Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP3/443-857/14/AŚ
z 10 listopada 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, który wpłynął do Organu 22 lipca 2014 r., uzupełnionym pismem z 8 października 2014 r. (data wpływu 14 października 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od zakupów dokonanych w związku z przebudową targowiska na podstawie udziału procentowego w jakim targowisko będzie wykorzystywane do czynności opodatkowanych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 lipca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od zakupów dokonanych w związku z przebudową środkowej części targowiska na podstawie udziału procentowego w jakim targowisko będzie wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 8 października 2014 r. (data wpływu 14 października 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 26 września 2014 r. znak: IBPP3/443-857/14/AŚ.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Miasto (Wnioskodawca) jest właścicielem nieruchomości gruntowej stanowiącej plac targowy położonej w O. przy ul. D. Cały teren jest utwardzony, uzbrojony w wodę, kanalizację i energię elektryczną. Teren jest ograniczony trwałym ogrodzeniem z wydzielonymi miejscami sprzedaży i wyznaczonymi drogami komunikacyjnymi oraz parkingami wewnątrz ogrodzenia. W centralnej części placu targowego znajduje się murowany obiekt wolnostojący, trwale związany z gruntem. Na placu targowym znajdują się obiekty handlowe – obiekty nietrwale związane z gruntem. Wnioskodawca jako właściciel placu targowego zawarł umowę o dzierżawę targowiska miejskiego w dniu 2 stycznia 2013 roku z Zakładem Usług Komunalnych na czas nieoznaczony z prawem do inwestowania.

Zgodnie z umową grunt stanowiący targowisko miejskie został oddany w dzierżawę z przeznaczeniem na prowadzenie targowiska miejskiego z wykorzystaniem istniejącej zabudowy w szczególności z możliwością podnajmu pawilonów handlowych lub poddzierżawieniem gruntu pod pawilonami handlowymi. Dzierżawca ponosi odpowiedzialność za administrowanie obiektem targowiska miejskiego oraz użytkowanie i utrzymywanie obiektu targowiska.

Umowa dzierżawy pomiędzy Wnioskodawcą (wydzierżawiający) a ZUK (dzierżawca) jest umową cywilnoprawną i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadach ogólnych.

Zgodnie z zawartą umową Dzierżawca jest zobowiązany płacić czynsz, na który składają się:

• czynsz dzierżawny za grunt oraz najem stanowisk i kiosków handlowych według obowiązujących stawek,
• kwota odpowiadająca 60% wpływów z tytułu najmu i dzierżawy stanowisk i kiosków handlowych na targowisku miejskim.
  
  

Dzierżawca dokonuje zapłaty należności z tytułu umowy dzierżawy na podstawie faktury obejmującej sprzedaż opodatkowaną podatkiem VAT wystawionej przez wydzierżawiającego.

Na terenie targowiska miejskiego pobierana jest również opłata targowa - stanowiąca daninę publiczną, która nie podlega podatkowi VAT. Inkasentem jest Zakład Usług Komunalnych Sp. z o. o, który jest spółką prawa handlowego i odprowadza zebraną opłatę do budżetu miasta, która stanowi dochód miasta. Za wykonywanie czynności inkasent otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 12% zainkasowanych opłat zgodnie z Uchwałą Rady Miasta w sprawie opłaty targowej.

W dniu 17 września 2012 roku Wnioskodawca podpisał umowę w ramach działania „Podstawowe usługi dla gospodarki i ludności wiejskiej” na lata 2017-2023 z Samorządem Województwa na realizację projektu „…” Realizacja tego projektu była nastawiona na poprawę warunków prowadzenia lokalnej przedsiębiorczości oraz stworzenia korzystnych warunków do rozwoju społeczno - gospodarczego obszaru. Przyznana została pomoc w wysokości 75% kwalifikowanych wydatków nie więcej niż 1.000.000,00 zł. W ramach zadania wykonano:

• roboty rozbiórkowe starych pomieszczeń sanitarno- socjalnych,
• rozebrano zdeformowaną nawierzchnie asfaltową,
• nową sieć kanalizacji deszczowej,
• wybudowano nowy obiekt socjalny obejmujący sanitariaty, przymierzalnie, zaplecze biurowe dla obsługi targowiska,
• zadaszenie (wiatę) składające się ze stalowej konstrukcji nośnej przykrytej płytami z poliwęglanu,
• wykonano i zainstalowano oświetlenie wiaty,
• wykonano nową podbudowę i ułożono nawierzchnię z betonowej kostki brukowej łącznie z wybudowaniem nowego systemu odwodnienia powierzchniowego,
• zainstalowano pod wiatą betonową stoły do handlu i eksponowania towarów.
  
  

W ramach działań Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich podatek od towarów i usług nie stanowi kosztu kwalifikowanego i stanowi wkład własny beneficjenta w realizację poszczególnych działań. Dofinansowanie obejmuje kwotę netto poniesionych wydatków. Wnioskodawca ponosił wszystkie wydatki związane z realizacją tego projektu, które były udokumentowane fakturami VAT i nie odliczała podatku VAT naliczonego w fakturach zakupu dotyczących realizowanej inwestycji.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z póz. zm.,) zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie jaki towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z zastrzeżeniem art. 11, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Z ww. przepisu oraz przepisu art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a i jego brzmienia obowiązującego od 1 stycznia 2014 roku wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy są spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych tzn. czynności, które generują podatek należny. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. W związku z wątpliwościami czy Wnioskodawca może skorzystać z prawa obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od całości poniesionych wydatków w związku z przebudowa środkowej części targowiska miejskiego, zwrócono się o wydanie interpretacji indywidualnej w sprawie stosowania przepisów w podatku od towarów i usług. Zgodnie z otrzymaną interpretacją indywidualną wydaną w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, znak IBPP3/443-1344/EJ z dnia 31 stycznia 2014 roku, Gminie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatki naliczonego od wydatków ponoszonych na przebudowę środkowej części targowiska miejskiego, nie od całości poniesionych wydatków, ale tylko według udziału procentowego. Mając na uwadze przywołane przepisy oraz postanowienia wynikające z otrzymanej interpretacji indywidualnej w zakresie podatku VAT należy stwierdzić, że Gminie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wydatków ponoszonych na przebudowę środkowej części targowiska, ale nie od całości poniesionych wydatków, tylko według udziału procentowego, zgodnie z art. 86 ust.7b, w związku z art. 2 pkt 14 a ustawy o podatku VAT. Prawidłowe określenie udziału procentowego, o którym mowa wyżej należy do podatnika

W piśmie z 8 października 2014 r. uzupełniono wniosek o następujące informacje:

Przystępując do realizacji projektu pn. „…” Wnioskodawca miał w zamiarze kontynuowanie następujących czynności:

• czynności opodatkowane w świetle ustawy o podatku od towarów i usług – wynajem obiektów handlowych tj. stanowisk i kiosków handlowych na terenie targowiska miejskiego oraz dzierżawa gruntu,
• czynności poza zakresem opodatkowania tj. pobieranie opłaty targowej stanowiącej daninę publiczną.
  
  

Data rozpoczęcia dokonywania zakupów związanych z realizacją projektu pn. „…” – 31 stycznia 2012 r., data ostatniego zakupu – 13 sierpnia 2014 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca prawidłowo ustalił udział procentowy, jakim dokonał obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków ponoszonych na przebudowę środkowej części targowiska stosując następujący wzór:

Sprzedaż opodatkowana 1)

--------------------------------------------------------------------------------------------

sprzedaż opodatkowana 1) + sprzedaż niepodlegająca opodatkowaniu 2)

gdzie odpowiednio:

1. obrót roczny z tytułu umów dzierżawy
2. obrót roczny z tytułu opłaty targowej (poza ustawą o podatku VAT)
   
   

Oddzielnie wyliczono udział procentowy dla roku 2012 i 2013 roku, ponieważ w tych latach ponoszono nakłady związane z realizacją inwestycji na targowisku miejskim?”

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w piśmie z 8 października 2014 r.), przepisy o podatku VAT nie określają sposobu ustalenia udziału procentowego, jakim należy dokonać odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na przebudowę środkowej części targowiska.

Według otrzymanej interpretacji indywidualnej Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków ponoszonych na przebudowę targowiska, nie od całości poniesionych wydatków, ale tylko według udziału procentowego, co wynika z art. 86 ust. 7b w związku z art. 2 pkt 14 a ustawy o podatku VAT. Z uwagi na fakt, że na targowisku są realizowane czynności opodatkowane i czynności poza zakresem podatku VAT, odliczenie podatku naliczonego przy pomocy wskaźnika określonego w punkcie 69, który zawiera sprzedaż opodatkowaną jak i sprzedaż poza zakresem przedmiotowym podatku VAT, gwarantuje prawidłowe odliczenie podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną. Przepisy ustawy o VAT nie pozwalają na odliczenie podatku naliczonego w pełnej wysokości tylko w części.

Zdaniem Wnioskodawcy tak ustalony wskaźnik, którego dane wynikają z faktur z tytułu najmu i dzierżawy oraz z wyciągów bankowych dokumentujących wielkość dokonanych wpłat dotyczących opłaty targowej gwarantuje prawidłowe dokonanie odliczenia.

Odliczenia podatku naliczonego dokonano po zakończeniu realizacji projektu, i po rozliczeniu zadania inwestycyjnego.

Wnioskodawca ustalił oddzielnie dwa wskaźniki udziału procentowego, ponieważ inwestycja była realizowana w roku 2012 i zakończona w roku 2013 i tymi wskaźnikami dokonała odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych jednocześnie z czynnościami opodatkowanymi i z czynnościami wykraczającymi poza zakres podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy tak przyjęta metoda stanowi właściwe odzwierciedlenie odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2011 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 535 ze zm.). W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie natomiast z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r. kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit a) ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., nadanym art. 1 pkt 38 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2013 r., poz. 35), kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. przepisem art. 86 ust. 7b ustawy o VAT, w przypadku nakładów ponoszonych na nabycie, w tym na nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów, oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, wykorzystywanej zarówno do celów prowadzonej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, których nie da się w całości przypisać działalności gospodarczej, podatek naliczony oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość wykorzystywana jest do celów działalności gospodarczej.

Przy czym przez wytworzenie nieruchomości, stosownie do art. 2 pkt 14a ustawy, rozumieć należy wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym.

Cytowany wyżej przepis art. 86 ust. 7b ustawy o VAT reguluje sposób obliczania podatku naliczonego od nabycia bądź wytworzenia nieruchomości (w tym nakładów ponoszonych na nieruchomość) w sytuacji, w której dana nieruchomość ma być używana zarówno na cele działalności, jak i na cele niezwiązane z prowadzoną działalnością. Niniejsza regulacja ma zastosowanie wówczas, gdy dana nieruchomość (której dotyczy podatek naliczony) nie jest wykorzystywana wyłącznie na cele działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Obejmuje ona sytuacje, w których nieruchomość ma przeznaczenie mieszane, to znaczy jest wykorzystywana zarówno na cele związane z tą działalnością, jak i na inne cele, czyli cele pozostające poza zakresem VAT. Przepis ten zobowiązuje zatem podatników do wyodrębnienia części podatku naliczonego związanego z czynnościami niepodlegającymi ustawie o VAT, która w świetle art. 86 ust. 1 nie podlega odliczeniu.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny, zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni lub pośredni związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Jak wskazano powyżej najistotniejszym warunkiem umożliwiającym czynnemu podatnikowi podatku VAT realizację prawa do odliczenia jest związek dokonanych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Jednocześnie oceny czy związek ten istnieje lub będzie istniał w przyszłości należy dokonać w momencie realizowania zakupów zgodnie z zasadą niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca od 31 stycznia 2012 r. do 13 sierpnia 2014 r. realizuje projektu pn. „…”. Wnioskodawca jako właściciel placu targowego zawarł umowę o dzierżawę targowiska miejskiego w dniu 2 stycznia 2013 roku z Zakładem Usług Komunalnych na czas nieoznaczony z prawem do inwestowania. Na terenie targowiska miejskiego pobierana jest również opłata targowa - stanowiąca daninę publiczną, która nie podlega podatkowi VAT.

Przystępując do realizacji projektu Wnioskodawca miał w zamiarze kontynuowanie następujących czynności:

• czynności opodatkowane w świetle ustawy o podatku od towarów i usług -. wynajem obiektów handlowych tj. stanowisk i kiosków handlowych na terenie targowiska miejskiego oraz dzierżawa gruntu,
• czynności poza zakresem opodatkowania tj. pobieranie opłaty targowej stanowiącej daninę publiczną.
  
  

Wnioskodawca ustalił udział procentowy, jakim dokonał obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków ponoszonych na przebudowę środkowej części targowiska jako udział obrotu rocznego z tytułu umów dzierżawy, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu dzierżawy oraz z tytułu opłaty skarbowej.

Opis sprawy wskazuje, że działalność Wnioskodawcy nie jest w całości działalnością gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca w zakresie czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie będzie działał w charakterze podatnika na podstawie art. 15 ust. 1 w związku z ust. 2 ustawy. W konsekwencji, czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie będą wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. W związku z tym, skoro wydatki dotyczące przebudowy targowiska są wykorzystywane do działalności opodatkowanej oraz niepodlegającej opodatkowaniu VAT, to oznacza, że są wykorzystywane do celów działalności gospodarczej i do celów innych niż działalność gospodarcza.

Jak wskazano na wstępie przepis art. 86 ust. 7b ustawy o podatku od towarów i usług wprowadza obowiązek określenia wysokości udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość została lub zostanie wykorzystana do celów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, w rozumieniu przepisów ustawy o VAT. Unormowanie to ma charakter doprecyzowujący ogólną zasadę w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od zakupów związanych z nieruchomością stanowiącą majątek przedsiębiorstwa podatnika, wykorzystywaną zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, i jest zgodny z normą prawną wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy.

Zatem, w sytuacji gdy nieruchomość jest używana zarówno w działalności podlegającej opodatkowaniu, jak i na cele niezwiązane z prowadzoną działalnością, to Wnioskodawca jest zobowiązany do określenia procentowego udziału, w jakiej dana nieruchomość będzie używana dla każdej z tych sfer działalności. Podatek naliczony związany z nabyciem takiej nieruchomości podlega odliczeniu jedynie do wysokości udziału procentowego przypadającego na działalność opodatkowaną podatkiem VAT.

W swoim najnowszym orzecznictwie TSUE w sprawie Portugal Telecom SGPS SA. (C-496/11 dnia 26 września 2012 r.) zauważył, że jeżeli towary i usługi są wykorzystywane przez podmiot w celu dokonywania jednocześnie transakcji gospodarczych dających prawo do odliczenia i transakcji gospodarczych niedających prawa do odliczenia odliczenie jest dopuszczalne jedynie w części VAT, który jest proporcjonalny do kwoty przypadającej na pierwsze transakcje i krajowy organ podatkowy może przewidzieć jedną z metod ustalania prawa do odliczenia wymienionych w rzeczonym art. 17 ust. 5 VI dyrektywy. Jeżeli towary i usługi są jednocześnie wykorzystywane do działalności gospodarczej i działalności niegospodarczej, art. 17 ust. 5 VI dyrektywy nie znajduje zastosowania, a metody odliczenia i podziału są określane przez państwa członkowskie, które przy wykonywaniu tego prawa powinny uwzględniać cel i systematykę VI dyrektywy i w tym celu przewidzieć metodę obliczania rzeczywiście odzwierciedlającą część wydatków faktycznie przypadających odpowiednio na każdy z tych dwóch rodzajów działalności.

Wnioskodawca jest zatem zobowiązany do przyjęcia przy odliczeniu podatku VAT naliczonego obiektywnego kryterium (np. klucza inwestycyjnego bądź transakcyjnego, a więc klucza polegającego na obliczaniu udziału procentowego przez odniesienie do uzyskiwanych obrotów), zapewniającego, że obliczenie proporcji pomiędzy działalnością gospodarczą a działalnością niemającą charakteru gospodarczego będzie obiektywnie odzwierciedlało część wydatków faktycznie przypadającą odpowiednio na każdy z tych rodzajów działalności. Zatem możliwe jest zastosowanie jakiegokolwiek sposobu rozdziału dokonanych zakupów towarów i usług pod warunkiem jednak, że gwarantuje on najdokładniejsze ustalenie kwoty podatku naliczonego do odliczenia (vide: wyrok TSUE w sprawie C-511/10 – pkt 23 i 24 ).

Biorąc pod uwagę opisane okoliczności na tle powołanych przepisów, w przypadku zakupu towarów i usług związanych z czynnościami podlegającymi przepisom ustawy o VAT (opodatkowanymi) oraz niepodlegającymi podatkowi VAT Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego tylko w takiej części, w jakiej nabycie to wiąże się z czynnościami opodatkowanymi (art. 86 ust. 1 ustawy). Oznacza to, że Wnioskodawca zobowiązany jest do wyodrębnienia takiej części podatku naliczonego, którą można przypisać czynnościom podlegającym opodatkowaniu (opodatkowanym). Sposób wyodrębnienia kwot podatku naliczonego związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą, winien mieć charakter obiektywny, determinowany okolicznościami sprawy. Wybór metody wyodrębnienia kwot podatku naliczonego należy wyłącznie do obowiązków Wnioskodawcy. Ważne jest jedynie by przyjęta metoda stanowiła właściwe odzwierciedlenie rzeczywistego stanu faktycznego. Jednakże należy podkreślić, że wyłącznie Wnioskodawca znający specyfikę, organizację i podział pracy w swojej jednostce jest w stanie wyodrębnić część podatku naliczonego, związaną ze sprzedażą opodatkowaną. Metody, czy też sposoby, na podstawie których Wnioskodawca dokona wydzielenia odpowiedniej kwoty podatku naliczonego muszą odpowiadać wartościom faktycznym i rzeczywistym.

Podsumowując, Wnioskodawca w celu prawidłowej realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego zobowiązany jest do przyporządkowania w odpowiednich częściach podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupu poszczególnym kategoriom działalności (niepodlegającej opodatkowaniu oraz opodatkowanej). W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca jest w stanie za pomocą ustalonego przez siebie algorytmu dokonać, przyporządkowania kwot podatku naliczonego do czynności opodatkowanych. W świetle powyższych wyjaśnień należy stwierdzić, że Wnioskodawca może dokonać obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od zakupów związanych z przebudową środkowej części targowiska, w części w jakiej podatek ten jest związany z czynnościami opodatkowanymi, jak zaproponowano we wniosku pod warunkiem, że metoda ta faktycznie stanowi odzwierciedlenie rzeczywistych wartości dotyczących działalności opodatkowanej jednostki.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.