Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP2/443-798/14-4/AJB
z 30 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 21 października 2014 r. (data wpływu 22 października 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 stycznia 2015 r. (data wpływu 20 stycznia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie okresu rozliczeniowego, za który należy dokonać korekty deklaracji VAT – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie okresu, w którym należy dokonać korekty deklaracji VAT.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 16 stycznia 2015 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy oraz własnego stanowiska.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie sformułowany w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawczyni jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późniejszymi zmianami - zwaną dalej „ustawą”). Wnioskodawczyni jest sprzedawcą w rozumieniu art. 127 ust. 1 ustawy. Obroty za poprzedni rok obrotowy przekroczyły 400.000 zł, a zwrotu podatku Wnioskodawczyni dokonuje gotówką tylko i wyłącznie w odniesieniu do towarów zakupionych w przedsiębiorstwie Wnioskodawczyni. Zainteresowana wykonała wszystkie obowiązki wynikające z art. 127 ust. 4 ustawy, to jest:

1. poinformowała Naczelnika Urzędu Skarbowego w..., że jest sprzedawcą w rozumieniu art. 127 ust. 1 ustawy;
2. zapewniła podróżnym pisemną informację o zasadach zwrotu podatku w czterech językach: polskim, angielskim, niemieckim i rosyjskim;
3. oznaczyła punkt sprzedaży znakiem informującym podróżnych o możliwości zakupu w tym punkcie towarów, od których przysługuje zwrot podatku;
4. poinformowała Naczelnika Urzędu Skarbowego w ..., że podróżny dokonujący w firmie Zainteresowanej zakupu towarów może odebrać podatek tylko w firmie Wnioskodawczyni (Zainteresowana nie ma umów, o których mowa w art. 127 ust. 1 punkt 3).
   
   

Przedmiotem zakupu były artykuły odzieżowe wyprodukowane na terenie RP. Podróżny – obywatel Białorusi – ... – dokonał zakupu w dniu 9 maja 2014 r. Sprzedaż została zarejestrowana przy pomocy kasy fiskalnej ze stawką podatku od towarów i usług 23%. Podróżny wywiózł towar poza granice UE w dniu 10 maja 2014 r., na dowód czego w dniu 21 czerwca 2014 r. przedstawił w firmie Wnioskodawczyni dokument (z dołączonym paragonem z kasy fiskalnej) potwierdzający wywóz towarów poza granicę UE (stempel z numeratorem Urzędu Celnego w ...). W dniu 21 czerwca 2014 r. Wnioskodawczyni dokonała gotówką zwrotu podatku podróżnemu. W deklaracji VAT-7 za miesiąc czerwiec 2014 r. (istota problemu) Wnioskodawczyni dokonała korekty obrotu wg stawek:

1. zmniejszenie obrotu (i odpowiadającej temu kwoty podatku) wg stawki 23%;
2. zwiększenie obrotu ze stawką 0%.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w świetle art. 129 ustawy z dnia 11.03.2014 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054, z póź. zmianami) okres, w którym dokonano korekty jest prawidłowy, czy też Wnioskodawczyni powinna wykazać ww. sprzedaż za stawką 0% za miesiąc maj?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku), działanie polegające na wykazaniu ww. korekt sprzedaży w miesiącu czerwcu jest poprawne:

1. pojęcie „dany okres rozliczeniowy”, o którym mowa w art. 129 ust. 1 punkt 2 należy rozumieć jako okres dokonania faktycznej wypłaty gotówki – czyli zdarzenia gospodarczego warunkującego przypisanie stawki 0% do ww. sprzedaży – w przypadku Wnioskodawczyni miesiąc czerwiec,
2. stanowisko takie Wnioskodawczyni poparła:

b1. odpowiedzią na tak postawiony problem (nr QA465819) z firmy, a także komentarzem ... (Komentarz Lex. Wydanie 8. str. 1331),

b2. racjonalnością działania ustawodawcy – przyjęcie tezy, że w opisywanym wyżej przypadku należy korygować (złożoną już w dniu 20.06. deklarację VAT-7 za miesiąc maj) byłoby nieracjonalne. W takim przypadku każdy podatnik dokonujący zwrotu podatku VAT podróżnym w dniu 25 danego miesiąca nie mógłby prawidłowo dokonać sporządzenia deklaracji za miesiąc ubiegły (z przyczyn technicznych nie mógłby uwzględnić czynności dokonane w dniu 25). Oznaczałoby to permanentną konieczność dokonywania korekt deklaracji VAT-7 – a to oznacza nieracjonalność ustawodawcy (jest to działanie „na niekorzyść” budżetu, gdyż wszystkie korekty zwiększałyby kwotę podatku do zwrotu lub przeniesienia na następny okres rozliczeniowy).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium kraju - rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a (art. 2 pkt 1 ustawy).

Przez terytorium Unii Europejskiej - na mocy art. 2 pkt 3 ustawy - rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (…).

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) - art. 7 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 126 ust. 1 ustawy, osoby fizyczne niemające stałego miejsca zamieszkania na terytorium Unii Europejskiej, zwane dalej „podróżnymi”, mają prawo do otrzymania zwrotu podatku zapłaconego przy nabyciu towarów na terytorium kraju, które w stanie nienaruszonym zostały wywiezione przez nie poza terytorium Unii Europejskiej w bagażu osobistym podróżnego, z zastrzeżeniem ust. 3 oraz art. 127 i 128.

Stosownie do treści art. 127 ust. 1 ustawy, zwrot podatku, o którym mowa w art. 126 ust. 1, przysługuje w przypadku zakupu towarów u podatników, zwanych dalej „sprzedawcami”, którzy:

1. są zarejestrowani jako podatnicy podatku oraz
2. prowadzą ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, oraz
3. zawarli umowy w sprawie zwrotu podatku przynajmniej z jednym z podmiotów, o których mowa w ust. 8.
   
   

Art. 127 ust. 2 ustawy wskazuje, iż przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się w przypadku, gdy sprzedawca dokonuje zwrotu podatku podróżnemu.

Zgodnie z art. 127 ust. 3 ustawy, sprzedawcami nie mogą być podatnicy zwolnieni od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9.

Sprzedawcy są obowiązani:

1. poinformować naczelnika urzędu skarbowego na piśmie, że są sprzedawcami;
2. zapewnić podróżnym pisemną informację o zasadach zwrotu podatku w czterech językach: polskim, angielskim, niemieckim i rosyjskim;
3. oznaczyć punkty sprzedaży znakiem informującym podróżnych o możliwości zakupu w tych punktach towarów, od których przysługuje zwrot podatku;
4. poinformować naczelnika urzędu skarbowego o miejscu, gdzie podróżny dokonujący u nich zakupu towarów może odebrać podatek, oraz z kim mają zawarte umowy o zwrot podatku, i przedłożyć kopie tych umów (art. 127 ust. 4 ustawy).
   
   

W myśl art. 127 ust. 5 ustawy, zwrot podatku podróżnym jest dokonywany w złotych przez sprzedawcę lub przez podmioty, których przedmiotem działalności jest dokonywanie zwrotu, o którym mowa w art. 126 ust. 1. Zwrot podatku jest dokonywany w formie wypłaty gotówkowej lub polecenia przelewu, czeku rozrachunkowego lub karty płatniczej.

Sprzedawcy, o których mowa w ust. 5, mogą dokonywać zwrotu, o którym mowa w art. 126 ust. 1, pod warunkiem że ich obroty za poprzedni rok podatkowy wyniosły powyżej 400.000 zł oraz że dokonują zwrotu podatku wyłącznie w odniesieniu do towarów nabytych przez podróżnego u tego sprzedawcy (art. 127 ust. 6 ustawy).

Stosownie do treści art. 127 ust. 7 ustawy, przepis ust. 6 stosuje się również w przypadku, gdy sprzedawca nie spełnia warunku dotyczącego wysokości obrotów, o którym mowa w tym przepisie, jednakże wyłącznie w odniesieniu do sprzedaży dokonanej podróżnemu w roku podatkowym, w którym spełniał ten warunek.

Na podstawie art. 128 ust. 1 ustawy, zwrot podatku może być dokonany, jeżeli podróżny wywiózł zakupiony towar poza terytorium Unii Europejskiej nie później niż w ostatnim dniu trzeciego miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonał zakupu.

Natomiast w myśl art. 128 ust. 2 ustawy, podstawą do dokonania zwrotu podatku jest przedstawienie przez podróżnego dokumentu wystawionego przez sprzedawcę, na którym urząd celny potwierdził stemplem zaopatrzonym w numerator wywóz towarów. Do dokumentu powinien być przymocowany wystawiony przez sprzedawcę paragon z kasy rejestrującej, o której mowa w art. 111 ust. 1.

Urząd celny potwierdza wywóz towaru na dokumencie, o którym mowa w ust. 2, po okazaniu przez podróżnego wywożonego towaru i sprawdzeniu zgodności danych dotyczących podróżnego zawartych w tym dokumencie z danymi zawartymi w przedstawionym paszporcie lub innym dokumencie stwierdzającym tożsamość (art. 128 ust. 3 ustawy).

Art. 129 ust. 1 ustawy wskazuje, iż do dostawy towarów, od których dokonano zwrotu podatku podróżnemu, sprzedawca stosuje stawkę podatku 0%, pod warunkiem że:

1. spełnił warunki, o których mowa w art. 127 ust. 4 pkt 1 i 4, oraz
2. przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument określony w art. 128 ust. 2, zawierający potwierdzenie wywozu tych towarów poza terytorium Unii Europejskiej;
3. posiada dokumenty, określone odrębnymi przepisami, potwierdzające dokonanie zwrotu kwoty tego podatku - w przypadku gdy zwrot podatku został dokonany w formie polecenia przelewu, czeku rozrachunkowego lub karty płatniczej.
   
   

Zgodnie z art. 129 ust. 2 ustawy, otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej w terminie późniejszym niż określony w ust. 1 pkt 2, nie później jednak niż przed upływem 10 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dokonano dostawy, upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego od tej dostawy w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni będąca zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług jest sprzedawcą w rozumieniu art. 127 ust. 1 ustawy. Obroty za poprzedni rok obrotowy przekroczyły 400.000 zł, a zwrotu podatku Wnioskodawczyni dokonuje gotówką tylko i wyłącznie w odniesieniu do towarów zakupionych w przedsiębiorstwie Wnioskodawczyni. Zainteresowana wykonała wszystkie obowiązki wynikające z art. 127 ust. 4 ww. ustawy. Przedmiotem zakupu były artykuły odzieżowe wyprodukowane na terenie RP. Podróżny – obywatel Białorusi – ... – dokonał zakupu w dniu 09 maja 2014 r. Sprzedaż została zarejestrowana przy pomocy kasy fiskalnej ze stawką podatku od towarów i usług 23%. Podróżny wywiózł towar poza granice UE w dniu 10 maja 2014 r. na dowód czego w dniu 21 czerwca 2014 r. przedstawił w firmie Wnioskodawczyni dokument (z dołączonym paragonem z kasy fiskalnej) potwierdzający wywóz towarów poza granicę UE (stempel z numeratorem Urzędu Celnego w...). W dniu 21 czerwca 2014 r. Wnioskodawczyni dokonała gotówką zwrotu podatku podróżnemu. W deklaracji VAT-7 za miesiąc czerwiec 2014 r. Wnioskodawczyni dokonała korekty obrotu wg stawek: zmniejszenie obrotu (i odpowiadającej temu kwoty podatku) wg stawki 23%; zwiększenie obrotu ze stawką 0%.

W związku z powyższym wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą za jaki okres rozliczeniowy winna wykazać ww. sprzedaż z zastosowaniem stawki podatku 0%.

Mając na uwadze powołane przepisy stwierdzić należy, że w przypadku, gdy przed złożeniem deklaracji podatkowej za miesiąc dokonania dostawy towaru, podatnik (sprzedawca) nie otrzymał dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, jest on obowiązany do zastosowania stawki podatku właściwej dla dostawy danego towaru w kraju.

W przedmiotowej sprawie mamy jednak do czynienia z sytuacją, w której Zainteresowana otrzymała dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za miesiąc dokonania dostawy, tj. za maj 2014 r. A zatem, należy stwierdzić, iż Wnioskodawczyni była uprawniona do wykazania tej sprzedaży ze stawką 0% w deklaracji za miesiąc maj 2014 r.

Jednocześnie nie sposób się zgodzić z Wnioskodawczynią, iż pojęcie „dany okres rozliczeniowy”, o którym mowa w art. 129 ust. 1 pkt 2 należy rozumieć jako okres dokonania faktycznej wypłaty gotówki – zwrotu podatku. Podkreślenia wymaga, iż przepis art. 129 ust. 1 ustawy odnosi się w swej treści do czynności „dostawy towarów”, a zatem użyte - w ust. 1 pkt 2 tego artykułu - pojęcie „za dany okres rozliczeniowy” należy wiązać jedynie z czynnością „dostawy towarów”, nie zaś z czynnością zwrotu podatku.

Ponadto należy podkreślić, iż obowiązkiem podatnika jest dokonywanie rozliczeń podatkowych zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Z kolei jak wynika z przepisu art. 129 ust. 1 pkt 2 ustawy, sprzedawca stosuje stawkę podatku 0% do dostaw towarów, od których dokonał zwrotu podatku, jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za miesiąc dokonania dostawy otrzymał dokument zawierający potwierdzenie wywozu tych towarów poza terytorium Unii Europejskiej. W sytuacji zatem kiedy sprzedawca otrzymał ww. dokumenty po złożeniu deklaracji za miesiąc dokonania dostawy, ale jeszcze przed upływem terminu do złożenia deklaracji za ten miesiąc, to - w świetle obowiązujących przepisów - stosuje stawkę 0% dla ww. dostawy w rozliczeniu za miesiąc, w którym dokonano tej dostawy, nawet jeżeli wiąże się to z koniecznością złożenia korekty deklaracji za ww. miesiąc.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja odnosi się tylko do okoliczności, które zostały przedstawione w opisie sprawy.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.