Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/415-714/14-2/MK
z 15 grudnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 5 września 2014 r. (data wpływu 22 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z przyznaniem klientom Spółki rabatów w postaci zwrotu kosztów transakcyjnych w transakcjach zawieranych przez klientów Spółki oraz wynikających z tego tytułu obowiązkach informacyjnych ciążących na Spółce – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z przyznaniem klientom Spółki rabatów w postaci zwrotu kosztów transakcyjnych w transakcjach zawieranych przez klientów Spółki oraz wynikających z tego tytułu obowiązkach informacyjnych ciążących na Spółce.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Dom Maklerski T. (dalej: Wnioskodawca lub T.) jest spółką akcyjną, której przedmiotem działalności jest świadczenie usług maklerskich na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. T. oferuje szeroki wybór platform inwestycyjnych i narzędzi analitycznych. W ofercie Wnioskodawcy znajdują się trzy najwyższej klasy platformy umożliwiające inwestowanie na rynkach walut, CFD (kontrakt różnicy kursowej), kontraktów terminowych oraz opcji.

Model działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę zakłada, iż swój zysk realizuje on na różnicy pomiędzy ceną nabycia instrumentu finansowego od kontrahenta (np. banków i instytucji finansowych), a ceną jego sprzedaży na rzecz Klientów T.. Różnica między tymi dwoma kwotami to tzw. spread.

W toku prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca organizuje okresowe promocje, w ramach których przyznaje klientom rabat w postaci zwrotu części kosztów transakcyjnych ponoszonych przez nich w formie spreadu, do maksymalnej wysokości określonej szczegółowo w regulaminie promocji (dalej: zwrot kosztów). Klientami T. uprawnionymi do uzyskania zwrotu kosztów są osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, które są stroną umowy o świadczenie usług polegających na wykonywaniu zleceń nabycia lub zbycia praw majątkowych oraz prowadzenia rachunków i rejestrów związanych z tym obrotem wykonywanych przez Wnioskodawcę. Dodatkowo, przyznanie zwrotu kosztów może być warunkowane przykładowo;

• dokonaniem wpłaty określonej wartości środków na rachunek prowadzonych przez T. na rzecz klienta,
  

• zawarciem za pośrednictwem Wnioskodawcy transakcji o określonym wolumenie w okresie trwania promocji,
  

• nabyciem dodatkowej usługi szkoleniowej od Wnioskodawcy.

Zwrot kosztów transakcyjnych na rzecz Klienta może nastąpić po spełnieniu przez niego jednego lub kilku warunków, przy czym każdorazowo warunkiem tym jest zrealizowanie odpowiedniego wolumenu transakcji za pośrednictwem T..

Z uwagi na ograniczenia systemowe, zwrot kosztów transakcyjnych następuje poprzez zbiorczy zapis na rachunku Klienta, uznający go kwotą wynikającą z przyznanego zwrotu w terminie określonym w regulaminie (co do zasady, po zakończeniu okresu trwania promocji). Oznacza to, iż transakcje w dniu ich zawarcia są ewidencjonowane jako zawarte na warunkach standardowych, tj. identycznych jak dla innych Klientów T. nie uczestniczących w promocji, a zmiana kursu zawieranej transakcji wynikająca z przyznanego zwrotu kosztów jest wykazywana w odrębnej pozycji. W przypadku zawarcia wielu transakcji w danym okresie promocyjnym, kwota zwrotu kosztów jest wyliczana dla każdej transakcji osobno, niezależnie od faktu, iż w ewidencji ujawniana jest jedna kwota zbiorcza.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie(a).

Czy Wnioskodawca prawidłowo kwalifikuje przyznane na rzecz Klientów w ramach akcji promocyjnych rabaty do źródła przychodów, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy PIT oraz czy prawidłowo wykazuje efekty tych zmian w sporządzanej deklaracja PIT-8C w części F pod pozycją 40?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 30b ust. 1 ustawy PIT od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Art. 30b ust. 2 pkt 3 stanowi zaś, iż dochodem jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a. Zgodnie z powyższym przepisem, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z nabyciem pochodnych instrumentów finansowych, do czasu realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo rezygnacji z realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo ich odpłatnego zbycia - o ile wydatki te nie powiększają wartości początkowej środka trwałego oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Mając na względzie powyższe uregulowania oraz przedstawiony stan faktyczny, w ocenie Wnioskodawcy fakt zmiany na korzyść Klienta kursu w zawieranych przez niego transakcjach poprzez zwrot kosztów transakcyjnych należy integralnie wiązać z tymi transakcjami. Innymi słowy, przyznana korekta ceny instrumentu finansowego nie może być rozpatrywana w oderwaniu od transakcji pierwotnej, tj. nabycia bądź zbycia instrumentu finansowego przez Klienta. Jeżeli bowiem w pierwszej kolejności nie doszłoby do nabycia/zbycia instrumentu finansowego, Klient nie otrzymałby zwrotu kosztów wynikających ze zmiany kursu zawieranych przez niego transakcji. Z tego względu wszelkie dochody realizowane z tego tytułu przez Klienta powinny być kwalifikowane do źródła przychodów, o którym mowa w art. 17 ust 1 pkt 10 ustawy PIT, tj. do przychodów z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających.

Takie stanowisko znajduje potwierdzenie w definicji kontraktu terminowego, który posługując się treścią interpretacji indywidualnych wydawanych przez Ministra Finansów, należy definiować następująco: Za finansowy kontrakt terminowy należy uznać umowę zawieraną pomiędzy dwoma stronami, w której jedna zobowiązuje się do kupna, a druga do sprzedaży w ściśle określonym terminie w przyszłości i po ściśle określonej cenie w momencie zawierania kontraktu, w określonej ilości wystandaryzowanego instrumentu bazowego. Instrumentami bazowymi zaś mocją być papiery wartościowe, kursy walut, poziom stóp procentowych, indeksy giełdowe, towary lub inne instrumenty terminowe, czyli instrumenty stanowiące pokrycie dla szczególnych praw z papierów wartościowych. - interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 27 kwietnia 2010 r. (sygn. ITPB2/415-72/10/IB).

W rozważanym stanie faktycznym nie ulega wątpliwości, iż w oparciu o zapisy regulaminów promocji organizowanych przez T., w dacie spełnienia wszystkich warunków określonych przez Wnioskodawcę, powstaje zobowiązanie do zwrotu kosztów poniesionych przez Klienta na nabycie instrumentu finansowego. Jedynie ze względu na ograniczenia systemowe po stronie T. taki zwrot kosztów jest dokonywany poprzez zbiorczy zapis na rachunku Klienta, a nie jednostkowo w relacji do każdego z zawartych kontraktów. W ocenie Wnioskodawcy aspekt techniczny, jakim jest sposób ewidencjonowania zwrotu kosztów transakcyjnych na koncie Klienta, nie wpływa na sposób kwalifikacji przekazywanych z tego tytułu kwot na rachunek Klienta.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy wartość zwrotu kosztów transakcyjnych w dokonywanych na rzecz Klienta transakcjach odpowiednio korygować (pomniejszać) wartość kosztów poniesionych w związku z nabyciem instrumentów finansowych, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 38a ustawy PIT.

W efekcie, zwrot kosztów transakcyjnych powinien być wykazywany przez Wnioskodawcę w sporządzanej informacji o wysokości dochodów, o których mowa w art. 30b ust. 2 ustawy - odpłatne zbycie pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacja praw z nich wynikających (deklaracja PIT-8C) w części F pod pozycją 40.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14 c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji organu podatkowego - wskazać należy, iż rozstrzygnięcie w niej zawarte dotyczy tylko konkretnej, indywidualnej sprawy i nie jest wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012, poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.