak stanowi art. 78 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. UE L 347), podstawa opodatkowania obejmuje również podatki, cła, opłaty i inne należności, z wyjątkiem samego VAT. Zgodnie z tym samym przepisem Dyrektywy, podstawa opodatkowania obejmuje koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy. Państwa Członkowskie mogą uznać za dodatkowe koszty wydatki będące przedmiotem odrębnej umowy. Przepis ten wyjaśnia, jakie elementy uwzględnia się przy ustalaniu wynagrodzenia, stanowiącego podstawę opodatkowania i wymienia przykładowo kilka rodzajów kosztów mieszczących się w pojęciu podstawy opodatkowania. Dotyczy on kosztów bezpośrednio związanych z zasadniczą dostawą towarów lub usług, które zwiększają łączną kwotę należną z tytułu transakcji. Zgodnie z tą regulacją, każdy koszt bezpośrednio związany z dostawą towarów lub świadczeniem usług, którym dostawca obciążył nabywcę, powinien być włączony do podstawy opodatkowania. Zasada włączenia tych świadczeń do podstawy opodatkowania oznacza, że wartości tego typu kosztów, których ciężar przerzucany jest na nabywcę, nie wykazuje się jako odrębnego świadczenia, lecz traktuje, jako element świadczenia zasadniczego, z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla świadczenia zasadniczego.

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane wyżej przepisy stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie Zainteresowany będzie świadczył usługi zdefiniowane w art. 8 ust. 1 ustawy.

Zatem, skoro Wnioskodawca będzie świadczyć usługi budowlane związane ze wznoszeniem budynków (a zatem będzie wykonywał je w ramach czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy), polegające na dostarczeniu na plac budowy oraz wybetonowaniu elementów budowlanych, które będą dotyczyły obiektów budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, to do całej wartości usługi zastosowanie będzie miała 8% stawka podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 41 ust. 12 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy, przy uwzględnieniu kryterium powierzchni użytkowej, o której mowa w art. 41 ust. 12b ustawy.

Należy bowiem mieć na względzie, że w przypadku budownictwa nieobjętego społecznym programem mieszkaniowym (tj. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m² oraz lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m²), preferencyjną stawkę podatku VAT w wysokości 8% stosuje się, zgodnie z art. 41 ust. 12c ustawy, tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej te obiekty do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej. Natomiast w pozostałej części, nieobjętej stawką preferencyjną, zastosowanie znajdzie podstawowa stawka podatku w wysokości 23%.

Podsumowując, opisana we wniosku kompleksowa usługa betonowania, na której cenę składa się dostawa betonu wraz z usługą jego transportu, wylania lub pompowania oraz wbudowania, wykonana w obiektach budownictwa społecznego (z uwzględnieniem ograniczeń metrażowych), będzie opodatkowana stawką podatku 8% na podstawie art. 146a pkt 2 w związku z art. 41 ust. 12, ust. 2, ust. 12a, ust. 12b oraz ust. 12c ustawy.

Na zastosowanie odpowiedniej stawki podatku VAT nie ma wpływu, fakt wykonywania przez Wnioskodawcę usług dodatkowych związanych z produkcją i dostawą betonu w części przez swoich podwykonawców, tj. wykonując działalność Wykonawca korzysta np. w zakresie transportu lub pompowania betonu z usług firm zewnętrznych, przy czym firmy te działają tylko na zlecenie Wnioskodawcy, a sam Wnioskodawca w całości odpowiedzialny jest za kompleksowe wykonanie umowy w zakresie zarówno produkcji betonu, jego transportu i podania betonu (pompowania betonu) wobec swego kontrahenta, tj. inwestora, generalnego wykonawcy lub podwykonawcy generalnego wykonawcy.

Wykonywanie przez Wnioskodawcę kompleksowej usługi betonowania w związku z realizacją inwestycji budowlanej częściowo objętej społecznym programem mieszkaniowym, (tj. daną inwestycją budowlaną objęta jest zarówno budowa lokali użytkowych oraz lokali mieszkalnych) ale zgodnie z treścią zawartej przez Wnioskodawcę z kontrahentem umowy, tj. inwestorem lub generalnym wykonawcą lub podwykonawcą generalnego wykonawcy (dalszymi podwykonawcami), działalność Wnioskodawcy świadczona będzie w ramach danej inwestycji wyłącznie dla części objętej społecznym programem mieszkaniowym (tj. produkcja betonu, jego dostawa oraz podanie betonu - pompowanie betonu świadczone będzie tylko dla lokali mieszkalnych), będzie opodatkowane obniżoną stawką podatku w wysokości 8%.

Ponadto należy zaznaczyć, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz akty wykonawcze do niej – celem zastosowania preferencyjnej stawki podatku od towarów usług, zgodnie z art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a ustawy – nie nakładają obowiązku na świadczącego usługi, o których mowa ww. art. 41 ust. 12, uzyskania od nabywcy jakiegokolwiek oświadczenia, potwierdzającego, iż czynności te związane są z obiektami objętymi społecznym programem mieszkaniowym. Niemniej jednak fakt posiadania takiego oświadczenia nie pozostaje w sprzeczności z prawem.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy – podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W myśl art. 106e ust. 1 pkt 1-15 ustawy, faktura powinna zawierać:

datę wystawienia;
kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
stawkę podatku;
sumę wartości sprzedaży netto z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
kwotę należności ogółem (…).

Art. 106e ust. 1 ustawy określa, jakie elementy powinna zawierać faktura. Jednym z nich jest wymóg zawarcia na niej nazwy (rodzaju) towaru lub usługi. Zapis ten oznacza, że sposób przedstawienia danych niezbędnych do określenia przedmiotu opodatkowania ma umożliwiać identyfikację zakupionego towaru lub usługi. Zatem określenie „Kompleksowa usługa budowlana” spełnia ten wymóg. Elementy faktury określane w art. 106e ust. 1 ustawy o VAT nie stanowią katalogu zamkniętego, co oznacza, że dopuszczone są na fakturze informacje fakultatywne, w tym również specyfikacja określająca konkretne ilości podanego betonu oraz usług dodatkowych w stosowanych jednostkach miary (dodatki technologiczne do betonu, podgrzewanie betonu, praca pompy, dodatkowy czas rozładunku, inne usługi dodatkowe ściśle związane z dostawą).

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że właściwym i wystarczającym dla skorzystania przez Wnioskodawcę z preferencyjnej stawki 8% VAT z tytułu wykonywanej działalności na potrzeby budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym jest zastosowanie na fakturze VAT jednego ogólnego opisu usługi „Kompleksowa usługa budowlana” oraz zamieszczenie na niej, poza załączeniem dokumentów WZ i kwitów pracy urządzeń i pojazdów specjalistycznych, specyfikacji określającej konkretnie ilość podanego betonu oraz usług dodatkowych w stosowanych jednostkach miary (dodatki technologiczne do betonu, podgrzewanie betonu, praca pompy, dodatkowy czas rozładunku, inne usługi dodatkowe ściśle związane z dostawą).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin